Niepełnosprawność Z Reumatoidalnym Zapaleniem Stawów

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Niepełnosprawność z reumatoidalnym zapaleniem stawów

Reumatoidalne zapalenie stawów to rzadka i poważna choroba autoimmunologiczna, której pochodzenie nasuwa wiele pytań. Istotą RZS (reumatoidalnego zapalenia stawów) jest ogólnoustrojowe uszkodzenie tkanki łącznej człowieka na poziomie błon komórkowych. Przede wszystkim dolegliwość objawia się problemami z pracą małych stawów.

Na etapie diagnozy RZS ujawnia się przyspieszenie sedymentacji czerwonych krwinek i wzrost odsetka białych krwinek, co zwykle świadczy o zakaźnym charakterze choroby. Ale leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów antybiotykami nie przynosi ulgi, ponieważ RZS jest konsekwencją nieprawidłowej odpowiedzi immunologicznej organizmu na infekcję, a nie samej infekcji.

Niestety choroba występuje najczęściej u osób w młodym i średnim wieku. Ponad 70% z nich w miarę postępu reumatoidalnego zapalenia stawów otrzymuje najpierw status osób czasowo niepełnosprawnych, a następnie grupy niepełnosprawnych. Jakie kryteria stosuje się do oceny zdolności do pracy pacjentów z RZS i jak uzyskać wsparcie społeczne od państwa - na te najważniejsze pytania odpowiemy dzisiaj w naszym artykule.

Zadowolony:

• Kliniczne postacie reumatoidalnego zapalenia stawów
• Stany aktywności i remisja choroby
• Poziomy aktywności reumatoidalnego zapalenia stawów
• Rentgenowskie etapy przebiegu choroby
• Dysfunkcja stawów
• Klasy czynnościowe chorych na RZS
• Powikłania reumatoidalnego zapalenia stawów
• Prognozy dotyczące choroby
• Diagnostyka różnicowa reumatoidalnego zapalenia stawów
• Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów
• Czasowa niezdolność do pracy
• Wskazania do badań lekarskich i społecznych
• Niepełnosprawność z reumatoidalnym zapaleniem stawów
• Grupy osób niepełnosprawnych z reumatoidalnym zapaleniem stawów
• Rehabilitacja społeczna chorych na RZS

Kliniczne postacie reumatoidalnego zapalenia stawów

Zwyczajowo rozróżnia się łagodne, umiarkowane i ciężkie postacie reumatoidalnego zapalenia stawów.

Łagodna postać choroby charakteryzuje się następującymi objawami:

• Zespół bólowy jest słaby lub nieobecny;
• Postać stawowa RZS postępuje powoli lub jest w remisji;
• W stawach nie ma wysiękowych zmian;
• Według badań laboratoryjnych RZS jest w I etapie działalności;
• Według danych z badania rentgenowskiego - w 1 lub 2 etapach;
• Dysfunkcja stawów w stadium 1;
• Klasa funkcjonalna pacjenta to 1. klasa.

Średnia postać reumatoidalnego zapalenia stawów i jego objawy kliniczne:

• Przebieg choroby komplikują częste i długotrwałe okresy zaostrzeń;
• Nie ma całkowitych remisji;
• Stawy wykazują zmiany wielostawowe;
• Według badań laboratoryjnych pacjent ma status seropozytywny;
• Etap rentgenowski choroby, 2 lub 3;
• Dysfunkcja stawów na II etapie;
• Klasa funkcjonalna pacjenta to druga lub trzecia klasa.

Musimy porozmawiać o ciężkiej postaci reumatoidalnego zapalenia stawów z następującymi objawami:

• Choroba przebiega z bardzo długimi zaostrzeniami, które są zastępowane jedynie krótkimi okresami poprawy samopoczucia zamiast remisji;
• Postać stawowa choroby staje się stawowo-trzewna, RZS szybko postępuje;
• Chorobę komplikują nieodwracalne zmiany zwyrodnieniowe w narządach wewnętrznych i układzie nerwowym, dochodzi do kacheksji;
• Etap rentgenowski RA 3 lub 4;
• Funkcje stawów są upośledzone do 3. lub 4. etapu i pojawiają się w nich ogniska zesztywnienia;
• Połączenia są mocowane w mało funkcjonalnej pozycji.

Stany aktywności i remisja choroby

Tymczasowe osłabienie choroby, któremu towarzyszy prawie całkowity brak bólu i nieprzyjemnych objawów, nazywa się remisją. W tych okresach pacjent z reumatoidalnym zapaleniem stawów może prowadzić normalne życie i pracę.

Oto kryteria, według których lekarze określają stan remisji u pacjentów z RZS:

• Pacjent określa swój ogólny stan zdrowia jako dobry;
• Rano, zaraz po przebudzeniu, ruchy pozostają ograniczone przez nie więcej niż pół godziny;
• Ani ostre, ani płynne ruchy kończyn nie powodują bólu u pacjenta;
• Nie ma procesu zapalnego w stawach, ścięgnach i tkankach okołostawowych;
• Laboratoryjne badanie krwi pokazuje poziom OB u mężczyzn do 20 mm / godz., U kobiet do 30 mm / godz.;
• Wszystkie powyższe objawy utrzymują się u pacjenta z RZS przez co najmniej dwa miesiące.

Poziomy aktywności reumatoidalnego zapalenia stawów

W okresach zaostrzeń reumatoidalnemu zapaleniu stawów przypisuje się trzy stopnie aktywności, w zależności od danych laboratoryjnych badań krwi:

• I stopień - A2-globuliny poniżej 12%, U-globuliny od 20 do 23%, ESR od 16 do 20 mm / godzinę, CRP +, sztywność ruchów po przebudzeniu przez 30 minut;

• II stopień - A2-globuliny od 12 do 15%, U-globuliny od 25 do 30%, ESR od 20 do 40 mm / godzinę, CRP ++, sztywność ruchów może utrzymywać się do 12 w południe;
• III stopień - A2-globuliny ponad 15%, U-globuliny ponad 30%, ESR ponad 40 mm / godzinę, CRP +++, sztywność ruchów obserwuje się przez cały dzień.

Rentgenowskie etapy przebiegu choroby

Zastosowanie promieni rentgenowskich jest bardzo ważne dla prawidłowej oceny stanu pacjenta z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Zgodnie z danymi z tego badania określa się etapy rozwoju choroby:

• I etap - obserwuje się osteoporozę stawów;
• II etap - do osteoporozy dołącza się zwężenie szczelin stawowo-chrzęstnych i kilku lichwiarzy;
• III etap - lichwiarze stają się liczbą mnogą;
• IV etap - dochodzi do ankylozy tkanki kostnej.

Dysfunkcja stawów

W zależności od zdolności poruszania się pacjenta, lekarze określają stopień dysfunkcji stawów w reumatoidalnym zapaleniu stawów:

• I stopień - zakres ruchu rąk w zakresie od 110 do 170 ° C; łokcie, kolana, kostki i nadgarstki - min. 50 ° C, stawy barkowe i biodrowe - min. 70 ° C;
• II stopień - zakres ruchu stawu skokowego, kolanowego, nadgarstkowego i łokciowego zmniejsza się do 20-45 ° C; biodra i ramiona - do 50 ° C;
• III stopień - dla wszystkich stawów amplituda możliwych ruchów nie przekracza 15 procent lub stawy są nieruchome, ale są w stanie funkcjonalnie użytecznym;
• IV stopień - całkowite zesztywnienie i utrwalenie stawów w pozycji niefunkcjonalnej (zgięte, skręcone).

Klasy czynnościowe chorych na RZS

Pojęcie „klasy funkcjonalnej” jest ściśle związane z niepełnosprawnością w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów, ponieważ wskaźnik ten charakteryzuje zdolność pacjenta do samoobsługi i samowystarczalności materialnej. Oto klasy funkcjonalne:

• FC 1 - pełna zdolność do pracy i możliwość codziennej samoobsługi;
• FC 2 - niemożność wykonywania niektórych rodzajów pracy, ale zachowanie pełnej samoobsługi, pomimo trudności z pracą jednego lub więcej stawów;
• FC 3 - częściowa utrata zdolności do samoobsługi, czyli pojawienie się potrzeby opieki;
• FC 4 - całkowita utrata zdolności do samoobsługi i pracy, przykuty do wózka inwalidzkiego lub łóżka, potrzeba stałej opieki i uwagi.

Powikłania reumatoidalnego zapalenia stawów

Na tle reumatoidalnego zapalenia stawów nieuchronnie pojawiają się komplikacje i to one prowadzą do śmierci. Oto lista najbardziej prawdopodobnych powikłań reumatoidalnego zapalenia stawów:

• Reumatoidalne zapalenie serca (zapalenie tkanki serca);
• Obustronne zapalenie twardówki (uszkodzenie oczu);
• Chłoniaki nieziarnicze (nowotwory złośliwe);
• Szpiczaki (złośliwe zmiany krwi z grupy białaczek);
• Amyloidoza nerek (odkładanie się polisacharydów białek);
• Hipoplazja szpiku kostnego (zastąpienie tkanki szpiku kostnego tkanką tłuszczową);
• Zespół cytopeniczny (uszkodzenie krwi);
• Zespół osteopeniczny (uszkodzenie stawów).

Prognozy dotyczące choroby

Rokowanie uważa się za korzystne, jeśli obecne są następujące czynniki:

• Pacjent z reumatoidalnym zapaleniem stawów to mężczyzna;
• Chory poniżej czterdziestki;
• Początek choroby był nagły i ostry;
• Choroba trwa krócej niż rok, podczas którego wystąpiła przynajmniej jedna stabilna remisja.

Rokowanie jest niekorzystne, jeśli występują takie objawy:

• Reumatoidalne zapalenie stawów rozpoznaje się w starszym wieku;
• Objawy ustąpiły, choroba postępowała bardzo wolno;
• Po wejściu w fazę aktywną remisje są albo niewielkie, albo wcale;
• Choroba prawie natychmiast zaatakowała duże stawy, pojawiły się usuria kostna i zesztywnienie;
• Zaostrzenia obserwuje się częściej niż trzy razy w roku;
• W pierwszym roku choroby we krwi stwierdzono antygeny HLA DR / DW4 i wysokie miana RF.

Diagnostyka różnicowa reumatoidalnego zapalenia stawów

Musimy mówić o diagnostyce różnicowej, ponieważ objawy reumatoidalnego zapalenia stawów, zwłaszcza u osób starszych, są podobne do objawów wielu innych chorób:

• Sarkoidoza;
• Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
• Gruźlica;
• Zespół Reitera;
• Łuszczyca;
• Zapalenie kości i stawów;
• Urazowe i powszechne zapalenie stawów;
• Osteoartropatia przerostowa.

Najczęściej diagnosta staje przed zadaniem odróżnienia reumatoidalnego zapalenia stawów od zwykłego zapalenia stawów. Jeśli wynik jest rozczarowujący, diagnoza może brzmieć mniej więcej tak:

Seropozytywne, szybko postępujące reumatoidalne zapalenie stawów z gorączką, niedokrwistością, powiększeniem węzłów chłonnych i zapaleniem kłębuszków nerkowych, szybko postępujące. Aktywność II stopnia, III stopień radiologiczny, dysfunkcja stawów II stopnia, KK 3.

Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów

Jeśli przebieg RZS jest powolny lub umiarkowany, a choroba występuje tylko w postaci stawowej, uciekają się do tzw. Terapii miejscowej, polegającej na przyjmowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Jeśli reumatoidalne zapalenie stawów rozwija się szybko, przybiera postać stawowo-trzewną, a niesteroidowe leki przeciwzapalne nie przynoszą pozytywnego wyniku, przechodzą na terapię podstawową. Obejmuje cytostatyki, leki immunosupresyjne i leki na bazie złota.

Jeśli RZS towarzyszy zapalenie naczyń i wysiękowe zmiany w stawach, należy dodać glikokortykoidy. Większość lekarzy odrzuca hormony steroidowe. Czasami wykonuje się operację w celu przywrócenia ruchomości stawów - na przykład synowektomia.

Zobacz też: Wszystkie nowoczesne metody leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów

Czasowa niezdolność do pracy

Zwykle pacjenci z łagodnym RZS są uznawani za pełnosprawnych, ale potrzebują specjalnych warunków pracy, a nie każdy rodzaj pracy jest w ich zasięgu. Podczas zaostrzeń i pogarszania się stanu pacjenta dochodzi do czasowej niepełnosprawności. Ten status jest przypisywany na różne okresy w zależności od obrazu klinicznego:

• VUT przez 1 miesiąc - zaostrzenie RZS pierwszego stopnia aktywności;
• VUT przez 2-3 miesiące - szybko postępujący RZS II lub III stopnia aktywności, wymagający leczenia w warunkach szpitalnych, a także synowektomii wykonywanej u pacjenta;
• VUT przez 3-4 miesiące - postać stawowo-trzewna RZS III stopnia aktywności lub poddana operacji endoprotezoplastyki dużych stawów.

Po powrocie pacjenta do pracy przeciwwskazane są dla niego następujące rodzaje pracy:

• Praca w warunkach wibracji, wysokiej lub niskiej temperatury, wilgoci, szkodliwych emisji do atmosfery i innych niekorzystnych czynników;
• Wszelkie czynności związane z przebywaniem na wysokości, konserwacją ciężkich, potencjalnie niebezpiecznych maszyn i sprzętu budowlanego;
• Praca wymagająca podnoszenia i przenoszenia dużych ciężarów, długiego chodzenia, wykonywania ostrych ruchów lub odwrotnie, siedzenia w tej samej pozycji przez wiele godzin;
• Praca wymagająca drobnych zdolności motorycznych palców i wymagająca wyjątkowej precyzji, np. Montaż mechanizmów.

Wskazania do badań lekarskich i społecznych

Jeśli okresy VUT już nie oszczędzają, a nadszedł czas, aby przyznać, że pacjent z reumatoidalnym zapaleniem stawów ma otrzymać niepełnosprawność, kierowany jest na OIT (badanie lekarskie i społeczne).

Powody, dla których osoba, u której zdiagnozowano reumatoidalne zapalenie stawów, może ubiegać się o niepełnosprawność:

• Katastrofalnie szybki przebieg choroby;
• Postać stawowo-trzewna RZS z ciężkimi powikłaniami (zapalenie naczyń, amyloidoza, zapalenie pęcherzyków płucnych, neuropatia);
• Brak remisji i częste okresy zaostrzeń, które uniemożliwiają dalszą aktywność zawodową;
• Całkowita utrata zdolności do pracy w zawodzie spowodowana unieruchomieniem stawów, utratą wzroku i innymi obiektywnymi przyczynami.

Aby przeprowadzić MSE, będziesz musiał wykonać pełne laboratoryjne badanie krwi: na OB, kwasy sialowe, miana RF, fibrynogen, białko i wszystkie frakcje. Będziesz także potrzebował badania rentgenowskiego stawów.

Niepełnosprawność z reumatoidalnym zapaleniem stawów

Przy podejmowaniu decyzji o przyznaniu osoby niepełnosprawnej choremu na RZS bierze się pod uwagę wiele czynników:

• Ciężkość choroby i tempo jej przebiegu;
• Liczba zaostrzeń i remisji w ciągu ostatniego roku;
• Wszystkie etapy i stopnie wymienione przez nas w poprzednich rozdziałach (aktywność choroby, radiologia, dysfunkcje stawów, FC);
• Skuteczność terapii, prognozy lekarza prowadzącego;
• Pozycja społeczna osoby, jej zdolność (a raczej niezdolność) do służenia sobie i utrzymywania się.

Jako oficjalną przyczynę niepełnosprawności w reumatoidalnym zapaleniu stawów wskazano „niepełnosprawność od dzieciństwa”, jeśli diagnoza została postawiona przed osiągnięciem dorosłości lub „chorobę ogólną”, jeśli dana osoba zachorowała w wieku dorosłym.

Grupy osób niepełnosprawnych z reumatoidalnym zapaleniem stawów

III grupa niepełnosprawności jest przypisywana pacjentom z RZS w następujących przypadkach:

• Choroba jest łagodna lub umiarkowana, pierwszy stopień aktywności;
• Zdolności do samoobsługi, poruszania się i pracy są zachowane, ale nie całkowicie;
• Osoba musi zmienić dziedzinę działalności, poprawić warunki pracy, skrócić czas pracy, przekwalifikować się i dostosować do warunków społecznych.

Niepełnosprawność grupy II przysługuje osobie, u której zdiagnozowano reumatoidalne zapalenie stawów, jeśli jej pozycja wygląda następująco:

• Postać choroby jest średnia lub ciężka, stopień aktywności jest drugi lub trzeci;
• Pacjent wymaga opieki, służy sobie tylko częściowo, ruch jest mocno ograniczony;
• Może pracować tylko w domu lub w specjalnych warunkach i tylko w okresach remisji.

I grupę niepełnosprawności ustala się, gdy:

• Reumatoidalne zapalenie stawów u ludzi w ciężkiej postaci i w trzecim etapie aktywności;
• Pacjent nie może poruszać się samodzielnie (leży w łóżku, porusza się na wózku inwalidzkim);
• Możliwość samoobsługi i pracy jest całkowicie utracona;
• Zawsze wymagana jest ostrożność i uwaga osób trzecich.

Rehabilitacja społeczna chorych na RZS

Na zakończenie chciałbym powiedzieć kilka słów o tym, jakie środki mogą pomóc osobie z okropną diagnozą „reumatoidalnego zapalenia stawów” przystosować się do życia, realizować się profesjonalnie i po prostu nie czuć się nieszczęśliwą i niepotrzebną:

• Przy pierwszych oznakach RZS u siebie lub u bliskich włącz alarm i spiesz się do diagnozy. Im wcześniej postawiona zostanie diagnoza, tym większa szansa na skuteczne leczenie. Niemożliwe jest całkowite pozbycie się reumatoidalnego zapalenia stawów, ale można doprowadzić chorobę do głębokiej remisji;
• Jeśli postawiono diagnozę, zapytaj o specjalne kliniki i programy charytatywne mające na celu społeczną i zawodową adaptację chorych na RZS. W dzisiejszych czasach, nawet bez możliwości poruszania się, można znaleźć pracę na komputerze domowym lub w specjalnej instytucji dla osób niepełnosprawnych;
• Postaraj się zapewnić choremu na RZS korzystne warunki do życia, utrzymuj go w czystości. A co najważniejsze - wspieraj osobę moralnie i otaczaj ją swoją opieką.

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.