Otyłość Brzuszna - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Otyłość brzuszna

Otyłość brzuszna to nadmiar tkanki tłuszczowej w górnej części tułowia i brzucha. Przy tego rodzaju otyłości sylwetka osoby zaczyna przypominać kształt jabłka. Otyłość brzuszna jest bardzo niebezpieczna nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia, gdyż znacznie zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, raka, zawału serca i udaru mózgu. Jeśli spojrzymy na liczby, prawdopodobieństwo chorób onkologicznych wzrasta 15 razy, niedokrwienie serca - 35 razy, a udar - 56 razy.

Otyłość brzuszna jest również nazywana otyłością trzewną, otyłością górną lub otyłością androidalną. W tej chorobie tłuszcz otacza wszystkie narządy wewnętrzne człowieka, w tym serce, trzustkę, wątrobę i płuca. Maksymalne nagromadzenie tkanki tłuszczowej obserwuje się w jelicie, które tworzy również przednią ścianę otrzewnej. Jeśli zważysz tłuszcz trzewny osoby o normalnej masie ciała, to będzie to około 3 kg, u osób otyłych liczbę tę można bezpiecznie pomnożyć przez 10. Jeśli normalnie tłuszcz po prostu otacza narządy wewnętrzne i pozwala im normalnie funkcjonować, to u osoby z otyłością brzuszną ściska wszystkie narządy. W rezultacie wpływa to na drenaż limfatyczny i krążenie krwi.

Osoby z tego typu otyłością nie są w stanie normalnie tolerować aktywności fizycznej. W końcu serce musi pracować nie tylko w trybie wzmocnionym, ale i ekstremalnym. Równocześnie zaburzone jest funkcjonowanie płuc i innych ważnych narządów wewnętrznych. Najczęściej mężczyźni cierpią na otyłość brzuszną.

Zadowolony:

• Objawy otyłości brzusznej
• Przyczyny otyłości brzusznej
• Leczenie otyłości brzusznej

Objawy otyłości brzusznej

Objawy otyłości brzusznej sprowadzają się przede wszystkim do nadmiaru tkanki tłuszczowej w górnej połowie ciała i na brzuchu. Rozpoznanie takie można postawić w przypadku, gdy obwód talii mężczyzny przekracza 94 cm, a kobiety - 80 cm, ponadto wskaźnik masy często pozostaje w normie.

Innym znakiem wskazującym na otyłość brzuszną jest obecność współistniejących chorób, w tym:

• Cukrzyca typu 2;
• Nadciśnienie tętnicze;
• Insulinooporność;
• Zaburzenie metabolizmu kwasu moczowego;
• Dyslipidemia.

Stwierdzono, że tłuszcz trzewny nagromadzony w otyłości brzusznej działa jak narząd endokrynologiczny i wytwarza kortyzol, hormon stresu. W efekcie organizm pacjenta doświadcza chronicznego stresu, który zmusza narządy wewnętrzne do pracy w trybie wzmocnionym.

Innym hormonem wytwarzanym przez tłuszcz brzuszny jest interleukina-6 (hormon zapalny). Dlatego nawet drobna choroba, taka jak ARVI, może prowadzić do poważnych komplikacji.

U mężczyzn z otyłością brzuszną zwiększa się ilość żeńskich hormonów płciowych, co prowadzi do problemów z potencją i bezpłodnością. Kobiece funkcje seksualne cierpią nie mniej na tłuszcz trzewny, zwłaszcza jeśli jego objętość przekracza normę o 40% lub więcej.

Nadmiar hormonów negatywnie wpływa na funkcjonowanie wszystkich narządów i układów, cierpi każda komórka organizmu. Cholesterol gromadzi się w naczyniach, jelita nie są w stanie przetworzyć ilości wchodzącego do nich pokarmu, ludzie często cierpią na zaparcia, wzdęcia, a proces odkładania się tłuszczu trzewnego nie ustaje. Osoby z otyłością brzuszną często doświadczają bezdechu sennego, któremu towarzyszy zatrzymanie oddechu.

Przyczyny otyłości brzusznej

Przyczyną otyłości brzusznej w 90% przypadków jest niezdolność organizmu do całkowitego wydatkowania energii otrzymanej z zewnątrz. Występuje w postaci kilokalorii z jedzeniem. Oznacza to, że niska aktywność fizyczna połączona z przejadaniem się z pewnością doprowadzi do gromadzenia się nadmiaru tłuszczu.

Uważa się, że czynniki wywołujące otyłość brzuszną to:

• Hipodynamia;
• Dziedziczna predyspozycja do nieprawidłowego działania układu enzymatycznego;
• Irracjonalne podejście do jedzenia z nadmiarem tłustych, słodkich, słonych potraw. Nadużywanie alkoholu;
• Przejadanie się na tle stresu, mianowicie przejadanie się psychogenne;
• Choroby układu hormonalnego, na przykład zespół Itsenko-Cushinga, niedoczynność tarczycy itp.;
• Otyłość spowodowana zmienionym stanem fizjologicznym, na przykład podczas porodu lub w okresie menopauzy;
• Zespół chronicznego zmęczenia, stres, przyjmowanie leków psychotropowych i hormonalnych.

Leczenie otyłości brzusznej

Leczenie otyłości brzusznej należy rozpocząć od odpowiedniego nastawienia psychicznego. Ważne jest, aby osoba była zmotywowana nie tylko do poprawy wyglądu, ale także do eliminacji problemów zdrowotnych. Jednocześnie cele muszą być realne, czyli takie, które byłby w stanie osiągnąć.

Dieta powinna być tak skonstruowana, aby ilość spożywanych dziennie kilokalorii zmniejszyła się o 300-500 kcal. Równolegle konieczne jest zwiększenie aktywności fizycznej. Ważne jest, aby ograniczyć spożycie tłuszczów zwierzęcych i rafinowanych węglowodanów, a białko i błonnik powinny być dostarczane do organizmu w normalnych ilościach. Żywność musi być gotowana, pieczona, gotowana na parze, ale nie smażona. Należy jeść co najmniej 5 razy dziennie, przy czym ważne jest ograniczenie spożycia soli i przypraw.

Jednak tylko dieta hipokaloryczna do odchudzania nie wystarczy, ponieważ efekt będzie minimalny z powodu spowolnienia procesów metabolicznych. Dlatego tak ważna jest aktywność fizyczna.

Jeśli chodzi o medyczną korektę otyłości, jest ona przepisywana, jeśli dieta hipokaloryczna nie działa przez 12 lub więcej tygodni. Preparaty, które pozwalają wyeliminować uczucie głodu - Fepranon, Regenon, Desopimon, Mirapont. Przyspieszają uczucie sytości, ale ich stosowanie grozi wystąpieniem skutków ubocznych, wśród których najgroźniejszym jest nałóg.

Czasami pacjentom przepisuje się lek przeciwdepresyjny Fluoksetynę lub lek mobilizujący tłuszcz Adiposin. Jednak większość lekarzy woli takie leki jak Xenical (zmniejsza wchłanianie tłuszczu w jelitach) i Meridia (przyspiesza proces sytości). Są uważane za najbezpieczniejsze i najbardziej nie uzależniające.

Konieczne jest, aby osoba otrzymała wsparcie psychologiczne, zmieniła swoje nastawienie do kultury jedzenia, zachowań żywieniowych i ogólnie sposobu życia. Ważne jest nie tylko osiągnięcie celu i zrzucenie zbędnych kilogramów, ale także utrzymanie wagi w przyszłości.

W przypadku chirurgicznych metod leczenia możliwe jest wykonanie operacji mających na celu zmniejszenie objętości żołądka lub usunięcie części jelita. Ale długoterminowe skutki takich interwencji pozostają nieprzewidywalne.

Aby uzyskać efekt kosmetyczny, możesz skorzystać z liposukcji. Jednak ostatnie badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w São Paulo doprowadziły do pewnych wniosków dotyczących skuteczności liposukcji. Kobiety, które nie rozpoczęły ćwiczeń fizycznych po chirurgicznym usunięciu tłuszczu, po 4 miesiącach zwiększyły swoje trzewne magazynowanie tłuszczu o 10%. Dlatego, aby uniknąć problemów zdrowotnych, należy zrezygnować z siedzącego trybu życia i rozpocząć aktywny trening.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).