Hipotermia Organizmu: Pierwsza Pomoc I Konsekwencje

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Hipotermia: co robić?

Spadek temperatury ciała do niebezpiecznego dla życia i zdrowia poziomu nazywamy hipotermią. Zasadniczo rozwija się w wyniku narażenia na ujemne temperatury po przebywaniu w chłodzie bez ochrony ciepłej odzieży. Hipotermia może wystąpić u każdej osoby, gdy zbiega się wiele negatywnych czynników.

Przed hipotermią własnego jądra (serca i naczyń krwionośnych) organizm ludzki próbuje naprawić sytuację: dochodzi do drżenia, wysyłania sygnałów do mózgu. Gdy temperatura ciała spadnie do poziomu krytycznego, tempo przemiany materii gwałtownie spada, ustaje podtrzymywanie życia narządów, bez których człowiek może chwilowo istnieć. Jeśli niebezpieczeństwo hipotermii utrzymuje się dłużej niż dwie godziny z rzędu (przy silnym mrozie okres ten jest znacznie skrócony), a także osoby cierpiące na poważną chorobę lub utratę krwi, szanse na pomyślny wynik są niewielkie. Zamarznięty człowiek czuje się bardzo zmęczony, a jeśli upadnie, nie będzie już mógł się podnieść.

Brak pomocy nie jest warunkiem koniecznym do śmierci z hipotermii - gdy organizm jest w stanie wstrzymania ożywienia, istnieje szansa na zbawienie. Jeśli jednak zastosuje się niewłaściwą taktykę ocieplenia, to, co dziwne, może znacznie bardziej doprowadzić zamarzniętą osobę do śmierci.

Zadowolony:

• 13 faktów na temat hipotermii
• Przyczyny hipotermii
• Objawy i stopnie hipotermii
• Pierwsza pomoc w hipotermii
• Leczenie hipotermii w szpitalu
• Możliwe komplikacje
• Hipotermia u dzieci
• Środki zapobiegawcze

13 faktów na temat hipotermii

Ważne fakty dotyczące hipotermii:

1. Nie ma konieczności wystawiania się na mróz w temperaturze -30 °, aby uzyskać hipotermię. Nawet dodatnia temperatura poniżej + 10 ° może stać się śmiertelna, jeśli będziesz przebywać na świeżym powietrzu przez długi czas w mokrych ubraniach, wcześniej poddasz się chemioterapii lub radioterapii, a także stracisz ponad 0,7 litra krwi.
2. W stanie odurzenia ludzie są najczęściej narażeni na hipotermię.
3. Temperaturę ciała reguluje podwzgórze - główny gruczoł układu hormonalnego człowieka.
4. Oprócz podwzgórza za termoregulację odpowiada rdzeń kręgowy, a także rdzeń przedłużony i śródmózgowie zlokalizowane w końcowej części mózgu. Jeśli ich funkcje są upośledzone w wyniku jakiejkolwiek patologii, hipotermia może wystąpić znacznie szybciej, nawet przy dodatnich temperaturach powietrza.
5. Pozostaniu w bezruchu w temperaturze -35 ° C towarzyszy spadek temperatury ciała o 1 ° co pół godziny.
6. Jeśli wystąpi apatia, niechęć do szukania pomocy, oznacza to, że temperatura ciała spadła do 32,9 °.
7. Jeśli w stawach występuje sztywność, ruchy kończyn są ograniczone, dlatego temperatura ciała spadła poniżej 32,2 °.

8. Po osiągnięciu poziomu 31,1 ° znika drżenie, za pomocą którego organizm 2-krotnie zwiększa ilość wytwarzanego ciepła. Jednak na tym etapie nawet takie marnotrawstwo energii jest nieuzasadnione.
9. Jeśli zamarznięta osoba upadnie, tracąc ostatnią siłę, zwykle nie pamięta niczego z tego momentu, ponieważ ciało wyłącza części kory mózgowej, które są odpowiedzialne za zapisywanie pamięci.
10. Hipotermia jest niezwykle niebezpieczna dla dzieci w wieku od 1 miesiąca do 6 lat, ponieważ ich układ termoregulacyjny nie jest jeszcze doskonały.
11. Hipotermia nie jest tak niebezpieczna dla noworodków, jak dla dorosłych, chociaż nie odczuwają drżenia. Organizm do obrony wykorzystuje brązową tkankę tłuszczową, która jest dostępna u niemowlęcia do 28 dni. Znajduje się w projekcji ramion, pleców, szyi i otacza nerki.
12. U osoby dorosłej występuje niewielka ilość brązowej tkanki tłuszczowej, która w nagłych przypadkach wytwarza ciepło. Tkanka ta tworzy się podczas intensywnego wysiłku fizycznego.
13. Jeśli zamarznięta osoba doświadcza gorąca, jest bliska agonii i śmierci.

Jeśli temperatura ciała osiągnie 24 °, w organizmie nastąpiły nieodwracalne zmiany. Jednak podczas operacji na otwartym sercu temperatura pacjenta jest sztucznie obniżana do 20 ° na krótki czas, aby móc wykonać operacje chirurgiczne w ciągu 17 minut przy wyłączonym płuco-sercu.

Środki podjęte przez organizm w celu przystosowania się do hipotermii:

• Drżenie spowodowane skurczem mięśni - kilkakrotnie zwiększa ilość ciepła w organizmie człowieka, podnosi temperaturę kurczącego się mięśnia o 2 °. Ćwiczenia zwiększają produkcję ciepła 2-2,5 razy bardziej intensywnie niż drżenie.
• Zwiększenie ilości energii potrzebnej do działania głównego korpusu termoregulacyjnego. Główny ciężar związany z procesami podtrzymywania życia spada na tarczycę, dlatego u osób z historią niedoczynności tarczycy hipotermia występuje znacznie szybciej;
• Wydatki energetyczne tkanki lipidowej (osoby z nadwagą rzadziej cierpią na hipotermię);
• Przyspieszenie metabolizmu w wątrobie, prowadzące do zwiększenia ilości energii do podtrzymania życia organizmu;
• Zwiększone tętno, powodujące zwiększone ciepło
• Włączenie w procesy podtrzymywania życia obszarów nerek i tkanki mózgowej;
• Zmniejszenie obszaru kontaktu powierzchni ciała z otoczeniem (zwijanie się w „kulkę”);
• Pogorszenie ukrwienia skóry, mięśni kończyn, tkanki podskórnej, gruczołów potowych, które zwiększają parowanie ciepła;
• Zmniejszenie częstotliwości ruchów oddechowych, które powodują straty ciepła;
• Atawizm w postaci „gęsiej skórki”, „gęsiej skórki”, rodzaj „hodowli futra”, którego celem jest wytworzenie wokół ciała warstwy ciepłego powietrza.

Przyczyny hipotermii

Hipotermia powoduje:

• Ujemna temperatura powietrza;
• Wysoka wilgotność;
• Duża prędkość wiatru (przy 5 m / s ciepło paruje ze skóry 2 razy szybciej, przy 10 m / s - 4 razy);
• Ubrania poza sezonem, odmowa noszenia czapek, rękawiczek;
• Buty są nietypowe, wykonane z gumy lub zbyt cienkie;
• Noszenie syntetycznej odzieży w zimnych porach roku;
• Długotrwały bezruch na świeżym powietrzu;
• Odurzenie, w którym naczynia krwionośne są rozszerzone, dzięki czemu ciepła krew płynąca z serca szybko ochładza się na obwodzie, a następnie chłodzi serce i narządy wewnętrzne, dodatkowo spowolnione są reakcje ośrodkowego układu nerwowego, a osoba pijana może zasnąć na świeżym powietrzu i nie obudzić się …

Czynniki zwiększające ryzyko hipotermii:

• Przestrzeganie ścisłej i niezrównoważonej diety;
• Niedobór witamin w diecie;
• Przewlekłe przepracowanie;
• Długotrwały stres;
• Stale obniżane ciśnienie;
• Długotrwała choroba somatyczna lub zakaźna prowadząca do wyczerpania, braku tkanki tłuszczowej i mięśniowej;
• Historia niewydolności serca, ponieważ krew gęstnieje na zimno i serce ma trudności z jej pompowaniem;
• Obecność raka;
• Niewydolność nadnerczy (choroba Addisona), której jednym z objawów jest niskie ciśnienie krwi, które zmniejsza szybkość krążenia;
• Zakażenie wirusem HIV;
• Niedoczynność tarczycy, dzięki czemu zmniejsza się aktywność tarczycy, która jest odpowiedzialna za utrzymanie prawidłowej temperatury ciała;
• Marskość wątroby, w której funkcjonalna tkanka narządu zostaje zastąpiona włóknami włóknistymi;
• Ostra i nagła utrata krwi, na którą organizm nie ma czasu na rozwinięcie odpowiedzi kompensacyjnej;
• Urazowe uszkodzenie mózgu z utratą przytomności.

Objawy i stopnie hipotermii

Obraz kliniczny hipotermii zależy od temperatury ciała. Przy 36,0-36,1 ° mięśnie są napięte, gotowe na drżenie, przyczyniając się do uzupełnienia rezerw ciepła. Plan zbawienia kształtuje się w czystej świadomości, a człowiek przygotowuje się do jego realizacji, boi się zamarznięcia. Ten etap nie jest jeszcze hipotermią, ale wczesne ogrzanie jest już konieczne.

Po schłodzeniu do 35 ° panika ogarnia osobę, w całym ciele pojawiają się drżenie. Mięśnie tracą elastyczność i posłuszeństwo, kolana ledwo zginają się, ramiona sztywnieją. Po ogrzaniu to napięcie mięśni powoduje ból. Ten etap nie jest jeszcze hipotermiczny.

Na etapie 2 mięśnie sztywnieją, twardnieją, pojawia się ból w wyniku nadmiernej stymulacji zakończeń nerwowych. Chociaż ten etap jeszcze nie nastąpił, osoba opętana panicznym strachem próbuje uciec i ogrzać się. Dopóki jeszcze nie upadł, a ubranie nie jest przemoczone potem i pozostaje ciasne, marznąca ma szansę przeżyć.

Istnieją cztery stopnie hipotermii:

• 1 stopień. Na etapie dynamicznym temperatura ciała spada do 34-32 °. Osoba zostaje pokryta „gęsią skórką”, skurcz naczyń powoduje bladość. Ruch zwalnia, kończyny słabo się wyginają. Zmniejsza się oddech i tętno, spada ciśnienie krwi. Utrata jasności świadomości, osoba popełnia nielogiczne działania. Panikę zastępuje obojętność i zmęczenie.
• II stopień. Na etapie odrętwienia temperatura ciała spada do 29 °. Drżenie ustaje, zapada senność. Tętno spada do 50 uderzeń na minutę, pojawia się arytmia i serce ma trudności z pompowaniem zgrubiałej krwi. Ruchy są niemożliwe, świadomość jest zachmurzona, pojawiają się halucynacje. Nerki pracują, ale przy ogromnym stresie, ponieważ cała krew znajduje się w naczyniach centralnych, naczynia obwodowe są puste. Prawdopodobnie niekontrolowane oddawanie moczu, co pogarsza powagę sytuacji. W temperaturze 29,4 ° pojawia się uczucie ciepła, gdy osobie wydaje się, że jest ogrzewany, i zaczyna się rozbierać. Jest to tak zwane „paradoksalne rozbieranie się”.
• 3 stopnie. Temperatura ciała spada do 25 °, następuje nagłe rozjaśnienie świadomości, po czym zanika. W przypadku powierzchownej śpiączki prawie nie ma reakcji na bodźce bólowe, oczy są zamknięte. Tętno około 40 uderzeń na minutę, oddech jest płytki, skóra jest cyjanotyczna, obrzękła. Wymioty ustąpiły, mogą wystąpić drgawki.
• 4 stopnie. Faza konwulsji jest uważana za nieodwracalną, chociaż istnieją przykłady, kiedy ludzie przeżywali nawet po spadku temperatury ciała do 16 °. Objawy czwartego etapu to spadek temperatury poniżej 24 °, wyczerpanie mechanizmów obronnych organizmu. Skóra jest woskowa, niebiesko-żółta, ciało i kończyny są trudne do wyprostowania, okresowo występuje silny konwulsja. Głęboka śpiączka jest wyrażana przy braku reakcji na apel do zamarzniętej osoby, uderzając go w policzki. Źrenice są rozszerzone, oddech jest rzadki i nieregularny. Tętno wynosi 20-25 uderzeń na minutę.

Pierwsza pomoc w hipotermii

W przypadku lekkiej hipotermii dziecka po zimowym spacerze, gdy kończyny mu są zimne, ale nie martwi się i zachowuje apetyt, rozgrzanie następuje w następującej kolejności:

• W wannie zbiera się ciepłą wodę (37-38 °);
• Zdejmuje się zimne ubrania z dziecka, przykryte kocem.
• Ciepłymi dłońmi pocierać ciało i kończyny pod koc.
• Zaproponuj ciepły napój lub formułę.
• Włożyli dziecko do ciepłej wody na 20 minut.
• Wycierają do sucha, zakładają ciepłe ubrania nie dla dziecka.

Podobnie możesz ogrzać starsze dzieci i dorosłych.

Zasady pierwszej pomocy w ciężkich przypadkach:

• Ocieplenie powinno odbywać się stopniowo, ponieważ podczas szybkiego ogrzewania krew z mózgu wpada do nagle rozszerzonych naczyń włosowatych i przestaje być ukrwiona z powodu gwałtownego spadku ciśnienia.
• Zaczyna się udzielać pomocy zamarzniętej osobie, nawet jeśli nie ma oznak życia, ponieważ spowolnienie reakcji chemicznych z zimna może wskazywać na śmierć osoby, mimo że wciąż żyje.

Algorytm pierwszej pomocy:

• Zdejmij mokre ubranie, usuń śnieg i lód z ciała.
• Wezwij pomoc w nagłych wypadkach, podając przyczynę wezwania.
• Zamarzniętą osobę zawiń w ciepły koc, załóż czapkę i rękawiczki.
• Przenosząc osobę do pokoju, nie odchylaj jej ciała, zginaj się w pozycji embrionalnej.
• Jeśli wystąpią drgawki, włóż do ust mały wałek z tkaniny, który nie blokuje oddychania.
• W przypadku braku tętna należy wykonać pośredni masaż serca i sztuczne oddychanie - naprzemiennie 30 uciskając klatkę piersiową z 2 oddechami do ust lub nosa reanimowanej osoby.
• Jeśli to możliwe, zmierz temperaturę ciała metodą doodbytniczą.
• Nie karmić ani nie podlewać ofiary, aby uniknąć niedokrwienia jelit.
• Przy niewielkiej hipotermii podać ciepłą herbatę, bulion, wodę do picia.
• Ofiara, która jest przytomna, umieszczana jest na obszarze dużych naczyń z butelkami z ciepłą wodą.
• Zamarzniętej osoby nie należy umieszczać w bardzo gorącej kąpieli, aby uniknąć wstrząsu spowodowanego gwałtownym rozszerzeniem naczyń włosowatych.

Zabronione procedury ostrej hipotermii:

• Prostowanie zgiętych stawów ostrymi ruchami;
• Pocieranie śniegiem, dozwolony jest tylko masaż ciepłymi dłońmi;
• Wlanie gorącego płynu do ust nieprzytomnej osoby, a także próba podania ofierze alkoholu;
• Nalewanie gorącej wody lub umieszczanie w gorącej kąpieli.

Leczenie hipotermii w szpitalu

Oczywiście należy skierować osobę do szpitala z objawami hipotermii, nieprzytomną i minimalnymi oznakami życia.

Istnieją inne istotne powody hospitalizacji z powodu hipotermii:

• Hipotermia dziecka lub osoby starszej;
• Określenie arytmicznego pulsu;
• Obecność oznak odmrożeń dowolnego, nawet minimalnego stopnia, zwłaszcza jeśli w przeszłości występowała cukrzyca, zatarcie zapalenia wsierdzia, owrzodzenia troficzne, miażdżyca kończyn dolnych;
• Oznaczono 2-4 stadium hipotermii;

Algorytm udzielania opieki medycznej:

• Osobę z hipotermią kładzie się na materacu wypełnionym ciepłą wodą.
• Roztwory ogrzane do 37 ° C lub nieco wyższej wstrzykuje się dożylnie.
• Aby zapewnić pełne oddychanie, pacjentom podaje się maskę z nawilżonym tlenem, w przypadku utraty przytomności wstrzykuje się im do snu terapeutycznego zastrzyk Sibazonu i hydroksymaślanu sodu, a następnie przenosi się na sztuczne oddychanie z użyciem aparatu do wymuszonej wentylacji.
• Defibrylacja wykonywana jest zgodnie ze wskazaniami.
• Obowiązkowym środkiem przywracania życiowej aktywności pacjenta w 3 etapach hipotermii jest podłączenie go do aparatu płuco-serce, który co 3 minuty podnosi temperaturę ciała o 1 °. W trudnych przypadkach wykonuje się operację przepłukania narządów wewnętrznych ciepłą solanką.
• Wprowadzenie leków stymulujących czynność serca.
• Instalacja sztucznego rozrusznika serca zapewniającego defibrylację komorową.
• Zapobieganie skurczowi naczyń poprzez podawanie środków przeciwskurczowych po przywróceniu rytmu serca.
• Wprowadzenie środków przeciwbólowych, gdy ból pojawia się po odmrożeniach i skurczu naczyń.
• Stymulacja odżywiania serca witaminami i lekami przeciwhistaminowymi.

Po przybyciu zamrożonej osoby do szpitala lekarze używają elektronicznego czujnika umieszczonego w odbytnicy do monitorowania temperatury ciała. Jego spadek po raz pierwszy po ogrzaniu człowieka jest uważany za normę, ponieważ zimna skóra i tkanka podskórna chłodzą całe ciało i narządy wewnętrzne. Przy prawidłowym wprowadzeniu ciepłej soli fizjologicznej temperatura ciała wzrasta o 1 ° co 15 minut.

Jednocześnie monitorowane jest tętno, ciśnienie krwi i częstość oddechów. Aby to zrobić, wykonuje się EKG lub instaluje się monitor serca do monitorowania tętna.

Możliwe komplikacje

Hipotermia prowadzi do bardzo poważnych konsekwencji:

• Odmrożenia kończyn i innych części ciała;
• Zapalenie płuc;
• Grypa, ARVI;
• Choroby laryngologiczne;
• Pogłębienie istniejących patologii somatycznych.

Śmierć w wyniku hipotermii może nastąpić w wyniku zbyt szybkiego ocieplenia, migotania komór, zatrzymania akcji serca, odmrożeń kończyn w ostatnim etapie.

Może to nie być hipotermia całego ciała, ale hipotermia poszczególnych jego części lub narządów. W hipotermii głowy dochodzi do skurczu naczyń, który prowadzi do bólów głowy i zawrotów głowy. Wymagany jest przebieg leczenia terapeutycznego.

Konsekwencje hipotermii głowy:

• Zapalenie opon mózgowych:
• ARVI;
• Zapalenie zatok;
• Zaostrzenie przebiegu nadciśnienia;
• Upośledzenie słuchu spowodowane zapaleniem ucha wewnętrznego;
• Zapalenie nerwu trójdzielnego lub twarzowego.

Powikłania związane z hipotermią nóg:

• Zapalenie przydatków;
• Zapalenie pęcherza;
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• Patologie stawowe;
• Odmrożenie kończyn;
• Przeziębienia.

W przypadku hipotermii dolnej części pleców może rozwinąć się zapalenie korzonków nerwowych, zapalenie tkanki nerek i zapalenie gruczołu krokowego. Hipotermia nerwu trójdzielnego i jego rozgałęzień unerwiających zęby prowadzi do procesu zapalnego, któremu towarzyszy bardzo silny ból drgający. Przy powikłaniach tego procesu konieczna jest fizjoterapia i terapia środkami przeciwbólowymi pod kierunkiem neuropatologa.

Przechłodzenie zęba prowadzi do pojawienia się ziarniniaków - kapsułek z ropą na korzeniu. Objawia się obrzękiem i zaczerwienieniem dziąseł. Choroba wymaga pomocy dentysty.

Hipotermia u dzieci

Hipotermia nie zawsze rozwija się u dzieci po przebywaniu na świeżym powietrzu w niewystarczająco ciepłej odzieży.

Przyczyny hipotermii w dzieciństwie:

• Opóźnienie w zmianie mokrych pieluch;
• Niska temperatura w pomieszczeniu pomimo tego, że dziecko nie jest wystarczająco ciepło ubrane
• Kąpanie dziecka w zimnej wodzie;
• Długotrwała ekspozycja na powietrze w zimne i wilgotne dni.

W prywatnym domu dziecko można zostawić bez opieki i wyjść na ulicę. Prawdopodobieństwo hipotermii wzrasta u dzieci cierpiących na anemię i krzywicę, a także u dzieci niedostatecznie i monotonnie jedzących.

Objawy hipotermii u dzieci:

• Osłabienie, senność;
• Szybki oddech i tachykardia;
• Niska temperatura skóry;
• Nietypowe zachowanie - cisza, nadmierny spokój u wcześniej aktywnego dziecka.

Do 3 roku życia dzieci nie odczuwają drżenia mięśni w reakcji na hipotermię. Ważnymi środkami ratowania dziecka w hipotermii jest owinięcie go, wezwanie pomocy w nagłych wypadkach, zmiana ubrania, nałożenie poduszek grzewczych z małych plastikowych butelek na duże naczynia.

Środki zapobiegawcze

Podstawowe zasady zapobiegania hipotermii:

• Odzież wierzchnia powinna być ciepła i sucha, lepiej, jeśli jest wykonana z futra i naturalnych tkanin.
• Ubierz się odpowiednio do pogody, załóż czapkę i rękawiczki.
• Lepiej nie pić alkoholu w zimnych porach roku.
• Skórę dłoni i twarzy w okresie mrozu należy zabezpieczyć tłustym kremem.
• Buty nie powinny być ciasne, lepiej, jeśli nie są gumowe. Jeśli musisz nosić kalosze w deszczową pogodę, powinieneś włożyć w nie polarową lub wełnianą podszewkę.
• Podeszwa butów do noszenia zimą i jesienią nie powinna być cieńsza niż 1 cm.
• Niepożądane jest noszenie bagażu podręcznego na znaczną odległość podczas mrozu, gdy pojawią się pierwsze oznaki hipotermii, należy udać się do kawiarni lub sklepu, aby się rozgrzać.
• Podczas samotnej podróży samochodem wskazane jest poinformowanie rodziny i znajomych o trasie i przybliżonym czasie przyjazdu.
• Jadąc w terenie lepiej nie zjeżdżać z drogi, zimą nie podróżować samotnie.
• Jeśli wpadniesz w poślizg na drodze, lepiej nie zostawiać samochodu do czasu przybycia pomocy, jeśli osada jest daleko.
• Przed wyjściem w zimę warto dobrze zjeść.
• Wskazane jest, aby nie nosić kolczyków i pierścionków w chłodne dni; nie można chodzić w chłodne dni z mokrymi włosami.
• Aby się rozgrzać w zimnym powietrzu, możesz kucać, biegać w miejscu i szybko chodzić.
• Jeśli jest ci zimno, nie wstydź się prosić innych ludzi o pomoc.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, reproduktolog

Wykształcenie: Dyplom położnictwa i ginekologii uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji ds. Opieki Zdrowotnej i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończył studia podyplomowe na N. N. N. I. Pirogova.