Co To Jest Trzustka, Gdzie Jest, Jak Boli, Jak Ją Leczyć?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Co to jest trzustka, gdzie to jest, jak boli?

Zadowolony:

• Co to jest trzustka?
• Gdzie znajduje się trzustka?
• Wymiary trzustki
• Funkcje enzymów trawiennych
• Jak boli trzustka?
• Jak leczy się trzustkę?
• Jak dbać o trzustkę?
• Rola diety w leczeniu

Co to jest trzustka?

Trzustka jest ważnym narządem układu pokarmowego, który pełni funkcje mieszane: zewnętrzną (zewnątrzwydzielniczą) i wewnętrzną (endokrynologiczną). Funkcją wydzielania zewnętrznego jest uwolnienie soku trzustkowego, który zawiera enzymy trawienne niezbędne do całkowitego trawienia pokarmu. Funkcja endokrynologiczna polega na produkcji odpowiednich hormonów i regulacji procesów metabolicznych: węglowodanów, tłuszczu i białka.

Co robi trzustka?

Funkcja zewnątrzwydzielnicza

Codziennie trzustka produkuje 500-1000 ml soku trzustkowego, składającego się z enzymów, soli i wody. Enzymy wytwarzane przez trzustkę nazywane są „proenzymami” i są produkowane w postaci nieaktywnej. Kiedy kawałek jedzenia dostanie się do dwunastnicy, uwalniane są hormony, za pomocą których uruchamia się łańcuch reakcji chemicznych, które aktywują enzymy soku trzustkowego. Najsilniejszym stymulantem wydzielania trzustki jest kwas solny w żołądku, który dostając się do jelita cienkiego aktywuje wydzielanie sekretyny i pankreozyminy przez błonę śluzową jelita, co z kolei wpływa na produkcję enzymów trzustkowych.

Te enzymy obejmują:

• Amylaza, która rozkłada węglowodany;
• Trypsyna i chymotrypsyna, które biorą udział w procesie trawienia białek, który rozpoczyna się w żołądku;
• Lipaza, odpowiedzialna za rozkład tłuszczów, które zostały już wystawione na działanie żółci z woreczka żółciowego.

Dodatkowo sok trzustkowy zawiera pierwiastki śladowe w postaci kwaśnych soli, które zapewniają jego odczyn zasadowy. Jest to konieczne, aby zneutralizować kwaśny składnik pokarmu z żołądka i stworzyć odpowiednie warunki do wchłaniania węglowodanów.

Wydzielanie soku trzustkowego jest regulowane przez mechanizmy nerwowe i jest związane z przyjmowaniem pokarmu, to znaczy pokarm o zróżnicowanym składzie stymuluje wytwarzanie soku o różnej objętości i zawartości enzymów. Gromadzi się w przewodach międzyzrazikowych, które wpływają do głównego przewodu wydalniczego, który wpływa do dwunastnicy.

Funkcja endokrynologiczna

Wewnętrzną funkcją wydzielniczą gruczołu jest uwalnianie do krwiobiegu hormonów insuliny i glukagonu. Są wytwarzane przez grupy komórek rozmieszczonych między zrazikami i pozbawione przewodów wydalniczych - tak zwane wysepki Langerhansa, zlokalizowane w znacznej liczbie w ogonie gruczołu. Wysepki Langerhansa składają się głównie z komórek alfa i beta. Ich liczba u osób zdrowych sięga 1-2 milionów.

• Insulina jest produkowana przez komórki beta i odpowiada za regulację metabolizmu węglowodanów i lipidów (tłuszczów). Pod jego wpływem glukoza przenosi się z krwi do tkanek i komórek organizmu, obniżając tym samym poziom cukru we krwi. Komórki beta stanowią 60-80% wysepek Langerhansa.

• Glukagon jest produkowany przez komórki alfa i jest antagonistą insuliny, czyli podnosi poziom glukozy we krwi. Ponadto komórki alfa biorą udział w wytwarzaniu substancji zwanej lipokainą, która zapobiega stłuszczeniu wątroby. Ich udział w wysepkach Langerhansa wynosi około 20%.

Wysepki Langerhansa zawierają również niewielką liczbę innych komórek, na przykład komórki delta (1%), które wydzielają hormon greliny, który odpowiada za apetyt i stymuluje pobieranie pokarmu. Komórki PP (5%) wytwarzają polipeptyd trzustkowy złożony z 36 aminokwasów i hamujący wydzielanie trzustki.

Zniszczenie komórek beta prowadzi do zahamowania produkcji insuliny, co może wywołać rozwój cukrzycy. Objawy to ciągłe pragnienie, swędzenie, zwiększona produkcja moczu.

Trzustka jest blisko spokrewniona z innymi narządami przewodu pokarmowego. Jakiekolwiek jej uszkodzenie lub zakłócenia w jej działaniu wpływają negatywnie na cały proces trawienia.

Gdzie znajduje się ludzka trzustka?

Trzustka znajduje się w jamie brzusznej za żołądkiem, ściśle przylegając do niej i dwunastnicy, na poziomie górnego (pierwszego lub drugiego) kręgu lędźwiowego. W rzucie na ścianę brzucha znajduje się 5-10 cm powyżej pępka. Trzustka ma strukturę pęcherzykowo-rurkową i składa się z trzech części: głowy, ciała i ogona.

Głowa trzustki znajduje się w zakręcie dwunastnicy, tak że jelito otacza ją w kształcie podkowy. Jest oddzielony od korpusu gruczołu rowkiem, wzdłuż którego przechodzi żyła wrotna. Dopływ krwi do trzustki odbywa się przez tętnice trzustkowo-dwunastnicze, odpływ krwi przez żyłę wrotną.

W trzustce wyróżnia się powierzchnie przednią, tylną i dolną. Wyróżnia się w niej również górną, przednią i dolną krawędź. Przednia powierzchnia przylega do tylnej ściany żołądka, nieco poniżej. Tylna powierzchnia przylega do kręgosłupa i aorty brzusznej. Przechodzą przez nią naczynia śledziony. Dolna powierzchnia znajduje się poniżej korzenia okrężnicy poprzecznej. Ogon gruczołu ma stożkowaty kształt, skierowany w górę i w lewo i dochodzi do wrota śledziony.

Trzustka składa się z 2 rodzajów tkanek o różnych funkcjach (endokrynologicznej i zewnątrzwydzielniczej). Jego główną tkankę tworzą małe zraziki - acini, które są oddzielone od siebie warstwami tkanki łącznej. Każdy płatek ma swój własny kanał wydalniczy. Małe przewody wydalnicze są ze sobą połączone i łączą się we wspólny przewód wydalniczy, który biegnie w grubości gruczołu na całej jego długości, od ogona do głowy. Przy prawej krawędzi głowy kanał otwiera się do dwunastnicy, łącząc się ze wspólnym przewodem żółciowym. W ten sposób wydzielina trzustkowa dostaje się do dwunastnicy.

Pomiędzy zrazikami znajdują się grupy komórek (wysepki Langerhansa), które nie mają przewodów wydalniczych, ale są wyposażone w sieć naczyń krwionośnych i wydzielają insulinę i glukagon bezpośrednio do krwi. Średnica każdej wyspy wynosi 100-300 mikronów.

Wymiary trzustki

Pod względem wielkości trzustka zajmuje drugie miejsce po wątrobie wśród narządów wytwarzających enzymy. Jej powstawanie rozpoczyna się już w piątym tygodniu ciąży. U noworodka gruczoł ma do 5 cm długości, u jednorocznego - 7 cm, w wieku 10 lat ma 15 cm długości. Ostateczny rozmiar osiąga w okresie dojrzewania, w wieku 16 lat.

Główka trzustki jest jej najszerszą częścią, jej szerokość wynosi do 5 cm i więcej, grubość waha się od 1,5 do 3 cm, korpus gruczołu jest najdłuższą częścią, jego szerokość wynosi średnio 1,75-2,5 cm. ogon - do 3,5 cm, szerokość około 1,5 cm.

Ze względu na głęboką lokalizację rozpoznanie patologii trzustki jest bardzo trudne. Dlatego ważnym punktem diagnozy jest badanie ultrasonograficzne, które pozwala określić kształt i wielkość gruczołu, na podstawie którego można wyciągnąć odpowiednie wnioski o jego stanie.

Wszystkie rozmiary narządów, a także możliwe przyczyny ich zmian są szczegółowo rejestrowane w protokole USG. W stanie niezmienionym żelazo ma jednorodną strukturę. Małe odchylenia od normalnych rozmiarów głowy, ciała i ogona są dopuszczalne tylko przy dobrych wskaźnikach biochemicznego badania krwi.

Rozmiar trzustki jest normalny

Długość gruczołu osoby dorosłej wynosi od 15 do 22 cm, jego waga to około 70-80 gramów. Grubość głowy nie powinna przekraczać 3 cm, inne dane wskazują na patologię.

Funkcje enzymów trawiennych trzustki

Funkcja zewnątrzwydzielnicza polega na wytwarzaniu następujących enzymów wchodzących w skład soku trzustkowego: trypsyny, lipazy i amylazy:

• Trypsyna rozkłada peptydy i białka. Początkowo jest wytwarzany przez trzustkę w postaci nieaktywnego trypsynogenu, który jest aktywowany przez enterokinazę (enteropeptydazę), enzym wydzielany przez błonę śluzową jelit. Trzustka jest jedynym organem w organizmie produkującym trypsynę, dlatego określenie jej poziomu jest bardziej istotne w badaniu trzustki niż w analizie innych enzymów. Określenie aktywności trypsyny jest ważnym punktem w diagnostyce ostrego zapalenia trzustki i identyfikacji jego patogenezy.
• Lipaza to rozpuszczalny w wodzie enzym, który trawi i rozpuszcza trójglicerydy (obojętne tłuszcze). Powstaje w postaci nieaktywnej prolipazy, a następnie pod wpływem innych enzymów i kwasów żółciowych przechodzi w postać aktywną. Lipaza rozkłada obojętne tłuszcze na wyższe kwasy tłuszczowe i glicerynę. Enzym ten bierze również udział w metabolizmie energetycznym, zapewniając dostarczanie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych do tkanek i przyswajanie niektórych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Oprócz trzustki lipaza jest wytwarzana przez wątrobę, jelita, płuca, a każdy rodzaj lipazy jest katalizatorem rozkładu określonej grupy tłuszczów. W przypadku niedoczynności trzustki aktywność lipazy jest przede wszystkim zmniejszona. Pierwszą tego oznaką są tłuste, szaro-żółte stolce.
• Amylaza (alfa-amylaza) jest niezbędna do przetwarzania węglowodanów wchodzących do organizmu. Jest wydzielany przez trzustkę i (w mniejszym stopniu) gruczoły ślinowe. Zmiany zawartości tego enzymu we krwi są charakterystyczne dla wielu chorób (cukrzyca, zapalenie wątroby itp.), Ale przede wszystkim wskazuje na ostre lub przewlekłe zapalenie trzustki.

W przeciwieństwie do innych substancji biorących udział w procesie trawienia, enzymy trzustkowe uwalniane są tylko podczas posiłków - ich aktywne uwalnianie rozpoczyna się 2-3 minuty po wejściu pokarmu do żołądka i trwa 12-14 godzin. Enzymy mogą pełnić swoje funkcje tylko wtedy, gdy w woreczku żółciowym jest wystarczająco dużo żółci. Żółć aktywuje enzymy, a także rozbija lipidy na mniejsze kropelki, czyli przygotowuje je do rozpadu. Enzymy trzustkowe są wytwarzane w postaci nieaktywnej i są aktywowane tylko w świetle dwunastnicy przez enterokinazę.

Objawy niedoboru enzymu trzustkowego

Zaburzenia wydzielania, jego spadek i niedobór enzymów trzustkowych u osoby dorosłej są zwykle następstwem przewlekłego zapalenia trzustki - zapalenia tego narządu, któremu towarzyszy stopniowa degeneracja tkanki gruczołowej w tkankę łączną.

Na pierwszym miejscu wśród przyczyn prowadzących do zapalenia trzustki jest nadużywanie alkoholu, między innymi można wyróżnić niewłaściwe, niewłaściwe odżywianie, choroby współistniejące (kamica żółciowa), infekcje, urazy, przyjmowanie niektórych leków.

Brak trypsyny, lipazy i amylazy powoduje poważne zaburzenia w procesie trawienia.

Typowe objawy problemów z trzustką:

• ból w górnej lewej części brzucha pod żebrami, który często występuje po jedzeniu, ale może nie być związany z przyjmowaniem pokarmu;
• zmniejszony lub całkowity zanik apetytu;
• nudności wymioty;
• dudnienie w żołądku, wzdęcia;
• zmiany koloru i konsystencji stolca.

Nasilenie tych objawów zależy od stopnia uszkodzenia gruczołu. W wyniku złego trawienia organizmowi brakuje składników odżywczych, a zaburzenia metaboliczne mogą prowadzić do osteochondrozy, choroby zwyrodnieniowej stawów, arteriosklerozy naczyniowej.

Niedobór lipazy charakteryzuje się steatorrhea (nadmiernym wydalaniem tłuszczu z kałem), stolec może być żółty lub pomarańczowy, czasem dochodzi do uwolnienia płynnego tłuszczu bez kału; stolec jest płynny, oleisty.

Przy braku amylazy występuje nietolerancja na pokarmy bogate w węglowodany, częste, luźne, wodniste stolce z powodu nadmiaru skrobi, złe wchłanianie (upośledzone wchłanianie składników odżywczych w jelicie cienkim, któremu towarzyszy biegunka, niedobór witamin, utrata masy ciała), wysoka zawartość oportunistycznej mikroflory w jelita.

Niedobór trypsyny przejawia się umiarkowanym lub ciężkim wykwitem kreatorowym (zwiększona zawartość w kale azotu i niestrawionych włókien mięśniowych, czyli białka), stolec jest papkowaty, cuchnący, może rozwinąć się anemia.

Ponieważ proces rozkładu złożonych cząsteczek pokarmu jest zakłócony i nie jest on w pełni wchłaniany przez organizm, nawet przy zwiększonym odżywianiu może wystąpić spadek masy ciała, niedobór witamin, suchość skóry, łamliwe paznokcie i włosy. Kiedy źle przetworzona żywność z jelita cienkiego dostanie się do jelita grubego, dochodzi do wzdęć (zwiększona produkcja gazów i gazów odlotowych), częste wypróżnienia.

Przy zmniejszonym wydzielaniu enzymów przez trzustkę zalecana jest terapia zastępcza, jednak enzymy pochodzenia roślinnego nie mogą w pełni zrekompensować braku wydzielania zewnętrznego.

Jeśli odpływ enzymów do jelita zostanie zaburzony, może to prowadzić do podrażnienia tkanek gruczołu i jego obrzęku, aw konsekwencji - do zniszczenia i martwicy.

W przypadku zaatakowania wysepek Langerhansa następuje zahamowanie produkcji insuliny i obserwuje się kliniczne objawy cukrzycy typu 1, których nasilenie będzie zależało od liczby zachowanych iw pełni funkcjonujących komórek beta. Niedobór wydzielania glukagonu nie jest tak silnie odczuwalny, ponieważ istnieją inne hormony o podobnym działaniu: na przykład hormony steroidowe wytwarzane przez nadnercza, które zwiększają poziom glukozy we krwi.

Jak boli trzustka?

Najczęstsze patologie trzustki to zapalenie trzustki (ostre lub przewlekłe), kamienie w przewodach wydalniczych, gruczolakorak trzustki, cukrzyca, martwica.

W przypadku zapalenia (zapalenie trzustki) i uszkodzenia trzustki obserwuje się następujące objawy:

• Ból po lewej stronie pod żebrami;
• Palpitacje serca;
• Zwiększona potliwość;
• Zażółcenie skóry i białek oczu;
• Słabość;
• Wzrost temperatury;
• Wymioty, biegunka;
• W niektórych przypadkach - stan szoku.

W ostrym zapaleniu trzustki ból jest silny, ostry, zaczyna się nagle, może mieć charakter półpaśca, to znaczy obejmuje całą lewą stronę i przechodzi za plecami. Ból nie jest uśmierzany przez leki przeciwskurczowe, lecz przez siadanie lub pochylanie się do przodu. W niektórych przypadkach fizycznie odczuwalne jest powiększenie trzustki: od wewnątrz pojawia się uczucie pełności, ucisk w okolicy żeber, który przeszkadza w normalnym oddychaniu.

Im silniejszy ból, tym bardziej nasila się odruch wymiotny. Czasami napady wymiotów rozpoczynają się wcześniej niż zespół bólowy: zwykle występuje rano lub podczas jedzenia, w wyniku skurczów żołądka. Wymioty mają gorzki lub kwaśny smak, po którym następuje chwilowa ulga. Może być okresowy lub systematyczny. W przypadku ostrego ataku zapalenia trzustki konieczna jest wizyta u lekarza i leczenie w szpitalu, ponieważ sama choroba nie ustąpi. W przypadku uporczywych wymiotów żołądek udrażnia się sondą i wprowadza specjalne enzymy łagodzące nadmierną agresywność żołądka i trzustki.

Objawy zapalenia trzustki są czasami podobne do osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, ataku odmiedniczkowego zapalenia nerek lub półpaśca. Zapalenie trzustki można rozróżnić w następujący sposób: z osteochondrozą, bolesnym palpacją kręgów; z półpasiec (wirus opryszczki) pojawia się wysypka na skórze; w ostrym odmiedniczkowym zapaleniu nerek ból nasila się podczas opukiwania pleców w projekcji nerek, a następnie w moczu pojawia się krew. Wszystkie te objawy są nieobecne w zapaleniu trzustki.

W przypadku przewlekłego zapalenia trzustki ból jest mniej dotkliwy, zaostrzenia występują zwykle po naruszeniu diety (spożywaniu dużej ilości tłustych potraw) i nadużywaniu alkoholu. Do tej pory nie jest dokładnie ustalone, jak alkohol wpływa na trzustkę: albo zapobiega wypływowi soku trzustkowego, albo zmienia jego skład chemiczny, wywołując w ten sposób proces zapalny. Innym powodem może być zablokowanie strumieni wydalniczych gruczołu przez kamienie żółciowe. W przewlekłym zapaleniu trzustki zwiększa się ryzyko rozwoju procesu onkologicznego w trzustce: rak występuje w 4 przypadkach na 100 u pacjentów z zapaleniem trzustki.

Przy zespole ciągłego bólu może pojawić się uczucie uzależnienia, a osoba nie będzie już tak ostro odczuwać bólu. Jest to niebezpieczne, ponieważ można przegapić rozwój martwicy lub poważne komplikacje. Ciało ludzkie ma pewien margines siły i odporności i może samodzielnie regulować procesy metaboliczne przez długi czas nawet przy pewnych zaburzeniach, ale przy wyczerpywaniu się zasobów wewnętrznych proces rozwoju martwicy tkanek trzustki może być bardzo szybki i nieodwracalny.

Jak leczy się trzustkę?

Diagnostyka

W przypadku podejrzenia zapalenia trzustki lekarz przesłuchuje i bada pacjenta, zwracając uwagę na kolor jego skóry i błon śluzowych. Czasami ból może mieć różną lokalizację w zależności od tego, która część gruczołu jest uszkodzona. Jeśli boli powyżej pępka w prawym podżebrzu, oznacza to, że głowa gruczołu jest zaangażowana w proces patologiczny, jeśli po lewej - ogon. Niejasny ból obręczy w górnej części brzucha wskazuje na porażkę całego gruczołu. Zróżnicować problemy z trzustką i okrężnicą poprzeczną w następujący sposób: lekarz omacyka bolesny obszar, najpierw w pozycji leżącej, a następnie po lewej stronie. Przy uszkodzeniu trzustki ból w pozycji bocznej będzie mniej dotkliwy, z problemami z okrężnicą poprzeczną pozostanie taki sam.

Z badań laboratoryjnych zaleca się oznaczanie poziomów amylazy, lipazy, trypsyny w surowicy krwi. Przy ogólnym badaniu krwi obserwuje się wzrost poziomu leukocytów. Dodatkowo można badać aktywność enzymów wątrobowych: ALT i alkalicznej fosfatazy, a także bilirubiny, ich wzrost może być oznaką ataku zapalenia trzustki wywołanego kamieniami żółciowymi. Przeprowadzono również badanie moczu na obecność amylazy za pomocą testu PABA (PABA), badanie kału na obecność chymotrypsyny, trypsyny i wysokiej zawartości tłuszczu. Aby wykryć zaburzenia metabolizmu węglowodanów, określa się ilość glukozy we krwi.

Z metod instrumentalnych można zastosować:

• RTG - z jego pomocą określa się, czy trzustka jest powiększona, czy nie;
• Tomografia komputerowa lub MRI - w celu wyjaśnienia diagnozy, identyfikacji martwicy trzustki lub gromadzenia się płynu w jamie brzusznej;
• Ultradźwięki - w celu zbadania struktury i charakteru konturów gruczołu, stanu wspólnego przewodu wydalniczego oraz określenia obecności kamieni żółciowych.

Leczenie

W przypadku ataku ostrego zapalenia trzustki konieczne jest całkowite głodzenie przez 1-2 dni, ponieważ sok trzustkowy w tym przypadku zostanie wyprodukowany w minimalnej ilości, a ładunek z gruczołu zostanie usunięty. Zwykle apetyt maleje lub znika całkowicie na kilka dni przed zaostrzeniem. W tym okresie należy pić wodę alkaliczną (woda mineralna bez gazu, roztwór sody oczyszczonej) lub bulion z dzikiej róży.

W przypadku silnego bólu brzucha, silnych wymiotów lub umiarkowanego bólu trwającego kilka dni zdecydowanie należy skontaktować się z placówką medyczną, gdyż objawami takimi mogą być również objawy zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia wyrostka robaczkowego, wrzodu trawiennego czy niedrożności jelit.

W przypadku ostrego zapalenia trzustki konieczna jest hospitalizacja i leczenie w warunkach szpitalnych. Nakłada się kroplówkę, aby zapobiec odwodnieniu i normalizować ciśnienie. Przepisywane są leki przeciwbólowe i leki hamujące wydzielanie enzymów. W ciągu pierwszych 3-4 dni podaje się je dożylnie, a po pewnej uldze przyjmuje się je w postaci tabletek. Lód można nałożyć na trzustkę, aby zmniejszyć ból.

Dowiedz się więcej: Leki stosowane w leczeniu trzustki

Leki przeciwbólowe

Najczęściej stosowanymi środkami przeciwskurczowymi są: Baralgin, No-Shpa, Papaverine, Drotaverin, przy umiarkowanym bólu można zastosować Acetaminofen lub Ibuprofen. Czasami stosuje się leki przeciwbólowe: aspirynę, paracetamol. Można również stosować leki antycholinergiczne i przeciwhistaminowe: atropinę, platyfilinę, difenhydraminę.

Leki zobojętniające

Aby złagodzić ból oraz zapobiec podrażnieniom i owrzodzeniom błony śluzowej żołądka, stosuje się leki w postaci zawiesin i żeli neutralizujących kwas solny (Almagel, Fosfalugel) oraz środki zmniejszające jego wytwarzanie (Contraloc, Omez, Omeprazole, Gastrozol, Proseptin, Otsid). W szpitalach przepisywane są H2-blokery Ranitydyna, Famotydyna lub ich analogi Acidex, Zoran, Gasterogen, Pepsidin.

Preparaty enzymatyczne

W celu zmniejszenia produkcji enzymów stosuje się Contrikal lub Aprotinin. Po złagodzeniu ostrego ataku i przewlekłym zapaleniu trzustki zaleca się terapię enzymatyczną w celu utrzymania funkcji trzustki i poprawy trawienia. Najpopularniejszymi lekami są Pankreatyna, Mezim, Festal, Creon, Panzinorm. Jednak są one oparte na białku wieprzowym i nie należy ich przyjmować, jeśli masz reakcję alergiczną na wieprzowinę. U dzieci ta reakcja alergiczna może powodować niedrożność jelit. W takim przypadku przepisywane są preparaty ziołowe na bazie grzyba ryżowego lub papainy: Unienzym, Somilaza, Pepfiz.

Enzymy przyjmuje się bezpośrednio po posiłku, dawkę przepisuje lekarz indywidualnie. Przebieg leczenia jest długi, często terapia wspomagająca staje się konieczna przez całe życie.

Inne leki pobudzają wydzielanie w trzustce pilokarpiny, morfiny, witaminy A, siarczanu magnezu, dolnych - histaminy i atropiny. W przypadku upośledzenia funkcji zewnątrzwydzielniczych preparaty insuliny są przepisywane w celu regulacji poziomu cukru we krwi. Samoleczenie zmian chorobowych trzustki jest niedopuszczalne. Może to spowodować jej martwicę, cukrzycę lub zatrucie krwi.

Powikłaniami przewlekłego zapalenia trzustki może być zablokowanie naczyń krwionośnych narządu, dróg żółciowych, torbieli gruczołu, zakażenie lub martwica jego tkanek (martwica).

Interwencja operacyjna

Trzustka jest narządem bardzo delikatnym i wrażliwym, dlatego jakakolwiek interwencja chirurgiczna jest wysoce niepożądana. Operacja może być wymagana w przypadku zablokowania przewodów gruczołu, w obecności torbieli, z kamieniami w woreczku żółciowym (czasami usuwa się sam woreczek żółciowy), w razie potrzeby usunąć część trzustki z powodu rozwoju martwicy trzustki.

Jak dbać o trzustkę?

W ramach programu „Zdrowie” naczelny lekarz polikliniki EXPERT dr hab. Sabir Nasredinovich Mehdiyev opowiada o tym, jak zachować zdrowie trzustki:

Dowiedz się więcej: Najskuteczniejsze przepisy na odbudowę trzustki!

Rola diety w leczeniu trzustki

Dieta jest bardzo ważnym elementem w leczeniu i zapobieganiu zaostrzeniom zapalenia trzustki. Jeśli zostanie to zaniedbane, każdy lek może być bezsilny. Ponieważ stosunek jakościowy i ilościowy enzymów wytwarzanych przez gruczoł różni się w zależności od składu pokarmów spożywanych podczas jednego posiłku, zaleca się przejście na oddzielne odżywianie, aby zmniejszyć obciążenie gruczołu, czyli spożywać białka i węglowodany w różnych posiłkach. Nie należy również przejadać się: dzienne spożycie kalorii nie powinno przekraczać normy odpowiadającej wiekowi, płci i wydatkom fizycznym.

Produkty zabronione:

• Tłuste potrawy, smażone potrawy;
• Kiełbasy, konserwy, wędliny, potrawy solone;
• Galarecie, galarecie;
• Alkohol;
• Kwaśne soki;
• Mocna herbata i kawa;
• Wyroby cukiernicze (ciasta, ciastka), lody;
• Ostre przyprawy, zioła i przyprawy, musztarda, chrzan.

Dowiedz się więcej: Co jest możliwe, co jest dobre, a co złe dla trzustki?

Dozwolone produkty:

• Kurczak, indyk, królik, ryba - dorsz, leszcz, sandacz, szczupak;
• Dania na parze;
• Kefir, jogurt;
• Twarożek Bezkwasowy, Przaśny;
• Warzywa gotowane lub pieczone;
• Zupy warzywne, zbożowe, z makaronem;
• Ryż, płatki owsiane, kasza gryczana, makaron;
• Omlet;
• Masło i olej roślinny bez obróbki cieplnej;
• Kisiel, kompot, galaretka.

Autor artykułu: Gorshenina Elena Ivanovna | Gastroenterolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im N. I. Pirogova (2005). Studia podyplomowe na specjalności „Gastroenterologia” - centrum medyczno-dydaktyczne.