Wymioty I Biegunka U Dziecka Na Morzu: Co Robić?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Wymioty i biegunka u dziecka na morzu

Wymioty i biegunka u dziecka na morzu to dość powszechne zjawiska, które nie tylko psują resztę, ale mogą również stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia. Sytuację często pogarsza fakt, że ludzie są daleko od domu, gdzie nie ma lekarzy, których znają i nie ma do kogo się zwrócić poza wezwaniem karetki. Znając jednak najczęstsze przyczyny wymiotów i biegunki u dziecka w nadmorskim kurorcie, możesz spróbować samodzielnie pomóc dziecku. W końcu wymioty i biegunka nie zawsze wskazują na groźne choroby.

Zadowolony:

• Przyczyny wymiotów i biegunki u dziecka na morzu
• Leczenie wymiotów i biegunki u dziecka na morzu

Przyczyny wymiotów i biegunki u dziecka na morzu

Główne przyczyny wymiotów i biegunki u dziecka na morzu mogą być następujące:

Infekcja jelitowa

Infekcja jelitowa u dzieci na morzu występuje dość często. Przyczyną może być wiele organizmów chorobotwórczych, w tym wirusy i bakterie. Najczęściej w kurortach dzieci zarażają się bakteriami Gram-ujemnymi (Salmonella, Shigella, Escherichia, Yersinia, Campylobacter) i wirusami infekującymi jelita (enterowirusy, adenowirusy, rotawirusy itp.).

Główna trasa transmisji na morzu przebiega drogą wodną. Czasami wystarczy, aby dziecko przypadkowo połknęło wodę morską lub wodę z basenu, aby złapać infekcję, ponieważ podatność dzieci na nią jest 3 razy większa niż u osoby dorosłej. Niemniej jednak nie wyklucza się zakażenia fekalno-jamy ustnej przez brudne ręce i drogą pokarmową (przez pokarm zapładniany wirusami lub bakteriami). Jakość spożywanego przez dziecko jedzenia ma szczególne znaczenie, dlatego nie warto jeść w wątpliwych lokalach, nawet jeśli jesteś na wakacjach. Często w takich kuchniach pracownicy nie mają niezbędnych dokumentów i mogą przenosić różnorodne infekcje. Nie bez znaczenia jest jakość produktów, metody i warunki ich przechowywania.

Objawy infekcji jelitowej u dzieci zależą od rodzaju patogenu, ale prawie zawsze będą występować takie objawy, jak:

• Wymioty nie przynoszą ulgi;
• Nawracająca biegunka z płynnym, obfitym kałem w kolorze bagiennym;
• Kał może zawierać pianę, śluz i smugi krwi;
• Ból brzucha;
• Wzrost temperatury ciała do wysokiego poziomu;
• Brak apetytu;
• Słabość i wielkie złe samopoczucie.

Leczenie infekcji jelitowych u dzieci leży w gestii specjalistów.

Zatrucie pokarmowe

Zatrucie pokarmowe na morzu jest częstą przyczyną wymiotów i biegunki u dzieci. Charakteryzuje się zakaźnym, toksycznym uszkodzeniem organizmu i rozwija się w wyniku spożycia produktów niskiej jakości.

Zawarte w nich chorobotwórcze drobnoustroje i toksyny wywołują ostre zatrucie u dziecka, którego objawami są:

• Ostry początek z powtarzającymi się wymiotami, które pojawiają się 2-6 godzin później po jedzeniu (czasami ten okres skraca się do pół godziny).
• Występuje wodnista biegunka z domieszką zieleni, poplamiona krwią w stolcu. Stołek może się zdarzyć do 10 razy dziennie.
• Bóle brzucha rozwijają się z dominującą lokalizacją w żołądku.
• Temperatura ciała zwykle nie przekracza 38 ° C, chociaż czasami może wystąpić gorączka.
• Dziecko odmawia jedzenia, staje się ospałe i senne, dołączają bóle głowy.

Objawy odwodnienia są bardzo niebezpieczne: sucha i blada skóra, spiczaste rysy twarzy, skurcze itp.

Lekarze zebrali 5 najbardziej niebezpiecznych produktów z owoców morza, które wywołują zatrucia pokarmowe:

• Krewetki gotowane i inne owoce morza sprzedawane na plażach. Ich trwałość po ugotowaniu wynosi około 30 minut i są sprzedawane w ogniu przez wiele godzin.
• Twarożek zakupiony na rynku. W ciągu zaledwie kilku godzin ten produkt jest na ladzie, mogą się w nim namnażać bakterie chorobotwórcze. Dlatego domowy twarożek nie jest najlepszym jedzeniem dla dziecka w ośrodku.
• Ryby (wędzone i solone). Może zatrzymywać bakterie halofilne żyjące w wodzie morskiej. U ludzi powodują niestrawność.
• Wszelkie „fast foody” - ciasta, samsa, paszteciki. Wszystkie te produkty bardzo szybko psują się w upale. Nie kupuj też gotowanej kukurydzy dla dzieci na plaży.
• Ulubionym przysmakiem każdego dziecka są ciasta. Szczególnie niebezpieczne są słodycze z bitą śmietaną i maślaną śmietaną.

Jedzenie w zaufanych placówkach lub samodzielne przygotowywanie posiłków przynajmniej dla dziecka, a także dokładne mycie rąk, zminimalizuje ryzyko zatrucia pokarmowego na morzu.

Aklimatyzacja dziecka do morza

Proces aklimatyzacji jest często trudny nawet dla dorosłych.

W dzieciństwie gwałtowna zmiana strefy klimatycznej może prowadzić do następujących objawów:

• Nudności i wymioty.
• Niestabilne stolce, w których biegunka przechodzi w zaparcia.
• Podwyższona temperatura ciała.
• Zły sen, bóle głowy.

Obraz aklimatyzacji dopełnia osłabiony układ odpornościowy, nowa żywność i emocje. Szczególnie podatne na aklimatyzację są dzieci poniżej trzeciego roku życia. Pierwsze objawy można zauważyć już drugiego dnia po przybyciu na morze.

Rodzice powinni pamiętać, że aklimatyzacja nie jest chorobą, a jeśli odpowiednio pomożesz dziecku przystosować się do nowego otoczenia wokół niego, nieprzyjemne objawy szybko miną.

Upał lub udar słoneczny

Często rodzice szukają przyczyn wymiotów i zaburzeń stolca u dziecka w przypadku zatrucia pokarmowego lub infekcji, zapominając, że dziecku bardzo łatwo jest dostać upału lub udaru słonecznego na morzu.

Nadmierna ekspozycja na słońce bez czapki lub wysokie temperatury połączone z niewystarczającym spożyciem płynów mogą powodować następujące objawy:

• Nudności i wymioty.
• Ogólne osłabienie, zawroty głowy.
• Senność, czasami utrata przytomności.
• Ból brzucha, ścieńczenie stolca.
• Bladość skóry.
• Intensywne pragnienie.
• Podwyższona temperatura ciała.

Należy pamiętać, że jest to niebezpieczne przez długi czas w wodzie pod palącymi promieniami słońca. Ponadto nie należy ubierać dziecka zbyt ciepło, ponieważ jego mechanizmy adaptacyjne nie są jeszcze doskonałe, dlatego znacznie łatwiej jest wywołać przegrzanie u dzieci niż u dorosłych. Ważne jest, aby podać dziecku napój, ponieważ w czasie upałów płyn bardzo aktywnie paruje wraz z potem. Inną wskazówką jest unikanie chodzenia lub przebywania na słońcu w okresie jego maksymalnej aktywności (najczęściej w godzinach od 11 do 16).

Leczenie wymiotów i biegunki u dziecka na morzu

Leczenie wymiotów i biegunki u dziecka na morzu będzie bezpośrednio zależeć od tego, co je spowodowało.

• Leczenie infekcji jelitowych. Infekcje jelitowe można leczyć zarówno w domu, jak iw szpitalu. Na decyzję o hospitalizacji ma wpływ wiek dziecka i stopień zaawansowania choroby.

  W każdym przypadku należy przestrzegać następujących wytycznych:

  1. Trzymaj się diety. W przypadku niemowląt jest to częste przywiązanie do piersi, uzupełnianie utraconego płynu. Dla starszych dzieci jest to przerwa głodowa w ciągu dnia, po której następuje wprowadzenie lekkich posiłków i sfermentowanych napojów mlecznych. Ważne jest, aby dziecko jak najwięcej piło, a nie jadło.
  2. Zgodność z reżimem picia. Obfita biegunka i wymioty bardzo szybko usuwają wodę i sól z organizmu. Aby je uzupełnić, dzieciom proponuje się roztwory soli (Regidron, Oralit, Trisol, Glucosolan itp.). Należy je pić małymi porcjami, dziecko powinno wypijać około 1,5 litra takiego roztworu dziennie. Jeśli nie było go pod ręką, ponieważ na morzu wystąpiły wymioty i biegunka, możesz samodzielnie przygotować takie rozwiązanie. Pięć łyżeczek cukru i 1 łyżeczka soli dodaje się do litra wody.
  3. Stosowanie leków powstrzymujących wymioty i biegunkę może zalecić tylko lekarz. Faktem jest, że za pomocą tych reakcji organizm usuwa toksyczne substancje i bakterie na zewnątrz. Jeśli wymioty i biegunka zostaną zatrzymane lekiem, wszystkie pozostaną w środku i nadal będą zatruwać dziecko. Gdy dostaną się do krwiobiegu, stan stanie się niebezpieczny nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia pacjenta.
  4. Leczenie infekcji jelitowych pochodzenia bakteryjnego przeprowadza się za pomocą leków przeciwbakteryjnych. W przypadku infekcji wirusowej ich spożycie jest niepraktyczne, można przepisać antyseptyki jelitowe, w tym furazolidon, polimyksynę, gentamycynę, kanamycynę itp. Konieczne jest również przyjmowanie enterosorbentów, które wiążą toksyny i zapobiegają ich przenikaniu do krwi. Najczęstszym enterosorbentem, który można podać nawet dzieciom poniżej pierwszego roku życia, jest Smecta.
  5. Po zakończeniu ostrego stadium infekcji jelitowej przeprowadza się terapię patogenetyczną z przyjmowaniem enzymów, leków przeciwhistaminowych, probiotyków.
  6. Leczenie objawowe ma na celu złagodzenie bólu i obniżenie temperatury ciała. Należy pamiętać, że u dzieci gorączkę można obniżyć tylko za pomocą preparatów Paracetamol lub Ibuprofen.
  7. Odpowiednia terapia infekcji jelitowej pozwoli dziecku w pełni wyzdrowieć. Należy jednak pamiętać, że jeśli wakacje na morzu jeszcze się nie skończyły, ryzyko złapania nowej infekcji jelitowej utrzymuje się, ponieważ odporność nie jest trwała.

• Leczenie zatrucia pokarmowego. Jeśli zatrucie pokarmowe wystąpi u dziecka, należy rozpocząć płukanie żołądka. Odbywa się to za pomocą przegotowanej wody, w której rozpuszczony jest węgiel aktywny (łyżka sproszkowanego węgla na litr wody). Konieczne jest zmuszenie dziecka do wypicia do 2 szklanek wody na raz, a następnie wywołanie wymiotów. Płukanie żołądka wykonuje się, dopóki woda nie wypłynie z niego całkowicie czysta. Można zastosować oczyszczającą lewatywę, która pozwala usunąć toksyny z jelit. Następnie dziecku podaje się enterosorbenty (Smecta, węgiel aktywny, Enterosgel) i kładzie się do łóżka.

  Nawodnienie jest niezbędne, aby zapobiec odwodnieniu. W tym celu dziecko otrzymuje do picia specjalne rozwiązania (Regidron, Oralit itp.), A także słodką herbatę, czystą wodę mineralną bez gazu, napój owocowy.

  Trzeba też podać dziecku preparaty enzymatyczne - są to Mezim, Festal, Panozinorm itp. Jeśli chodzi o przyjmowanie antybiotyków, przepisuje się je tylko w ciężkich przypadkach iw szpitalu.

  Dziecko nie powinno być karmione przez co najmniej 12 godzin, po czym zostaje przeniesione na dietę oszczędzającą. Obejmuje krakersy, oślizgłe zboża i zupy, kefir, kompot, napój owocowy, gotowane chude mięso.

  Rokowanie w przypadku zatrucia pokarmowego jest najczęściej korzystne i kończy się wyzdrowieniem pacjenta. Ciężkie zatrucie pokarmowe leczy się wyłącznie w szpitalu, ponieważ grozi to poważnymi konsekwencjami.

• Pomoc dziecku w aklimatyzacji do morza. Możesz pomóc dziecku w aklimatyzacji do morza jedynie łagodząc nieprzyjemne objawy, które ten proces wywołał. Leki przeciwwymiotne należy podawać dziecku wyłącznie za zgodą lekarza. Z reguły podczas aklimatyzacji dziecku nie podaje się żadnych leków przeciwwymiotnych, ponieważ wymioty występują 1-2 razy i nie są szkodliwe dla zdrowia.

  Jeśli dziecko ma luźne stolce, możesz podawać mu przez 14 dni preparaty probiotyczne zawierające pożyteczne bakterie. Pozwalają jelitom dostosować się do nowej żywności i sprawiają, że działa.

  Ważne jest, aby chronić dziecko przed jedzeniem nowych i jeszcze bardziej egzotycznych potraw. Nawet jeśli są całkowicie świeże, nieznane jedzenie może nadal wywoływać niestrawność. Leki przeciwhistaminowe ochronią Cię przed reakcjami alergicznymi.

• Leczenie udaru słonecznego. Rodzice nie powinni wahać się wezwać karetki, jeśli udar słoneczny zdarzy się dziecku poniżej pierwszego roku życia, jeśli zemdlało, wystąpiły drgawki lub temperatura jego ciała przekroczyła 38,5 ° C.

  Ważne jest, aby natychmiast przenieść dziecko w cień, wygodnie go położyć lub posadzić. Następnie musisz rozpiąć ubranie lub całkowicie je zdjąć. Jeśli dziecko jest przytomne, musisz podać mu czystą wodę. Możesz położyć wilgotny ręcznik z tyłu głowy.

  Można zastosować dowolną metodę chłodzenia: dziecko można dmuchnąć, wytrzeć miejsca, w których znajdują się sploty naczyniówkowe (szyja, pachy, okolice pachwiny). Ale woda musi mieć co najmniej temperaturę pokojową. Jeśli dziecko doznało łagodnego udaru słonecznego, jego stan powinien się poprawić. Gdy tak się nie dzieje, wymagana jest pomoc lekarska.

  Należy pamiętać, że wymioty i biegunka u dziecka na morzu nie są powodem do paniki. Ważne jest, aby jak najdokładniej ustalić przyczyny tych objawów i prawidłowo udzielić pierwszej pomocy. W każdym razie, jeśli stan dziecka nie ustabilizuje się w ciągu 12 godzin lub gwałtownie pogorszy się w krótszym czasie, konieczna jest konsultacja lekarska.

Autor artykułu: Alekseeva Maria Yurievna | Terapeuta

Edukacja: od 2010 do 2016 Praktykant szpitala terapeutycznego Centralnego Oddziału Lekarsko-Sanitarnego nr 21, Miasto Elektrostal. Od 2016 roku pracuje w Centrum Diagnostycznym nr 3.