Ziarniniak - Przyczyny I Objawy Ziarniniaków, Diagnostyka, Leczenie I Profilaktyka

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Ziarniniak

Przyczyny i objawy ziarniniaków, leczenie i zapobieganie

Definicja ziarniniaków

Ziarniniak to ogniskowy wzrost (o podłożu zapalnym) komórek tkanki łącznej, który pojawia się w postaci małych guzków. Etiologia jest zróżnicowana. Rozróżnij ziarniniaki niezakaźne i zakaźne, a także ziarniniaki o nieznanej etiologii.

Przyczyny ziarniniaka

Zakaźne ziarniniaki powstają w tularemii, wścieklizny, durie brzusznym i tyfusie, wirusowym zapaleniu mózgu, gruźlicy, reumatyzmie, kile i niektórych innych chorobach. Ziarniniaki niezakaźne pojawiają się podczas ekspozycji na lek (choroba oleogranulomatyczna, ziarniniakowe zapalenie wątroby), zawodowe choroby związane z pyłem (byssinoza, azbestoza, talk i inne). Pojawiają się również wokół ciał obcych. Ziarniniaki w chorobach Hortona i Leśniowskiego-Crohna, sarkoidozie są zwykle przypisywane ziarniniakom o nieznanej etiologii.

W praktyce stomatologicznej występuje ziarniniak zęba, czyli miejscowy obszar tkanki zapalnej (mały ropny guzek lub worek) w okolicy korzenia zęba. Obszar ten jest ogniskiem infekcji i może wywoływać postęp procesów zapalnych w korzeniu zęba. Jeśli ziarniniak zęba nie zostanie wyleczony w czasie, to pomimo stosunkowo niewielkich rozmiarów może prowadzić do poważnych powikłań. Zapalenie przyzębia jest jedną z głównych przyczyn powstawania ziarniniaków korzeni zębów.

Ziarniniak weneryczny należy do wielu klasycznych chorób wenerycznych stosowanych przez lekarzy. W większości przypadków jest przenoszony drogą płciową. Istnieje również niewielki procent prawdopodobieństwa zakażenia przez bliski kontakt z domem, ale jest to mało prawdopodobne - bakteria prawie nie może istnieć poza organizmem człowieka. Ta choroba objawia się różową grudką, później grudka przekształca się we wrzód.

Objawy ziarniniaka

Okres inkubacji ziarniniaka wenerycznego może trwać od jednego dnia do prawie trzech miesięcy. Średnio ten okres wynosi około trzydziestu dni. Długość tego okresu zależy od aktywności bakterii i stanu układu odpornościowego osoby zakażonej. Dopiero po zakończeniu okresu inkubacji pojawiają się pierwsze objawy w postaci małych jasnoczerwonych plamek. Następnie pojawia się różowy guzek, grudka rozszerza się, po dwóch tygodniach osiągając średnicę około czterech centymetrów.

Grudka z postępującym ziarniniakiem wenerycznym stopniowo przekształci się w miękki wrzód o aksamitnej powierzchni i mięsisto-czerwonym kolorze. Formacja ta charakteryzuje się bardzo nieprzyjemnym zapachem. W większości przypadków narządy płciowe są zajęte w kroczu i wewnętrznej stronie uda, w okolicy łonowej. Może to również dotyczyć twarzy, szyi i jamy ustnej.

Ziarniniak zęba może przez długi czas rozwijać się prawie bezobjawowo. Ale z biegiem czasu choroba objawia się pewnymi objawami: silnym bólem, który pojawia się podczas jedzenia stałego pokarmu lub uciskania zęba, zaczerwienienie dziąseł i obrzęk, ciemnienie zęba. Objawienie się objawów ziarniniaka i jego zaostrzenie może być spowodowane różnymi przyczynami: ciężką pracą umysłową lub fizyczną, stresem, przeziębieniem, długotrwałym narażeniem na niskie temperatury.

Diagnostyka ziarniniaka

W celu właściwej diagnozy ziarniniaka wenerycznego wenerolog w krótkim czasie powinien wykluczyć z listy inne choroby weneryczne z podobnymi objawami: kiłę, wrzód itp. W tym celu przeprowadza się badania genitaliów partnerów i przeprowadza się różne testy. Dodatkowo przeprowadza się badania mikroskopowe, aw przypadku niejasnego obrazu choroby można zastosować inne metody.

Nie zawsze jest możliwe ujawnienie ziarniniaka zęba podczas badania profilaktycznego u lekarza (szczególnie ze względu na jego mały rozmiar i brak oczywistych objawów). Na podstawie objawów zewnętrznych dość trudno jest wykryć ziarniniak, ponieważ dotknięty ząb prawie nie różni się od zdrowych zębów sąsiednich. Możliwe jest założenie ziarniniaka, gdy pojawią się objawy kliniczne, które wskazują na jego ropienie lub wzrost. Dokładną diagnozę można postawić na zdjęciu rentgenowskim.

Radiowizjografia umożliwia również ustalenie ziarniniaka zęba.

Leczenie i zapobieganie ziarniniakom

Pod żadnym pozorem nie należy samodzielnie leczyć ziarniniaka wenerycznego - może to prowadzić do przejścia choroby do postaci przewlekłej. Aby wyeliminować ziarniniaki, należy skontaktować się z kompetentnym lekarzem, który zaleci odpowiedni sposób leczenia.

Ziarniniak zęba może przez długi czas rozwijać się bezobjawowo. W wielu przypadkach ziarniniak korzenia zęba jest diagnozowany przypadkowo, podczas wykonywania zdjęć rentgenowskich podczas leczenia innych chorób. Dlatego bardzo ważne są regularne wizyty profilaktyczne u dentysty - pozwoli to albo zapobiec ziarniniakowi zęba, albo wykryć go na czas i przerwać jego rozwój.

Do chwili obecnej istnieje kilka skutecznych sposobów leczenia tej choroby, jednak nie we wszystkich przypadkach jest możliwe uratowanie zęba. Wybór techniki leczenia (operacyjnej lub zachowawczej) opiera się na ocenie stanu tkanek zęba, możliwych powikłań choroby, wielkości ziarniniaka i innych czynnikach. Konserwatywne metody leczenia polegają na wypełnieniu ubytku różnorodnymi materiałami wypełniającymi, które wprowadza się przez kanał korzeniowy.

Ponadto za pomocą antybiotykoterapii infekcja zostaje wyeliminowana. Do niedawna chirurgiczna metoda leczenia polegała wyłącznie na ekstrakcji zęba. Obecnie wykonywane są delikatniejsze operacje, polegające na hemisekcji zęba lub resekcji wierzchołka korzenia.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.