Hygroma Stopy - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Hygroma stopy

Hygroma stopy to okrągła torbielowata formacja znajdująca się pod skórą. Wewnątrz wypełniona galaretowatą zawartością. Błona higromatu jest reprezentowana przez tkankę łączną. Jest to łagodny guz, który nie ma zdolności do degeneracji.

Higroma stopy pochodzi z pochewek ścięgnistych lub ma połączenie z torebką stawową. Dlatego guz zawsze znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie stawów.

Najczęściej ludzie rozwijają higromę stawów nadgarstkowych. W okolicy stóp guzy pojawiają się rzadziej. Mogą być zlokalizowane na grzbiecie śródstopia lub na palcach lub na przedniej zewnętrznej powierzchni kostki.

Chociaż higromaty nie są złośliwe, mogą ulec zapaleniu i bolesności. Najczęściej dzieje się tak z powodu nadmiernego tarcia guza o buty lub zranienia. Dlatego nie należy ich ignorować. Im szybciej usunie się higromę, tym szybciej nastąpi proces naprawy tkanki.

Zadowolony:

• Przyczyny higromatu stóp
• Mechanizm powstawania higromatu stopy
• Objawy higromatu stopy
• Powikłania higromatu stopy
• Diagnostyka higromatu stopy
• Leczenie higromatu stóp
• Zapobieganie higromacie stóp

Przyczyny higromatu stóp

Do tej pory lekarze nie potrafili zidentyfikować wszystkich czynników, które wpływają na powstawanie higromatu. Znane są jednak niektóre przyczyny prowadzące do jego rozwoju.

Obejmują one:

• Zapalenie stawów lub ścięgien kończyn dolnych.
• Genetyczne predyspozycje do powstania higromatu. Ustalono, że takie guzy pojawiają się częściej u krewnych.
• Codzienne intensywne obciążenia stopy. Zagrożone powstaniem higromatu tej lokalizacji są osoby wykonujące takie zawody jak: ładowacze, sportowcy, nauczyciele, sprzedawcy itp.
• Urazy ścięgien i stawów stopy. Po jednorazowym urazie u 30% osób tworzą się higromaty.
• Noszenie niewygodnych butów, które uciskają lub ocierają nogę, uszkadzając ścięgno. U kobiet może pojawić się hygroma stóp, jeśli stale nosi buty na wysokim obcasie.
• Płaskostopie. W takim przypadku na podeszwie może powstać hygroma. Łuk stopy u takich osób jest słabo rozwinięty, a ścięgna są stale kontuzjowane.

Generalnie bycie kobietą jest czynnikiem ryzyka powstania higromatu. U mężczyzn takie guzy powstają 3 razy rzadziej.

Mechanizm powstawania higromatu stopy

Mechanizm powstawania higromatu jest następujący:

• Pochewka ścięgna lub torebka stawowa są narażone na czynnik patologiczny. Ich komórki odradzają się.
• W dotkniętym obszarze tworzy się kapsułka. Reprezentują ją komórki metaplastyczne tkanki łącznej: wrzecionowate i kuliste.
• Wrzecionowate komórki tworzą otoczkę kapsułki, podczas gdy kuliste komórki wypełniają się płynem. Wychodzi do przestrzeni międzykomórkowej i wypełnia guz.
• Hygroma rośnie i rozwija się, zaczyna wywierać nacisk na naczynia krwionośne i zakończenia nerwowe.

Jeśli higromat zostanie usunięty na czas, można uniknąć powikłań w postaci bólu, zapalenia i pogorszenia odżywiania tkanek.

Objawy higromatu stopy

W ostatnich latach higromę nazywano zwojem ścięgien, więc termin ten nadal występuje w literaturze medycznej. W pobliżu surowiczej kaletki stawu tworzy się guz. Sam higromat nie ma zakończeń nerwowych, ale może wywierać nacisk na włókna nerwowe, które znajdują się w otaczających tkankach.

Hygroma może być miękka, elastyczna lub twarda. Wszystko zależy od stężenia fibryny i śluzu wypełniającego guz. Im twardszy higromat, tym większy dyskomfort daje osobie.

Hygroma są podatne na ciągły wzrost. Powoli powiększają się. Średnia średnica guza wynosi 3 cm, chociaż czasami może osiągnąć 6 cm lub więcej.

Przez długi czas hygroma może się w niczym nie objawiać. Ból pojawia się w wyniku urazu lub ucisku na włókna nerwowe. Najczęściej guz jest pojedynczy, ale czasami w okolicy stawu i ścięgna tworzy się kilka cyst.

Główne objawy higromatu stóp są następujące:

• Obecność guza podskórnego o wyraźnych konturach. Po naciśnięciu jest miękki, elastyczny lub sztywny.
• Guz ma słabą ruchliwość, ponieważ jest połączony ze ścięgnem lub z workiem maziowym stawu.
• Skóra nie ulega zmianie, często nie ma bólu.
• Jeśli higromata znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie włókien nerwowych lub zaczyna na nie naciskać, gdy rośnie, osoba odczuwa dyskomfort.

Hygroma, znajdująca się na podeszwowej części stopy, ma gęstą strukturę, są nieruchome. Guzy te są często mylone z naroślami kostnymi.

Powikłania higromatu stopy

Uciśnięcie naczyń zaopatrujących kończynę dolną prowadzi do komplikacji, takich jak:

• Pogorszenie wrażliwości stopy. W takim przypadku ucierpi część nogi, która znajduje się poniżej miejsca kompresji.
• Uczucie, że „gęsia skórka” czołga się po nodze. Stopa może mrowić.
• Pojawienie się bólu typu „lumbago”.
• Pogorszenie ukrwienia stopy. W tym samym czasie jej skóra staje się sucha, przerzedzona. Paznokcie mogą zacząć się pogarszać.
• Z powodu braku składników odżywczych na skórze mogą pojawić się krostkowe wysypki.
• Jeśli żyły kończyn zostaną ściśnięte, nogi zaczną puchnąć.
• Jeśli naczynia są mocno ściśnięte, stopa zmienia kolor, może stać się zimna w dotyku.
• Miejscowe zapalenie rozwija się, gdy buty naciskają na higromę. Dlatego osoba musi wybrać najbardziej przestronne pary. Jeśli ten stan nie zostanie zaobserwowany, u pacjenta może rozwinąć się zapalenie ścięgien i pochwy lub zapalenie kaletki.

Jeśli higromat znajduje się na podeszwie, będzie stale ranny. Guzy te należy zwalczać tak szybko, jak to możliwe.

Diagnostyka higromatu stopy

Rozpoznanie higromatu stopy nie jest trudne, ponieważ ten nowotwór ma swoje własne charakterystyczne cechy.

Jednak diagnostykę różnicową należy przeprowadzić z takimi patologiami, jak:

• Tłuszczaki.
• Miażdżyca.
• Guzy kości lub chrząstki.

Aby wyjaśnić diagnozę, lekarz skieruje pacjenta na badanie ultrasonograficzne. Ta metoda pozwala na wizualizację torbieli, ocenę jej struktury, sprawdzenie obecności w niej naczyń krwionośnych itp.

Jeśli lekarz nadal ma wątpliwości co do łagodnej jakości nowotworu, pacjent jest kierowany na MRI. Ta wysoce informacyjna metoda pozwala wyjaśnić obecność węzłów w higromie i ocenić jego zawartość.

Inną metodą diagnostyczną jest nakłucie guza. Lekarz nakłuwa go strzykawką, a następnie pobiera zawartość higromatu. W przyszłości zostaje wysłany na badanie histologiczne, które umożliwia określenie obecności złośliwych komórek w wysięku.

Leczenie higromatu stóp

Samo wyleczenie higromatu nie będzie możliwe. Aby pozbyć się nowotworu, należy skontaktować się z jednym ze specjalistów: ortopedą, chirurgiem, traumatologiem. Po badaniu lekarz zadecyduje o taktyce postępowania z pacjentem. Ważne jest nie tylko usunięcie higromatu, ale także bezpośrednie wysiłki w celu wyeliminowania przyczyn jego wystąpienia. Pacjenci z płaskostopiem będą musieli nosić buty ortopedyczne, kobiety będą musiały odmówić zakupu butów na wysokim obcasie. Jeśli dana osoba ma zapalenie pochewki ścięgna lub zapalenie kaletki, wówczas choroby te podlegają korekcie terapeutycznej.

Zachowawcze leczenie higromatu stóp

Konserwatywne metody leczenia nie pozwalają poradzić sobie z higromatem. Stwierdzono eksperymentalnie, że po wszelkich manipulacjach z guzem, z wyjątkiem interwencji chirurgicznej, powraca.

W ostatnich latach starali się usunąć nowotwór metodami takimi jak:

• Przebicie. W tym samym czasie higroma nieuchronnie powróci w przyszłości, ponieważ komórki wytwarzające płyn są częścią jej skorupy i pozostaje wewnątrz tkanek. Nakłucie w celach terapeutycznych stosuje się w obecnych warunkach, ale wykonuje się je tylko wtedy, gdy dana osoba ma przeciwwskazania do zabiegu operacyjnego, a wodniak pogarsza jego jakość życia, np. Znacznie utrudnia chodzenie.
• Wprowadzenie do higromatu steroidów i leków obliteracyjnych. Ta metoda jest niebezpieczna, ponieważ takie leki mogą dostać się do zdrowej tkanki ścięgna lub stawów i wywołać stan zapalny.
• Ugniatanie i miażdżenie guza. To niebezpieczna i nieskuteczna metoda jej leczenia, która w 100% prowadzi do nawrotu choroby.
• Fizjoterapia. Stosuje się UHF, kąpiele solne, elektroforezę z jodem. Te metody nie pozwalają poradzić sobie z higromatem. Za ich pomocą można tylko zmniejszyć stan zapalny otaczających tkanek, jeśli tak się stanie. Zatem fizjoterapia jest jedynie etapem przygotowawczym przed operacją usunięcia higromatu.

W przypadku ropienia guza stosuje się antybiotyki, ale interwencja chirurgiczna jest w tym przypadku warunkiem wstępnym. Antybiotyki stosuje się zarówno przed, jak i po operacji.

Operacja

Operacja usunięcia higromatu jest rutynową procedurą, jeśli nie ma ropnego zapalenia.

Wskazania do jego prowadzenia to:

• Rozwój powikłań higromatu.
• Szybki wzrost wielkości guza.
• Stały ból w okolicy stopy.
• Wada kosmetyczna.
• Ograniczenie zakresu ruchu w stawie skokowym.
• Dyskomfort pacjenta podczas chodzenia, trudności w chodzeniu.

Nawrót po operacji jest rzadki, nie więcej niż 8-20% przypadków. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Jeśli jednak torbiel jest duża lub zlokalizowana w głębokich strukturach tkankowych, na przykład pod ścięgnem, pacjent jest uspokajany.

Chirurg nacina skórę skalpelem, a następnie ostrożnie oddziela higromę od podstawy i otaczających tkanek. Następnie ranę zszywa się, przykrywa sterylnym bandażem, a kończynę unieruchamia. Szynę gipsową można zdjąć 7-10 dni po operacji.

Jeśli higromat stopy znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie pni nerwowych i naczyń krwionośnych, operację wykonuje się za pomocą wiązki laserowej. Ta metoda pozwala na wykrwawienie leczonego obszaru. Prawdopodobieństwo infekcji jest minimalne, ponieważ zabieg wykonywany jest w wysokich temperaturach.

Cechy rehabilitacji

Ponieważ higromaty mają połączenie z osłonkami maziówki i stawami, należy przestrzegać wszystkich środków medycznych, aby nie powodować pogorszenia ich funkcjonowania. Nadmierne tworzenie się blizny może upośledzać ruchomość stopy.

Aby uniknąć takich konsekwencji, należy przestrzegać zaleceń lekarskich:

• Noś bandaż unieruchamiający co najmniej przez okres wskazany przez lekarza.
• Wykonuj proste ćwiczenia gimnastyczne zaczynając od 2-3 dni interwencji.

• Weź udział w fizjologicznych zabiegach mających na celu naprawę tkanek. Lekarz może zalecić elektroforezę, magnetoterapię, leczenie ultradźwiękami.

  Jeśli zastosujesz się do tych zaleceń, prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań pooperacyjnych jest minimalne.

Zapobieganie higromacie stóp

Aby zapobiec tworzeniu się higromatu, należy przestrzegać następujących zaleceń:

• Nie zakładaj ciasnych butów.
• Nie noś butów na wysokim obcasie.
• Wykonuj masaż stóp po nadmiernym obciążeniu.
• Leczyć wszystkie choroby stawów i ścięgien na czas, jeśli się rozwiną.
• Zminimalizuj sytuacje, w których osoba może zostać zraniona.

Osoby z dziedziczną predyspozycją, a także kobiety, powinny być szczególnie czujne, jeśli chodzi o tworzenie się higromatu.

Autor artykułu: Bykov Evgeny Pavlovich | Onkolog, chirurg

Wykształcenie: ukończyła rezydenturę w Rosyjskim Naukowym Centrum Onkologicznym. N. N. Błochin”i uzyskał dyplom w specjalności„ Onkolog”