Przyczyny I Metody Leczenia Pod Oczami

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Przyczyny worków pod oczami

Zadowolony:

• Główne przyczyny worków pod oczami
• Worki pod oczami niemowlęcia
• Leczenie worków pod oczami

Główne przyczyny worków pod oczami

Wśród przyczyn worków pod oczami można wyróżnić dwie główne grupy: fizjologiczną i patologiczną.

Fizjologiczne przyczyny

Worki pod oczami powstają na skutek obrzęku skóry i tkanek podskórnych lub w wyniku starzenia.

U osób zdrowych pojawiają się w następujących przypadkach:

• Chroniczny brak snu i zmęczenie. Torby zwykle szybko mijają po dobrym odpoczynku;
• Spożywanie słonych potraw w nocy: Sól wywołuje pragnienie i zatrzymuje wodę w organizmie. Nerki nie mają czasu na usunięcie płynu, który dostał się do organizmu, co prowadzi do powstania obrzęku na twarzy;
• Nadużywanie alkoholu: alkohol również zatrzymuje wodę w organizmie;
• Długotrwałe i intensywne opalanie: w tym przypadku powstaje reakcja ochronna przed promieniowaniem ultrafioletowym, która wyraża się w gromadzeniu się płynu przez skórę;
• Intensywna praca wizualna przez długi czas (czytanie, komputer);
• Zwiększony poziom estrogenu u kobiet przed miesiączką;
• Zmiany skórne związane z wiekiem, które przejawiają się znacznym spadkiem jej elastyczności i jędrności; w rezultacie skóra pod oczami wiotczeje;
• Genetyczne predyspozycje.

W opisanych powyżej sytuacjach pojawieniu się worków pod oczami nie towarzyszą żadne inne objawy, ustępują one same do połowy dnia lub po ustąpieniu przyczyn, które je spowodowały. Worki starcze pod oczami są stale obecne i nie zmieniają się w ciągu dnia. W niektórych przypadkach ta patologia to przepuklina powiek (obrzęk podskórnej tkanki tłuszczowej pod oczami). Ten problem rozwiązuje się chirurgicznie.

Przyczyny patologiczne

Często worki pod oczami są postrzegane wyłącznie jako defekt kosmetyczny, szczególnie przez kobiety. Mogą jednak być również oznaką poważnej choroby. Jeśli oprócz pojawienia się worków pod oczami występują również inne objawy, zły stan zdrowia, przyczyną ich pojawienia się mogą być następujące patologie:

• Choroba nerek. W przypadku ataku odmiedniczkowego zapalenia nerek lub kłębuszkowego zapalenia nerek worki pod oczami tworzą się w ciągu nocy lub w ciągu kilku godzin. Objawy towarzyszące: ogólne złe samopoczucie, bóle krzyża, gorączka, bladość skóry, zaburzenia układu moczowego, zmiany zabarwienia i składu moczu. W przypadku kłębuszkowego zapalenia nerek obserwuje się również wzrost ciśnienia krwi, bóle głowy i krew w moczu.

• Odpowiedź zapalna w ostrych wirusowych infekcjach dróg oddechowych. Choroby układu oddechowego o charakterze zapalnym prowadzą do powstawania czerwonych worków pod oczami przez kilka dni:

  1. Infekcja adenowirusem: towarzyszy gorączka, przekrwienie błony śluzowej nosa i wydzielina z nosa, ból gardła, kaszel, podrażnienie oczu;
  2. Zapalenie zatok (zapalenie zatok przynosowych): zapalenie zatok, zapalenie zatok czołowych, zapalenie sitowia. W przypadku zapalenia zatok worek zwykle tworzy się pod jednym okiem, ponieważ częściej jest jednostronny. W przypadku zapalenia sitowego ból obserwuje się podczas naciskania na grzbiet nosa. Obrzękowi pod oczami towarzyszy katar, gorączka, ból głowy;
  3. Zapalenie spojówek (zapalenie spojówek oczu): powstawanie worków pod oczami łączy się z zaczerwienieniem oczu, pieczeniem i bólem oczu, łzawieniem, sklejaniem się rzęs i powiek po śnie.

• Alergia. Reakcjom alergicznym często towarzyszy obrzęk tkanek. Jeśli na twarzy pojawia się obrzęk, zwykle objawia się on w postaci worków pod oczami. Reakcja alergiczna może być spowodowana pyłkami roślin, sierścią zwierząt, ukąszeniami owadów, kurzem i jedzeniem pokarmów, które są silnymi alergenami (owoce cytrusowe, czekolada itp.). W przypadku alergii worki pod oczami mogą tworzyć się w ciągu godzin, a nawet minut. W zależności od przyczyny obserwuje się takie objawy, jak swędzenie, kichanie, wydzielina z nosa, zaczerwienienie oczu i łzawienie oczu.
• Patologia tarczycy. Worki pod oczami są często związane z zaburzeniami tarczycy. W ciężkiej niedoczynności tarczycy może rozwinąć się obrzęk meksykański - śluzowaty obrzęk podskórny o elastycznej, gęstej konsystencji, który po naciśnięciu nie pozostawia jamek. Powiększenie tarczycy, gruczolak lub rak tarczycy mogą uciskać żyły szyi, w którym to przypadku pojawiają się worki pod oczami z powodu naruszenia odpływu krwi z twarzy. Objawy niedoczynności tarczycy: przyrost masy ciała, spadek witalności, depresja, osłabienie, senność, zaburzenia pamięci i uwagi, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (zaparcia), wypadanie włosów, rozdwajanie paznokci, zaburzenia miesiączkowania u kobiet.

• Choroby sercowo-naczyniowe. Worki pod oczami o ciemnym, niebieskawym odcieniu mogą wskazywać na przewlekłą niewydolność serca. Tworzą się stopniowo, w ciągu tygodni lub nawet miesięcy, powiększają się wieczorem i zmniejszają się lub całkowicie znikają rano. Jednocześnie obserwuje się silny obrzęk nóg. Objawy towarzyszące to: nawracający ból w okolicy serca, tachykardia, zmęczenie, duszność, obniżona wydajność.
• Syndrom ucisku na żyłę główną górną. Jeśli pojawienie się worków pod oczami łączy się z silnym obrzękiem twarzy, częstym krwawieniem z nosa, bólami głowy, kaszlem, chrypką głosu, to mogą być one wynikiem naruszenia odpływu krwi żylnej przez żyłę główną górną (od głowy do serca). Nowotwory płuc lub gruczołów sutkowych są możliwymi przyczynami tej patologii. Ucisk na żyłę główną wskazuje na obecność przerzutów.
• Kontuzje. Obrzęk pod oczami jest częstą konsekwencją zasinienia tkanek miękkich twarzy. W tym przypadku oczy puchną, ruchy oczu i powiek powodują ból. Worki pod oczami występują również przy poważniejszych urazach: złamaniach nosa czy górnej szczęki. Jeśli worki pod oczami łączą się z silnymi siniakami, szczególnie wokół oczu w postaci okularów i pojawiły się jakiś czas po urazie, konieczne jest pilne skontaktowanie się z placówką medyczną - może to świadczyć o złamaniu podstawy czaszki.

[Wideo] Dr. Berg - WORKI NA OCZY: jak czyścić? Jaka jest przyczyna obrzęku pod oczami?

Worki pod oczami podczas ciąży

Osobno należy wziąć pod uwagę pojawienie się worków pod oczami podczas ciąży. Małe worki pod oczami u kobiet w ciąży są w większości przypadków zjawiskiem naturalnym. Ciało kobiety ciężarnej jest podatne na zatrzymywanie soli i gromadzenie się płynów w tkance tłuszczowej i tkance podskórnej, co prowadzi do zwiększenia masy ciała, zwiększenia nawilżenia skóry itp.

Wyraźne worki pod oczami należy ostrzec, jeśli pojawiły się nagle, w krótkim czasie, a nie było to poprzedzone użyciem słonego pokarmu lub dużej ilości wody.

Za bardziej naturalne uważa się tworzenie się worków pod oczami na późniejszych etapach, w trzecim trymestrze ciąży. Jeśli ich pojawienie się zostanie zauważone w pierwszym trymestrze ciąży, bardziej prawdopodobne jest, że jest to patologiczny obrzęk spowodowany problemami z nerkami lub gestozą (powikłanie ciąży).

Worki pod oczami niemowlęcia

Lekki obrzęk twarzy i worki pod oczami u noworodka jest zjawiskiem naturalnym, ponieważ podczas porodu główka dziecka jest ściskana, co prowadzi do lekkiego zaburzenia krążenia krwi.

Patologiczne przyczyny pojawienia się worków pod oczami u niemowlęcia obejmują:

• Zwiększona podatność na hydrolizę (niestabilność wymiany wody): nie jest to całkiem patologia, ponieważ jest charakterystyczna dla prawie wszystkich dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy;
• Choroba hemolityczna noworodka: jest konsekwencją konfliktu immunologicznego między czynnikami Rh krwi matki i dziecka;
• Wrodzona niedoczynność tarczycy (niedobór hormonów tarczycy): objawia się w pierwszych miesiącach życia objawami takimi jak zwiększenie masy ciała, obrzęk twarzy, opóźniony rozwój ogólny;
• Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe: zwykle jest to kliniczna manifestacja wodogłowia (opuchlizna mózgu);
• Wrodzone wady serca;
• Wrodzone patologie wątroby: objawiające się obrzękiem i żółtaczką;
• Choroby nerek i układu moczowo-płciowego: procesy zapalne (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych), kamica moczowa; anomalie w rozwoju dróg moczowych (patologia zastawek cewki moczowej, odpływ pęcherzowo-moczowodowy, zwężenie moczowodu);
• Reakcje alergiczne: Alergie pokarmowe występują najczęściej u niemowląt. Reakcja alergiczna zwykle objawia się wysypką, swędzeniem skóry, zapaleniem spojówek, obrzękiem Quinckego;
• Infekcje wirusowe;

Powstawanie worków pod oczami u dziecka może nie być związane z chorobami, może mieć również przyczyny czysto fizjologiczne:

• Długotrwały płacz lub krzyk;
• Nadmierne picie lub słone jedzenie;
• Znalezienie głowy dziecka w pozycji poniżej tułowia podczas snu.

U starszych dzieci worki pod oczami pojawiają się z tych samych powodów, co u dorosłych. Konieczne jest pilne skontaktowanie się z placówką medyczną, jeśli worki pojawiają się nagle, trwają cały dzień, nie mijają długo i z czasem się zwiększają, a pojawiają się objawy takie jak niepokój dziecka, gorączka, ból głowy, łzawienie, zaburzenia oddawania moczu.

Leczenie worków pod oczami

Wybór metody leczenia zależy od przyczyn ich wystąpienia. Jeśli tworzenie się worków jest spowodowane przyczynami fizjologicznymi, zaleca się:

• Ogranicz używanie słonych i pikantnych potraw;
• Pij co najmniej 2 litry płynów dziennie, ale ogranicz jego spożycie po południu, zwłaszcza w nocy;
• Porzuć napoje alkoholowe i palenie;
• Spać co najmniej osiem godzin dziennie;
• Rano zamiast myć twarz, przetrzyj twarz i powieki kostkami lodu.

Aby dowiedzieć się, czy przyczyną worków jest jakakolwiek choroba wewnętrzna, stosuje się następujące główne metody diagnostyczne:

• Ogólna analiza krwi i moczu;
• USG serca, nerek, tarczycy;
• Rentgen klatki piersiowej.

Jeśli pojawienie się worków ma przyczyny patologiczne, konieczne jest leczenie choroby podstawowej.

Usuwanie worków pod oczami

Dziś salony kosmetyczne oferują jako alternatywę dla operacji następującą listę usług:

• Elektrostymulacja: polega na działaniu na skórę prądu elektrycznego o niskiej częstotliwości, który poprawia koloryt skóry, pobudza krążenie i procesy metaboliczne;
• Mezoterapia: pod skórę wstrzykuje się specjalne substancje, które zwiększają elastyczność i przyspieszają regenerację skóry;
• Drenaż limfatyczny: masaż ręczny lub sprzętowy, który stymuluje odpływ nadmiaru płynu limfatycznego z obszaru problemowego, co eliminuje obrzęk;
• Napromienianie okolicy oczu promieniami podczerwonymi działające przeciwzapalnie;
• Peeling okolic oczu.

Kosmetyki:

• Kremy, maści i żele na torebki zawierają kwas hialuronowy, elastynę i kolagen, wyciągi z pietruszki i szałwii, żele dodatkowo działają liftingująco;
• Plastry na worki pod oczami zawierają adaptogeny roślinne (korzeń żeń-szenia, ekstrakty z miłorzębu, aloesu, krasnorostów), nawilżają skórę i pomagają usuwać worki z powodu efektu cieplarnianego. Można je stosować nie częściej niż 2 razy w tygodniu, aby uniknąć nadmiernego rozciągania skóry;
• Maseczki na opuchliznę oczu zawierają różne witaminy i minerały.

Zastrzyki z kwasu hialuronowego

Substancje takie jak elastyna, kolagen, kwas hialuronowy są produkowane w organizmie człowieka, ale z wiekiem ich synteza zaczyna spadać. Wraz ze spadkiem elastyczności skóry podskórny tłuszcz pod oczami puchnie. Ponadto może dojść do nasilenia przepukliny powiek ze względu na zdolność włókien do gromadzenia płynu.

Zastrzyki z kwasu hialuronowego nawilżają skórę i stymulują w niej procesy metaboliczne. Najczęściej służą do korygowania zmian związanych z wiekiem wokół oczu. Należy jednak pamiętać, że służą one przede wszystkim do likwidacji zmarszczek mimicznych i starczych. Pod względem usuwania worków pod oczami, iniekcje kwasu hialuronowego są mniej skuteczne.

Taki zabieg może przeprowadzić tylko klinika, która posiada odpowiedni certyfikat. Skład wstrzyknięcia (stężenie kwasu) oraz głębokość wstrzyknięcia leku dobiera się w każdym przypadku indywidualnie po konsultacji.

Wstrzyknięcia kwasu hialuronowego wykonywane są ambulatoryjnie. Zwykle wymaganych jest kilka sesji. Zabieg powtarza się raz na 2-3 tygodnie. Po nim może pojawić się obrzęk wokół oczu przez kilka dni. Ślady iniekcji znikają po 3-4 dniach. Kwas hialuronowy można bezpiecznie stosować w zimnych porach roku.

Działanie kwasu hialuronowego nie jest długotrwałe i utrzymuje się 9-12 miesięcy. Po rozpuszczeniu się pod skórą powracają zmarszczki i wiotkość skóry. Kolejnym minusem jest uzależnienie od kwasu hialuronowego. Przy jego wielokrotnym stosowaniu organizm zaczyna produkować sam kwas jeszcze gorzej.

Przeciwwskazaniami do zabiegu jest uczulenie na kwas hialuronowy, ciąża i laktacja, choroby serca, zwiększona skłonność do obrzęków tkanek.

Temat: 3 skuteczne metody na pozbycie się cienia pod oczami

Blepharoplastyka

Blepharoplastyka, czyli plastyka powiek, to metoda chirurgii plastycznej. Celem takiej operacji jest usunięcie nadmiaru tkanki tłuszczowej (przepukliny powiek) pod oczami, powstałej z przyczyn dziedzicznych lub związanych z wiekiem.

Wraz z wiekiem rozciąganie skóry i osłabienie więzadeł mięśniowych prowadzi do zwiotczenia tkanek miękkich w okolicy dolnej powieki. Wewnętrzna tkanka tłuszczowa nie jest już zatrzymywana przez okrągły mięsień oka wewnątrz oczodołu. Tak pojawiają się worki pod oczami.

Podczas operacji nacięcia wykonuje się w taki sposób, aby przyszłe blizny korespondowały z naturalnymi fałdami skóry i były niewidoczne. Główne funkcje powiek nie są zakłócane.

Zabieg wykonywany jest ambulatoryjnie w znieczuleniu i trwa od 20 do 90 minut, w zależności od stopnia skomplikowania. Krwawienie i ból są praktycznie nieobecne.

Plastykę powiek można wykonać na trzy główne sposoby:

• Technika klasyczna: nacięcia wykonuje się około 1 mm poniżej krawędzi rzęskowej powiek. Metodę tę stosuje się, jeśli oprócz wypukłości tłuszczu podskórnego znajduje się również nadmiar skóry pod oczami, który należy usunąć. Szwy zdejmuje się 5-7 dni po operacji, obrzęk utrzymuje się 7-10 dni; Ostateczny wynik można ocenić po 2-3 tygodniach;
• Blepharoplastyka przezspojówkowa: w tym przypadku nacięcie lub nakłucie wykonuje się po wewnętrznej stronie dolnej powieki, na błonie śluzowej i usuwa się przez nią nadmiar tkanki tłuszczowej. Ta metoda jest częściej stosowana u młodych pacjentów, gdy nie ma potrzeby usuwania nadmiaru skóry, ponieważ nie jest to możliwe w przypadku tej techniki. Po takiej operacji na skórze nie ma widocznych blizn, kształt i kształt oczu się nie zmienia. Szwy same się rozpuszczają, okres rehabilitacji trwa nie dłużej niż 4 dni. Jednak w tym czasie zaleca się wykluczenie czytania, pracy przy komputerze, oglądania telewizji i przez kolejne dwa tygodnie, aby uniknąć intensywnego wysiłku fizycznego;
• Blepharoplastyka endoskopowa: W tej metodzie miejsce operacji jest penetrowane przez usta. W efekcie nie ma widocznych śladów interwencji chirurgicznej. Nadmiar tkanki tłuszczowej można usunąć lub równomiernie rozłożyć na dolnej krawędzi orbity.

Czasami do blefaroplastyki klasycznej i przezspojówkowej używa się lasera. Pomaga to zmniejszyć ryzyko powstawania siniaków i rozległych obrzęków po zabiegu, jednak zastosowanie techniki laserowej ma swoje zalety tylko przy manipulacji mięśniem okrężnym twarzy, w innych przypadkach nie jest szczególnie wskazane.

Operacja:

• Przed operacją konieczna jest konsultacja, która określa obecność chorób dziedzicznych, alergii, czy pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki (10 dni przed operacją zabrania się przyjmowania leków zawierających aspirynę). Konsultacja z anestezjologiem i kardiologiem oraz wykonanie kardiogramu.
• W przeddzień operacji nie należy jeść, pić ani palić po godzinie 12 w nocy. W dniu operacji nie wolno nosić biżuterii ani malować paznokci. Znieczulenie może być miejscowe lub ogólne, o tym decyduje się indywidualnie.
• Po operacji nie ma silnego bólu, ale pojawia się dyskomfort spowodowany lekkim podrażnieniem oczu i uczuciem ciężkości powiek. Na powieki należy nałożyć lód. Okres rehabilitacji wynosi 10-12 dni, czas trwania obrzęku i zasinień zależy od indywidualnych cech organizmu. Może wystąpić nadwrażliwość na światło i łzawienie. Nie zaleca się noszenia soczewek kontaktowych, palenia tytoniu, picia alkoholu, stosowania kosmetyków dekoracyjnych przez dwa tygodnie. Szwy i obrzęki znikają całkowicie po 2-3 miesiącach.
• Wyniki blefaroplastyki utrzymują się najdłużej w porównaniu z wynikami innych dziedzin chirurgii plastycznej. Potrzeba kolejnej operacji pojawia się zwykle nie wcześniej niż 10-12 lat później.

Możliwe powikłania plastyki powiek:

• Krwawienie;
• Swędzenie, pękanie szwów;
• Małe krwiaki i cysty naskórka, łatwe do usunięcia;
• Infekcja (zapalenie spojówek) jest rzadka;
• Lagophthalmos - niemożność całkowitego zamknięcia oka lub niewielkie opóźnienie w zewnętrznym kąciku oka, obserwowane tylko w okresie rehabilitacji;
• Zaburzenia wydzielania płynu łzowego (zespół suchego oka);
• Jaskra, podwójne widzenie (bardzo rzadko).

Obecnie plastyka powiek jest jedną z najczęstszych operacji plastycznych. Nie niweluje jednak ciemnienia skóry pod oczami i zmarszczek mimicznych.

Przeciwwskazania do tej operacji to:

• Patologie endokrynologiczne;
• Choroby onkologiczne;
• Procesy infekcyjne w organizmie;
• Zaburzenia krzepnięcia krwi;
• Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe.

Autor artykułu: Alekseeva Maria Yurievna | Terapeuta

Edukacja: od 2010 do 2016 Praktykant szpitala terapeutycznego Centralnego Oddziału Lekarsko-Sanitarnego nr 21, Miasto Elektrostal. Od 2016 roku pracuje w Centrum Diagnostycznym nr 3.