Wole Hashimoto (hashimoto) - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Goiter Hashimoto (Hashimoto)

Zadowolony:

• Co to jest wole Hashimoto?
• Objawy wola Hashimoto
• Przyczyny wola Hashimoto
• Leczenie wola Hashimoto

Co to jest wole Hashimoto?

Wole Hashimoto (autoimmunologiczne zapalenie tarczycy) to przewlekłe zapalenie tarczycy wywołane chorobami autoimmunologicznymi. Układ odpornościowy pacjenta wytwarza przeciwciała atakujące komórki tarczycy. Na tle tej choroby często rozwija się pierwotna niedoczynność tarczycy.

Zapalenie tarczycy Hashimoto pojawia się zwykle po 50 latach u około 1% populacji. U kobiet choroba występuje znacznie częściej niż u mężczyzn. Objawy zostały po raz pierwszy opisane przez japońskiego chirurga Hakaru Hashimoto (alternatywna transkrypcja - Hashimoto) w 1912 roku.

Kliniczne warianty autoimmunologicznego zapalenia tarczycy Hashimoto:

• Forma przerostowa (hiperplastyczna), w której powstaje wole;
• Postać troficzna - tkanki łączne zastępują tkanki narządu, gruczoł zmniejsza się z powodu śmierci dużej liczby tyrocytów, występuje niedoczynność tarczycy (brak hormonów);
• Ogniskowa postać - dotyczy jednego płata tarczycy.

Objawy wola Hashimoto

W początkowych stadiach autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto (Hashimoto) przebiega niezauważalnie i przez długi czas objawy nie występują. Pacjenci skarżą się na ogólne zmęczenie i osłabienie. Głównym objawem jest wzrost lub zmiana kształtu tarczycy. Pacjent często tego nie zauważa. W większości przypadków choroba jest wykryta przypadkowo. Przy dużym wolu pacjenci skarżą się na ból i dyskomfort w szyi.

Długotrwałe istnienie wola może powodować ucisk okolicznych narządów - tchawicy i przełyku. Inne objawy to duszność, która nasila się w pozycji poziomej, utrata pamięci, zaparcia, upośledzenie funkcji seksualnych, obrzęki, pogorszenie stanu skóry, włosów, ich niezdrowy wygląd, łamliwe paznokcie.

Przyczyny wola Hashimoto

Obecnie przy obecnym poziomie rozwoju nauki uważa się, że choroba pojawia się z powodu wrodzonych zaburzeń kontroli immunologicznej, co pozwala na porównanie jej z wolem rozlanym toksycznym. Obie choroby są często związane z innymi patologiami autoimmunologicznymi niezwiązanymi z układem hormonalnym. Organizm pacjenta wytwarza przeciwciała, które wchodzą w konflikt ze składnikami gruczołu tarczowego, w wyniku czego dochodzi do jego autoimmunologicznego uszkodzenia.

Czynniki ryzyka autoimmunologicznego zapalenia tarczycy:

• Istniejące rozlane wole toksyczne;
• Zabiegi chirurgiczne na tarczycy;
• Historia patologii autoimmunologicznych;
• Procesy zapalne, choroby zakaźne;

• Krewni z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy.

Leczenie wola Hashimoto

Wstępną diagnozę ustala się wyłącznie w przypadku pojawienia się niedoczynności tarczycy, różnego rodzaju zagęszczenia tarczycy lub znacznego zwiększenia jej objętości.

W przypadku tej choroby testy laboratoryjne pokazują, że ilość przeciwciał we krwi jest znacznie wyższa niż normalnie. Hashimoto (Hashimoto) autoimmunologicznego zapalenia tarczycy nie należy mylić ze złośliwymi nowotworami tarczycy, zwłaszcza jeśli występuje gęste wole guzkowe. Należy zwrócić uwagę na zawartość określonych przeciwciał we krwi, aby wykluczyć możliwość wystąpienia raka.

Temat: Skuteczna metoda żywieniowa w leczeniu chorób autoimmunologicznych

Biopsja nakłucia dostarczy niezbędnych informacji podczas badania tarczycy. Bardzo ważna jest ocena zdolności gruczołu do wykonywania swoich funkcji. Badają poziom hormonów tarczycy, badają reakcję na radioaktywny jod, wykonują test z tyroliberyną.

Leczenie wola Hashimoto jest długotrwałe i może potrwać kilka lat. Dawkę hormonów dobiera się indywidualnie dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę charakterystykę wieku pacjenta, obecność lub brak chorób serca i naczyń. Ilość leku oblicza się w następujący sposób - 1,6 μg lewotyroksyny na każdy kilogram masy ciała pacjenta. Średnia dzienna dawka: 75-100 mg.

Przebieg terapii jest monitorowany poprzez oznaczanie ilości hormonów we krwi co 2 miesiące. Konieczne jest również stosowanie leków glukokortykosteroidowych. Najczęściej przepisywany jest prednizon. Zacznij od 40 mg dziennie. Czasami jest łączony z immunostymulantami. W przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego wskazana jest interwencja chirurgiczna przy dużej gęstości wola, także przy ucisku na przełyk i tchawicę. Operacja jest trudna do przeprowadzenia, ponieważ obejmuje dużą liczbę ważnych naczyń krwionośnych.

Chociaż te interwencje są praktykowane od dłuższego czasu, mogą prowadzić do paraliżu strun głosowych lub uszkodzenia przytarczyc. Ponadto operacja nie rozwiązuje całkowicie problemu. Bez względu na to, jak skuteczne jest to, pacjent przez całe życie będzie przyjmował leki hormonalne. Zawsze najlepiej jest rozważyć ryzyko. Nie powinieneś wybierać operacji, chyba że jest to absolutnie konieczne.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).