Klon - Użyteczne Właściwości I Zastosowania Klonu, Owoców I Kwiatu Klonu. Klon Jesionolistny, Japoński, Ginnala, Polny

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Klon

Przydatne właściwości i zastosowania klonu

Przydatne właściwości klonu

Użyteczne właściwości klonu znane były Indianom z Ameryki Północnej i do dziś Amerykanie uwielbiają używać syropu sporządzonego z soku przygotowanego według specjalnej receptury. Sok klonowy zawiera reprodukowane cukry, pierwiastki śladowe, witaminy, garbniki, lipidy i nienasycone kwasy tłuszczowe. Młode liście rośliny mają właściwości tonizujące i regenerujące. Ujawniono właściwości żółciopędne, antyseptyczne i gojące rany rośliny, dlatego spektrum jej zastosowania w medycynie ludowej jest bardzo szerokie.

Aplikacja klonowa

Klon jest doskonałym środkiem przeciwdepresyjnym, łagodzi stres wywołany stresem, zmniejsza agresję, harmonizuje i prowadzi do przywrócenia energii. Kora, liście, owoce i kwiaty klonu mogą być zawsze używane na każdą chorobę; przez stulecia stosowania tej rośliny opracowano wiele przepisów. Do łaźni zabiera się miotłę klonową, a także brzozową - to przydatna cecha. Sok klonowy leczy rany i wrzody. Tworzy niezwykle smaczny syrop - naturalny, przyjazny dla środowiska produkt zawierający minerały.

W soku klonowym występuje bogaty kompleks witamin z grupy B: np. Tiamina wpływa na procesy metaboliczne węglowodanów i tłuszczów. Sok z rośliny jest prawdziwym magazynem przeciwutleniaczy, wśród których znajdują się polifenole, które przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia pacjentów z rakiem. Zaleca się używać go przy problemach z sercem. Zawartość fruktozy pozwala na stosowanie skondensowanego soku dla osób otyłych i diabetyków. Dodając do diety syrop na dysfunkcje trzustki, pacjentom pomaga kwas abscysynowy (fitohormon).

Do przygotowania syropu używa się soku tylko z kilku rodzajów klonu, a mianowicie: czarnego, czerwonego, srebrnego i cukru. Świeże, drobno posiekane liście nakłada się na uszkodzoną skórę, wywary i sok pije przy niedoborze witamin i osłabieniu. Infekcje wirusowe, choroby nerek, zapalenie wątroby, zapalenie oskrzeli są leczone skuteczniej, jeśli do kompleksu leków zostaną dodane środki lecznicze z klonu. Uważa się, że popiół kory drzewa rozcieńczony w wodzie sprzyja prawidłowemu wzrostowi włosów.

Owoce klonu

Owoce klonu spełniają nieodłączną im z natury funkcję rozmnażania drzew. Niektóre źródła podają ich zalety jako środek moczopędny i przeciwbakteryjny. Odwar z nasion klonu jest przydatny w przypadku zapalenia jamy ustnej lub jakiegokolwiek zapalenia jamy ustnej.

Przepis na wywar: 1 łyżkę suchego pokruszonego surowca gotuje się przez 30 minut w szklance wody, po schłodzeniu przefiltrować i dodać wodę do pierwotnej objętości.

Jakie są owoce klonu?

Owoc klonu to skrzydlica. Ten tak zwany trądzik z skórzastą suchą owocnią ma płaski, włóknisty wyrostek pterygoidów. Z łatwością przenosi ją wiatr, zabawnie poruszając się w powietrzu ruchem spiralnym, dzięki czemu roślina rozmnaża się, wnikając w kompozycję drzewostanów na duże odległości.

Kwiat klonu

Zielonkawo-żółte kwiaty klonu zbierane są w kwiatostanach corymbose znajdujących się na końcach gałęzi. Kwiaty mogą być dwupienne lub biseksualne na tym samym drzewie. Nektarniki wydzielają obficie słodki płyn, dlatego owady uwielbiają tę roślinę miodową.

Klon jesionolistny

Uważa się, że klon jesionolistny - mieszkaniec Ameryki Północnej - został sprowadzony do Europy w drugiej połowie XVII wieku. Ta roślina jest bezpretensjonalna i szybko się rozprzestrzenia. Doskonale toleruje zanieczyszczenia atmosferyczne i dlatego służy do kształtowania krajobrazu ośrodków przemysłowych i przemysłowych na Zachodzie. Dziś ten typ roślin można spotkać nie tylko w Europie: siedliskiem tych drzew stały się również Azja Środkowa i Kazachstan, preferując słoneczne pustynie i nawadniane rowy.

Klon ten jest częściej niż inne wykorzystywany do hodowli nowych, oryginalnych odmian, jak np. Odmiana Flamingo, która wyróżnia się różowo-białym kolorem młodych liści.

klon czerwony

Klon czerwony rośnie na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej, na północy i południu kraju. Służy do produkcji syropu klonowego. Gatunek ten jest bardziej rośliną ozdobną, bezpretensjonalną, potrafi przystosować się do wilgotnych gleb. Liście są koloru czerwonego i żółto-pomarańczowego. Szczególnie elegancko wygląda roślina jesienią. Pędy wiosenne ozdobione są czerwonymi pąkami.

Klon japoński

Klon japoński to ozdobne, atrakcyjne, niskie drzewo pochodzące z Japonii, Korei i Chin. Klony japońskie można nazwać krzewami, rosną powoli, mają korę o pięknym wzorze, ładną koronę z cienkimi gałązkami i małymi, wdzięcznymi, różnorodnymi liśćmi.

Maple Ginnal

Klon Ginnala uprawiany jest od 1860 roku, jest doskonałą rośliną ozdobną wykorzystywaną do tworzenia nasadzeń grupowych lub pojedynczych. Ta roślina jest doskonałą rośliną miododajną, kwitnie przy braku kwitnienia innych roślin. Jesienią klon Ginnala zdobi krajobraz gęstą mozaiką ognistoczerwonych liści. Roślina jest przedstawicielem flory Dalekiego Wschodu, występującej nad Amurem, na wybrzeżu Morza Japońskiego i na terytorium północno-wschodnich Chin.

Klon polny

Obszar dystrybucji klonu polnego obejmuje lasy liściaste europejskiej części Rosji, Europy Zachodniej i Azji Mniejszej. To wspaniała wiosenna roślina miododajna, której duże połacie zapewniają dobrą produktywność miodu. Jeden hektar produkuje 1000 kilogramów miodu. Kwiaty rośliny są bogate w pyłki.

Z tej odmiany klonu pozyskuje się sok wiosenny. Zawiera sacharozę, można ją pić na świeżo lub jako składnik napojów bezalkoholowych, syrop klonowy jest smaczny i zdrowy. Nasiona zawierają oleje tłuszczowe (29,5%). Liście zawierają żywicę i gumę. Kiszone są razem z gałęziami do karmienia zwierząt.

Przeciwwskazania do stosowania klonu

Nie ma przeciwwskazań do klonu: oprócz wzbogacenia organizmu w substancje o niesamowitej użyteczności daje niesamowicie smaczny produkt - syrop dodawany do potraw kulinarnych.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).