Oset (trawa) - Użyteczne Właściwości I Zastosowania Rośliny. Thistle Varifolia, Polna, Pospolita, Szczeciniasta, Ogrodowa

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Bodyak

Przydatne właściwości i zastosowanie ziela ostropestu

Botaniczny opis ostu

Oset to wieloletni chwast z rodziny astrowatych. Osiąga wysokość ponad 1 m. Łodyga jest pusta, wyprostowana, w środku lepka ciecz. Na szczycie łodygi tworzą się gęsto zatłoczone koszyczki-kwiatostany. Otaczają je nieprzejrzyste, bladożółte liście kolczaste na brzegach. Kwitnie w sierpniu i wrześniu. Rośnie głównie na glebach podmokłych rowowych, wzdłuż brzegów rzek, na podmokłych łąkach, a także na nieużytkach i śmieciach. Występuje na Syberii, w europejskiej części Rosji, na Północnym Kaukazie, na Sachalinie.

Przydatne właściwości ostu

Oset ma właściwości lecznicze, chociaż skład chemiczny tej rośliny nie jest dobrze poznany. Wiadomo, że zawiera garbniki, alkaloidy, glikozydy, tłuszcze, żywice, olejki eteryczne. Subtelny delikatny aromat ostu wabi pszczoły. Aby przygotować leki, należy jesienią wykopać korzeń rośliny, dokładnie go opłukać i wysuszyć pod markizą na świeżym powietrzu lub w specjalnej suszarce. Według niektórych źródeł można również użyć powietrznej części bodyaka.

Zastosowanie ostu

W medycynie tradycyjnej stosowanie ostu do celów leczniczych nie jest jeszcze akceptowane. Ze względu na to, że jest bardzo mało zbadany, nie zaleca się go w ogóle stosować. Niemniej jednak na niektórych obszarach roślina jest stosowana jako lekarstwo na dnę i reumatyzm. Odwar z ziela polecany jest przy kolce, chorobach skóry i hemoroidach (w postaci okładów). Suche kwiatostany w połączeniu z innymi ziołami leczniczymi są przepisywane przez tradycyjnych uzdrowicieli pacjentom z chorobami onkologicznymi.

Świeży kleik ziołowy łagodzi stany zapalne, swędzenie, egzemy i liszaje. Odwary z kwiatostanów i korzeni pomagają przy bólach głowy, epilepsji, chorobach neuropsychiatrycznych. Ale używając ostu, nie zapominaj, że roślina jest trująca, dlatego biorąc ją samą, powinieneś działać niezwykle ostrożnie.

Odwar z korzeni: 1 łyżka. łyżkę pokruszonych surowców wlewa się do 250 ml przegotowanej wody, gotuje w łaźni parowej przez 8-10 minut, nalegając przez około pół godziny. Bulion stosuje się w postaci balsamów do oczyszczania skóry, spłukują włosy tłustym łojotokiem.

Nawilżająca maska do twarzy: 4 łyżki pokruszonych liści roślin miesza się z 1 łyżką kefiru i dodaje dosłownie 1 kroplę olejku różanego. Maskę nakłada się na twarz przez 15 minut, po czym zmywa ciepłą wodą, a skórę przeciera kostką lodu z wywaru z pietruszki.

Thistle varifolia

Thistle varifolia to wieloletnia roślina kolczasta o właściwościach leczniczych. Jego wysokość 50–100 cm, łodyga pionowa, sztywna. Liście są pierzasto podzielone, kolczaste na krawędziach, zwężone ku górze i biało-miętowe poniżej. Kwiatostan to kosz. Kwiaty są okrągłe, szkarłatne. Owocem jest wydłużony trądzik z długimi, pierzastymi włoskami wewnątrz. Kwitnie w lipcu-sierpniu, nasiona dojrzewają w sierpniu-wrześniu.

Ten rodzaj ostu rośnie na Syberii i Uralu. Rośnie wśród krzewów, lasów mieszanych. Roślina zawiera olejki eteryczne, alkaloidy, flawonoidy, gumę, antocyjany. Zioło jest używane do celów leczniczych, gromadząc je podczas kwitnienia roślin. Stosowany jest jako środek gojący rany, hemostatyczny i przeciwzapalny.

Zasadniczo oset jest stosowany zewnętrznie w postaci proszków i balsamów. Drobno posiekaną świeżą trawę nakłada się na otarcia i czyraki. Rany można również leczyć balsamami z naparu z ostu. Proszek z suchych liści posypuje się ropnymi ranami. Zjadane są młode liście i pędy. Roślina jest również wykorzystywana w weterynarii.

Napar z korzeni ostu: 4 łyżki. łyżki suchych pokruszonych korzeni wlewa się do litra wrzącej wody i utrzymuje przez 2–2,5 godziny. Po odcedzeniu napar dodaje się do kąpieli w temperaturze nie wyższej niż +38 ^o C. Czas kąpieli 15 minut. Zabieg odświeża organizm i ogranicza pocenie się.

Zbir polowy

Ta roślina zielna ma dobrze rozwinięty system korzeniowy, który obejmuje korzenie długie i boczne. Korzenie palowe mogą sięgać ponad 4 metry w głąb gleby. Łodyga jest prosta, rozgałęziona, z rowkami. Liście są podłużne, naprzemiennie, ściśle przylegające do łodygi. Blaszki liściowe są solidne, pierzasto klapowane, kolczaste na krawędziach. Uniseksualne kwiaty w kolorze fioletowym, zebrane w kwiatostany wiechowate.

Owocem jest podłużny, bocznie ściśnięty niełupek, zwężający się ku nasadzie, wewnątrz znajduje się mucha z pierzastymi włoskami. Nasiona są małe, matowe, szarawe. Na każdej roślinie ilość nasion może dochodzić do 36 tys. Ten typ ostu rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie. Roślina kwitnie od czerwca do późnej jesieni. Rośnie głównie na nieużytkach i pastwiskach. Odnosi się do trudnych do usunięcia chwastów w ogrodach warzywnych i sadach.

Do produkcji naparów i wywarów stosuje się kwiatostany trawy i ostu, które zbiera się podczas kwitnienia, a korzenie zbiera się jesienią. Skład chemiczny rośliny reprezentują glikozydy, żywice, olejek eteryczny, kwas askorbinowy. W zielonej części rośliny znaleziono lotny alkaloid. Owoce zawierają do 27% tłustego półschnącego oleju.

W medycynie alternatywnej wywary z korzenia rośliny są używane do kolki jelitowej, nerkowej i wątrobowej. Również zmiażdżony oset nakłada się na rany, ropnie, czyraki. Kwiatostany są używane w mieszaninie z innymi ziołami na raka. Przy stosowaniu wewnętrznym należy zachować ostrożność, ponieważ roślina ta jest trująca.

Rosół z kwiatostanów: użyć 20 g suchych kwiatostanów na 200 ml wody. Mieszaninę gotuje się przez 10 minut w łaźni wodnej i podaje w infuzji przez godzinę. Po odcedzeniu bulion przyjmuje się 3 razy dziennie po 1/3 szklanki na nowotwory złośliwe.

Wspólne udo

Ta dwuletnia roślina jest klasyfikowana jako chwast. Jego łodyga jest prosta, rozgałęziona, pokryta ostrymi cierniami. Oset osiąga wysokość 1,5 m. System korzeniowy jest zasadniczy, liście są sztywne, pierzasto klapowane, na brzegach kłujące. Kwiaty są zamknięte w kolczastych pojedynczych koszyczkach, mają szkarłatny kolor. Roślinę można spotkać wszędzie: wzdłuż dróg, na polach, pod płotami, na śmietnikach. Łatwo dostosowuje się do każdych warunków klimatycznych.

W medycynie ludowej wywary i nalewki z korzenia ostu są używane zarówno do użytku wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Zbiór i skup surowca prowadzony jest późną jesienią, po zakończeniu sezonu wegetacyjnego. Korzenie są myte, drobno posiekane, suszone. Przechowywać w papierowych torebkach przez trzy lata. Rosół pomaga przy ostrych procesach zapalnych, łagodzi bóle głowy i migreny, łagodzi skurcze naczyniowe, wzmacnia układ odpornościowy i zwiększa odporność organizmu na infekcje.

Bulion jest również stosowany jako środek przeciwgorączkowy w chorobach zakaźnych, którym towarzyszy wysoka gorączka. Nalewka alkoholowa w postaci balsamów i wcierania jest skuteczna w przypadku chorób skóry, takich jak trądzik i czyraki. Służy do leczenia ran i otarć. Oficjalna medycyna nie uznaje tej rośliny za leczniczą.

Oset szczeciniasty

Ten wieloletni chwast zielny ma dobrze rozwinięty system korzeniowy składający się z prostego kłącza i wielu procesów korzeniowych. Łodyga jest wyprostowana, z wieloma gałęziami, żebrowana, lekko owłosiona lub naga. Liście naprzemiennie, gęsto lub słabo przylegające do łodygi, u góry gładkie, u dołu lekko owłosione, zielone, owalne, na brzegach szczeciniaste. Kwiaty tego rodzaju ostu są biseksualne, liliowo-czerwone lub fioletowe.

Owocem jest wydłużony, żółty lub brązowy niełupek. Roślina rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie. Kwitnie od czerwca do mrozów. Nasiona dojrzewają we wrześniu-październiku. Roślina jest szeroko rozpowszechniona w europejskiej części Rosji, na Kaukazie, na Syberii. W warunkach naturalnych rośnie na łąkach, wzdłuż brzegów rzek, na pastwiskach i śmieciach.

W medycynie ludowej kąpiele i płyny z ostu szczeciniastego stosuje się przy zapaleniach skóry o różnej etiologii, egzemie, łupieżu. Suche i świeże liście są parowane i nakładane na ropne rany, ropnie, wrzody. Sok z liści młodych roślin służy jako środek gojący rany.

Odwar z kwiatostanów i soku z liści jest przepisywany na krwawienie z macicy i nieregularne miesiączki. Napar i wywar ze wszystkich części rośliny są pijane z zaburzeniami nerwowymi. Kłącza zbierane są jesienią i wiosną. Jest myte z ziemi, korzenie przybyszowe są usuwane i suszone. Górna część rośliny jest zbierana w okresie kwitnienia. Suszą w zwykły sposób.

Okłady: 2-3 łyżki pokruszonej trawy lub korzeni ostu parzyć wrzącą wodą, po kilku minutach owinąć trawę gazą w postaci płatków i stosować na hemoroidy, czyraki, ropnie.

Ogród ostu

Wieloletnia, ciernista roślina o wysokości ponad 1 metra. Kwitnie od sierpnia do września. Rośnie na glebach bogatych w azot. Lubi osiedlać się wokół zbiorników wodnych, wzdłuż brzegów jezior i rzek. Rośnie we wschodniej części Rosji i na zachodniej Syberii. Ludność korzysta z części nadziemnej i korzenia ostropestu ogrodowego.

Odwar z korzenia może wyleczyć reumatyzm i dnę. Uzdrowiciele przepisują ten środek na ból zęba i skurcze. W literaturze można znaleźć wzmiankę, że roślina jest używana jako sałatki, wykorzystując młode liście i pędy. Uważa się, że ta sałatka poprawia trawienie.

Odwar z ziół: łyżkę ziół zalać szklanką wrzącej wody, gotować na łaźni wodnej 5-6 minut, odstawić na 1 godzinę, odcedzić. Dawkowanie: 4 razy dziennie, 10-15 minut przed posiłkiem, ćwierć szklanki. Rosół pomaga przy padaczce. Na zewnątrz służy do zapalenia spojówek. Waciki zanurzone w bulionie nakłada się na oczy na 20-25 minut.

Bagno Bodyak

Ta dwuletnia lub wieloletnia roślina zielna może osiągnąć wysokość dwóch metrów. Jego łodyga jest całkowicie pokryta cierniami. Liście są pierzasto rozcięte, gładkie, poniżej - białe, owłosione. Zęby liści pokryte są ostrymi kolcami. Kwiatostany na wierzchołkach łodyg zbiera się w grupach po 2-8 sztuk. Kwiaty są jasnoróżowe lub białe. Okres kwitnienia przypada na lipiec-wrzesień, nasiona dojrzewają od sierpnia do października. Ten gatunek ostu rośnie w bagnistych lasach, wzdłuż brzegów trawiastych bagien. Rośnie na Syberii.

Przeciwwskazania do grasicy

Ostropest uważany jest za roślinę trującą i należy go stosować ostrożnie, ściśle przestrzegając dawkowania. Nie jest zalecany w przypadku miopatii i encefalopatii. Ponadto długotrwałe stosowanie preparatów ziołowych może powodować nadciśnienie i żylaki. Jeśli organizm ma skłonność do tworzenia się skrzepów krwi, wówczas leczenie udem przeprowadza się pod nadzorem specjalistów.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).