Niedoczynność Tarczycy Pooperacyjna

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Niedoczynność tarczycy pooperacyjna

Zadowolony:

• Co to jest pooperacyjna niedoczynność tarczycy?
• Powody operacji
• Dlaczego po zabiegu pojawia się niedoczynność tarczycy?
• Objawy choroby
• Jak diagnozuje się zaburzenie?
• Leczenie pooperacyjnej niedoczynności tarczycy

Co to jest pooperacyjna niedoczynność tarczycy?

Niedoczynność tarczycy pooperacyjna to stan patologiczny, który występuje w wyniku operacji tarczycy. Z reguły zaburzenie występuje po chirurgicznym usunięciu całego gruczołu lub jego istotnego odcinka.

Chorobowość

Dolegliwość, taka jak niedoczynność tarczycy, jest uznawana za bardzo powszechną. Według badań występuje u 20% kobiet i 16% mężczyzn, którzy przeszli operację tarczycy. Ryzyko rozwoju patologii wzrasta wprost proporcjonalnie do wieku pacjenta.

Grupa ryzyka

Osoby już cierpiące na choroby takie jak:

• cukrzyca;
• niedokrwistość;
• wole;
• niewydolność nerek.

Powody operacji

Głównym powodem usunięcia tarczycy jest rak brodawkowaty lub anaplastyczny. Również potrzeba pozbycia się gruczołu pojawia się wraz z rozwojem postępującego guza pęcherzykowego, który stanowi zagrożenie dla życia pacjenta.

Uraz mechaniczny, który powoduje zwiększoną kompresję w szyi, często staje się przyczyną operacji. Wole i gruczolak toksyczny, który przyczynia się do wystąpienia zatrucia, są również zwykle leczone metodą operacyjną.

Dlaczego po zabiegu pojawia się niedoczynność tarczycy?

Główną przyczyną patologii jest zahamowanie funkcji tarczycy. Ciało ludzkie może mieć niedobór jodu. Zwykle noworodki i kobiety w ciąży cierpią na niedobór jodu.

Objawy choroby

Kiedy rozwija się choroba, wpływa na wszystkie układy organizmu. Dlatego objawy choroby są złożone i złożone. Oznacza to, że osoba będzie cierpieć jednocześnie na wiele negatywnych objawów.

Wśród tych objawów warto zwrócić uwagę na:

• naruszenie procesów metabolicznych, co wyraża się wzrostem masy ciała. Przyrost masy ciała może negatywnie wpływać na układ krążenia, powodować naruszenia ścian naczyń krwionośnych, pogarszać ich przepuszczalność, wywoływać miażdżycę i zwiększać ryzyko patologii sercowo-naczyniowych;
• awarie mechanizmów termoregulacji;
• zaburzenia śródskórne twarzy i ciała. Najczęściej objawy zewnętrzne można zauważyć na ustach, oczach i języku. Powstają w wyniku opóźnienia w płynie międzykomórkowym i wewnątrzkomórkowym, wywołując obrzęk. Obserwuje się suchą skórę, zgrubienie płytek paznokciowych, a także pojawienie się żółtawego odcienia skóry;
• upośledzenie funkcji sensorycznych, wyrażające się przytępieniem węchu, smaku, wzroku i słuchu;
• zaburzenia neurologiczne w postaci obniżonego nastroju tła, drażliwości lub letargu, zwiększonej senności, szybkiego zmęczenia, zmniejszonej koncentracji uwagi i zdolności zapamiętywania. Pojawiają się objawy zaburzenia depresyjnego, pojawia się psychoza, możliwy jest początek śpiączki;
• naruszenie układu sercowo-naczyniowego, a mianowicie gwałtowne skoki ciśnienia krwi i zaburzenia rytmu serca;
• patologia funkcji przewodu pokarmowego, czyli stagnacja żółci, powiększenie śledziony i wątroby, dysfunkcja enzymatyczna, nudności, zmniejszony apetyt, zaparcia, wymioty i wzdęcia;

• dysfunkcje seksualne, na przykład nieregularne miesiączki, bezpłodność u kobiet lub obniżona potencja u mężczyzn;
• zaburzenia układu oddechowego, wyrażające się naruszeniem procesu inhalacji podczas snu;
• zaburzenia anemiczne, takie jak obniżony poziom hemoglobiny i zmniejszone krzepnięcie krwi;
• patologia układu mięśniowo-szkieletowego w postaci zaniku i osłabienia mięśni oraz zaburzenia procesu tworzenia się szkieletu u dzieci.

Jak diagnozuje się zaburzenie?

Dokładne określenie rozwoju pooperacyjnej niedoczynności tarczycy jest dość trudne ze względu na wiele różnorodnych objawów, które można przypisać różnym typom zaburzeń. Niemniej jednak, dzięki innowacyjnym rozwiązaniom, współczesna medycyna jest w stanie dokładnie zidentyfikować patologię.

Głównym celem badania w ustaleniu niedoczynności tarczycy jest identyfikacja naruszeń tarczycy. Aby ustalić te naruszenia u osoby, przede wszystkim poziom takich substancji, jak:

1. TSH, czyli hormon stymulujący tarczycę;
2. T4, czyli tyroksyna.

Leczenie pooperacyjnej niedoczynności tarczycy

Okres leczenia

Niedoczynność tarczycy jest uważana za częste powikłanie po operacji tarczycy. Lekarze zwracają uwagę, że leczenie tej dolegliwości powinno być kontynuowane. Pacjent będzie musiał przyjmować leki przez całe życie.

Lek

Głównymi lekami, które mogą wyeliminować objawy choroby, są substytuty hormonów tarczycy. Leczenie terapeutyczne obejmuje przebieg analogów hormonów wydzielanych podczas normalnej czynności tarczycy.

Właściwości L-tyroksyny

Lek L-tyroksyna jest substytutem substancji hormonalnej, która bardzo przypomina naturalne ludzkie hormony wytwarzane w tarczycy. Środek skutecznie przywraca funkcjonowanie chorej tarczycy. Efekt zażytego leku można odczuć 1-2 dni po jego zażyciu.

Lekarz prowadzący może dostosować dawkę leku hormonalnego w zależności od:

• zmiany masy ciała pacjenta;
• początek stanu ciąży;
• potrzeba przyjmowania innych leków.

Prognozy ogólne

Lekarze dają pozytywne prognozy osobom cierpiącym na pooperacyjną niedoczynność tarczycy. Pacjenci, którzy konsekwentnie przyjmują leki na receptę, nie doświadczają znaczących negatywnych objawów choroby. Nie są w żaden sposób ograniczani w swoim normalnym życiu.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).