Krótkowzroczność 1 łagodna

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Krótkowzroczność 1 łagodna

Krótkowzroczność 1 stopień jest anomalią refrakcji, wyrażającą się pogorszeniem widzenia obiektów znajdujących się w bezpośredniej odległości. Ten stan występuje z powodu skupiania się promieni świetlnych nie na siatkówce oka, ale przed nią. Jeśli u osoby zdiagnozowano 1 stopień krótkowzroczności, oznacza to, że jego wada refrakcji nie przekracza 3 dioptrii.

Statystyki dostarczone przez WHO wskazują, że krótkowzroczność jest dość powszechną chorobą. Aż 30% ludzi z całej populacji świata ma podobne problemy ze wzrokiem. Przeważająca liczba pacjentów cierpi z powodu krótkowzroczności o łagodnym stopniu. Ich udział w całkowitej masie osób z krótkowzrocznością wynosi 80%. Jednocześnie stwierdzono, że co piąty uczeń ma objawy krótkowzroczności pierwszego stopnia.

Objawy krótkowzroczności 1 stopień

Wśród objawów wskazujących, że dana osoba rozwija łagodną krótkowzroczność, można wyróżnić główną - jest to pogorszenie widzenia obiektów znajdujących się w oddali. W tym przypadku kontury obiektów są widoczne, a osoba może je rozróżnić, jednak będą one nieco rozmyte i niewyraźne.

Inne objawy to:

• Pojawienie się bólu, który można zlokalizować w skroniach, oczodołach, czole.
• Szybkie zmęczenie narządów wzroku.
• Zwiększona suchość błony śluzowej oczu.
• Mrużąc oczy, próbując spojrzeć w dal.
• Zaczerwienienie błony śluzowej oczu spowodowane rozszerzeniem naczyń włosowatych.

Często objawy te można znaleźć u dzieci, które rozpoczynają naukę w szkole. Wynika to ze zwiększonego zmęczenia oczu. Dlatego ważne jest, aby być niezwykle uważnym na własne dziecko, ponieważ nie może ono przedstawiać żadnych skarg swoim rodzicom, postrzegając taki stan jako wariant normy. Często krótkowzroczność I stopnia przebiega bezobjawowo i można ją wykryć tylko podczas planowanej wizyty u okulisty. Jeśli odległość od ogniska do siatkówki nie przekracza 1 dioptrii, wówczas okuliści mówią o skurczu akomodacji.

Skurcz akomodacyjny to przejściowe zaburzenie wzroku wynikające z długotrwałego obciążenia mięśnia rzęskowego oka. Jest to niebezpieczne, ponieważ jeśli nie zwrócisz uwagi na taki stan na czas, może to doprowadzić do pojawienia się stabilnej krótkowzroczności.

Przyczyny krótkowzroczności 1 stopień

Wśród głównych przyczyn rozwoju łagodnej krótkowzroczności są:

• Słaba dziedziczność, czyli możliwość przeniesienia choroby z rodziców na dzieci. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku, gdy zarówno matka, jak i ojciec cierpią na krótkowzroczność.
• Zwiększone zmęczenie oczu. Najniebezpieczniejsza z punktu widzenia rozwoju krótkowzroczności jest sytuacja, gdy osoba obciąża je pracą z przedmiotami z bliskiej odległości. Mówimy o czytaniu książek, pisaniu, pracy przy komputerze, oglądaniu telewizji itp.
• Wrodzone cechy narządu wzroku. Obejmują one zwiększenie długości gałki ocznej i jej deformację.

• Niespójność zbieżności i akomodacji w wyniku złej higieny wzroku. Na przykład czytanie w pozycji leżącej, w poruszającym się pojeździe, praca wzrokowa przy niedostatecznym świetle itp. Wszystko to prowadzi do rozwoju pseudomyopii, która następnie często przekształca się w prawdę.
• Przełożone choroby zakaźne: odra, grypa, szkarlatyna, zapalenie migdałków itp.
• Poważny uraz mózgu.

Rodzaje krótkowzroczności

Jeśli chodzi o odmiany krótkowzroczności pierwszego stopnia, może ona być progresywna, a nie progresywna. Ten drugi typ nie wymaga specjalnej terapii i jest skutecznie korygowany przez noszenie okularów, ponieważ nie powoduje anomalii dna oka.

Postępująca krótkowzroczność pierwszego stopnia jest niebezpieczna, ponieważ wraz z rozwojem choroby może prowadzić do wielu powikłań, a nawet całkowitej ślepoty.

Diagnostyka

Aby ustalić diagnozę niskiej krótkowzroczności, lekarz będzie musiał przeprowadzić serię badań okulistycznych. To jest test koloru, test refrakcji i perymetria. Wymagane będzie również wizualne badanie struktury oka.

W niektórych przypadkach okulista może skierować pacjenta na badanie ultrasonograficzne oka, na przykład, jeśli istnieje podejrzenie postępującej krótkowzroczności, która spowodowała odwarstwienie siatkówki, jeśli nie można przeprowadzić standardowego badania okulistycznego i jeśli wskazano inaczej.

Aby określić krótkowzroczność, może być wymagane badanie refrakcji za pomocą skiaskopy lub refraktometrii komputerowej.

Leczenie krótkowzroczności 1 stopień

• Okulary. Aby uniknąć postępu choroby, po wykryciu krótkowzroczności I stopnia konieczna jest korekcja wzroku za pomocą okularów z soczewkami ujemnymi. Przyczyniają się do tego, że załamanie jest znormalizowane, a osoba może równie dobrze rozpatrywać obiekty bliskie i odległe. W takim przypadku okulary nie muszą być noszone przez cały czas. Będą musiały zostać sfilmowane, gdy osoba z lekkim stopniem krótkowzroczności pracuje z przedmiotami z bliskiej odległości - czytaniem lub pisaniem. Jako substytut okularów można stosować soczewki kontaktowe. Mają jednak ograniczenia, na przykład ograniczenia wiekowe.
• Ćwiczenia. Jako dodatkowe metody leczenia lekarze zalecają wykonanie określonego zestawu ćwiczeń wzmacniających mięśnie oka. Zdecydowanie powinny być wykonywane przez przedszkolaki i dzieci w wieku szkolnym, ponieważ ich aparat wzrokowy dopiero się kształtuje.
• Leczenie sprzętu. Można przepisać zabiegi aparaturowe, np. „Okulary Sidorenko”, które stymulują narząd wzroku za pomocą impulsów dźwiękowych i barwnych, wykonują fonoforezę i pneumomasaż. Dzięki tak złożonemu działaniu możliwe jest osiągnięcie normalizacji ukrwienia i wzmocnienia mięśnia rzęskowego, aby zwiększyć skuteczność przyjmowanych leków.
• Witaminy. Uzupełnij główny zabieg terapią witaminową, masażem strefy kołnierza, odpowiednim odżywianiem. Każdego dnia osoba z krótkowzrocznością I stopnia powinna otrzymywać witaminy z grupy B, a także mikroelementy, takie jak mangan, chrom, miedź, selen i inne.

Autor artykułu: Degtyareva Marina Vitalievna, okulista, okulista