Mycoplasma Hominis U Mężczyzn

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Mycoplasma hominis u mężczyzn

Wewnątrzkomórkowy drobnoustrój zwany mykoplazmą powoduje bardzo nieprzyjemną chorobę zwaną mykoplazmozą. Drobnoustroje chorobotwórcze, często w połączeniu z innymi drobnoustrojami, mogą powodować procesy infekcyjne i zapalne. Komórki ludzkiego ciała przestają działać, gdy są uszkodzone przez tego typu drobnoustroje, których produkty przemiany materii są toksyczne.

Mikroorganizmy niszczą cholesterol i kwasy tłuszczowe komórek pacjenta. Mycoplasma hominis mogą rosnąć w środowisku wolnym od komórek, co utrudnia ich wykrycie przez układ odpornościowy. Posiadają trójwarstwową błonę, zawierają DNA i RNA, mogą być immunostymulantami lub immunosupresantami, przyczyniają się do rozwoju chorób układu oddechowego i narządów płciowych.

Zakaźna choroba zapalna stwarza tylko warunkowe zagrożenie dla ludzkiego ciała. Dlatego wykrycie drobnoustrojów bez objawów klinicznych wcale nie oznacza wykrycia choroby. Każdy może zachorować na mykoplazmozę, niezależnie od wieku i płci.

U mężczyzn drobnoustroje zajmujące cewkę moczową, napletek, skórę głowy, gruczoł krokowy, pęcherzyki nasienne, narządy moszny, gruźlicę nasienia powodują zapalenie tkanek. Leczenie mykoplazmozy jest zalecane po dokładnej diagnozie. Niezbędne badania to:

• metoda bakteriologiczna;
• metoda serologiczna;
• reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR);
• oznaczanie antygenów mykoplazm metodą ELISA i RIF;
• metoda cząstek aktywowanych;
• metoda sond genetycznych;

Mikoplazmy są małe i mają prostą organizację z wyraźnym polimorfizmem. Ich błona komórkowa zawiera antygeny podobne do antygenów ludzkich. Obecnie mykoplazmy są jedną z głównych przyczyn rozwoju wielu chorób zapalnych układu moczowo-płciowego.

n

Mogą nawracać niegonokokowe zapalenie cewki moczowej, niespecyficzne zapalenie pochwy, poporodowe zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie gruczołu krokowego i inne. Choroba u mężczyzn przebiega bezobjawowo, brakuje trwałej odpowiedzi immunologicznej, dużej zmienności genomu i naturalnej oporności na antybiotykoterapię.

Do badań pobiera się zeskrobanie komórek nabłonka z kanału szyjki macicy, cewki moczowej, regionu przedcewkowego, napletka. Materiałem do ustalenia diagnozy jest nasienie, wydzielina prostaty i mocz. W przypadku mykoplazmozy u mężczyzn stwierdza się przekrwienie, obrzęk gąbek zewnętrznego otworu cewki moczowej, z którego uwalnia się ropny płyn. Pacjenci z mykoplazmą mają te same objawy, co w przypadku ostrej infekcji rzeżączką. Mocz jest mętny lub nawet przezroczysty, zawiera włókna śluzowo-ropne.

Niewłaściwe leczenie prowadzi do przewlekłego mykoplazmowego zapalenia cewki moczowej z objawami łagodnego swędzenia cewki moczowej i pieczenia. Chorobie może towarzyszyć uszkodzenie stawów, zapalenie spojówek, zespół Reitera i prowadzić do bezpłodności. Agresywność drobnoustrojów zaburza ruchliwość plemników, pojawiają się niedojrzałe formy o zmienionej morfologii komórek. Większość mężczyzn odczuwa bolesność w mosznie, obrzęk skóry, uszkodzenie jąder i ich przydatków, dyskomfort w kroczu, zaburzenia erekcji i trudności w oddawaniu moczu.

Takie objawy mogą wskazywać na obecność zapalenia gruczołu krokowego, a także może rozwinąć się impotencja. Przy znacznym spadku odporności u mężczyzn chorobę komplikuje ropień gruczołu krokowego. Często pacjenci następnie cierpią na ostre i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie pęcherza. Leki są określane z uwzględnieniem cech organizmu ludzkiego, biologii i szczepów patogenu.

Na tej podstawie można przepisać antybiotyki z grupy tetracyklin, leki przeciwgrzybicze i przeciwpierwotniacze, makrolidy i linkozaminy. Pod koniec leczenia mykoplazmozy przeprowadza się dodatkową diagnostykę, a po 2-3 tygodniach przeprowadza się badanie kontrolne. W ten sposób sprawdzana jest jakość zabiegu i nazywana jest metodą sparowanego serum.

Aby to zrobić, użyj wskaźników pierwszej próbki krwi do szóstego dnia choroby, a dwa tygodnie później drugiego. W celu zapobiegania chorobom mężczyźni powinni unikać infekcji, stosować antykoncepcję barierową. Wskazane jest, aby stale poddawać się badaniom profilaktycznym. Ponieważ mykoplazmoza pociąga za sobą pojawienie się innych infekcji, należy to wziąć pod uwagę w leczeniu.

Przepisywane są leki przeciw rzęsistkom, przeciwgrzybicze. Hepatoprotektory zmniejszają ryzyko powikłań w wątrobie, immunomodulatory zwiększają odporność. W celu wyeliminowania dysbiozy zaleca się stosowanie jogurtów, laktowitów itp. W przypadku przewlekłego przebiegu choroby stosuje się fizjoterapeutyczne metody leczenia.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.