Zapalenie Rogówki - Grzybicze Zapalenie Rogówki, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Objawy i leczenie grzybiczego zapalenia rogówki

Grzybicze zapalenie rogówki zostało po raz pierwszy opisane w 1979 roku przez Lebera. Czynnik wywołujący chorobę nie jest typową przyczyną zapalenia rogówki i jest szczególnie niebezpieczny w krajach tropikalnych. Nie wolno nam zapominać o możliwości wystąpienia grzybicy w chorobach oczu, gdyż w przypadku przedwczesnej diagnozy i braku skutecznego leczenia, szybko pojawiają się nieodwracalne zaburzenia rogówki.

Grzybicze zapalenie rogówki to termin ogólny opisujący procesy zapalne rogówki wywoływane przez określone mikroorganizmy. Grzyby te mogą infekować, a tym samym powodować zapalenie zewnętrznych warstw oka. Głównym czynnikiem sprawczym jest rodzaj Fusarium, po łacinie Fusarium powoduje fusarium keratitis.

Najczęstszymi patogenami są Aspergillus, które powodują grzybicze zapalenie rogówki na całym świecie. Epidemiologia choroby jest związana z cechami klimatycznymi. Na przykład na południowych szerokościach geograficznych, zwłaszcza w stanie Floryda, występują ogniska fuzariowe. Natomiast północne szerokości geograficzne są bardziej podatne na zapalenie drożdżakowe i zapalenie rogówki wywołane przez Aspergillus.

Najczęstszymi czynnikami ryzyka grzybiczego zapalenia rogówki są urazy, stosowanie tropikalnych kortykosteroidów, zabiegi chirurgiczne, przewlekłe wirusowe zapalenie rogówki oraz półpasiec i wiosenne zapalenie rogówki i spojówki. Na przykład podczas noszenia soczewek kontaktowych lub ciał obcych dochodzi do urazów. Według badań zachorowalności na południu Florydy (USA), w 44 proc. Przypadków przyczyną chorób jest uraz o całkowicie naturalnym charakterze: banalne uderzenie liści lub gałęzi w oko. Grzybicze zapalenie rogówki można wywołać operacją rogówki oka, na przykład perforacją keratoplastyki lub chirurgią rogówki bez szwów w przypadku zaćmy, a także laserowym leczeniem rogówki zwanym LASIK.

U młodych, zdrowych mężczyzn bez widocznych chorób oczu może rozwinąć się grzybicze zapalenie rogówki z powodu niedawnych urazów związanych z pracą na roli.

Czynniki ryzyka rozwoju drożdżakowego zapalenia rogówki to: starość, przebyte choroby oczu, inne choroby rogówki, choroby przewlekłe, przewlekłe zapalenie rogówki, długotrwałe stosowanie sterydów, osłabienie układu odpornościowego pod wpływem różnych chorób.

Zadowolony:

• Objawy grzybiczego zapalenia rogówki
• Leczenie grzybiczego zapalenia rogówki

Objawy grzybiczego zapalenia rogówki

Jakie zmiany zachodzą podczas grzybiczego zapalenia rogówki?

Klinicznie rozpoznanie grzybiczego zapalenia rogówki może opierać się na wynikach analizy czynników ryzyka, a także na ocenie ogólnego stanu rogówki oka.

Najczęstsze objawy grzybiczego zapalenia rogówki podczas badania lampą szczelinową to:

• zastrzyki spojówkowe;
• wady nabłonka;
• gnicie;
• infekcja zrębu;
• reakcje komory przedniej;
• hypopyon.

Specyficznymi czynnikami grzybiczego zapalenia rogówki są nacieki z już wypukłymi, pierzastymi brzegami, a także z wyjątkowo nierówną teksturą, z obecnością szaro-brązowej pigmentacji, z sąsiadującymi zmianami, obecnością gruboziarnistego nacieku nabłonka lub zrębu przedniego. Na rogówce oka i przyległych zmianach na skraju pierwszego ogniska zakażenia z obecnością blaszek śródbłonkowych znajduje się również biała, zaokrąglona blaszka.

Leczenie grzybiczego zapalenia rogówki

Poleny są bardzo skuteczne w walce z grzybami strzępkowymi i drożdżakowymi, działają destrukcyjnie na grzyby, gdyż wprowadzają ergosterol w ich ściany komórkowe.

Amfoterycyna B jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu pacjentów z grzybiczym zapaleniem rogówki wywołanym przez drożdżaki.

Ponieważ polieny dość słabo przenikają przez tkankę oka, do leczenia drożdżakowego grzybiczego zapalenia rogówki najlepiej nadaje się głęboko penetrująca amfoterycyna B. Ponadto lek ten jest bardzo skuteczny w zabijaniu większości grzybów strzępkowych. Amfoterycynę B aplikować według ścisłego schematu: pierwszego dnia - co 30 minut, drugiego dnia - co godzinę, następnie powoli zmniejszać częstotliwość podawania, już na podstawie wyników leczenia.

Natamycyna jest również stosowana w zwalczaniu wielu patogenów, ze względu na jej działanie przeciwko grzybom strzępkowym. Jest to jedyny dostępny na rynku lek do stosowania miejscowego na grzybicze infekcje oczu. Środek jest skuteczny przeciwko grzybom strzępkowym, zwłaszcza z rodzaju Fusirium. Ponieważ lek słabo przenika do wewnętrznej struktury oka, jest stosowany bardziej w walce z powierzchownymi infekcjami.

Azole - są to imidazole i triazole - mają jako substancje czynne mikonazol, ketokonazol, flukonazol, klotrimazol, intrakonazol, ekonazol. Wszystkie leki z tej grupy w małych stężeniach działają depresyjnie na syntezę ergosterolu, aw znacznych stężeniach silnie niszcząco wpływają na ściany komórkowe.

Leki doustne stosowane wewnętrznie - flukonazol lub ketokonazol - wchłaniają się stopniowo i występują w dużych stężeniach w komorze przedniej i rogówce, dlatego zaleca się ich stosowanie przy głębszych grzybiczych zapaleniach rogówki.

Imidazole lub triazole to syntetyczne chemiczne środki przeciwgrzybicze, które zwiększają poziom ketokonazolu, a tym samym flukonazolu w rogówce. Dane te odkryto podczas badania skuteczności leków u zwierząt. Dzięki doskonałej przenikalności do tkanki oka preparaty mogą być stosowane ogólnoustrojowo w leczeniu zapalenia rogówki, wywoływanego przez grzyby strzępkowe lub drożdżakowe.

Wstrzyknięcia podspojówkowe są wymagane u pacjentów z ciężkim zapaleniem rogówki i rogówki, a także są stosowane w przypadku słabej odpowiedzi na leczenie.

Aby leczenie przeciwgrzybicze było skuteczne, zapalenie rogówki wymaga częstego stosowania leków przez długi czas (minimum 12 tygodni).

Do głównych objawów przedawkowania lub toksyczności leku należą: długotrwałe nie gojące się wrzody nabłonkowe, wyraźna erozja nabłonka rogówki oka, rozlane zmiany zrębu.

Pacjenci, którzy nie reagują na ogólnoustrojowe, a nawet miejscowe leczenie lekami przeciwgrzybiczymi, wymagają leczenia operacyjnego, w tym przeszczepu rogówki. Około 15–27% pacjentów nie może obejść się bez operacji. Zdarzają się pojedyncze przypadki, gdy nawet metoda chirurgiczna nie pomogła w przywróceniu wzroku: pacjenci pozostawali niewidomi lub utrzymywały się inne problemy ze wzrokiem. Dlatego w leczeniu grzybiczego zapalenia rogówki bardzo ważna jest wczesna diagnoza i odpowiednia terapia.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.