Pajączki Na Nogach Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Pajączki na nogach

Pajączki na nogach to rozszerzone naczynia włosowate, które prześwitują przez skórę. Kolor takiej pajęczyny waha się od fioletowego do czerwonego. Często takie formacje można znaleźć nie tylko na kończynach dolnych, ale także na twarzy, brzuchu, a nawet na brzuchu. Ten proces jest trwały, ale niezapalny.

Ogólnie rzecz biorąc, sama pajączka nie stanowi żadnego zagrożenia dla życia ani zdrowia ludzi. Często nie jest nawet objawem choroby, powstającym pod wpływem czynników zewnętrznych. Jednak w niektórych przypadkach pajączki mogą wskazywać na obecność poważnej patologii w organizmie, która wymaga natychmiastowego leczenia.

Według statystyk taki defekt kosmetyczny występuje u 30% światowej populacji, a 80% z nich to kobiety. Po 70 roku życia 72% kobiet ma pajączki.

Osobna grupa ryzyka obejmuje kobiety, które przeszły poród. Wynika to ze zmian hormonalnych w organizmie. Pod wpływem estrogenu (którego stężenie wzrasta w czasie ciąży) naczynia mają tendencję do rozszerzania się. Kiedy rodzi się dziecko, ilość estrogenu wraca do normy. W ciągu 1,5 miesiąca statki powinny również powrócić do pierwotnego stanu. Jednak nie zawsze tak się dzieje, w wyniku czego na nogach i innych częściach ciała kobiety powstają pajączki. Tętnice, żyłki i naczynia włosowate mogą rozszerzać się w zakresie od 0,5 do 1 mm. Jednak nawet ta ekspansja jest wystarczająca, aby stworzyć widoczny defekt kosmetyczny.

Zadowolony:

• Przyczyny pajączków na nogach
• Klasyfikacja pajączków
• Leczenie pajączków na nogach
• Jaki lekarz zajmuje się leczeniem pajączków na nogach

Przyczyny pajączków na nogach

Wśród przyczyn prowadzących do pojawienia się pajączków można wyróżnić:

• Wady wrodzone: choroba Randu-Oslera lub wrodzona naczyniakowatość (charakteryzująca się gorszym nabłonkiem naczyniowym), ataksja-teleangiektazja Louisa-Bara (pierwotny niedobór odporności), zespół Marfana (dziedziczna patologia tkanki łącznej), zespół Ehlersa-Danlosa (dziedziczna wada produkcji kolagenu) Trenon, Sturge-Weber, itp. Ponadto naczyniaki naczyniowe, jako specyficzne wady rozwojowe, wrodzone neuroangiopatie i postępujące pierwotne teleangiektazje, mogą prowadzić do powstania pajączków.
• Zaburzenia hormonalne w organizmie człowieka: okres ciąży i porodu, poronienia, aborcje.
• Przyjmowanie leków hormonalnych - doustne środki antykoncepcyjne i glikokortykosteroidy.
• Choroby dermatologiczne, w tym: trądzik różowaty, kseroderma barwnikowa, popromienne zapalenie skóry, choroba Mayocchiego, rogowacenie liszajowate.
• Choroby układu sercowo-naczyniowego: żylaki, choroba Raynauda, przewlekła niewydolność żylna.
• Układowe choroby tkanki łącznej: zapalenie skórno-mięśniowe, toczeń rumieniowaty układowy, twardzina układowa.
• Zaburzenia metabolizmu wątrobowego w różnych patologiach narządowych: marskość wątroby, zapalenie wątroby itp.
• Nadwaga.
• Brak witaminy C, w wyniku czego ściany naczyń krwionośnych stają się bardziej przepuszczalne.

• Inne choroby: kiła, AIDS, zespół rakowiaka.

Oprócz głównych przyczyn prowadzących do powstania pajączków na nogach można wyróżnić dodatkowych prowokatorów zewnętrznych.

Obejmują one:

• Przestrzeganie złych nawyków;
• Zwiększone obciążenie kończyn dolnych;
• Aktywność fizyczna przekraczająca normę;
• Napięcie nerwowe;
• Otrzymane obrażenia;
• Nadmierna ekspozycja na promienie ultrafioletowe (szczególnie dla garbarzy);
• Ciężkie warunki pracy;
• Narażenie na promieniowanie radioaktywne;
• Przegrzanie i hipotermia kończyn dolnych;
• Zbyt częste stosowanie peelingów i masek rozgrzewających uszkadzających skórę;
• Narażenie na promieniowanie jonizujące.

Klasyfikacja pajączków

Można znaleźć wiele klasyfikacji pajączków, jednak w ramach praktyki klinicznej lekarze najczęściej korzystają z opcji proponowanej przez Redisha i Pelzera:

• Pajączki zatokowe (proste lub liniowe).
• Treelike.
• Pajęczaki (gwiaździste).
• Patiform (cętkowany).

Na nogach najczęściej spotyka się niebieskie lub czerwone liniowe, a także pajączkowate żyłki. Kobiece kończyny dolne charakteryzują się rodzinnym nagromadzeniem zmienionych naczyń włosowatych. Są albo równoległe na wewnętrznej stronie uda, albo obwodowo na zewnętrznej stronie uda.

Warto wiedzieć, że występowanie pajączków na nogach u kobiet iu mężczyzn ma różne przyczyny pochodzenia. Tak więc, jeśli zdiagnozowano je u mężczyzn, najczęściej takie formacje wskazują na obecność niewydolności żylnej.

Jeśli pajączki pojawiają się u kobiet na łydkach i udach, mogą to być objawy braku równowagi hormonalnej, a nie tylko niewydolności żylnej. Często w płci żeńskiej pajączki są typu mieszanego.

Leczenie pajączków na nogach

Istnieją dwie skuteczne metody leczenia pajączków kończyn dolnych: fotokoagulacja laserowa i skleroterapia. W poprzednich latach szeroko stosowano również metodę elektrokoagulacji, ale współczesna medycyna coraz częściej ją odchodzi. Faktem jest, że ta technika jest dość traumatyczna, ponieważ podczas jej realizacji dochodzi do znacznego uszkodzenia skóry. Jeśli chodzi o terapię ogólną, ma na celu wzmocnienie ściany naczyniowej preparatami kwasu askorbinowego, na przykład Ascorutin.

• Skleroterapia lub mikroskleroterapia. Podczas wykonywania tej procedury do światła żyły, która jest podstawą gwiazdki, wstrzykuje się specjalistyczne leki (sklerozanty). Ich działanie ma na celu uszkodzenie wewnętrznej warstwy wyściełającej żyłę. Ponadto w jego wnęce zachodzi specyficzna reakcja, która po pewnym czasie jest niezależnie eliminowana. Na zewnątrz objawia się w postaci niewielkiego obrzęku i zaczerwienienia. Lekarz zaciska miejsce wstrzyknięcia i zakłada bandaż kompresyjny. Dzięki tym środkom żyła nie odklei się ponownie pod wpływem przepływu krwi.

  Procedura jest dość długa i może zająć około 60 minut. W jednej procedurze można wykonać do 10 wstrzyknięć. Może to zająć do 5 zestawów w odstępie siedmiu dni.

  Po zakończeniu zabiegu pacjent musi przez pewien czas nosić odzież uciskową. Po usunięciu pajączki znikną. Z zastrzeżeniem wszystkich warunków procedura ta jest uważana za jedną z najbardziej skutecznych.

• Koagulacja laserowa naczyń krwionośnych. Patologiczna żyłka lub tętniczka tworząca pajączki wybiórczo pochłania promień lasera i nagrzewa się pod jego wpływem. Temperatury mogą osiągnąć 70 ° C. W rezultacie ściany patogennego naczynia sklejają się ze sobą, aż do nieodwracalnego uszkodzenia. Jednocześnie tkanki otaczające naczynie nie nagrzewają się i nie ulegają uszkodzeniu. Aby zminimalizować dyskomfort, skóra wokół miejsca zabiegu jest schładzana.

  Do realizacji tej metody można zastosować różne typy laserów:

  • Widmo żółto-zielone.
  • Aleksandryt.
  • Dioda.
  • Neodym.
  • Pulsujące źródła światła.

  Do niszczenia naczyń krwionośnych nadają się tylko specjalistyczne urządzenia zwane laserami naczyniowymi. Zabieg nie daje 100% gwarancji, że pajączki nie powrócą.

• Elektrokoagulacja. Chociaż współcześni lekarze coraz częściej rezygnują z tej metody, czasami jest ona nadal używana do usuwania pajączków. W tym przypadku patologiczne naczynia są kauteryzowane, działając na nie prądem elektrycznym o wysokiej częstotliwości. Jest podawany przez najcieńszą elektrodę, która przypomina długą igłę. Do zabiegu zawsze wykonuje się znieczulenie miejscowe.

  Sam zabieg jest krótki i nie zajmuje więcej niż 20 minut. W tym czasie lekarz wykona od 30 do 40 wstrzyknięć za pomocą elektrody. Aby całkowicie pozbyć się defektu kosmetycznego, potrzeba nawet 7 zabiegów, które należy wykonywać w odstępach tygodniowych.

  Chociaż efekt zabiegu jest zawsze widoczny, według współczesnych standardów jest on uważany za traumatyczny, ponieważ tkanki otaczające patologiczne naczynie są narażone na działanie wysokich temperatur. W efekcie po zabiegu pozostają blizny, przebarwienia lub odbarwienia, które często są dość bolesne.

  

• Terapia falami radiowymi. Ta metoda leczenia wykonywana jest na nowoczesnym aparacie „Surgitron”. Podczas zabiegu wykonuje się bezkontaktowe nacięcie falą radiową oraz koagulację patologicznego naczynia. W takim przypadku najcieńsza elektroda wnika w tkankę, nie powodując obrażeń. Po koagulacji pajączki goją się, a pacjent nie odczuwa bólu. Odsłonięty obszar pozostaje niezmieniony: nie tworzy blizn i śladów pigmentacji.

  Jednak ta wyjątkowa technika jest dostępna tylko do usuwania pojedynczych naczyń włosowatych.

• Terapia ozonem. Czasami w celu usunięcia pajączków na nogach stosuje się terapię ozonem. Polega na wprowadzeniu zastrzyku do jamy naczynia. Sam zastrzyk składa się z mieszaniny ozonu i tlenu. Pod jego wpływem naczynia ulegają zniszczeniu lub zniszczeniu. W rezultacie pajączki całkowicie znikają.

  Ta metoda nie ma skutków ubocznych. Miejsce wstrzyknięcia jest całkowicie bezbolesne, nie tworzą się na nim blizny ani blizny. Aby osiągnąć maksymalny efekt, zajmie to od trzech do pięciu procedur.

  Należy rozumieć, że każda metoda leczenia ma w każdym przypadku szereg zalet i wad. Najczęściej maksymalny efekt w odniesieniu do leczenia pajączków kończyn dolnych można uzyskać łącząc dwie podstawowe metody: fotokoagulację laserową i metodę stwardnienia.

Jaki lekarz zajmuje się leczeniem pajączków na nogach

Aby pozbyć się pajączków na nogach, należy najpierw skonsultować się z flebologiem. Należy to zrobić z dwóch powodów. Po pierwsze, tylko lekarz będzie w stanie określić dokładny czynnik etiologiczny, który doprowadził do powstania pajączków, które nie zawsze są nieszkodliwe. Dotyczy to zwłaszcza mężczyzn. Po drugie, to lekarz jest w stanie zalecić optymalny schemat leczenia, na który często składa się kombinacja metod.

Dlatego, aby nie zaszkodzić własnemu zdrowiu w walce z taką defektem kosmetycznym jak pajączki, konieczna jest wstępna konsultacja z flebologiem.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.