Zapobieganie Zapaleniu żołądka

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Zapobieganie zapaleniu żołądka

Zapobieganie zapaleniu żołądka to zestaw środków mających na celu zapobieganie zmianom zapalnym w błonie śluzowej żołądka. Obejmuje walkę ze wszystkimi typami i formami tej choroby. Pewna specyfika i rozdzielenie środków zapobiegawczych występuje w dwóch typach zapalenia żołądka: ostrym i przewlekłym. Wynika to z zasadniczo różnych patogenetycznych mechanizmów ich występowania.

Ogólne środki zapobiegawcze dla wszystkich rodzajów zapalenia żołądka

Zapobieganie ostrym i przewlekłym procesom zapalnym błony śluzowej żołądka polega na ich nagłym, falującym przepływie i występowaniu tylko pod wpływem szkodliwych czynników środowiskowych. Dlatego wszelkie środki zapobiegawcze mają na celu wyeliminowanie lub ograniczenie kontaktu organizmu z nimi. Oznacza to, że jeśli pewne czynniki nie wpływają na organizm, to ostre zapalenie żołądka lub zaostrzenie przewlekłego nigdy nie wystąpi.

Ponieważ błona śluzowa żołądka ma bezpośredni kontakt tylko z powietrzem i pożywieniem, zapobieganie jej zapaleniu polega na kontrolowaniu ich jakości. Wszystkie działania profilaktyczne można podzielić na: profilaktykę społeczną i indywidualną.

Publiczna profilaktyka ostrego zapalenia błony śluzowej żołądka jest kontrolowana na szczeblu państwowym przez uprawnione struktury stacji sanitarno-epidemiologicznej. Muszą zachowywać jak najściślejszą kontrolę nad placówkami gastronomicznymi oraz jakością dystrybuowanej żywności, stanem wody pitnej i dezynfekcją ścieków. Jest to szczególnie ważne w zapobieganiu masowej częstości występowania ostrego zapalenia żołądka o charakterze infekcyjno-toksycznym.

Indywidualne środki zapobiegawcze zapobiegające zapaleniu żołądka wymagają przestrzegania pewnych zasad przez każdą osobę. Przede wszystkim dotyczą właściwości produktów spożywczych, prawidłowości i kultury żywieniowej.

Zapobieganie zapaleniu żołądka obejmuje:

• Właściwa dieta. Oznacza odmowę jedzenia fast foodów, smażonych i półsurowych dań mięsnych i rybnych, nadmiaru przypraw. Pomimo doskonałego smaku mogą powodować natychmiastowe podrażnienia błony śluzowej żołądka, a następnie stany zapalne. Pamiętaj, aby w diecie stosować kombinację lub naprzemiennie płynną i suchą żywność;

• Jakość produktów. Najlepiej spożywać tylko świeżo przygotowane posiłki. Niedopuszczalne jest stosowanie żywności noszącej wątpliwe oznaki jej dobrej jakości. Odwiedzając placówki gastronomiczne, wybór należy dać tylko sprawdzonym, których wygląd odpowiada ustalonym standardom. Każde podejrzenie naruszenia technologii gotowania lub jej nieprzydatności powinno być powodem odmowy jej użycia;
• Dieta. W zapobieganiu ostremu zapaleniu żołądka ważną rolę odgrywa regularność posiłków. Muszą być organizowane o ustalonej porze, co początkowo normalizuje poziom wydzieliny żołądkowej. W takich warunkach ryzyko zapalenia żołądka jest zminimalizowane, nawet gdy do jamy żołądka dostanie się pokarm złej jakości;
• Ilość jedzenia. Niedopuszczalne jest jednorazowe spożywanie dużych ilości pokarmu (przejadanie się), zwłaszcza po poście i wieczorem przed snem;
• Proces jedzenia. Aby nie wywoływać rozwoju zapalenia żołądka, musisz jeść w spokojnej atmosferze, nie spieszyć się, dobrze żuć jedzenie;

• Napoje alkoholowe i palenie. Niskogatunkowy alkohol i jego substytuty mogą powodować nie tylko stany zapalne błony śluzowej żołądka, ale także jej chemiczne oparzenia. Nadużywanie jakichkolwiek napojów alkoholowych prędzej czy później spowoduje zapalenie żołądka. Dym tytoniowy nie jest w stanie bezpośrednio wywołać zmian zapalnych w jamie żołądkowej, ale znacznie pogarsza negatywny wpływ alkoholu i innych szkodliwych czynników;
• Związki chemiczne. Praca z chemikaliami i truciznami, wdychanie oparów, celowe lub przypadkowe ich użycie często skutkuje ostrym erozyjnym i wrzodziejącym zapaleniem żołądka. Aby zapobiec zapaleniu żołądka pochodzenia chemicznego, należy w jak największym stopniu ograniczyć kontakt z chemikaliami i używać środków ochrony osobistej;
• Zapobieganie ropnemu zapaleniu żołądka i ropowicy żołądka. Polega na terminowym i odpowiednim leczeniu procesów ropno-zakaźnych, przestrzeganiu zasad aseptyki i antyseptyki podczas wszelkich zabiegów medycznych.

Szczegóły dotyczące diety: co można, a czego nie można jeść z zapaleniem żołądka?

Dodatkowe cechy zapobiegania przewlekłemu zapaleniu żołądka

Pomimo tego, że ostre i przewlekłe zapalenie żołądka różni się mechanizmami jego rozwoju, niektóre środki zapobiegawcze mają charakter ogólny. Ale są takie, które można przypisać specyficznej profilaktyce przewlekłego zapalenia żołądka. Obejmują one:

• Aktywność fizyczna. Jego niedobór lub nadmiar równie negatywnie wpływa na przebieg przewlekłego zapalenia żołądka, prowokując jego zaostrzenie. Dlatego aktywność fizyczna powinna być umiarkowana i odpowiadać możliwościom fizycznym danej osoby;
• Działania psycho-emocjonalne. Pacjenci z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka powinni unikać nerwowego przeciążenia i szoku psychicznego. Zaburzają procesy wydzielnicze w żołądku i jego ruchliwość, co prowadzi do zaostrzenia procesu zapalnego;
• Ograniczenie przyjmowania leków drażniących błonę śluzową żołądka. Są to przede wszystkim pochodne kwasu acetylosalicylowego (aspiryna, ascard), niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz antybiotyki. Jeśli nie można ich niczym zastąpić, takie leczenie powinno być pokryte lekami gastroprotekcyjnymi (famotydyna, omeprazol, almagel, venter);
• Okresowe zapobiegawcze i terminowe leczenie zaostrzeń przewlekłego zapalenia żołądka. Osoby cierpiące na tę chorobę powinny wiedzieć, że dwa razy w roku (wiosna, jesień) muszą przejść kurację przeciw nawrotom. W tych okresach zapalenie błony śluzowej żołądka jest podatne na zaostrzenia. Jeśli tak się stanie, leczenie należy rozpocząć jak najszybciej;
• Obserwacja ambulatoryjna przez gastroenterologa, lekarza pierwszego kontaktu lub lekarza rodzinnego. Każdy pacjent z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka powinien mieć wykwalifikowanego specjalistę, któremu ufa. Wszelkie kwestie związane z leczeniem, stylem życia, odżywianiem i koniecznymi badaniami powinny zostać z nim omówione.

Autor artykułu: Gorshenina Elena Ivanovna | Gastroenterolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im N. I. Pirogova (2005). Studia podyplomowe na specjalności „Gastroenterologia” - centrum medyczno-dydaktyczne.