Szczepionka Przeciw Odrze - Skuteczność I Działania Niepożądane

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Skuteczność szczepionki przeciw odrze i działania niepożądane

Szczepionkę przeciwko odrze podaje się dzieciom w wieku 12 lub 15 miesięcy, które nie chorowały na odrę, a drugą szczepionkę dzieciom w wieku sześciu lat. Jest to konieczne do powstania odporności zbiorowej, a także w przypadku słabej odporności powstałej po pierwszym szczepieniu.

Zgodnie z kalendarzem szczepień szczepionka przeciw odrze jest podawana w tym samym czasie co szczepionka przeciw śwince, różyczce i wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.

Zadowolony:

• Skuteczność szczepionki przeciw odrze
• Przeciwwskazania do podania szczepionki
• Powikłania szczepienia przeciwko odrze
• Mity na temat zagrożeń związanych ze szczepionkami
• O czym powinni pamiętać rodzice

Skuteczność szczepionki przeciw odrze

Z zastrzeżeniem wszystkich zasad dotyczących szczepień, odporność rozwija się w prawie 100% przypadków u dzieci w drugim roku życia około miesiąca po wstrzyknięciu. Odporność trwa 25 lat i tylko w nielicznych przypadkach może z czasem zaniknąć.

Przeciwwskazania do podania szczepionki

Współczesna medycyna zidentyfikowała szereg przeciwwskazań, które zabraniają szczepienia dziecka.

Wcześniej lista ta była obszerniejsza, ale teraz została znacznie zmniejszona z kilku powodów:

• Wieloletnie doświadczenie w stosowaniu szczepień pozwoliło ustalić, że konsekwencje ich odmowy są dużo poważniejsze niż konsekwencje samych szczepień. Tak więc u dzieci zakażonych gruźlicą wszystkie choroby są bardzo trudne. Wcześniaki zakażone krztuścem mogą umrzeć z powodu infekcji. Jeśli dana osoba jest chora na cukrzycę, ma ciężki przebieg różyczki. Grypa prowadzi do poważnych powikłań u chorych na astmę oskrzelową. Jeśli takie dzieci nie zostaną zaszczepione, ich życie jest poważnie zagrożone.
• WHO przeprowadziła badania, które pozwoliły ustalić, że u dzieci z wymienionymi diagnozami okres poszczepienny nie różni się od okresu zdrowego dziecka. Ponadto szczepienia nie pogarszają przebiegu podstawowej patologii.

• Nowoczesne szczepionki są praktycznie pozbawione białek i substancji balastowych, co może powodować poważne komplikacje. Białko jaja w wielu roztworach nie jest nawet wykrywane, ponieważ jest w nich bardzo mało. Dlatego szczepienia można podawać dzieciom z alergią na białko kurze.

Przeciwwskazania do szczepienia mogą mieć następujące typy:

• Prawdziwe przeciwwskazania. Są one zawarte na liście wszystkich instrukcji dołączonych do każdej szczepionki. Są one również jasno określone we wszystkich zaleceniach międzynarodowych.
• Fałszywe przeciwwskazania. Nie można ich nawet nazwać przeciwwskazaniami w pełnym tego słowa znaczeniu. Chociaż niektórzy lekarze nadal nie szczepią dzieci z encefalopatią okołoporodową. Chociaż to przeciwwskazanie już dawno popadło w zapomnienie.
• Bezwzględne przeciwwskazania. Jeśli tak, dziecko nie jest szczepione.

• Względne przeciwwskazania. Są też prawdziwe, ale ostatnie słowo należy do lekarza. Tak więc, jeśli jesteś uczulony na białko kurze, dzieci nie otrzymują szczepionki przeciw grypie. Natomiast w przypadku epidemii choroby dziecko można zaszczepić, gdyż nasilenie reakcji alergicznej nie jest porównywalne z ciężkością powikłań grypy. W wielu krajach dzieci uczulone na białko kurze muszą być zaszczepione przeciwko grypie, ale przed wstrzyknięciem wykonuje się specjalne preparaty. Zapobiega rozwojowi ciężkiej reakcji alergicznej.
• Tymczasowe przeciwwskazania. Należą do nich przewlekłe choroby w ostrym stadium, ARVI, itp. Kiedy dziecko wyzdrowieje, zostanie zaszczepione.
• Stałe przeciwwskazania. Pozostają z dzieckiem na całe życie. Przykładem takich przeciwwskazań jest wrodzony niedobór odporności.
• Ogólne przeciwwskazania. Są takie same dla wszystkich typów szczepionek. Na przykład dzieci nie są szczepione na tle wysokiej temperatury ciała lub w ostrej fazie choroby.
• Prywatne przeciwwskazania. Są prawdziwe w przypadku niektórych szczepionek, ale inne można podać dziecku.

Prawdziwe przeciwwskazania to:

Nazwa szczepionki	Lista przeciwwskazań
Wszystkie szczepienia	Po wprowadzeniu pierwszej szczepionki u dziecka wystąpiły ciężkie reakcje: temperatura ciała wzrosła do 40 ° C, wystąpił obrzęk o średnicy ponad 8 cm. Obejmuje to również wstrząs anafilaktyczny, zapalenie stawów, obrzęk Quinckego itp.
Żywe szczepionki	Wrodzona niewydolność odporności, guzy nowotworowe, okres porodu.
BCG	Waga dziecka jest mniejsza niż 2 kg, powstanie blizny keloidowej w miejscu poprzedniego wstrzyknięcia, zakażenie wewnątrzmaciczne dziecka, zaburzenia neurologiczne o ciężkim przebiegu, uogólnione zakażenie BCG w wywiadzie rodzinnym, choroba hemolityczna noworodka, choroby ogólnoustrojowe skóry właściwej, HIV u kobiet w ciąży, niedobór odporności dziecka.
DTP	Napady, które występowały u dziecka wcześniej, ciężkie patologie neurologiczne.
Odra, różyczka, świnka	Alergia na aminoglikozydy, wstrząs anafilaktyczny, rozwijający się po wprowadzeniu białka kurzego.
Zapalenie wątroby typu B	Alergia na drożdże piekarskie, przedłużająca się żółtaczka u noworodka ze znacznym wzrostem poziomu bilirubiny we krwi.

Powikłania szczepienia przeciwko odrze

Szczepionka przeciw odrze rzadko powoduje skutki uboczne. U większości dzieci szczepienie przeciwko odrze nie powoduje żadnych powikłań, a tylko około 10% szczepień towarzyszy gorączka, objawy nieżytowe i niewielka wysypka. Jeśli masz skłonność do reakcji alergicznych, wysypka może pojawić się w pierwszych godzinach po szczepieniu. Drugiego lub trzeciego dnia wszystkie reakcje na lek znikają. W każdym razie dziecko nie stanowi zagrożenia dla innych.

Dzieci ze zwiększonym tłem alergicznym mogą mieć wysypkę, pokrzywkę, obrzęk Quinckego, w bardzo rzadkich przypadkach powikłania objawiają się wstrząsem anafilaktycznym na białko kurze.

Podwyższenie temperatury ciała u niektórych dzieci predysponowanych do takich powikłań może wywołać drgawki. Aby zapobiec takim konsekwencjom, zaleca się podanie dziecku paracetamolu piątego dnia po szczepieniu.

Jeśli temperatura ciała wzrośnie do 40 ° C, należy udać się do lekarza. Dziecko otrzyma pomoc medyczną, a szczepionka zostanie wysłana do badań do odpowiednich organów regulacyjnych. Jeśli takie przypadki są częstsze, należy wycofać partię szczepień i sprawdzić.

Odnotowano przypadki młodzieńczego stwardniającego zapalenia mózgu u dzieci, które wcześniej nie chorowały na odrę i które otrzymały szczepionkę przeciw odrze. Prawdopodobieństwo wystąpienia takiego powikłania wynosi jeden przypadek na milion dawek leku, czyli znacznie mniej niż w przypadku patologii. W przypadku odry podostre stwardniające zapalenie mózgu występuje w 6–22 przypadkach na milion przypadków. Szczepionka pomaga zapobiegać podostremu stwardniającemu zapaleniu mózgu poprzez redukcję odry, zgodnie z retrospektywnymi badaniami przeprowadzonymi przez Center for Disease Control.

Małopłytkowość jest niezwykle rzadka po podaniu trywakcyny, a jeszcze rzadsze są przypadki tej choroby po podaniu monoszczepionki.

W medycynie opisano również przypadek wstrząsu toksycznego wywołanego zakażeniem Staphylococcus aureus po kontaminacji otwartej ampułki leku.

Ważne jest, aby zrozumieć, co oznacza określenie „reakcje lokalne” i „reakcje ogólne”. Wszystkie z nich są wymienione w tabeli.

Lokalne manifestacje

Wspólne przejawy

Obrzęk tkanek. Miejscowe zaczerwienienie skóry. Wygląd pieczęci. Ból. Takie reakcje rozwijają się z powodu aseptycznego zapalenia w miejscu wstrzyknięcia. Może to być reakcja na sam roztwór lub uraz skóry i mięśni igłą. Szczepionki inaktywowane zawierają substancję pobudzającą miejscową reakcję. Jest to konieczne, aby więcej krwi napłynęło do miejsca wstrzyknięcia, co wzmocni odporność.

Reakcja hipertermiczna. Wysypki skórne. Płacz i zwiększony niepokój. Odmowa jedzenia. Zimno kończyn. Ból głowy, zawroty głowy. Częściej niż inne reakcje u dzieci pojawia się wysypka i rozwija się wysoka temperatura ciała. Wysypka występuje najczęściej po wstrzyknięciu z powodu chorób wirusowych (odra, różyczka itp.). Wynika to z faktu, że wirus przenika do skóry właściwej, ale nie szkodzi zdrowiu. Wzrost temperatury ciała jest naturalną reakcją organizmu, która wskazuje na aktywację odporności. Kiedy jego komórki wchodzą w kontakt z antygenem, uwalniają do krwi pirogeny. To właśnie te substancje są odpowiedzialne za hipertermię.

Państwowy Instytut Standaryzacji i Kontroli Szczepionek i Surowic wskazuje, że w ciągu 8 lat badań powikłania po wprowadzeniu jakiejkolwiek szczepionki nie przekroczyły 500! Na 100 000 dzieci, które nabawią się krztuśca, 4 000 umrze.

Mity na temat zagrożeń związanych ze szczepionkami

Na świecie istnieje ruch społeczny, który wskazuje, że szczepionki są niebezpieczne i całkowicie bezużyteczne. Ruch ten nazywa się antyszczepionkami.

O niepowodzeniu kampanii szczepień po raz pierwszy dyskutowano pod koniec XIX wieku. Sytuację komplikuje dziś fakt, że przygotowywane na zamówienie doniesienia z mediów, a także nienaukowe artykuły w Internecie nadal wpływają na umysły obywateli. Wielu z nich, nie posiadających wykształcenia medycznego, w ogóle nie rozumie, o co w tym chodzi, ale odmawia podania szczepionek swoim dzieciom. Co więcej, promują swoje fałszywe przekonania naukowe w swoim wewnętrznym kręgu.

Główne mity, które należy obalić:

• Szczepionki są podawane nie dla zdrowia, ale z powodu zmowy lekarzy i farmaceutów. Wiele osób jest przekonanych, że farmaceuci i lekarze zbierają fortuny na kampaniach szczepień. Ale dlaczego to przekonanie jest prawdziwe w przypadku szczepionek? Wszystkie branże farmaceutyczne pozwalają się wzbogacić, ale nie koncentrują się na tym. Szczepionki są produkowane w celu zapobiegania poważnym chorobom i ich powikłaniom, a nie dla zysku.
• Szczepionki są nieskuteczne. Ten mit obalają suche statystyki. Osoby zaszczepione rzadko chorują. Jeśli dojdzie do infekcji, infekcja będzie łagodna. Kiedy spotka ją niezaszczepiona osoba, na pewno zachoruje.

Wystarczy odwołać się do historii, aby ocenić skuteczność szczepionek. Ponad jedna trzecia świata zmarła na samą ospę. Wynalezienie szczepionki przeciwko tej chorobie umożliwiło powstrzymanie epidemii. W ciągu ostatnich 30 lat nie odnotowano przypadków ospy prawdziwej na świecie, a wszystko to dzięki szczepieniom.

• Żadne szczepionki nie są potrzebne. Większość osób, które zwracają uwagę na niepowodzenie szczepień, po prostu nie ma pojęcia o rzeczywistej częstotliwości występowania różnych infekcji. Myślą, że nie są powszechne. W rzeczywistości tak nie jest. Sześć lat szczepień dzieci przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B przyniosło oszałamiające rezultaty. Tak więc na 9 dzieci na 100 000 obecnie choruje nie więcej niż 1,6% na 100 000. Liczby te są również przeszacowane, ponieważ wielu rodziców odmawia szczepienia swoich dzieci. W rezultacie w społeczeństwie pojawia się warstwa ludzi pozbawiona odporności i będąca źródłem rozprzestrzeniania się chorób.

• Szczepionki mają negatywny wpływ na zdrowie ludzi. Możesz znaleźć informacje, że szczepionki zawierają rtęć, która powoduje autyzm u dzieci. Należy zauważyć, że organizm ludzki zawiera prawie wszystkie metale, w tym rtęć. Każdego dnia wraz z pokarmem w przewodzie pokarmowym i pożyczką do krwi dostają się różne pierwiastki śladowe i związki, ale w mikroskopijnych dawkach. W szczepionkach jest jeszcze mniej rtęci i jest ona potrzebna do zapewnienia bezpieczeństwa roztworu.

  Merkury nie może wywołać autyzmu. Nie musisz studiować specjalności medycznej, aby to zrozumieć. Jednak takie stwierdzenia negatywnie wpływają na świadomość obywateli, choć są absolutnie antynaukowe. To samo dotyczy epilepsji i innych patologii, które rzekomo mogą wywołać szczepionki.

• Szczepionki osłabiają odporność. Odporność po szczepieniu jest aktywowana, ale nie zmniejsza się. To oczywisty i naukowo udowodniony fakt.

O czym powinni pamiętać rodzice

• Nie należy kąpać dziecka w dniu szczepienia i następnego dnia. Nie zaleca się chodzenia z nim w tym samym okresie. Przechłodzenie ciała i kontakt z ludźmi może spowodować infekcję infekcją dróg oddechowych. W ciągu pierwszych dwóch dni obrona immunologiczna aktywnie wytwarza antygeny, więc obciążenie jej wzrasta. Dobrze, jeśli dziecko jest w tym czasie całkowicie zdrowe.
• Jeśli temperatura ciała dziecka wzrośnie o ponad 37,5 ° C, musisz podać mu środek przeciwgorączkowy.
• Aby zmniejszyć intensywność lokalnych objawów, konieczne jest zażywanie leku przeciwhistaminowego. Jednak wcześniej należy skonsultować się z lekarzem.
• W dniu podania szczepionki dziecko musi być zdrowe. Od momentu całkowitego wyzdrowienia po poprzedniej chorobie musi minąć co najmniej 14 dni. Przed zabiegiem dziecko powinno zostać zbadane przez lekarza. Wskazane jest oddanie krwi i moczu do analizy.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.