Krokosz Barwierski (roślina) - Zalety Miodu, Oleju I Herbaty Z Krokosza Barwierskiego

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Dobroczynne właściwości miodu, olejku i herbaty krokoszowej

Zadowolony:

• Przydatne właściwości krokosza barwierskiego
• Herbata z krokosza barwierskiego
• Zastosowania oleju krokoszowego
• Sadzenie i pielęgnacja krokosza barwierskiego
• Przeciwwskazania do stosowania krokosza barwierskiego

Krokosz to roślina należąca do rodziny Astrovye. Ta roślina jest starożytna, była używana w starożytnym Egipcie do mumifikacji faraonów. Również szafran barwierski nazywany jest szafranem dzikim lub amerykańskim, farbującym ostropest. Najczęściej krokosz barwierski jest rośliną jednoroczną, rzadko obserwuje się dwuletni cykl życia.

Krokosz barwierski może osiągać do 1,5 m długości, chociaż zdarzają się bardzo małe rośliny o wysokości do 40 cm Łodyga trawy jest prosta, ma biały połyskliwy kolor. Liście są duże, podłużne o solidnych krawędziach, otoczone cierniami. Kwiaty pomarańczowe lub ciemnożółte, rurkowate. Owoc krokosza barwierskiego jest reprezentowany przez owalny biały niełupek.

Krokosz barwierski rośnie jak chwast, ale jest również uprawiany jako roślina uprawna. W Rosji trawa występuje na Kaukazie, Krymie, Chersoniu, Kursku i innych regionach. Krokosz barwierski jest aktywnie uprawiany w Hiszpanii, Egipcie, Chinach, Afryce i Ameryce.

Przydatne właściwości krokosza barwierskiego

Korzystne właściwości krokosza barwierskiego wynikają ze składu chemicznego kwiatów i nasion rośliny. Tak więc w kwiatach znajdują się glikozydy chalkonowe, wśród których: kardamidyna, kartamina, izokartamina. Nasiona z kolei zawierają 60% olejów tłuszczowych.

Krokosz barwierski jest stosowany w przemyśle farmaceutycznym, ponieważ zioło to posiada szereg właściwości leczniczych:

• Odwar z ziela krokosza barwierskiego służy do łagodzenia przewlekłych zaparć. Poprawia ruchliwość jelit, pomaga normalizować jego mikroflorę.
• Zaleca się stosowanie naparu z krokosza barwierskiego jako środka pomocniczego w nadżerkowych i wrzodziejących zmianach żołądka i jelit. Lekarstwo może być stosowane na zapalenie żołądka, a także na różne formy zapalenia wątroby.
• Krokosz barwierski ma działanie moczopędne. W związku z tym zaleca się stosowanie go zarówno do ogólnego oczyszczania organizmu z toksyn i innych produktów próchnicowych, jak i do leczenia chorób układu moczowego. Napary i wywary na bazie krokosza barwierskiego pomagają pozbyć się obrzęków.
• Dzięki zastosowaniu krokosza barwierskiego można poprawić krążenie krwi w organizmie. Roślina posiada zdolność rozrzedzania krwi, co jest leczeniem i profilaktyką miażdżycy, zawału serca, udaru mózgu.

• Krokosz barwierski stosowany jest jako środek profilaktyczny w przypadku zagrożenia łuszczycą i nowotworami złośliwymi. Substancje zawarte w jego składzie przyczyniają się do normalizacji procesów metabolicznych w organizmie, oczyszczają wątrobę i nerki z produktów próchnicy, działają antytoksycznie.
• Zaleca się stosowanie krokosza barwierskiego w leczeniu schorzeń ginekologicznych, normalizacji cyklu miesiączkowego i braku miesiączki w okresie dojrzewania. Krokosz barwierski ma właściwości rozluźniające mięśnie gładkie, polecany jest jako środek wspomagający przy obfitych krwawieniach w okresie menopauzy, przy przedłużających się krwawieniach poporodowych.
• W ramach złożonej terapii krokosz barwierski służy do pozbycia się patologii endokrynologicznych. W szczególności olej szafranowy pomaga szybciej pozbyć się zbędnych kilogramów, co jest szczególnie ważne w cukrzycy.
• Napar i wywar z krokosza barwierskiego pomaga złagodzić bóle reumatyczne charakterystyczne dla reumatoidalnego zapalenia stawów. Ponadto wywary i napary na bazie kwiatów roślinnych można przyjmować doustnie i stosować zewnętrznie.

• Wzmocnione zostają mechanizmy obronne organizmu, odpowiedź immunologiczna normalizuje się przy odpowiednim zastosowaniu leków na bazie krokosza barwierskiego.

Tak więc krokosz barwierski jest używany do celów leczniczych, aby uzyskać efekt moczopędny, żółciopędny, przeczyszczający, rozrzedzający krew.

Korzystne właściwości krokosza barwierskiego wykorzystywanego w przemyśle spożywczym. Kwiaty krokosza barwierskiego są szeroko stosowane w celu uzyskania czerwonego, żółtego barwnika w kolorze szafranu, który jest bezłopatkowy dla ludzkiego zdrowia. Środek barwiący to kartamina. Barwniki znajdują zastosowanie w przemyśle spożywczym, dodaje się je głównie do wyrobów cukierniczych w celu nadania im pożądanego koloru. Olej z krokosza barwierskiego służy do produkcji margaryny. Jej kwiaty są używane do produkcji herbaty leczniczej.

Przydatne właściwości krokosza barwierskiego stosowanego w kosmetyce. W przemyśle kosmetycznym szczególnie cenny jest olej szafranowy. Zawiera głównie kwas linolowy, który działa nawilżająco, odżywia i wzmacnia skórę oraz poprawia jej ukrwienie.

Właściwości miodu krokoszowego

Krokosz barwierski nie jest uważany za roślinę miododajną, dlatego należy go sadzić razem z innymi roślinami miododajnymi. Kwitnie od połowy lata i kwitną do końca sierpnia. Jeśli warunki są sprzyjające, to z 5 hektarów krokosza barwierskiego pszczoły mogą wyprodukować do 2,5 kg miodu dziennie.

Właściwości miodu krokoszowego są następujące:

• Miód zawiera znaczne ilości potasu i jodu, nieco mniej sodu, manganu, miedzi, wapnia, fosforu, selenu i innych minerałów. W miodzie szafranowym obecne są aminokwasy, enzymy, białka, dekstryny, witamina C, witamina E, witamina PP, witaminy z grupy B. Ponadto zawiera kwasy tłuszczowe: palmitynowy, laurynowy, arachidonowy, oleinowy i inne.
• Miód krokoszowy stosuje się w kosmetyce i medycynie, wykonuje się z niego maski i aplikacje na świerzb, zapalenie skóry, trądzik różowaty, oparzenia, łuszczycę i porosty. miód zapobiega zmianom związanym z wiekiem skóry, zapobiega jej starzeniu się, działa tonizująco.
• Maseczki na bazie miodu krokoszowego są przydatne do pielęgnacji włosów i skóry głowy. Poprawiają odżywienie włosów, sprawiają, że stają się one gładsze i bardziej błyszczące. W ramach kompleksowej terapii miód krokoszowy pozwala walczyć z wypadaniem włosów.
• Wewnątrz miód jest stosowany nie tylko jako przysmak, ale także jako profilaktyka chorób takich jak zakrzepowe zapalenie żył, nadciśnienie tętnicze, zawał serca, udar, brak miesiączki, zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie żołądka, wrzody żołądka i jelit, zapalenie jelit.
• Kompresy z miodem pomagają przy zapaleniu stawów, pomagają zmniejszyć ból, łagodzą stany zapalne.
• Zastosowanie naturalnego miodu krokoszowego pomoże w leczeniu dusznicy bolesnej, krtani, gardła, oskrzeli. Wskazane jest przyjmowanie go doustnie w leczeniu przeziębienia. Jeśli miód zostanie zmieszany z ciepłym mlekiem, możesz uzyskać łagodny efekt przeciwbólowy w postaci bólu gardła. Ponadto miód ma działanie bakteriobójcze i mukolityczne.
• Dla zachowania odporności warto wypijać codziennie rano na pusty żołądek szklankę wody z rozcieńczonym w niej miodem (2 łyżeczki na szklankę). Możesz wzbogacić ten wzmacniający odporność napój sokiem z cytryny. Taki pożyteczny nawyk będzie miał pozytywny wpływ na metabolizm, normalizuje się metabolizm, będzie można poprawić apetyt i zmniejszyć obrzęki.
• Przyjmując miód krokoszowy przed snem, możesz pozbyć się bezsenności, zmniejszyć negatywny wpływ na psychikę stresu, a także skuteczniej rozładować napięcie nerwowe.

Miód krokoszowy należy kupować tylko od zaufanych producentów, którzy cenią sobie swoją reputację i nie pozwolą zepsuć jej wypuszczając podróbkę. Nie należy wybierać miodu ze względu na jego jasnopomarańczowy kolor, ponieważ świeżo pompowany miód z krokosza barwierskiego ma przezroczystą konsystencję i lekko żółty odcień podczas oglądania na słońcu. Zestalony miód krokoszowy ma tłustą konsystencję i jasnożółty kolor.

Herbata z krokosza barwierskiego

Herbata z krokosza barwierskiego warzona jest z kwiatów rośliny. Jego długotrwałe stosowanie przyczynia się do uzyskania wyraźnego działania moczopędnego i tak silnego, że osoba jest w stanie odczuć potrzebę oddania moczu z pustym pęcherzem. W takim przypadku powinieneś przestać pić herbatę na dwa tygodnie.

Zaleca się pić herbatę z krokosza barwierskiego na niewydolność serca, anemię, drętwienie kończyn górnych i dolnych. Jeśli pijesz herbatę przez sześć miesięcy, możesz pozbyć się objawów tych chorób, zgodnie z chińską tradycyjną medycyną.

Zalety herbaty krokoszowej:

• Normalizacja procesu trawienia;
• Zapobieganie i leczenie zapalenia żołądka, wrzodów, zapalenia wątroby typu C;
• Poprawa odżywienia skóry;
• Oczyszczanie wątroby i nerek;
• Efekt uśmierzający ból;
• Rozrzedzenie krwi;
• Eliminacja skutków doznanych udarów;
• Normalizacja ciśnienia krwi;
• Poprawa ogólnego brzmienia.

Herbatę z krokosza barwierskiego przechowuj w chłodnym, ciemnym miejscu. Nie należy go parzyć z innymi herbatami. Aby przygotować napój, musisz wlać ćwierć łyżeczki herbaty do filiżanki i zalać ją wrzątkiem. Czas parzenia herbaty wynosi od 20 minut do pół godziny. Następnie napój jest filtrowany i pijany. Dobrze jest wypić wieczorem herbatę z krokosza barwierskiego. Niemniej jednak w ciągu dnia korzyści płynące z herbaty będą nieocenione: oprócz wszystkich powyższych właściwości działa odkażająco na jelita, skutecznie niszczy chorobotwórcze bakterie dostające się do niej z zewnątrz.

Inną opcją na herbatę z krokosza barwierskiego jest woda z krokosza barwierskiego. Jest skutecznym sposobem leczenia łuszczycy. Wymaga to, aby część krokosza barwierskiego była zawsze obecna w wodzie pitnej. Aby go przygotować, potrzebujesz 4 litrów przegotowanej wody, do której dodaje się łyżeczkę suchych surowców. Następnie powstałą kompozycję gotuje się przez kilka minut, schładza, filtruje i wkłada do lodówki. Pij co najmniej 4 szklanki tej wody dziennie.

Zastosowania oleju krokoszowego

Olej z krokosza barwierskiego pozyskuje się z nasion rośliny metodą tłoczenia na zimno. Zawiera około 80% kwasu linolowego, który jest przydatny dla ludzi, ale nie jest syntetyzowany przez sam organizm. Oprócz tego olejek zawiera także inne dobroczynne kwasy.

Aplikacja oleju z krokosza barwierskiego:

• Spożycie oleju może poprawić apetyt, obniżyć poziom cholesterolu we krwi. To doskonała profilaktyka miażdżycy.
• Olejek jest źródłem nie tylko pożytecznych kwasów, ale także witaminy E, witaminy K.
• Użyj olejku szafranowego, aby zrzucić te dodatkowe kilogramy. Rozkład tłuszczu podskórnego następuje w wyniku działania sprzężonej formy kwasu linolowego.
• Olej z krokosza barwierskiego jest stosowany doustnie jako łagodny środek przeczyszczający.
• Olejek nakładany na skórę działa jak przeciwutleniacz. Idealny do pielęgnacji skóry suchej, wrażliwej, zmiękczając ją i nawilżając. Olejek zatrzymuje wilgoć wewnątrz naskórka, reguluje równowagę hydrolipidową skóry.
• Olejek stosowany miejscowo jest w stanie niwelować naczynka i trądzik różowaty, poprawiać koloryt skóry. Jednocześnie działa systemowo, wpływając na przyczynę problemu.
• Olejek z krokosza barwierskiego służy jako filtr przeciwsłoneczny.
• Olejek nakładaj na cienkie, suche włosy. Pozwala odnowić ich strukturę, przywrócić im siłę, blask i piękno.
• Olej można wykorzystać w kuchni do przygotowania dowolnych potraw: sosów, sałatek, dressingów, dodatków itp. Na jego bazie można piec i smażyć.

Olej z krokosza barwierskiego stosuje się w następujący sposób:

• W czystej postaci lub jako dodatek do balsamów i szamponów (łyżka olejku na 100 ml produktu) dla poprawy włosów;
• Jako baza pod krem na noc do pielęgnacji skóry suchej;
• Poprawa właściwości kosmetyków (10-20% olejku z całkowitej objętości wybranego produktu);
• Jako dodatek do kosmetyków przeciwstarzeniowych (do 25% całkowitej objętości wybranego produktu);
• Jako olej bazowy do masażu;
• Jako podstawa do zastosowań w leczeniu trądziku różowatego.

Sadzenie i pielęgnacja krokosza barwierskiego

Sadzenie i pielęgnacja krokosza barwierskiego nie jest trudna. Roślina nie jest wymagająca na glebie, nie boi się chwastów, można ją sadzić po wszelkich roślinach uprawnych, które wcześniej wyrosły w tym miejscu. Niemniej jednak następnym razem krokosz barwierski można zasiać w tym samym miejscu dopiero po pięciu latach.

Glebę należy przygotować jesienią wcześniej. Jednocześnie konieczne jest stosowanie nawozów azotowych, które preferuje krokosz barwierski. Przed sadzeniem konieczne będzie bronowanie i wykopywanie gleby nie tylko jesienią, ale także wiosną.

Przed wprowadzeniem nasion do otwartego gruntu trawi się je słabym roztworem nadmanganianu potasu. Należy to zrobić na miesiąc przed siewem. Możesz wysiewać nasiona już w kwietniu. Roślina jest odporna na mróz. Odległość między rzędami powinna wynosić co najmniej 50 cm, pierwsze pędy można zobaczyć 7-14 dni po posadzeniu, a po 2 miesiącach roślina zacznie kwitnąć.

Roślina ma mocny system korzeniowy, dzięki czemu dobrze znosi suszę. Krokosza należy podlewać nie częściej niż raz w tygodniu, najlepiej robić to w godzinach wieczornych. Warunkiem dobrego wzrostu krokosza barwierskiego jest brak chwastów. Pielenie i poluzowanie należy przeprowadzić w momencie pojawienia się pierwszych 4 liści. Opryskiwanie trawy nie jest zalecane. Krokosz barwierski można karmić roztworem obornika. Nie jest wymagana żadna dodatkowa obróbka.

Zbiór należy przeprowadzić po osiągnięciu pełnej dojrzałości. Krokosz barwierski jest odporny na choroby i szkodniki, więc jego uprawa nie jest trudna. Zebrana trawa jest suszona i przechowywana w ciemnym, dobrze wentylowanym miejscu.

Przeciwwskazania do stosowania krokosza barwierskiego

Przeciwwskazania do stosowania krokosza barwierskiego są następujące:

• Historia krwawienia z macicy. Aby zatrzymać krwawienie z macicy, krokosz barwierski można stosować tylko po konsultacji z lekarzem i pod jego nadzorem.
• Okres rodzenia płodu. Stosowanie krokosza barwierskiego w czasie ciąży grozi poronieniem i przedwczesnym porodem, ponieważ substancje wchodzące w skład rośliny mogą rozluźnić mięśnie gładkie macicy.
• Przewlekłe choroby, które wymagają systematycznego podawania leków.
• Zaburzenia żołądka i jelit, biegunka. Faktem jest, że krokosz barwierski ma właściwości zwiększania perystaltyki jelit, co w przypadku biegunki może prowadzić do odwodnienia.
• Indywidualna nietolerancja składników roślinnych.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).