Orzech Wodny (rogulnik) - Użyteczne Właściwości I Przepisy Na Stosowanie Orzecha Wodnego

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Orzech wodny

Przydatne właściwości i przepisy na wykorzystanie orzecha wodnego

Opis botaniczny orzecha wodnego

Orzech wodny należy do rodziny grabów. Znany jest również pod nazwami „roguelnik”, „chilim”, „diabelski orzech”. Zioło to może być jednoroczne i wieloletnie. Żyje w wodzie. Do rozwoju orzecha wodnego najbardziej odpowiednia jest świeża, stojąca, podgrzana woda. Mogą to być jeziora i starorzecza. Są całe zarośla tej rośliny. Orzech wodny rośnie w Europie i Afryce. W Rosji i na Ukrainie roślina ta występuje w dolnym biegu Wołgi, Donu, Dniepru, Bugu, na Dalekim Wschodzie, Syberii, a także na Kaukazie.

Roślina to łodyga pływająca w wodzie. Jego korzenie są przymocowane do dna jak kotwica. Jest przymocowany do zeszłorocznego orzecha lub z nitkowatym brązowawym korzeniem. Jeśli poziom wody podniesie się - na przykład podczas powodzi - roślina, która unosi się na powierzchni wody, odrywa się. Jednak nie umiera, ale nadal swobodnie unosi się na powierzchni wody. Gdy tylko jego korzenie uderzą w ziemię w płytkiej wodzie, zapuszczają korzenie.

Cechy zewnętrzne rośliny są następujące: przede wszystkim na łodydze wyrastają bardzo cienkie jak struny liście, które jednak dość szybko opadają. Ponadto na powierzchni wody w pobliżu nakrętki wodnej tworzy się jedna lub więcej rozet w postaci postrzępionych liści. Są rozmieszczone chaotycznie, ponieważ mają różne długości ogonków. To w tych ogonkach znajdują się wnęki, w których jest powietrze. Dzięki temu odpływ nie tonie, lecz pozostaje na powierzchni wody.

Kwiaty orzecha wodnego są samotne i zwykle mają białe lub przezroczyste płatki. Okres kwitnienia rośliny przypada na maj lub czerwiec. Owoc ma czarno-brązowy kolor, jedno pestki podobne do pestkowców. Na powierzchni owocu wyrastają narośla, przypominające wygięte rogi. Dojrzałe owoce wpadające w muł nie tracą swoich właściwości przez dziesięć lat. Zachowane jest również kiełkowanie owoców.

W domu wodne orzechy włoskie są słabo przechowywane. Ale jeśli jednak jest taka potrzeba, przechowuj ją nieobraną w chłodnym miejscu, ponieważ obrane orzechy tracą smak w ciągu 2-3 dni. Najlepiej spożyć orzech od razu po usunięciu łupiny, wtedy można docenić smak owocu: będzie soczysty i smaczny.

Nakładanie orzecha wodnego

Już w starożytności orzech wodny był ceniony za swój smak i był spożywany. Zrobili z niej nawet mąkę, zastępując nią chleb. Aby uzyskać mąkę, owoce są mielone za pomocą młynków ręcznych. Orzechy wodne można jeść na surowo lub gotować w całości, można je nawet konserwować, dodawać do sałatek lub piec na ogniu. Jądro orzecha wodnego zawiera około 50% skrobi.

Obecnie orzech wodny uprawiany jest w Chinach, Japonii, Indiach. Roślina jest szczególnie popularna w Indiach. To tam piecze się ciasta z mąki wodno-orzechowej, gotuje się gulasz. Hindusi szczególnie uwielbiają go z przyprawami. Wypiekany z niego chleb jest bardzo podobny do chleba pszennego. Roślina ta znalazła również zastosowanie w leczeniu różnych chorób.

Skład chemiczny orzecha włoskiego

Ze względu na to, że roślina ta zawiera węglowodany, flawonoidy, związki fenolowe, triterpenoidy, garbniki, witaminy, związki azotowe i sole mineralne, jest wykorzystywana do celów leczniczych. Skrobia, olej tłuszczowy, węglowodany, różne witaminy i mikroelementy znajdują się w owocach orzechów wodnych, dlatego orzechy wodne są nadal używane do leczenia częściej niż inne orzechy.

Należy również zauważyć, że japońska, tybetańska i chińska medycyna ludowa bardzo często wykorzystuje orzech wodny do leczenia osób z różnymi dolegliwościami.

Wskazanie do stosowania orzecha wodnego

Orzech słodkowodny jest stosowany w leczeniu chorób nerek, niestrawności i impotencji. Jest również doskonałym środkiem moczopędnym i regenerującym, pomagającym przywrócić organizmowi po przebytych chorobach.

Orzech wodny jest również stosowany jako środek tonizujący, ściągający, napotny, przeciwskurczowy, utrwalający, uspokajający i żółciopędny.

Sok z tej rośliny jest skutecznie stosowany w leczeniu rzeżączki, leucorrhoea, przy zwalczaniu guzów różnego pochodzenia. Jest stosowany jako środek antyseptyczny, a także po ukąszeniach węża lub owadów. W przypadku chorób oczu stosuje się świeżo wyciśnięty sok.

Orzech wodny ma silne właściwości przeciwwirusowe. Ma również zbawienny wpływ na organizm po stresie.

Przepisy na leki na orzechy wodne

Wodny napar z orzecha włoskiego. Aby go przygotować, potrzebujesz 20 gramów kwiatów i liści. Wlewa się je do 200 mililitrów gorącej przegotowanej wody, a następnie pozostawia do zaparzenia w łaźni wodnej na piętnaście minut. Po infuzji pozostawić do ostygnięcia na 45 minut, a następnie przecedzić. Powstały produkt przyjmuje się doustnie trzy razy dziennie, 1/3 szklanki przed posiłkami. Jeśli wlew stosuje się zewnętrznie, to jego stężenie należy zwiększyć około 2-3 razy.

Wodny sok z orzecha włoskiego. Zwykle w leczeniu chorób oczu stosuje się wodny sok z orzecha włoskiego. Aby to zrobić, wyciśnij sok z całej rośliny i rozcieńcz go zimną przegotowaną wodą w stosunku 1:10. Konieczne jest spożywanie soku z orzecha wodnego do wewnątrz, jednorazowo 30-40 kropli, 3-4 razy dziennie przed posiłkami. Jeśli sok jest używany do zewnętrznego leczenia innych chorób, należy go rozcieńczyć w stosunku 1: 3.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).