Leczenie Balanoposthitis U Mężczyzn - Lista Leków I Maści

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Leczenie balanoposthitis u mężczyzn

Zadowolony:

• Miejscowe leczenie balanoposthitis u mężczyzn
• Maści antybakteryjne
• Maści hormonalne
• Maści przeciwgrzybicze
• Rośliny lecznicze
• Antybiotyki stosowane w leczeniu zapalenia opuszki i żołędzi
• Interwencja operacyjna
• Środki zapobiegawcze zapobiegające zapaleniu balanoposthitis

Miejscowe leczenie balanoposthitis u mężczyzn

Miejscowe zabiegi w leczeniu balanoposthitis mają działanie pomocnicze. W złożonej terapii mają niemałe znaczenie, ponieważ pozwalają pozbyć się choroby w jak najkrótszym czasie.

Kąpiele lecznicze z roztworami antyseptycznymi to najczęstsza procedura, którą lekarze zalecają wszystkim swoim pacjentom z zapaleniem balanoposthitis. Do kąpieli możesz użyć następujących środków antyseptycznych:

Nadmanganian potasu (nadmanganian potasu)

Aby przygotować kąpiel, należy rozcieńczyć niewielką ilość nadmanganianu potasu w wodzie. Środek ten działa jak silny środek antyseptyczny, który jest patogenny dla większości bakterii. Możesz kupić nadmanganian potasu w dowolnej aptece. Jest dozowany w postaci proszku.

Roztwór powinien mieć lekko różowy kolor. Jeśli małe dziecko cierpi na zapalenie balanoposthitis, wystarczy go wykąpać w tym roztworze, otwierając główkę penisa podczas zabiegu. A w przypadku leczenia starszych dzieci i dorosłych mężczyzn należy rozcieńczyć proszek w szklance wody i opuścić tam penisa, również po wcześniejszym otwarciu głowy. Czas ekspozycji penisa w roztworze nadmanganianu potasu nie przekracza 10 minut. Zabieg można przeprowadzić do 3 razy dziennie.

Furacylina

Furacilin ma wyraźne działanie przeciwbakteryjne i antyseptyczne. Lek można kupić w postaci gotowego roztworu lub w postaci tabletek.

Jeśli ma postać roztworu, można go po prostu wlać do szklanki i użyć zgodnie z przeznaczeniem. Tabletki należy najpierw pokruszyć na proszek, a następnie rozpuścić w przegotowanej wodzie (2 tabletki należy pobrać na 250 ml wody).

Przy penisie głowa jest odsłonięta i opuszczona do przygotowanego roztworu. Procedura trwa około 10 minut. Możesz to powtórzyć do 3 razy dziennie.

Levomekol

Ten lek zawiera chloramfenikol i metylouracyl. Pierwsza substancja to antybiotyk o szerokim spektrum działania, który jest aktywny przeciwko dużej liście mikroorganizmów chorobotwórczych. Druga substancja działa regenerująco i regenerująco. Levomekol to lek, który można stosować w leczeniu różnego rodzaju zapalenia opuszki i żołędzi.

Przeciwwskazania do stosowania leku: grzybicze zakażenie skóry, łuszczyca, egzema i nadwrażliwość na jego składniki.

Z reguły lek jest dobrze tolerowany, ale nie wyklucza się takich reakcji ubocznych, jak swędzenie, pieczenie, wysypki skórne, zapalenie skóry, pokrzywka i obrzęk tkanek. Jeśli po nałożeniu maści wystąpią podobne objawy, należy zaprzestać jej stosowania i skonsultować się z lekarzem. Lek nie jest stosowany w leczeniu dzieci poniżej 3 roku życia.

Przed nałożeniem maści zewnętrzne narządy płciowe należy umyć i osuszyć, skóra musi być czysta. Bandaż z maścią nakłada się na penisa i pozostawia na noc. Przebieg leczenia może trwać około 5 dni.

Maść Xeroform

Ten lek ma wyraźne działanie antyseptyczne, przeciwzapalne i wysuszające.

Z reguły maść nie daje skutków ubocznych. Nie można jednak wykluczyć reakcji alergicznych w miejscu aplikacji. Zdarzają się, gdy występuje indywidualna nietolerancja składników leku. Dlatego w przypadku uczucia pieczenia lub swędzenia maść należy zmyć wodą i skonsultować się ze specjalistą.

Przed nałożeniem maści należy dokładnie umyć genitalia, a dopiero potem nałożyć na dotknięty obszar bandażem z lekiem. Aby zapewnić efekt terapeutyczny, pozostawia się na noc. Przebieg leczenia trwa do 5 dni.

Lorinden, Lokakorten, Lokasalen

Wszystkie te leki mają jeden główny składnik aktywny - piwalan flumetazonu.

Maść z takim składnikiem pomaga wyeliminować stany zapalne, usuwa objawy alergiczne. Jest to lek hormonalny, który jest skuteczny w leczeniu zapalenia żołędzi i napletka wywołanego reakcjami autoimmunologicznymi organizmu. Pomaga dobrze radzić sobie ze swędzeniem, silnym bólem i stanem zapalnym.

Lorinden

Maść Lorinden oprócz flumetazonu zawiera kwas salicylowy. Nie jest stosowany w leczeniu grzybiczych infekcji skóry, wirusowego i bakteryjnego zapalenia napletka i napletka. Przeciwwskazania to także obecność wrzodów płaczących i dzieciństwa.

Maść nakłada się na penisa cienką warstwą nie więcej niż 3 razy dziennie. Kiedy proces zapalny zaczyna ustępować, liczbę aplikacji należy zmniejszyć do 1-2 razy. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać 3 tygodni. Dozwolone jest również nałożenie maści w postaci bandaża i pozostawienie na jeden dzień.

Możliwe skutki uboczne: pieczenie, swędzenie, suchość skóry. Jeśli lek jest stosowany zbyt długo, rozwijają się reakcje charakterystyczne dla hormonów glukokortykoidowych: atrofia skóry, plamica, zapalenie skóry, trądzik steroidowy itp.

Locacorten

Ta maść jest podobna do Lorinden w swoim składzie i działaniu. Zawiera również flumetazon i kwas salicylowy, który jest glukokortykosteroidem i środkiem keratolitycznym.

Nakłada się na uszkodzony obszar skóry cienką warstwą 1-3 razy dziennie. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać 2 tygodni.

Aby zapobiec nawrotowi choroby, maść należy nakładać przez 1 tydzień, 1 raz dziennie. Efekty uboczne są podobne do tych, które występują podczas stosowania maści Lorinden.

Maści antybakteryjne

Istnieje wiele maści zawierających w swoim składzie antybiotyk. Lekarz musi zalecić określony lek. Wybór zależy od tego, które bakterie wywołały rozwój balanoposthitis, a także od wrażliwości mikroorganizmów na określony rodzaj antybiotyku. Aby ustalić tę kwestię, konieczne jest przeprowadzenie antybiotyku.

Maści hormonalne

Maść prednizolonowa

Maść zawiera główny składnik aktywny - prednizolon. Jest to lek hormonalny o wyraźnym działaniu przeciwzapalnym i przeciwhistaminowym. Nałożenie maści pomaga szybko zlikwidować obrzęki, swędzenie i ból. Lek jest przepisywany na zapalenie balanoposthitis, które ma charakter autoimmunologiczny. Narzędzie szybko eliminuje wszystkie negatywne objawy choroby, jednak zabrania się stosowania maści dłużej niż 7 dni z rzędu.

Przed nałożeniem należy dokładnie umyć i wysuszyć penisa. Lek nakłada się cienką warstwą i pozostawia na noc. Przy ciężkim przebiegu choroby i ciężkich objawach możliwe jest 2-3-krotne stosowanie leku.

Przeciwwskazania do stosowania leku: infekcja wirusowa, bakteryjna lub grzybicza, gruźlica skóry, kiła, choroby nowotworowe, obecność owrzodzeń i ran na powierzchni penisa. Maści nie stosuje się w leczeniu dzieci poniżej 2 roku życia. Inne zakazy jego stosowania to trądzik, trądzik różowaty.

Lek może powodować wiele skutków ubocznych, szczególnie przy nadmiernym stosowaniu lub zbyt długim stosowaniu. Przede wszystkim dotyczy to bezpośrednio obrabianej powierzchni. Możliwe jest zaczerwienienie skóry, pojawienie się swędzenia, pieczenia, obrzęku, trądziku.

Locoid

Jest to maść hormonalna do użytku zewnętrznego. Zawiera substancję czynną zwaną 17-maślanem hydrokortyzonu. Stosowanie maści pomaga złagodzić stany zapalne, wyeliminować swędzenie i zmniejszyć obrzęk tkanek. Lek praktycznie nie jest wchłaniany do krwiobiegu przy stosowaniu miejscowym i gromadzi się tylko w ziarnistej warstwie naskórka.

Locoid nie jest przepisywany w leczeniu wirusowego, bakteryjnego i grzybiczego zapalenia balanoposthitis. Maść polecana jest do leczenia stanów zapalnych wywołanych procesami autoimmunologicznymi.

Lek nakłada się na czysty penis od 1 do 3 razy dziennie. Nie należy stosować więcej niż 30-60 g leku tygodniowo.

Jeśli chodzi o skutki uboczne, Locoid rzadko je wywołuje, za główny uważa się swędzącą skórę. Maść można stosować u dzieci powyżej 6. miesiąca życia.

Advantan

Ta maść zawiera substancję czynną, taką jak metyloprednizolon. Służy do eliminowania ciężkich stanów zapalnych, swędzenia i alergicznych objawów zapalenia opuszki balanowej. Nałożenie maści pomaga zmniejszyć obrzęk, podrażnienie i ból. Lek nie jest stosowany w leczeniu wirusowych, gruźliczych i syfilitycznych zmian skórnych.

Lek nakłada się na umyty i wysuszony penis raz dziennie. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać 12 tygodni.

Najczęściej maść jest dobrze tolerowana przez pacjentów. Niezwykle rzadko występują reakcje skórne, takie jak swędzenie, pieczenie, rumień, pęcherzowe wysypki.

Elidel

Lek zawiera substancję czynną o nazwie pimekrolimus. Ma wyraźne działanie przeciwzapalne.

Lek nie jest stosowany w leczeniu wirusowego, grzybiczego lub bakteryjnego zapalenia balanoposthitis w ostrej fazie.

Krem nakłada się na penisa cienką warstwą, a następnie delikatnie wciera, aż do całkowitego wchłonięcia. Częstotliwość stosowania - 2 razy dziennie.

Najczęstsze skutki uboczne stosowania leku to pieczenie, swędzenie i zaczerwienienie skóry w miejscu aplikacji.

Maści przeciwgrzybicze

Maści przeciwgrzybicze stosuje się w leczeniu grzybiczego zapalenia opuszki i żołędzi. Są przepisywane w przypadku wyjaśnienia grzybiczego charakteru choroby. Lek jest wybierany w zależności od rodzaju drobnoustroju drożdżopodobnego wywoływał rozwój zapalenia.

Klotrimazol

Krem do użytku zewnętrznego z substancją czynną o tej samej nazwie. Posiada szerokie spektrum działania przeciwgrzybiczego. Lek jest skuteczny przeciwko grzybom drożdżopodobnym i pleśniowym. Ponadto jest szkodliwy dla gronkowców, paciorkowców, Trichomonas i niektórych bakterii Gram-ujemnych.

Lek nie ma przeciwwskazań do stosowania. Są smarowane wcześniej umytym i wysuszonym penisem 2-3 razy dziennie. Kurs ma indywidualny czas trwania.

Możliwe skutki uboczne: pieczenie i swędzenie w miejscu podania leku. Możliwe są reakcje alergiczne, łuszczenie się skóry, rumień, podrażnienie i obrzęk.

Jeżeli po 4 tygodniach regularnego stosowania kremu powrót do zdrowia nie nastąpi, należy ponownie rozważyć rozpoznanie.

Kandyd

Cream Candide jest analogiem kremu Clotrimazole i zawiera dokładnie tę samą substancję czynną. Dlatego wszystkie zalecenia dotyczące stosowania leku są podobne do leku opisanego powyżej.

Omokonazol, Mikogal i Mikonazol

Te kremy mają podobny skład i zawierają substancję czynną zwaną mikonazolem. Lek skutecznie zwalcza grzyby drożdżopodobne z rodzaju Candida, dermatofity i inne mikroorganizmy grzybicze. Ponadto krem pomaga niszczyć paciorkowce i gronkowce, które bardzo często wywołują powikłania grzybiczego zapalenia opuszki i żołędzi.

Miejscowe stosowanie leku eliminuje swędzenie, zmniejsza obrzęk i wspomaga wczesne gojenie się ran.

Krem nakłada się na dotknięty obszar narządu płciowego 2 razy dziennie. Najpierw należy umyć penisa czystą wodą i mydłem i osuszyć papierem lub ręcznikiem.

Z reguły lek jest dobrze tolerowany, ale w niektórych przypadkach może wywołać rozwój reakcji alergicznych, w tym swędzenie, wysypkę, zaczerwienienie i suchość skóry.

Krem nie jest stosowany na opryszczkę, na tle niewydolności nerek lub wątroby, a także na indywidualną nietolerancję pochodnych imidazolu.

Terbinafina

Jest to krem zawierający główny składnik aktywny chlorowodorek terbinafiny. Posiada szerokie spektrum działania przeciwgrzybiczego i jest skuteczny w zwalczaniu pleśni, dimorfii, drożdży i dermatofitów. Lek może być stosowany w leczeniu zapalenia opuszki i opuszki prącia u dorosłych i dzieci powyżej 3 lat.

Krem nakłada się na czystego penisa, z którego należy usunąć całą resztkową wilgoć. Jeśli efekt leczenia nie występuje przez 3 tygodnie, należy zrewidować schemat terapeutyczny.

Krem nie jest stosowany w leczeniu mężczyzn z przewlekłą niewydolnością nerek i wątroby.

Rośliny lecznicze

Rośliny lecznicze o właściwościach antyseptycznych: szałwia, rumianek, babka lancetowata, dziurawiec, nagietek, sznurek, kora dębu.

Z powyższych ziół należy wybrać jedno i przygotować z niego napar (2 łyżki suchych surowców wlewa się do 200 ml wrzącej wody). Po ostygnięciu leku do komfortowej temperatury, penis z otwartą głową umieszcza się w szklance. Czas ekspozycji wynosi około 20 minut. Możesz powtórzyć zabieg do 6 razy dziennie. Kurs trwa 5 dni.

Wszystkie te rośliny mają wyraźne działanie antyseptyczne i przeciwzapalne. Mogą pomóc zmniejszyć objawy zapalenia, niszcząc bakterie, które go spowodowały. Oprócz kąpieli można również stosować maści lecznicze, które nakłada się miejscowo, na przykład preparat z nalewką z nagietka.

Antybiotyki stosowane w leczeniu zapalenia opuszki i żołędzi

Balanoposthitis wymaga wyznaczenia ogólnoustrojowych środków przeciwbakteryjnych tylko wtedy, gdy choroba ma charakter zakaźny lub towarzyszy jej wystąpienie zgorzeli, pojawienie się wrzodów i inne poważne powikłania.

Zasady przyjmowania antybiotyków na zapalenie balanoposthitis:

• Lek powinien zostać przepisany przez lekarza na podstawie analizy przeprowadzonej w celu określenia rodzaju bakterii i ich wrażliwości na określony lek.
• Samodzielne podawanie antybiotyków na zapalenie balanoposthitis jest niedopuszczalne.
• Łagodne postacie choroby nie wymagają antybiotykoterapii.
• Musisz brać leki ściśle według zaleceń swojego lekarza.
• Antybiotyki należy zawsze pić w tym samym czasie. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że nie przyniosą one pożądanego efektu.

Leczenie niespecyficznego bakteryjnego zapalenia żołędzi i napletka

Leki przeciwbakteryjne przepisywane w leczeniu zapalenia opuszki balanowej:

1. Cefazolina. Lek ma dwie formy uwalniania: w tabletkach i proszku, który służy do przygotowania roztworu, a następnie jest podawany domięśniowo. Lekarze zalecają stosowanie zastrzyków domięśniowych w przypadku bakteryjnego zapalenia balanoposthitis, ponieważ efekt takiego leczenia jest znacznie wyższy niż w przypadku doustnego podawania leku.

   Dawkowanie:

   • Dorośli 0,5-1,0 g domięśniowo. Do rozcieńczenia stosuje się sól fizjologiczną. Wpisz 6-8 razy dziennie.
   • Dzieci 20-50 mg / kg. Otrzymaną dawkę należy podzielić na 3 lub 4 dawki dziennie.

   Lek ma przeciwwskazania do stosowania, w tym reakcję alergiczną na składniki, które go tworzą.

2. Ceftriakson. Lek ten należy do grupy cefalosporyn. Ma szeroki zakres działania przeciwbakteryjnego i jest dość skuteczny w leczeniu balanoposthitis, nawet jeśli inne antybiotyki nie przyniosły pożądanego rezultatu.

   Lek ma dwie formy uwalniania: w tabletkach oraz w proszku, który służy do przygotowania zastrzyków. Lekarze zalecają stosowanie iniekcji leku, co umożliwia zwiększenie jego skuteczności.

   Dawkowanie:

   • Dzieci poniżej 12 lat: 20-100 mg / kg.
   • Dzieci powyżej 12 lat i dorośli: 1-2 g raz dziennie. Aby przygotować roztwór do wstrzykiwań, użyj roztworu soli fizjologicznej.

   Lek nie jest przepisywany osobom ze skłonnością do krwawień, pacjentom z zapaleniem jelit. Przebyta reakcja alergiczna na cefalosporyny jest bezpośrednim przeciwwskazaniem do podania tego leku.

3. Azytromycyna (nazwy handlowe leków: Sumamed, Zimax, Azinox, Sumazid, Zitrolide). Lek ten należy do farmaceutycznej grupy makrolidów. Posiada szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego. W przypadku balanoposthitis najczęściej przepisywana jest tabletkowa postać uwalniania leku.

   Przyjmować 2-4 tabletki 1 raz dziennie, przed posiłkami.

   Przeciwwskazania: zaburzenia w funkcjonowaniu nerek, wątroby i serca.

Leczenie rzeżączki balanoposthitis

Aby pacjent mógł pozbyć się balanoposthitis wywołanego przez gonokoki, lekarz może przepisać jeden z następujących leków przeciwbakteryjnych:

1. Cefiksym. Lek ten należy do grupy antybiotyków beta-laktamowych. Jest wysoce aktywny przeciwko mikroorganizmom wywołującym rzeżączkę. Postać leku: tabletki 200 lub 400 mg.

   Dawkowanie dla różnych grup wiekowych:

   • Dzieci poniżej 12 roku życia: 4-8 mg / kg, co 12 godzin.
   • Dzieci powyżej 12 lat i dorośli: 1 tabletka 400 mg lub 2 tabletki 200 mg na dobę.

   Czas trwania kursu powinien ustalić lekarz na podstawie stanu pacjenta.

   Lek nie jest przepisywany na indywidualną nietolerancję antybiotyków beta-laktamowych.

2. Ciprofloxacin. Lek ten należy do grupy fluorochinolonów. Działa na większość bakterii wywołujących rozwój zakażeń układu moczowo-płciowego, w tym przeciwko gonokokom. Lek jest dostępny w postaci tabletek i proszku do wstrzykiwań.

   Cyprofloksacyna jest przepisywana w leczeniu dorosłych pacjentów w dawce 500 mg. 100 mg leku podaje się dożylnie. Przebieg leczenia ustala lekarz.

   Przeciwwskazania: poniżej 15 roku życia.

3. Ofloksacyna. Lek ten również należy do grupy fluorochinolonów i jest lekiem z wyboru w leczeniu rzeżączkowego zapalenia opuszki i żołędzi.

   Dawka: 400 mg raz. Przebieg leczenia określa lekarz prowadzący.

   Przeciwwskazania: padaczka, poniżej 15 roku życia.

Leczenie Trichomonas balanoposthitis

W leczeniu balanoposthitis, wywołanego przez Trichomonas, przepisuje się metronidazol. Jego nazwy handlowe to Trichopolum i Metrogyl.

Sposób stosowania:

• 250 mg - dzieci 1-5 lat.
• 375 g - dzieci w wieku 6-10 lat.
• 500 mg - młodzież w wieku 11-15 lat.
• 0,5 g 2 razy dziennie - dla dorosłych. Możliwa jest pojedyncza dawka leku w dawce 2 g.

Przeciwwskazania: choroby układu krwiotwórczego i nerwowego.

Leczenie drożdżakowego zapalenia balanoposthitis

W leczeniu drożdżakowego zapalenia balanoposthitis stosuje się Flukonazol (analogi: Flucostat, Diflucan).

Lek ten działa na drobnoustroje drożdżopodobne z rodzaju Candida. Jest dostępny w postaci kapsułek do podawania doustnego.

Aby pozbyć się choroby, wymagana jest pojedyncza dawka leku w dawce 0,2-0,4 g dziennie. Przebieg leczenia ustala lekarz i zależy od nasilenia stanu zapalnego.

Przeciwwskazania: wiek poniżej 1 roku.

Leczenie opryszczkowego zapalenia opryszczki i opryszczki

W leczeniu infekcji opryszczki stosuje się Acyclovir (nazwy handlowe: Acivir, Acyclovir-Acri, Acyclovir BMS, Herperax, Ciclovax, Acyclovir Virolex, Lizavir, Herpesin, Lovir, Zovirax, Supraviran, Acyclovir Hexal, Medovir, Cevirin).

Acyklowir jest wysoce aktywny przeciwko wirusom opryszczki. W przypadku dorosłych pacjentów przepisuje się go w dawce 0,2 g, 5 razy dziennie. Zrób sobie przerwę przed nocnym odpoczynkiem.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja składników leku, wiek do 3 lat (dla postaci tabletki leku).

Interwencja operacyjna

W przypadku balanoposthitis operacja jest zalecana w przypadku, gdy choroba ma ciężki przebieg:

• Jeśli zapalenia nie można zatrzymać za pomocą leków, co prowadzi do przewlekłości choroby. Przed wysłaniem pacjenta na operację należy zaczekać do ustąpienia ostrego procesu.
• Jeśli rozwinie się stulejka bliznowata. Powikłanie to jest konsekwencją częstych nawrotów choroby i charakteryzuje się powstawaniem blizn na napletku. W rezultacie znacznie się zwęża, co uniemożliwia normalne odsłonięcie głowy męskich narządów płciowych.

Operacja balanoposthitis nazywa się „obrzezaniem” (circumcisio).

Środki zapobiegawcze zapobiegające zapaleniu balanoposthitis

Aby zapobiec rozwojowi choroby, wymagane są następujące zalecenia:

• Przestrzegaj zasad higieny intymnej.
• Regularnie zmieniaj bieliznę.
• Odmawiaj rozwiązłego seksu.
• Kobieta nie powinna mniej uważnie przestrzegać higieny intymnej, aby nie sprowokować rozwoju balanoposthitis u swojego partnera seksualnego. Ważne są również regularne wizyty kontrolne u ginekologa.
• Młodych chłopców należy kąpać w wodzie z dodatkiem odrobiny nadmanganianu potasu.
• Jeśli główka penisa nie otwiera się dobrze u dziecka, należy trzymać ją przez kilka minut w ciepłej wodzie. Po tym napletek łatwiej się odsunie, a higiena będzie lepiej wykonana.
• Dziecko płci męskiej powinno być regularnie badane przez chirurga dziecięcego (zgodnie z planem).

Autor artykułu: Lebedev Andrey Sergeevich | Urolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Andrologia” uzyskany po odbyciu rezydentury w Klinice Urologii Endoskopowej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Podyplomowego w centrum urologicznym Centralnego Szpitala Klinicznego nr 1 Kolei Rosyjskich SA (2007). Studia podyplomowe zostały tu ukończone do 2010 roku.