Łuszczyca Całego Ciała, łuszczyca Pospolita, łojotokowa, Kropelkowa I Dłoniowo-podeszwowa

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Rodzaje i rodzaje łuszczycy

Rodzaje łuszczycy

Ze względu na pochodzenie polietiologiczne łuszczyca charakteryzuje się również różnymi objawami klinicznymi. Grupując je zidentyfikowano jego poszczególne typy. Potrzeba takiego podziału powstała w związku z różną skutecznością poszczególnych metod leczenia łuszczycy niektórych postaci tej choroby. Zgodnie z przebiegiem klinicznym łuszczycy rozróżnia się następujące typy:

1. Łuszczyca zwykła lub prosta (postać klasyczna);
2. Łuszczyca kropelkowata;
3. Postać krostkowa;
4. Łuszczyca wysiękowa;
5. Gatunki nietypowe;
6. Uszkodzenie podeszew i dłoni;
7. Klęska powierzchni zginaczy;
8. Łuszczyca skóry głowy;
9. Uszkodzenie okolicy twarzy;
10. Uszkodzenie paznokci z łuszczycą;
11. Postać stawowa choroby;
12. Erytrodermiczna postać łuszczycy;

Ze względu na ich znaczenie warto krótko zastanowić się nad najpowszechniejszymi typami łuszczycy. W końcu mogą przez długi czas ukrywać się pod pozorem innych chorób, pozostając bez odpowiedniego leczenia. Może to pogorszyć przebieg procesu i jego wrażliwość na łagodniejsze zabiegi.

Zadowolony:

• Łuszczyca na głowie
• Łuszczyca paznokci
• Łuszczyca na rękach
• Łuszczyca na twarzy
• Łuszczyca na nogach
• Łuszczyca na łokciach
• Wulgarna łuszczyca
• Łuszczyca na genitaliach
• Łuszczyca łojotokowa
• Łuszczyca kropelkowa
• Łuszczyca dłoniowo-podeszwowa

Łuszczyca skóry głowy (skóra głowy)

Ta postać choroby występuje u prawie połowy pacjentów z łuszczycą. Nasilenie obrazu klinicznego może być również bardzo zróżnicowane: od cienkich białawych strupów, które zmieniają się w cienkie małe łuski i łuszczenie w postaci łupieżu, do grubych i grubych płytek, które tworzą te same duże łuski. Skóra na tym tle jest zaczerwieniona, zwłaszcza po jednoczesnym złuszczaniu dużej ilości łusek. Ta forma występuje, zarówno izolowana, jak iw połączeniu z innymi typami łuszczycy.

Objawy łuszczycy na głowie

Objawy tego procesu często wykraczają poza porost włosów, rozprzestrzeniając się na skórę czoła, tyłu głowy i uszu. Wymaga diagnostyki różnicowej z łojotokowym zapaleniem skóry, w którym strupy mają żółtawy odcień, w przeciwieństwie do białawego w łuszczycy. Nie ma szczególnych trudności w postawieniu prawidłowej diagnozy.

Przyczyny łuszczycy na głowie

Przyczyny łuszczycowego zapalenia skóry w okolicy owłosionej skóry głowy są związane z zaburzeniami dojrzewania powierzchniowych warstw naskórka i wydzielaniem keratyny. Może to być spowodowane takimi czynnikami:

• Mikrourazy i podrażnienia skóry głowy;
• Źle dobrane kosmetyki do pielęgnacji włosów lub częste zmiany włosów;
• Sucha skóra głowy;
• Silne stresujące skutki;
• Zmieniające się warunki klimatyczne;
• Wpływy lecznicze;
• Naruszenie zaleceń dietetycznych dotyczących łuszczycy;
• Zaburzenia dyshormonalne i metaboliczne organizmu.

Jak leczy się łuszczycę skóry głowy?

Jeśli proces jest reprezentowany tylko przez miejscową zmianę na głowie, wówczas lokalne skutki dla ognisk zapalnych będą wystarczające. Doskonale nadają się do tego następujące metody:

1. Krioterapia - ekspozycja na obszary objęte stanem zapalnym o bardzo niskich temperaturach. W takim przypadku dochodzi do równoczesnego zniszczenia zapalonych i wadliwych keratynocytów. Po kilku dniach opuszczają się jako pojedyncza warstwa;
2. Promieniowanie ultrafioletowe. Stosowane są zwykłe lampy kwarcowe lub grzebienie ultrafioletowe. Efekt jest tym lepszy, im krótsza jest długość włosów;
3. Szampony i mydła. Są metodą pomocniczą i uzupełniają podstawowe techniki. Najczęściej: kertiol, tana, nizoral, freederm ze smołą. Jedynym mydłem wskazanym w łuszczycy jest smoła.
4. Maści i kremy. Dobrze nawilża suche płytki łuszczycowe i pomaga oczyścić je z łusek maścią salicylową w stężeniu 2%. Dość dobrze sprawdziły się maści hormonalne na bazie glukokortykoidów: prednizolon, sinaflan, betametazon, trimistin, triderm, flucinar. Wskazane jest nakładanie ich na stan zapalny skóry po usunięciu strupów.
5. Metody medycyny tradycyjnej - stosowanie różnych receptur na bazie omanu, żółtek jaj, cebuli, ziół leczniczych.

Łuszczyca paznokci

Czasami łuszczyca wpływa nie tylko na skórę, ale także na przydatki. To przede wszystkim płytki paznokcia. Dotyczy to głównie palców. Częstość takich zmian w ogólnej strukturze pacjentów z łuszczycą nie przekracza 7%. Łuszczyca zlokalizowana na paznokciach (łuszczyca paznokci) jest znacznie trudniejsza do leczenia niż jakakolwiek inna lokalizacja, chociaż powoduje mniejszy dyskomfort u pacjentów.

Objawy łuszczycy paznokci

Objawy łuszczycowej onychii mogą objawiać się na różne sposoby. Polegają one zawsze na zmętnieniu płytki paznokcia z jej deformacją na skutek podłużnych i poprzecznych rowków. Czasami występuje nawarstwianie lub cofanie punktów. W ciężkich przypadkach następuje stopniowe całkowite oderwanie paznokcia z powodu zniszczenia łożyska paznokcia lub przejścia procesu do skóry okołopaznokciowej. Takie zmiany mogą skutkować trwałą utratą paznokci.

Przyczyny łuszczycy paznokci

Przyczyny opisanych zmian mają charakter lokalny i są realizowane wyłącznie na tle innych postaci łuszczycy:

1. Naruszenie higienicznej pielęgnacji paznokci;
2. Trwale sucha skóra dłoni;
3. Mikrourazy paznokci;
4. Zabiegi manicure z użyciem różnych środków chemicznych i lakierów;
5. Narażenie na agresywne środowisko podczas pracy z nimi;

Jak leczy się łuszczycę paznokci?

Ponieważ choroba ma charakter ogólnoustrojowy, leczenie powinno być nie tylko miejscowe, ale także obejmować środki ogólne. Składają się z:

1. Preparaty witaminowe, w tym pierwiastki śladowe (selen, krzem, cynk, wapń). Lepiej jest je stosować po redukcji zmian zapalnych i przejściu procesu do fazy stacjonarnej;
2. Lakiery medyczne i kosmetyczne, które ukrywają deformację paznokci przy łagodnym przebiegu choroby;
3. Ostrożnie należy zadbać o paznokcie: krótkie obrzezanie, masaż wałkami, kąpiele, odmowa manicure, ochrona przed szkodliwymi czynnikami rękawiczkami;
4. Roztwór octanu lub palminianu retinolu. Przetwarzaj kilka razy dziennie. Czas trwania leczenia wynosi około trzech miesięcy;
5. Opatrunki okluzyjne (ceraty) na bazie kalcypotriolu i hormonów glukokortykoidowych (betametazonu) raz dziennie, zmieniając te maści co drugi tydzień;
6. Miejscowe zastosowanie roztworów 5-fluorouracylu lub metotreksatu na paznokcie. Jest mieszany z kremami na bazie mocznika lub glikolu propylenowego i nakładany na dotknięte paznokcie na kilka godzin w postaci opatrunku okluzyjnego;
7. Ogólnoustrojowe podawanie cytostatyków i glukokortykoidów jest wskazane tylko w bardzo ciężkim procesie, zwłaszcza w połączeniu z innymi formami.

Łuszczyca na rękach

Objawy łuszczycy na rękach

Bardzo często wykwity łuszczycowe rozprzestrzeniają się na skórę dłoni. Częściej dotyczy to powierzchni grzbietowych i skóry między palcami. Rzadziej występują wysypki zapalne na dłoniach. Rodzaj łuszczycowych płytek na dłoniach nie różni się od procesów innej lokalizacji. Na powierzchni dłoni przybierają wygląd szorstkich czerwonych zrogowaciałych z dużymi łuskami.

Przyczyny łuszczycy na rękach

Przyczyny rozprzestrzeniania się łuszczycy na rękach są związane głównie z naruszeniem zasad pielęgnacji dłoni i ciągłymi mikrourazami skóry w tym obszarze. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku osób, które już chorują na łuszczycę. Kontakt rąk z toksycznymi związkami chemicznymi ma ogromne znaczenie.

Jak leczyć łuszczycę dłoni?

Ponieważ izolowane zmiany łuszczycowe dłoni są niezwykle rzadkie, leczenie powinno mieć charakter miejscowy i ogólny:

1. Pielęgnacja skóry dłoni za pomocą maści nawilżających i zmiękczających (na bazie wazeliny, maści salicylowej);
2. Odmowa pozostawania rąk w wilgotnym środowisku i długotrwałe noszenie gumowych rękawiczek;
3. Leczenie stanu zapalnego skóry maściami hormonalnymi (triderm, flucinar, trimistin, kremgen);
4. Leki przeciwhistaminowe: loratadyna, erius, claritin;
5. Ogólnoustrojowe podawanie glikokortykoidów i cytostatyków;
6. Metody fizjoterapii połączone z fotochemioterapią.

Łuszczyca na twarzy

Objawy łuszczycy na twarzy

Objawy łuszczycy z lokalizacją w okolicy twarzy nie różnią się od ogólnych objawów tej choroby. Łuszczycowe płytki pojawiają się na policzkach, czole i brodzie i mogą rozprzestrzeniać się na szerokich obszarach. Cały problem polega na tym, że takie zmiany powodują wyraźny defekt kosmetyczny, przez co ta forma wyróżnia się jako osobny nagłówek.

Przyczyny łuszczycy na twarzy

Przyczyny zapalenia skóry twarzy w łuszczycy, oprócz czynników ogólnych, mogą być również miejscowe. Oznacza to, że wszelkie zewnętrzne wpływy na skórę twarzy u pacjentów z łuszczycą lub jej pierwotne wystąpienie mogą wywołać stan zapalny w tym obszarze. Takimi czynnikami mogą być mikrourazy, stosowanie różnych kosmetyków, silnie przesuszona skóra.

Jak leczyć łuszczycę na twarzy?

Pierwsza pomoc to odpowiednia higieniczna pielęgnacja skóry i odmowa stosowania agresywnych kosmetyków. Na czas zaostrzenia lepiej całkowicie zrezygnować z wszelkich kosmetyków, z wyjątkiem środków nawilżających.

Dobrze pomagają różne maski i kremy na bazie olejów roślinnych (kokos, jojoba, lawenda, aloes). Do mycia twarzy najlepiej kilka razy dziennie używać mydła na bazie smoły. Wszystkie inne środki w postaci tabletek przeciwhistaminowych, ogólnoustrojowej terapii hormonalnej i innych metod leczenia powinny być ustalane ściśle indywidualnie tylko przez kompetentnych specjalistów.

Łuszczyca na nogach

Objawy łuszczycy na nogach

Objawy zmian kończyn dolnych w łuszczycy przypominają klinikę zmian na dłoniach. W rzeczywistości wszystko jest identyczne. Jeśli mówimy o skórze ud i nóg, częściej dotyczy to powierzchni prostowników tych segmentów. Początkowa wysypka jest z reguły zlokalizowana w okolicy kolana. Następnie stopniowo rozprzestrzeniają się na otaczające tkanki. Wysypka jest typowa z masywnym łuszczeniem. Czasami proces rozciąga się na powierzchnię podeszwową, gdzie na tle zaczerwienionej skóry określa się zrogowaciały naskórek z peelingiem.

Przyczyny łuszczycy na nogach

Przyczyny przejścia procesu na kończyny dolne, a zwłaszcza stopy, są związane z uszkodzeniem skóry tego obszaru i naruszeniem zasad opieki nad nimi. Czynniki ryzyka to noszenie niewygodnych i ciasnych butów, przebywanie stóp w warunkach wysokiej wilgotności, infekcje grzybicze skóry i paznokci.

Jak leczyć łuszczycę stóp?

Główny nacisk należy położyć na terapię lokalną. Są to przede wszystkim kąpiele z różnymi roślinami leczniczymi (glistnik, sznur, rumianek) w połączeniu z obróbką mydłem smolistym. Po takich zabiegach na skórę nakłada się maść salicylową lub inny krem nawilżający bez związków chemicznych. Po kilku godzinach stopy są ponownie myte. To dobrze usuwa skórki. Na oczyszczoną, zapalną skórę nakłada się maści hormonalne (flucinar, triderm). W razie potrzeby przepisywane są różne leki ogólnoustrojowe i instrumentalne metody leczenia (terapia PUVA, promieniowanie ultrafioletowe).

Łuszczyca na łokciach

Objawy łuszczycy łokciowej

Objawy łuszczycy w okolicy łokcia należą do najbardziej typowych objawów tej choroby. Ta lokalizacja blaszek, ograniczona tylko do tylnej powierzchni łokciowej, występuje częściej niż inne formy. To sprawia, że jest jednym z najkorzystniejszych pod względem przebiegu i wrażliwości na leczenie.

Przyczyny łuszczycy na łokciach

Przyczyny opisanych cech ukryte są w najczęstszej traumatyzacji okolicy łokcia. W końcu łokieć, jako jeden z punktów obrotowych ludzkiego ciała, jest często narażony na ścisły kontakt z twardymi powierzchniami i ciągłe tarcie. To tworzy miejscową zmianę skórną u osób z łuszczycą.

Jak leczyć łuszczycę łokciową?

Biorąc pod uwagę, że łuszczyca łokci rzadko rozprzestrzenia się na otaczające lub odległe obszary skóry, można ją przypisać najkorzystniejszym formom. Dlatego terapia lokalna będzie wystarczająca. Nadaje się do tych celów:

1. Analogi witaminy D (kalcypotriol, daivonex);
2. Preparaty maściowe na bazie cynku i kwasu salicylowego: maść cynkowa, maść salicylowa, pasta cynkowo-salicylowa, cynokap, sudokrem;
3. Maści ze smoły brzozowej i mydło smołowe;
4. Miejscowe kortykosteroidy: hydrokortyzon, maść prednizolonowa, fluorokort, beloderm;
5. Fizjoterapia i ziołolecznictwo.

Wulgarna łuszczyca

Najczęstszą postacią łuszczycy jest jej wulgarny lub prosty typ. Innymi słowy, jest to klasyczny przebieg procesu. Charakteryzują się pojawieniem się pojedynczych małych grudek na tułowiu i prostownikach kończyn, ze skłonnością do grupowania się w osobliwe skupiska, czemu towarzyszy zaczerwienienie skóry i jej silne złuszczanie w dotkniętym obszarze. Ta forma ma tendencję do wchodzenia w każdą inną, rozszerzając obszar uszkodzenia.

Łuszczyca na genitaliach

Klęska genitaliów w łuszczycy nie jest tak powszechna. Nigdy nie ma izolowanej postaci choroby. Koniecznie połączone z jednoczesnym pojawieniem się blaszek w innych obszarach skóry (twarz, tułów, kończyny).

Objawy kliniczne występują najczęściej u mężczyzn. Na głowie prącia pojawia się wysypka. Wygląda jak małe zgrupowane grudki w postaci przekrwionych blaszek. Nie ma peelingu ze względu na brak ciał keratynowych w tej strefie. Często jest postrzegany w przypadku jakiejkolwiek innej choroby, zwłaszcza jeśli objawy wysypki o innej lokalizacji są ukryte.

Łuszczyca łojotokowa

Czasami przebieg kliniczny łuszczycy przypomina łojotokowe zapalenie skóry. W tym przypadku nazywa się to łuszczycą łojotokową. Objawy choroby wyglądają następująco:

1. Skóra głowy lub za uchem jest dotknięta;
2. Zapalone blaszki wyglądają jak białawe skórki na tle zaczerwienionej skóry;
3. Pocieranie płytek prowadzi do powstania dużej liczby małych łusek;
4. Po usunięciu strupów i łusek pozostaje przekrwiona cienka, błyszcząca skóra;

Objawy te są głównymi różnicami diagnostycznymi między zwykłym łojotokiem a łuszczycą łojotokową.

Łuszczyca kropelkowa

Łuszczyca kropelkowata jest jedyną postacią tej choroby, w której etiologii odgrywa rolę czynnik zakaźny. Dowodem na to jest badanie bakteriologiczne upraw z powierzchni blaszek łuszczycowych, w których wykrywane są gronkowce i paciorkowce.

Zwykle taka łuszczyca pojawia się po chorobie zakaźnej lub wirusowej. Klinicznie wygląda jak pojedyncze, małe skupiska grudek, którym towarzyszy złuszczanie. Znajdują się na tułowiu i kończynach.

Łuszczyca dłoniowo-podeszwowa

Klęska dłoni i podeszew z łuszczycą nie jest powszechna. Wynika to ze specyfiki jego struktury i stosunkowo większej grubości w porównaniu z innymi obszarami. Ta cecha jest podstawą objawów klinicznych.

Zwykle zmiana rozwija się synchronicznie na powierzchni dłoniowej i podeszwowej. Wysypki wyglądają jak ogniska zapalne o nieregularnym kształcie, takie jak duże łuszczenie, przypominające pęknięcia, na tle zaczerwienionej skóry.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).