Zhiryanka (roślina) - Opis, Użyteczne Właściwości I Przeciwwskazania

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zhiryanka (roślina)

Zhiryanka to rzadka roślina z rodziny Pemphigus (Lentibulariaceae). Należy do flory drapieżnej, ponieważ żywi się owadami. Ziryanka zawdzięcza swoją nazwę temu, że ma soczyste, grube liście, które lśnią w słońcu. Roślina przyciąga muszki, muchy, komary i mrówki, a następnie je zjada.

Zhiryanka występuje w Eurazji, Japonii, Andach, Meksyku, Ameryce Północnej i Południowej. Naukowcy odkryli ponad 70 odmian słoniny wieprzowej, z których najbardziej znanym jest Pinguicula vulgaris. W Rosji występuje 6-7 gatunków tłuszczu wieprzowego, aw Europie - 12 gatunków. Roślina ta podlega ochronie prawnej, gdyż należy do gatunków zagrożonych wyginięciem.

Zadowolony:

• Opis zakładu Zhiryanka
• Mechanizm wychwytywania owadów
• Przydatne właściwości Zhiryanki
• Zastosowanie Zhiryanka
• Przeciwwskazania

Opis zakładu Zhiryanka

Zhiryanka to wieloletnia roślina żywiąca się owadami. Roczne odmiany Zhiryanki są rzadkie. Rośnie w warunkach wysokiej wilgotności. Występuje na torfowiskach, w pobliżu strumieni i rzek, w zaroślach mchów, w pobliżu jezior.

Liście Zhiryanki mają owalny kształt, ich kolor jest jasnozielony. Są soczyste i mięsiste. Liście rośliny pokryte są tłustym lepkim śluzem, który ma za zadanie przyciągać owady. Zimą roślina rozwija drugą rozetę. Jej liście są małe, w rzeczywistości są pąkami.

Nazwa „zhiryanka” pochodzi od łacińskiego słowa „pinguis”, które tłumaczy się jako „gruby” lub „gruby”. Ludzie nazywają liście tłuszczu roślinnego, tłustą trawę, tłustą trawę itp.

Kwiaty rośliny są małe, nie przekraczają 3 cm, osadzone są na długich szypułkach w kolorze białym, fioletowym, niebieskim lub różowym. Kwiaty Zhiryanka mają pewne podobieństwa do fiołków.

Mechanizm wychwytywania owadów

Liście pokryte są gruczołami na górze. Niektóre z nich wytwarzają lepki śluz, który przyciąga owady i działa jak pułapka. Inne gruczoły wytwarzają enzymy trawienne.

Zhiryanka to reliktowa roślina z epoki lodowcowej. Odrosło w czasach, gdy Europa była pokryta lodowcami. Fakt, że zhiryanka jest rośliną drapieżną, został po raz pierwszy zgłoszony nauce przez słynnego Karola Darwina.

Smar do łapania owadów gładko zwija liść, a czasem w ogóle go nie składa. Roślina może zacząć trawić złowioną zdobycz natychmiast po przyklejeniu. Dzieje się tak, jeśli owad jest mały. Kiedy mucha, pszczoła lub pająk przylgną do liścia, liść zwija się. Jest to konieczne, aby utrzymać owada, który zaczyna aktywnie się poruszać, aby się uwolnić. Od złowionej ofiary roślina otrzymuje wszystkie potrzebne jej składniki odżywcze. Istnieje dzięki nim.

Tkanka tłuszczowa wchłania potrzebne jej pierwiastki przez drobne pory, których ma bardzo dużo. Liście nie pozostają długo w stanie złożonym. Rozwijają się po maksymalnie 2 dniach.

Przydatne właściwości Zhiryanki

Właściwości lecznicze Zhiryanki nie zostały udowodnione przez naukę. Jednak tradycyjna medycyna używa zioła do celów leczniczych. Ponieważ roślina należy do rzadkich, zabrania się jej masowego zbierania i zbioru.

Uważa się, że zhiryanka zawiera minerały, olejki eteryczne i kwasy organiczne przydatne dla ludzi. Działają przeciwskurczowo, pomagając rozkładać białka na enzymy i labenzym.

Zastosowanie Zhiryanka

W przemyśle farmaceutycznym zhiryanka nie jest używana, ale roślina występuje w przepisach na azjatycką medycynę. Z trawy przygotowuje się wywar, który służy jako balsam. Stosuje się je na rany, wysypki skórne, ropnie i oparzenia. Rosół ma właściwości gojenia ran.

W medycynie azjatyckiej sok zhiryanka przyjmuje się doustnie. Pomaga pozbyć się zaparć, chorób wątroby. Jest stosowany w leczeniu czerwonki i chorób układu oddechowego.

W niektórych krajach Europy Zachodniej roślina jest stosowana jako środek wykrztuśny i przeciwkaszlowy.

Tradycyjna medycyna docenia ekstrakt z tłuszczu, ponieważ pomaga radzić sobie z krztuścem.

Roślina ma właściwości bakteriobójcze. W XV wieku był używany do odkażania ran zwierząt.

Przepisy z Zhiryanka:

• Na gwałtowny kaszel. Łyżeczkę ziół wlewa się do 200 ml wrzącej wody i podaje przez 20 minut. Następnie do napoju dodaje się miód. Piją tę herbatę 2 razy dziennie.
• Od pleśniawki. Aby przygotować nalewkę, 100 g ziół wlewa się wódką i trzyma w ciemnym miejscu przez 7 dni. Lek należy przyjmować 5 razy dziennie po 10 kropli.
• Na krztusiec. Jedną część suchej trawy wylewa się 10 częściami wódki i podaje przez 2 tygodnie. Po tym czasie odfiltruj napój i weź 15 kropli 3 razy dziennie.

• Od czerwonki, chorób wątroby, zaparć. Sok z ziela jest przyjmowany w czystej postaci, łyżka stołowa 3 razy dziennie. Posiada właściwości tonizujące i przeciwbólowe.

Skandynawowie jedzą tę roślinę, a hodowcy kwiatów cenią tę tłustą roślinę za jej piękno i używają jej jako rośliny ozdobnej.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania do stosowania produktów na bazie zhiryanki:

• Gruźlica.
• Padaczka.
• Indywidualna nietolerancja.

Jeśli po zażyciu jakiegokolwiek środka na bazie tłuszczu, u osoby wystąpią nudności lub wymioty, należy pilnie skonsultować się z lekarzem.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).