Eozynofilia: co to jest i jak się ją leczy?
Eozynofilia wskazuje na różne choroby. Ten zespół hematologiczny może rozwinąć się u osoby w każdym wieku. Eozynofilia jest rozpoznawana jeszcze częściej u dzieci niż u dorosłych. Eozynofilia może być oznaką alergii, inwazji pasożytniczej lub choroby zakaźnej.
Eozynofile to krwinki z grupy leukocytów. Eozynofile wzięły swoją nazwę od różowej cytoplazmy. Taki odcień uzyskuje po dodaniu barwnika eozynowego do próbki krwi. W rezultacie eozynofile stają się doskonale widoczne podczas badania rozmazu krwi pod mikroskopem. Przy wielokrotnym powiększeniu można zauważyć, że komórki te przypominają małe ameby, które mogą wyłaniać się z łożyska naczyniowego i gromadzić się w miejscach zapalenia. We krwi eozynofile spędzają nie więcej niż godzinę, po czym wnikają do tkanek.
Do głównych zadań eozynofili należą:
- Aktywacja odporności przeciwpasożytniczej z niszczeniem błony komórkowej robaków. Eozynofile zwiększają wrażliwość receptorów na immunoglobulinę E.
- Stymulacja uwalniania i akumulacji mediatorów stanu zapalnego.
- Wchłanianie i wiązanie mediatorów stanu zapalnego.
-
Wchłanianie niektórych małych cząstek, na przykład resztek błony komórkowej pasożytów i bakterii, wchłanianie cząstek wirusów. W przypadku tej właściwości eozynofile nazywane są mikrofagami.
Zadowolony:
- Normalne wartości eozynofili
- Przyczyny eozynofilii
- Objawy eozynofilii
- Leczenie eozynofilii
Normalne wartości eozynofili
Zwykle we krwi znajduje się nie więcej niż 5% eozynofili z całkowitej liczby leukocytów. Bezwzględna wartość eozynofili nie powinna przekraczać 310 na ml krwi. Jeśli dana osoba jest zdrowa, obliczana jest względna liczba eozynofili. Jeśli są jakieś odchylenia, odnieś się do wartości bezwzględnej. Na eozynofilię wskazuje przekroczenie poziomu 0,4 * 10 9 / l dla dorosłych. W dzieciństwie eozynofilia jest rozpoznawana, gdy ich wartości przekraczają 0,7 * 10 9 / l.
Liczba eozynofili może się zmieniać w zależności od pory dnia, co w dużej mierze zależy od aktywności nadnerczy. Tak więc rano poziom eozynofili można zwiększyć o 15% w porównaniu z normą. Jeśli weźmiesz krew do badań od pacjenta w pierwszej połowie nocy, wskaźnik ten całkowicie przekroczy normalne wartości o 30%.
Dlatego, aby uzyskać jak najbardziej miarodajny wynik, procedura oddawania krwi do analizy wymaga przestrzegania szeregu zasad:
- Zabieg przeprowadza się rano.
- Na 8-11 godzin przed przystąpieniem do testu należy przestać jeść.
- Na 1 dzień przed zabiegiem należy wykluczyć alkohol i słodycze.
Należy koniecznie wziąć pod uwagę fakt, że podczas krwawienia miesiączkowego poziom eozynofili we krwi wzrasta, ponieważ estrogeny stymulują dojrzewanie tych komórek krwi. Przeciwnie, po owulacji i przed końcem cyklu poziom eozynofili będzie zmniejszony.
W dzieciństwie wskaźniki normy eozynofili będą różnić się od wskaźników u dorosłych:
- Pierwsze 14 dni życia dziecka - 1-6% eozynofilów we krwi.
- Po 15 dniach i do roku - 1-5% eozynofili we krwi.
- Od półtora do jednego roku - 1-7%.
- Od 1 do 5 lat - 1-6%.
- W wieku powyżej 5 lat wskaźniki eozynofili są zrównane z normą osoby dorosłej - 1-5%.
Przyczyny eozynofilii
Należy wzbudzić obawę, gdy poziom eozynofili we krwi przekracza 700 komórek na mililitr krwi.
Istnieją 3 stopnie eozynofilii:
- Lekka eozynofilia. Ponadto poziom eozynofili we krwi wynosi 10%.
- Eozynofilia o umiarkowanym nasileniu. Ponadto poziom eozynofili we krwi waha się od 11 do 15%.
- Ciężka eozynofilia. W tym przypadku nadwyżka wynosi 15% lub więcej.
Należy zauważyć, że czasami diagnoza może być błędna. Podczas wprowadzania barwnika eozynowego nie tylko eozynofile nabierają różowego koloru, ale także ziarniste wtrącenia obecne w neutrofilach. W takim przypadku poziom neutrofili zostanie zmniejszony, a poziom eozynofili wzrośnie. W takim przypadku nie będzie żadnych patologicznych objawów u osoby. Po otrzymaniu takich danych należy wykonać drugie badanie krwi.
Alergiczne napięcie organizmu zawsze prowadzi do wzrostu poziomu eozynofili we krwi.
Można to zaobserwować w następujących przypadkach:
- Reakcja alergiczna typu natychmiastowego: katar sienny, obrzęk Quinckego, wstrząs anafilaktyczny, pokrzywka.
- Reakcja alergiczna na leki, choroba posurowicza.
- Alergiczny katar.
-
Alergiczne zmiany skórne (zapalenie skóry, egzema, pęcherzyca pospolita).
- Inwazje robaków.
- Infekcje pasożytnicze: amebiaza, toksoplazmoza, chlamydia.
- Choroby o charakterze autoimmunologicznym: SLE, reumatoidalne zapalenie stawów, guzkowe zapalenie tętnic.
- Choroby układu oddechowego: astma oskrzelowa, sarkoidoza, eozynofilowe zapalenie opłucnej, choroba Lefflera, histiocytoza.
- Uszkodzenia przewodu pokarmowego: eozynofilowe zapalenie żołądka i okrężnicy.
- Rak krwi: chłoniak i limfogranulomatoza.
- Nowotwory złośliwe.
Wnikanie pasożytów do organizmu częściej niż inne przyczyny prowadzi do rozwoju eozynofilii. Ten problem dotyczy pediatrii. Do takich chorób zalicza się glistnicę, opisthorchiasis, lambliozę, amebiaza, włośnicę itp. Organizm reaguje na obecność w nim obcych istot zwiększając poziom eozynofili. Ponadto skok nastąpi zarówno podczas migracji pasożytów, jak i po osiągnięciu przez osobnika dojrzałości.
Przyczyną wzrostu poziomu eozynofili we krwi, która jest na drugim miejscu, jest reakcja alergiczna organizmu. Co więcej, przyczyna alergii nie ma znaczenia. Może wystąpić na chemii gospodarczej, lekach, żywności, wdychanym powietrzu nasyconym pyłem itp. Eozynofile dążą do neutralizacji biologicznie czynnych substancji, które powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych w przypadku alergii. Dlatego natychmiast po dostaniu się alergenu do organizmu wzrasta poziom eozynofili we krwi.
Stany alergiczne, którym towarzyszy eozynofilia: astma oskrzelowa, pyłkowica, skaza dziecięca, pokrzywka, alergiczny nieżyt nosa, alergia na leki.
Wśród zmian skórnych wyróżnia się łuszczycę, zakażenie opryszczką, neurodermit i egzemę.
Przyjmowanie niektórych leków wiąże się z wysokim ryzykiem rozwoju eozynofilii. Leki te obejmują aspirynę, euphyllinę, beta-blokery, leki hormonalne, papawerynę, difenhydraminę, leki stosowane w leczeniu gruźlicy i obniżające ciśnienie krwi.
Eozynofilia jest markerem nowotworów złośliwych w organizmie. Obejmuje to obecność przerzutów do jamy brzusznej i opłucnej, guza Wilmsa, raka skóry właściwej i tarczycy. Również produkcja eozynofili zostanie zakłócona, jeśli guz wpłynie na szpik kostny. Niebezpieczeństwo w tym planie to białaczka szpikowa, białaczka eozynofilowa, czerwienica prawdziwa itp.
Oprócz wszystkich powodów, które wymieniono powyżej, operacja przeszczepu narządu doprowadzi do wzrostu liczby eozynofilów we krwi. Eozynofilia jest jedną z oznak odrzucenia obcego materiału.
Eozynofilia rozwija się na tle niedoboru magnezu w organizmie i po ekspozycji na niego. Ponadto poziom eozynofili we krwi zmniejszy się, jeśli dana osoba zostanie poddana procedurze dializy otrzewnowej.
Objawy eozynofilii
Eozynofilia nie jest niezależną chorobą, a jedynie konsekwencją takiej czy innej patologii. Dlatego nie ma własnych objawów. Jednak osoba musi skupić się na pewnych znakach, aby zrozumieć, że rozwija się u niego pewne zaburzenie w ciele i nadszedł czas, aby skonsultować się z lekarzem.
Eozynofilia często towarzyszy inwazjom pasożytów, a następujące objawy to typowe objawy:
- Zwiększenie wielkości węzłów chłonnych, śledziony i wątroby.
- Odchudzanie.
- Niedokrwistość.
- Wzrost temperatury ciała do wartości podgorączkowych.
- Bolesne odczucia w mięśniach.
- Zwiększona słabość.
- Brak chęci do jedzenia.
- Suchy kaszel i wysypki skórne.
Wszystkie te objawy pojawiają się, ponieważ pasożyty uwalniają toksyny, które dostają się do krwiobiegu i zatruwają organizm żywiciela. Niemal wszyscy pacjenci skarżą się na zaburzenia w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego.
W przypadku reakcji alergicznej organizmu u pacjenta pojawiają się wysypki skórne, mogą tworzyć się pęcherze. W ciężkich przypadkach możliwy jest upadek, gwałtowny spadek ciśnienia krwi i stan wstrząsu.
Choroby układu pokarmowego, którym towarzyszy eozynofilia, przejawiają się we wszelkiego rodzaju zaburzeniach dyspeptycznych, wymiotach, biegunkach, bólach brzucha, pojawieniu się krwi w stolcu itp. Jednocześnie osoba powinna zrozumieć, że takie objawy nie występują ze względu na wzrost poziomu eozynofilów we krwi. Rozwija się z powodu choroby podstawowej.
Na raka z eozynofilią wskazują takie objawy jak: powiększenie węzłów chłonnych, wysoka lub nieznacznie podwyższona temperatura ciała, bóle mięśni i stawów oraz częste choroby zakaźne.
Rozróżnij eozynofilię poszczególnych narządów, ale jako niezależna patologia rozwija się bardzo rzadko. Jeśli tak się stanie, najczęściej w dotkniętym obszarze znajduje się tkanka płuc. Eozynofilia płucna może objawiać się eozynofilowym zapaleniem naczyń, zapaleniem płuc i ziarniniakowatością.
Najczęstszą postacią spontanicznej eozynofilii jest zespół Lefflera. Przyczyny jego rozwoju są nadal nieznane nauce. Choroba ma korzystne rokowanie, któremu towarzyszy kaszel i niewielki wzrost temperatury ciała. W płucach znajdują się nagromadzenia eozynofili, które w przyszłości same znikną.
Eozynofilię tropikalną rozpoznaje się u ludzi mieszkających w krajach położonych w bezpośrednim sąsiedztwie równika. W przypadku tej choroby nacieki powstają również w płucach. Istnieje przypuszczenie, że ta patologia ma charakter zakaźny, ponieważ ma przebieg przypominający falę z epizodami zaostrzeń i spokoju. Jednak tacy pacjenci mogą być całkowicie wyleczeni.
Oprócz tkanki płucnej w tkance mięśniowej mogą tworzyć się nacieki eozynofilowe. Mięsień sercowy staje się niebezpieczną lokalizacją. Ta patologia prowadzi do zmniejszenia jam serca i rozwoju niewydolności serca.
Leczenie eozynofilii
Eozynofilia, jako niezależna choroba, nie ma sensu w leczeniu, ponieważ jest wynikiem jednej lub drugiej choroby w organizmie. Jeśli wzrost poziomu eozynofili wiąże się z inwazją pasożytów, pacjentowi przepisuje się leki przeciwrobacze. Konieczne jest uzupełnienie terapii o kompleksy witaminowo-mineralne, leki odczulające (Fenkarol, Pipolfen). Jeśli pacjent ma niedokrwistość, przepisuje mu leki zawierające żelazo.
Reakcje alergiczne organizmu są eliminowane przez przyjmowanie leków przeciwhistaminowych. Może to być Claritin, Fenkarol, Suprastin, Zirtek itp. Ciężki przebieg alergii wymaga przepisania leków hormonalnych, równolegle pacjentowi podaje się terapię infuzyjną. Jeśli pojawią się wysypki skórne, zaleca się stosowanie maści i kremów o działaniu przeciwhistaminowym (Advantan, Elidel itp.). Aby zmniejszyć reakcję zapalną, pacjentom w środku przepisuje się sorbenty.
Obecność procesu onkologicznego wymaga konsultacji z onkologiem. Pacjentom przepisuje się cytostatyki, leki hormonalne, leki immunosupresyjne. W zależności od rodzaju guza i stanu zdrowia pacjenta stosuje się wystandaryzowane schematy leczenia.
Tak więc eozynofilia jest objawem hematologicznym, który może wskazywać zarówno na łagodne infekcje i reakcje alergiczne, jak i ciężkie patologie zagrażające życiu ludzkiemu. Dlatego nie należy ignorować wzrostu poziomu eozynofili we krwi.
Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta
Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.
