Zapalenie Rogówki - Konsekwencje Zapalenia Rogówki

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Konsekwencje zapalenia rogówki

Najczęściej we wszystkich zapaleniach rogówki początek choroby występuje w postaci ostrej. Charakteryzują się długim przebiegiem - do 6 tygodni lub dłużej (taka jest różnica w kategorii herpetycznej). Rejestrowane są przypadki powtarzających się procesów. Na przykład powierzchowne pourazowe zapalenie rogówki postępuje szybko - jego okres może wynosić około tygodnia. Długotrwały rozwój zapalenia rogówki można wyjaśnić właściwościami odżywczymi rogówki. Komórki te nie mają własnych naczyń krwionośnych, mają też bardzo powolne procesy metaboliczne. Zapalenie rogówki może mieć powikłania. Wśród nich jest wpływ procesu zapalnego na przednią część błony naczyniowej oka (czyli zapalenia rogówki), który występuje z powodu bliskiej lokalizacji i jednego źródła dla procesów ukrwienia i unerwienia.

Blizny jako konsekwencja zapalenia rogówki

Ostatecznie zapalenie rogówki nieuchronnie tworzy bliznowacenie w obszarze nacieku zapalnego, którego obszar zależy od charakteru procesu resorpcji. Oznacza to, że powstałe zmętnienie rogówki jest mniejsze niż powstały naciek zapalny. Zmętnienia bliznowate wynikające z nacieku zapalnego można wyróżnić kilkoma charakterystycznymi cechami. Na przykład wyraźne granice pierwszego i brak jakichkolwiek objawów zapalenia w nim. Proces można scharakteryzować poziomem intensywności, a także stopniem zmętnienia. Na tej podstawie można wyróżnić trzy rodzaje możliwych skutków choroby.

Chmura (nubecula) to delikatne krycie. Trudno to naprawić. W medycynie do tych celów stosuje się metody obiektywnego badania dotkniętego narządu wzroku. Jeśli lokalizacja jest centralna, może istnieć zagrożenie zmniejszeniem ostrości wzroku. Plamka (plamka) nazywana jest raczej intensywną, ale niewielką mętnością widoczną w normalnych warunkach. Uważa się, że Belm (leycoma) jest intensywny, ma znaczną wielkość zmętnienia. Jeśli cierń zajmuje całą rogówkę, nazywa się go całkowitym, ale jeśli powierzchnia tęczówki jest wlutowana w jej obszar (ale jednocześnie komora przednia o nierównej głębokości), jest klasyfikowana jako splatana. Są chwile, kiedy cierń jest przesiąknięty naczyniami - wtedy nazywa się to unaczynionym. Istnieje klasyfikacjaktóry służy do określenia leczenia i wskazań do zabiegu keratoplastyki (czyli przeszczepu rogówki) - a więc leczenia ślepoty z powodu leucorrhoea.

V. P. Filatov opracował specjalną technikę, dzięki której ślepota, której przyczyną jest cierń, stała się możliwa do przypisania uleczalności. Filatov opanował przeszczep przeszczepu rogówki nie z żywego organizmu, ale ze zwłok oka, dzięki czemu keratoplastyka była dopuszczalna w prawie wszystkich opisanych przypadkach.

Parametry częstości występowania poszczególnych postaci zapalenia rogówki mogą się znacznie różnić. To nie tylko różnice terytorialne, ale także przejściowe. Na wskaźniki wpływa wiele czynników etiologicznych. Zachorowalność na gruźlicę rośnie, dlatego coraz częściej rejestruje się gruźlicze zapalenie rogówki, w górę zmieniają się również statystyki opryszczkowego zapalenia rogówki.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.