Terapia PUVA w łuszczycy
Terapia PUVA w łuszczycy jest fizjoterapeutyczną metodą leczenia lekiem fotoaktywnym na tle naświetlania dotkniętej skóry światłem ultrafioletowym. Technika ta została opracowana w ubiegłym wieku i od 1978 roku jest z powodzeniem stosowana przez amerykańskich i europejskich naukowców w leczeniu łuszczycy i innych patologii skóry. Według dostępnych danych sukces leczenia osiąga się średnio w 85% przypadków.
Zadowolony:
- Jak działa terapia PUVA w przypadku łuszczycy?
- Rodzaje terapii PUVA w łuszczycy
- Jak wygląda procedura terapii PUVA w przypadku łuszczycy?
- Wskazania do terapii PUVA w łuszczycy
- Przeciwwskazania do terapii PUVA w łuszczycy
- Skutki uboczne terapii PUVA w łuszczycy
Jak działa terapia PUVA w przypadku łuszczycy?
Łuszczyca lub łuszczenie się porostów to przewlekła choroba skóry, która nie jest zaraźliwa, chociaż jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie. Psoraleny stosowane na skórę lub po spożyciu same nie mają działania terapeutycznego. Zaczynają działać dopiero po uderzeniu światła ultrafioletowego w skórę właściwą.
Psoraleny wiążą się z DNA naskórka i zaczynają hamować aktywność niektórych cząsteczek. W takim przypadku nie ma to wpływu na naturalne funkcje komórek skóry.
Po 1,5 godziny po naświetlaniu w skórze wyzwalane są reakcje, w wyniku których powstaje sieciujący „fotouczulacz DNA”. One z kolei mają następujące skutki:
- Zapobiega występowaniu patologicznych procesów rogowacenia skóry;
- Ma szkodliwy wpływ na patologicznie czynne keratocyty i limfocyty;
- Stymuluje produkcję aktywnego tlenu;
- Rozpoczynają procesy metaboliczne kwasu arachidonowego;
- Zmniejsza poziom syntezy DNA naskórka bez wpływu na jego naturalne funkcje.
Promieniowanie ultrafioletowe jest szeroko stosowane w leczeniu łuszczycy. Działa przeciwbakteryjnie, immunomodulująco i przeciwzapalnie. Aplikacja psoralenów na skórę kilkakrotnie zwiększa skuteczność promieniowania.
Rodzaje terapii PUVA w łuszczycy
Terapię PUVA w łuszczycy można wdrożyć na trzy sposoby:
- Terapia systemowa. Pacjent musi przyjmować leki w postaci tabletek. Psoraleny przyjmuje się 2 godziny przed rozpoczęciem procedury napromieniania. Ta metoda leczenia jest najbardziej rozpowszechniona.
- Terapia lokalna. Pacjent aplikuje psoraleny na skórę. Można je nakładać w postaci maści, emulsji lub kremów. Procedura napromieniania rozpoczyna się natychmiast po zastosowaniu leku.
- Biorąc kąpiele lecznicze. Pacjent bierze kąpiel, w której rozpuszcza się jeden lub drugi lek fotouczulający.
Rodzaje psoralenów. Psoraleny mogą być dwojakiego rodzaju - naturalne preparaty otrzymywane z roślin i syntetyczne, które są produktem pochodzenia chemicznego.
Naturalne psoraleny uzyskuje się metodą ekstrakcji. Leki z tej grupy to: metoksalen i ammifuryn.
Syntetyczne psoraleny są najczęściej stosowane raczej w leczeniu bielactwa nabytego niż łuszczycy. Lekiem z tej grupy jest Trimethylpsoralen.
Zarówno syntetyczne, jak i naturalne psoraleny można spożywać i stosować zewnętrznie. Obliczenie dawki leku do podawania doustnego: 0,6-0,8 g / kg masy ciała.
Jak wygląda procedura terapii PUVA w przypadku łuszczycy?
Terapię PUVA można prowadzić w poliklinice, w wyspecjalizowanych placówkach medycznych, w przychodniach. Leki przyjmuje się doustnie, popijając mlekiem lub jedząc pokarmy o niskiej zawartości tłuszczu. Po 2-3,5 godzinach pacjent jest narażony na promieniowanie ultrafioletowe. Sesja naświetlania trwa kilka minut. Każda kolejna procedura jest dłuższa.
W zależności od stanu pacjenta możliwy jest ogólny wpływ na cały organizm lub miejscowe napromienianie. Dawkę oblicza się na podstawie rodzaju skóry pacjenta.
Po raz pierwszy niewielki obszar skóry właściwej (nie więcej niż 2 cm) należy wystawić na działanie promieni ultrafioletowych. Po 2-3 dniach ocenia się wyniki zabiegu. Dawka początkowa wynosi od 0,5 do 3 J / cm 2.
Po przeprowadzeniu terapii PUVA podczas przyjmowania psoralenów, osoba będzie musiała chronić oczy okularami przed słońcem przez 24 godziny. Jest to konieczne, aby zapobiec zaćmie.
U pacjentów z łuszczycą najczęściej zaleca się miejscowe stosowanie psoralenów. Jak pokazuje praktyka, to lokalny wpływ na zmianę pozwala na osiągnięcie najlepszych efektów.
Jeśli chodzi o częstotliwość i liczbę zabiegów, ustala się je w zależności od indywidualnego stanu pacjenta. Pełny kurs może składać się z 10-30 zabiegów. Przerwa między zabiegami trwa jeden dzień. W przyszłości możliwe jest prowadzenie terapii podtrzymującej lub stopniowe zmniejszanie dawki promieniowania z odrzuceniem techniki PUVA.
Wskazania do terapii PUVA w łuszczycy
Przy pomocy terapii PUVA można leczyć wszystkie postacie łuszczycy, pod warunkiem, że zmiany dotyczą 20-30% ciała lub więcej. Przepisać promieniowanie ultrafioletowe z użyciem psoralenów w przypadku łuszczycy krostkowej, płytkowej, punktowej i dłoniowo-podeszwowej. Terapię można zastosować w przypadku łuszczycy erytrodermicznej i wysiękowej.
Terapia PUVA jest zalecana, gdy leki lub inne zabiegi fizjoterapeutyczne nie dają oczekiwanego efektu. Technika ta może być stosowana nawet na tle postępującej choroby, jednak w pierwszej kolejności konieczne jest przeprowadzenie terapii mającej na celu usunięcie odurzenia z organizmu.
Przeciwwskazania do terapii PUVA w łuszczycy
Nie przepisuj terapii PUVA w następujących stanach:
- Nadwrażliwość na psoraleny.
- Choroby takie jak: toczeń rumieniowaty układowy, albinizm, porfiria, kseroderma barwnikowa.
- Czerniak.
- Noszenie dziecka.
- Afakia.
Należy dołożyć starań, aby przepisać procedury terapii PUVA pacjentom o jasnej karnacji, pacjentom z obniżoną odpornością, na tle wykrytych nowotworów złośliwych i innych chorób onkologicznych. Pacjenci z zaćmą i niewydolnością nerek powinni znajdować się pod specjalnym nadzorem.
Skutki uboczne terapii PUVA w łuszczycy
Jeśli psoraleny są stosowane doustnie, istnieje ryzyko wystąpienia następujących skutków ubocznych:
- Nudności i wymioty;
- Zmniejszony apetyt;
- Ból brzucha;
- Alergia, której towarzyszy swędząca skóra;
- Bóle głowy, bezsenność, zawroty głowy, depresja;
- Spadek ciśnienia krwi.
Przy zewnętrznym stosowaniu leków można zwiększyć suchość skóry, nasilić swędzenie i rozwinąć zapalenie skóry. Jednak takie reakcje są najczęściej wynikiem nieprawidłowego postępowania. Bez wątpienia wszyscy pacjenci, którzy przeszli terapię PUVA, powinni być obserwowani przez okulistę przez kolejne 12 miesięcy.
Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk
Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).
