Rzeżączka Gardła, Rzeżączka Oczu I Rzeżączka Jamy Ustnej

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Rzeżączka gardła, rzeżączka oczu i rzeżączka jamy ustnej

Definicja ambicji

Rzeżączka to specyficzna choroba zakaźna przenoszona głównie drogą płciową. Czynnikiem sprawczym zakażenia są bakterie Gram-ujemne Neisseria gonorrhoeae - gonococci. Zwykle dostają się do organizmu ludzkiego przez układ moczowo-płciowy, ale istnieją inne możliwości przenoszenia. Gonococci mogą atakować błonę śluzową gardła, oczu, jamy ustnej, powodując zapalne procesy chorobotwórcze w tych narządach.

Zadowolony:

• Rzeżączka gardła
• Rzeżączka jamy ustnej
• Rzeżączka oczu

Rzeżączka gardła

Rzeżączka gardła (rzeżączka jamy ustnej i gardła) występuje u kobiet 2 razy częściej niż u mężczyzn, ze względu na częstość kontaktów ustno-płciowych. W większości (w 70-80% przypadków) rzeżączka jamy ustnej i gardła przebiega bezobjawowo (ukryta), w niektórych przypadkach choroba przypomina dławicę piersiową. Pacjenci skarżą się na ból gardła, trudności w połykaniu, chrypkę, powiększenie migdałków i węzłów chłonnych.

Podobieństwo rzeżączki jamy ustnej i gardła do dławicy piersiowej sprawia lekarzom pewne trudności w postawieniu diagnozy. Podobnie jak zapalenie migdałków, rzeżączka w gardle powoduje gorączkę, dreszcze, bóle głowy i ropną płytkę nazębną na migdałkach. Pierwsze objawy choroby mogą pojawić się w ciągu kilku godzin po przedostaniu się patogenu do błony śluzowej gardła. Dzieje się tak, ponieważ błona śluzowa tego narządu praktycznie nie jest w stanie oprzeć się infekcji gonokokowej.

W związku z tym ostra rzeżączka gardła dość szybko przechodzi w postać przewlekłą, która jest szczególnie niebezpieczna dla zdrowia ludzkiego, ponieważ zapalenie może rozprzestrzeniać się na wyściółkę mózgu. Jeśli infekcja gonokokowa rozprzestrzeni się do mózgu, wynik jest prawie zawsze śmiertelny.

Rzeżączka jamy ustnej

Rzeżączkę jamy ustnej stwierdza się głównie u osób preferujących seks oralny, przebieg choroby często przebiega bezobjawowo. W rzadkich przypadkach pojawia się ból gardła i gorączka. W przypadku infekcji jamy ustnej i narządów płciowych może rozwinąć się gonokokowe zapalenie jamy ustnej i zapalenie gardła:

• Gonokokowe zapalenie jamy ustnej objawia się obrzękiem i przekrwieniem błony śluzowej, uwalnianiem lepko-ropnych wydzielin. Nieleczona błona śluzowa policzków, języka i dziąseł zostaje pokryta wrzodami i nadżerkami. Owrzodzenia są niewielkich rozmiarów, nie są szczególnie uciążliwe, wydzielany jest z nich żółto-szary śluz, w którym znajdują się gonokoki.
• Rzeżączkowe zapalenie gardła najczęściej przebiega bezobjawowo, czasami pacjenci skarżą się na ból gardła, obfite wydzielanie śliny, trudności w połykaniu. Na zaczerwienionym gardle i migdałkach tworzy się ropno-śluzowa płytka, obrzęk języka i łuków podniebiennych.

W przypadku zakażenia jamy ustnej rzeżączką w warunkach domowych objawy choroby są również podobne do zapalenia jamy ustnej - podobne zapalenie ropne występuje w jamie ustnej. Wystarczą tylko 3 dni, aby gonokoki całkowicie zaatakowały błonę śluzową krtani i migdałki podniebienne. Podnosi się temperatura ciała pacjenta, pojawiają się bóle głowy i dreszcze. Migdałki pokryte są ropnym nalotem.

Na szczęście istnieje kilka bardzo skutecznych sposobów zapobiegania rzeżączce - stałej partnerce seksualnej i stosowaniu ochronnych środków intymnych podczas stosunku. Chociaż metody są konserwatywne, są bardzo skuteczne i sprawdzone w czasie.

Rzeżączka oczu

Rzeżączka oka (krwotok) objawia się najczęściej zapaleniem spojówek, okres inkubacji po zakażeniu trwa od kilku godzin do 2-3 tygodni. Gonococci mogą dostać się do oczu dziecka podczas przechodzenia przez kanał rodny matki, a wtedy choroba nazywa się rzeżączkowym zapaleniem spojówek noworodków lub rzeżączką. Dorośli zarażają się rzeżączką oczu najczęściej drogą domową. Gonoblennorrhea noworodków pojawia się 2 lub 3 dni po urodzeniu dziecka. Jeśli pierwsze objawy choroby obserwuje się po 5-6 dniach, oznacza to, że czynnik wywołujący chorobę został sprowadzony z zewnątrz.

Istnieją 4 etapy przebiegu rzeżączki:

1. Faza infiltracji - charakteryzuje się pojawieniem się przekrwienia i wydzieliny śluzowej z jamy spojówki, obrzękiem powiek, krwawieniem. Czas trwania tego etapu to 3-5 dni.
2. Etap ropienia - zmniejsza się obrzęk i przekrwienie powiek, obserwuje się obfite ropne wydzielanie żółtego koloru. Spojówka gałki ocznej nadal jest obrzęknięta. Czas trwania etapu w czasie to 1-2 tygodnie.
3. Faza proliferacji - zmniejsza się ilość oddzielonej ropy, staje się zielonkawa. Opuchlizna i przekrwienie spojówki są mniej wyraźne, ale w wyniku proliferacji brodawek jej powierzchnia staje się szorstka.
4. Etap odwrotnego rozwoju - znikają objawy obrzęku i przekrwienia spojówki, proliferacja brodawek mija do końca drugiego miesiąca.

Jednak częstym powikłaniem rzeżączki noworodków jest uszkodzenie rogówki, które rozwija się bez leczenia po 2-3 tygodniach choroby. Rogówka staje się dyfuzyjnie mętna, na jej powierzchni tworzy się szary naciek, który przekształca się w ropny wrzód. Wrzodziejący proces szybko rozprzestrzenia się nie tylko po powierzchni rogówki, ale także w głąb rogówki, prowadząc do dalszej perforacji błony i powstawania leucorrhoea. Czasami infekcja może przenikać do oka, powodując rozwój zapalenia panophthalmitis - ropnego zapalenia wszystkich tkanek i błon oka.

U dorosłych rozwój rzeżączki oczu przebiega przez te same etapy, co w przypadku rzeżączki noworodków. Jedyna różnica polega na tym, że powikłania związane z rogówką są częstsze, a proces rozwoju zapalenia jest bardziej intensywny. Po rozpoczęciu leczenia w odpowiednim czasie wynik choroby jest zawsze korzystny, a funkcje wzrokowe osoby nie cierpią.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.