Łopian - Właściwości I Zastosowania Korzenia łopianu W Medycynie Ludowej

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Łopian

Właściwości i zastosowania korzenia łopianu

Charakterystyka botaniczna dużego łopianu

Jedną z najczęściej stosowanych roślin w medycynie ludowej jest łopian. Do celów leczniczych często stosuje się korzeń rośliny, a czasem jej liście i owoce.

Zbiór liści łopianu rozpoczyna się w czerwcu, a kończy we wrześniu. Korzenie rośliny w pierwszym roku życia zbierane są głównie jesienią - od września do października. Jeśli roślina rośnie już drugi rok, to korzenie można zbierać wiosną - od końca kwietnia do końca maja.

W pierwszym roku życia, pod koniec sezonu wegetacyjnego, roślina gromadzi wszystkie użyteczne i odżywcze składniki u nasady, więc korzeń w tym czasie jest bardzo soczysty i mięsisty.

Skumulowana podaż składników odżywczych zaczyna się zużywać w drugim roku życia rośliny. Składniki odżywcze są zużywane do tworzenia łodygi, korzeń staje się wiotki, zdrewniały i nie nadaje się już do celów leczniczych i kulinarnych. Po wykopaniu korzenia oczyszcza się go z ziemi, dokładnie myje zimną wodą i oddziela od góry. Następnie korzeń jest cięty na kawałki o długości 10-15 cm, jeśli korzeń jest gruby, tnie się go wzdłuż.

Następnie korzeń jest suszony w dobrze wentylowanym miejscu - na przykład na strychu lub pod szopą. Surowiec można również wysuszyć w schłodzonym rosyjskim piecu, rozprowadzając go cienką warstwą na papierze lub tkaninie. Liście łopianu suszy się w tradycyjny sposób - pod baldachimem.

Po wyschnięciu korzenie są przechowywane nie dłużej niż 5 lat, a liście - 1 rok w drewnianym pojemniku.

Przydatne właściwości łopianu

Korzenie łopianu zawierają do 45% polisacharydu inuliny, śluz, olejki eteryczne i garbujące, substancje gorzkie i tłuste, żywice, białko, duże ilości witaminy C i sole mineralne. Liście łopianu zawierają olejki eteryczne, śluz, garbniki, kwas askorbinowy. Owoce łopianu zawierają dość dużo tłuszczu (do 20%).

Korzenie łopianu mają właściwości moczopędne, żółciopędne, napotne i łagodne przeciwbólowe. Korzeń łopianu wspomaga tworzenie enzymów trzustkowych, działa łagodnie przeczyszczająco, poprawia kondycję skóry. Ponadto ma właściwości przeciwbakteryjne, antyseptyczne i dezynfekujące, łagodzi swędzenie i objawy alergiczne.

Łopian ma właściwości przeciwzapalne, gojące się rany i przeciwcukrzycowe.

Przepisy na łopian

Napar z korzeni łopianu. Napar przygotowujemy w ten sposób: 10–25 gram pokruszonych korzeni zalać dwiema szklankami wrzącej wody, pozostawić na 1 godzinę w termosie. Produkt należy spożywać na ciepło, pół szklanki 3-4 razy dziennie po posiłkach. Ten wlew jest zalecany w przypadku kamicy nerkowej i żółciowej, reumatyzmu i dny moczanowej, cukrzycy, wrzodów żołądka i dwunastnicy, zapalenia żołądka, hemoroidów, egzemy, skazy wysiękowej, czyraku i krzywicy. Czas trwania leczenia wynosi od 20 do 50 dni.

Napar z korzenia łopianu jest dobry do natłuszczania ran, owrzodzeń, brodawek, płukania gardła z bólem gardła, mycia i wycierania skóry głowy - przyniesie również ulgę w wypadaniu włosów.

Napar z liści łopianu. 60 gramów liści zalać trzema szklankami wrzącej wody, odstawić na 4 godziny, przefiltrować i wypić jedną szklankę 3 razy dziennie na wrzody żołądka i dwunastnicy, kamienie nerkowe i wątrobowe.

Napar z nasion łopianu. 20 gram nasion zalać szklanką wrzącej wody, odstawić na godzinę, przefiltrować. Zaleca się stosowanie leku 1-2 łyżki stołowe 3-4 razy dziennie, co złagodzi przewlekłe zaparcia.

Odwar z korzeni łopianu nr 1. 15–20 gram posiekanych korzeni wlewa się do szklanki wody i gotuje na małym ogniu przez 20 minut, nalega przez 30 minut, filtruje i spożywa 1 łyżkę stołową 3-4 razy dziennie po posiłkach. Lek ten jest stosowany w leczeniu kamicy moczowej i żółciowej, zapaleniu pęcherza, reumatyzmie, dnie moczanowej i osteochondrozie, jako napotne przy przeziębieniach.

Odwar z korzeni łopianu nr 2. Konieczne jest zagotowanie 100 gram posiekanych korzeni łopianu w jednym litrze wody do uzyskania połowy pierwotnej objętości, przecedzenie, dodanie miodu do smaku. Środek stosuj 3 łyżki stołowe 3-4 razy dziennie. Taki wywar stosuje się przy kamicy moczowej, reumatyzmie, dnie moczanowej, hemoroidach i skazie wysiękowej.

Odwar z liści i kwiatostanów łopianu. Gotuj 20 gramów liści łopianu i kwiatostanów w szklance wody przez 5 minut, po czym gazę zwilża się w powstałym bulionie i nakłada na bolące stawy. Zabieg ten stosuje się przy dnie moczanowej i reumatyzmie, do kąpieli można dodać wywar.

Sok z liści łopianu. Wyciśnij sok z młodych liści łopianu, wymieszaj z posiekanymi liśćmi. Mieszankę tę stosuje się na rany, wrzody, oparzenia i odleżyny.

Maść łopianowa. Zmiel 25 gramów liści i korzeni łopianu, gotuj w pół szklanki wody przez 20 minut, a następnie zmiel powstałą mieszaninę ze 100 gramami masła i używaj jej do zapobiegania i leczenia łysienia, a także do leczenia oparzeń i odmrożeń.

Olej łopianowy. 75 gramów świeżego korzenia wlewa się z 200 gramami dowolnego tłustego oleju (słonecznika itp.), Podaje w infuzji przez 24 godziny, a następnie gotuje na małym ogniu przez 15 minut i filtruje. Olejek ten służy do poprawy wzrostu włosów i chorób skóry.

W leczeniu oparzeń przygotowuje się taki środek: liście i korzenie łopianu gotuje się w wodzie, po czym miele się masłem. Przy swędzącej skórze lub bólu głowy nałóż liście łopianu na bolące miejsce.

Sok z łopianu na 1000 chorób!

Zastosowanie łopianu w medycynie tradycyjnej

W krajowej medycynie ludowej korzeń łopianu jest stosowany dość szeroko i na wiele sposobów - na przykład przy kamicy nerkowej, cukrzycy, dnie moczanowej i reumatyzmie, obrzękach, hemoroidach, krzywicy i skrofulach, czyrakach, przewlekłych wypryskach, zaparciach. Ponadto łopian jest z powodzeniem stosowany do zatruć preparatami rtęci i po ukąszeniach trujących zwierząt. Odwar z korzenia łopianu stosuje się również przy chorobach przenoszonych drogą płciową, bólach stawów.

W Bułgarii zielarze stosują korzeń łopianu jako środek moczopędny i poprawiający metabolizm, a także w przypadku kamieni nerkowych i pęcherza moczowego, zapalenia żołądka i wrzodów żołądka. W przypadku zapalenia skóry, któremu towarzyszy swędzenie skóry, korzeń łopianu stosuje się zewnętrznie w postaci okładu.

Napar z łopianu pomaga pozbyć się gruczolaka prostaty. Napar przygotowuje się w następujący sposób: 2 łyżki łopianu wlewa się do jednej szklanki wody, pozostawia do zaparzenia na 2 godziny, używa się pół szklanki 3-5 razy dziennie.

Jeśli dana osoba cierpi na choroby nowotworowe, korzeń łopianu można stosować w postaci naparu, wywaru, proszku. Aby przygotować napar, weź w równych proporcjach korzeń łopianu, miód i alkohol. Ta mieszanina jest nalegana przez dwa tygodnie, 1 łyżka stołowa jest spożywana 3 razy dziennie.

Napar i wywar z łopianu sprawdziły się bardzo dobrze w leczeniu zapalenia żołądka. Napar przygotowuje się w ten sposób: jedną łyżeczkę korzeni łopianu zalewamy dwiema szklankami wrzącej wody, trzymamy przez 12 godzin, spożywamy 4 razy dziennie, pół szklanki. Kolejny wywar przygotowuje się w następujący sposób: jedną łyżeczkę korzeni wlewa się do szklanki wrzącej wody, ogrzewa na małym ogniu przez 5-10 minut, spożywa 3 razy dziennie, jedną łyżkę stołową.

Jeśli obawiasz się bólu trzustki, dobrze jest użyć takiego wywaru z korzeni łopianu: łyżkę posiekanych suchych korzeni zalać dwiema szklankami wody, odstawić na 2 godziny, a następnie gotować przez 15 minut. Spożywać na ciepło trzy razy dziennie po posiłkach w ciągu dnia.

Ataki astmy oskrzelowej można znacznie złagodzić, przyjmując łyżkę stołową raz dziennie (rano lub wieczorem) podawaną przez 5 dni taką kompozycją: pół szklanki łopianu i liści osiki, jedną łyżeczkę jodły, pół łyżki sody i szklankę wody.

Łopian jest również dość skuteczny w przypadku czyraków, w tym celu przygotowuje się napar z liści łopianu i przyjmuje dwa razy dziennie, pół szklanki; jeśli jesteś leczony sokiem z liści łopianu, musisz go wziąć w łyżce stołowej.

Łopian może również pomóc w bólach stawów: w tym celu należy owinąć obolałe stawy świeżymi liśćmi łopianu i pozostawić na noc.

W celu uzyskania ogólnego efektu wzmacniającego na całym ciele można przygotować wywar: jedną łyżkę korzeni łopianu zalać jedną szklanką wody i wypijać jedną szklankę dwa razy dziennie przez 3 tygodnie.

Prawdopodobnie wiele osób wie, jak korzenie łopianu mają korzystny wpływ na włosy. Łopian wzmacnia włosy, dodaje im siły, piękna i jedwabistości. Wiele osób zna tę właściwość łopianu, a przepis przyszedł do nas od czasów starożytnych. Aby przygotować taki lek, należy wziąć jedną łyżeczkę olejku łopianowego i miodu, sok z jednej małej cebuli i 10 gramów soku z łopianu i szampon (zaleca się stosowanie szamponu do włosów suchych). Powstałą mieszankę należy nałożyć na niemyte włosy, założyć plastikową czapkę i rozgrzewającą czapkę na głowę i pozostawić na pół godziny. Po tym czasie głowę należy umyć ciepłą wodą i pozostawić włosy do wyschnięcia bez użycia suszarki do włosów. Możesz też po prostu wetrzeć świeży sok z łopianu w skórę głowy 2-3 razy w tygodniu - a Twoje włosy z pewnością Cię zachwycą.

Mieszkańcy lata i ogrodnicy doceniają łopian za tak cenną własność, jak możliwość eksterminacji szkodników rolniczych. W tym celu taki napar przygotowuje się z liści łopianu: pół wiadra pokruszonych liści wlewa się do góry wodą i podaje przez trzy dni. Następnie napar jest filtrowany, a otrzymanym produktem opryskiwane są rośliny i krzewy ogrodowe, co uwalnia je od gąsienic, czerpaków i ćmy kapusty.

Przeciwwskazania do stosowania łopianu

Nie ma tak wielu przeciwwskazań do tej rośliny. Ważne jest, aby nie używać tej rośliny, jeśli dana osoba ma indywidualną nietolerancję na którąkolwiek z substancji tworzących tę roślinę.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).