Desrinitis Z Migdałkami - Wskazania, Zalety I Wady

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Desrinitis z migdałkami

Migdałki to nieprawidłowo przerośnięte tkanki migdałka nosowo-gardłowego. Chorobę najczęściej rozpoznaje się u dzieci w wieku od 3 do 7 lat, chociaż czasami dorośli mogą zachorować. W przypadku migdałków występują trudności w normalnym oddychaniu przez nos, nocne chrapanie, zmiany głosu, nieżyt nosa. Choroba jest groźna ze względu na jej powikłania, w tym: upośledzenie słuchu, obniżoną odporność ogólną, wady zgryzu, opóźnienie rozwoju, częste infekcje itp. Z tego powodu migdałki należy leczyć niezwłocznie.

Jeśli rozpoczniesz terapię we wczesnych stadiach rozwoju choroby, możesz zrezygnować z metod zachowawczych. Gdy migdałki są uruchomione, nie będzie można uniknąć operacji. Desrinitis to lek często przepisywany na migdałki. Pomaga złagodzić stany zapalne i wyeliminować główne objawy choroby.

Zadowolony:

• Ogólna charakterystyka produktu leczniczego
• Wpływ Desrinitis w migdałkach
• Jak stosować zapalenie zatok w leczeniu migdałków?
• Potencjalna szkoda
• Kiedy leku nie można użyć
• Ważna informacja
• Plusy i minusy Dezrinit

Ogólna charakterystyka produktu leczniczego

Desrinitis to spray do nosa dostępny w plastikowych butelkach wyposażonych w dozownik. Głównym składnikiem aktywnym jest monohydrat pirośluzanu mometazonu, miejscowy glukokortykosteroid. Również skład leku zawiera składniki pomocnicze (polisorbat, monohydrat kwasu cytrynowego itp.), Ale nie mają one żadnego wpływu na przebieg choroby.

Ciecz w fiolce z lekiem ma mleczny kolor, jest reprezentowana przez jednorodną zawiesinę. W sprzedaży dostępne są fiolki zawierające 60 i 140 dawek.

Wpływ Desrinitis w migdałkach

Właściwości lecznicze leku Dezrinit określa jego główny składnik aktywny - mometazon.

Zastosowanie aerozolu do nosa w migdałkach może przynieść następujące efekty:

• Lek całkowicie blokuje kaskadę reakcji zapalnej, blokując produkcję mediatorów stanu zapalnego (substancji, które organizm sam syntetyzuje w celu zwalczania infekcji).
• Zmniejszenie obrzęku tkanek, ułatwienie oddychania przez nos.
• Zapobieganie dalszemu niszczeniu tkanki limfatycznej.

• Zmniejszenie wielkości wegetacji migdałków, co często pozwala uniknąć interwencji chirurgicznej. Desrinitis jest przepisywany nawet na migdałki trzeciego stopnia.
• Wyleczyć wydzielnicze zapalenie ucha środkowego jako powikłanie migdałków.
• Poprawa napowietrzania zatok przynosowych, samoistna higiena jamy nosowej, rozładowanie przetok, które wcześniej były blokowane przez przerośniętą tkankę migdałków.
• Eliminacja objawów alergii.

Lek jest przepisywany dzieciom, które przeszły zabieg adenotomii, co pozwala uniknąć powtarzających się operacji.

Po miejscowym podaniu leku możliwe jest wytworzenie jego maksymalnego stężenia w jamie nosowo-gardłowej bezpośrednio na migdałkach. Dlatego efekt pojawia się szybko i utrzymuje się dość długo.

Jak stosować zapalenie zatok w leczeniu migdałków?

Przed pierwszym użyciem leku, zaraz po otwarciu butelki, wystarczy 10 „pustych” naciśnięć dozownika. Należy to zrobić, aby ustalić stereotypowy wzrost dawki. Jednorazowo z dozownika wypływa 100 mg leku (50 μg mometazonu). Jeśli lek jest używany regularnie, ponowna kalibracja nie jest wymagana. Pod warunkiem, że butelka była nieaktywna przez dwa tygodnie, przed użyciem konieczne będzie powtórzenie dziesięciu naciśnięć.

Energicznie wstrząsnąć butelką przed wstrzyknięciem leku do jamy nosowej. Przed płukaniem jamy nosowej należy ją przepłukać solą fizjologiczną lub innym środkiem antyseptycznym. Im czystsze kanały nosowe, tym skuteczniejsze będzie leczenie.

Jeśli chodzi o dawkowanie, jego średnie wartości są równe dwóm wstrzyknięciom do każdego kanału nosowego raz na uderzenie. Lekarz powinien dobrać dawkę, ponieważ można ją zmienić w zależności od ciężkości stanu pacjenta. Jeśli to konieczne, częstotliwość stosowania leku zwiększa się do dwóch razy dziennie.

W przypadku leczenia dzieci można spróbować rozpocząć leczenie od pojedynczego wstrzyknięcia do każdego nozdrza, które powtarza się raz dziennie. Jeśli nie ma efektu, wykonuje się dwa wstrzyknięcia do każdego nozdrza. Gdy możliwe jest uzyskanie kontroli obrazu klinicznego, dawkę ponownie zmniejsza się.

Efektu stosowania leku Dezrinit można spodziewać się po 12 godzinach od pierwszego użycia.

Ważne zasady używania fiolki z lekiem, które zapobiegają rozwojowi atrofii błony śluzowej nosa:

• Butelkę wkłada się do nozdrza ściśle pionowo.
• Spryskać lek do prawego nozdrza lewą ręką, a do lewego nozdrza prawą ręką.
• Niemożliwe jest przekroczenie zalecanej liczby wstrzyknięć.

Lek może być używany przez długi czas. Czasami jest przepisywany na okres od 9 miesięcy do roku. Nie wpływa to na skuteczność leku, a atrofia tkanek nie jest obserwowana w kanałach nosowych. W leczeniu migdałków zaleca się stosowanie leku w cyklach 1-3 miesięcy, a następnie 1-2 miesiące przerwy. Następnie przebieg leczenia można powtórzyć.

Potencjalna szkoda

Stosowanie leku Desrinit wiąże się z szeregiem działań niepożądanych, chociaż w większości przypadków lek jest dobrze tolerowany przez pacjentów.

Najczęstszymi negatywnymi objawami zdrowotnymi są: bóle głowy, krwawienia z nosa, pieczenie w jamie nosowej, powstawanie wrzodów na błonie śluzowej nosa.

Reakcje alergiczne, takie jak skurcz oskrzeli, duszność, obrzęk naczynioruchowy lub wstrząs anafilaktyczny, są niezwykle rzadkie. Rzadkie działania niepożądane obejmują również perforację przegrody nosowej, podrażnienie ściany gardła, zaburzenia węchu i smaku, podwyższone ciśnienie śródczaszkowe, zaćmę lub jaskrę.

Kiedy leku nie można użyć

Nie zaleca się przepisywania leku matkom karmiącym piersią, a także kobietom w ciąży. Nie należy stosować leku Dezrinit w leczeniu dzieci poniżej drugiego roku życia.

Inne przeciwwskazania do stosowania:

• Obecność indywidualnej nadwrażliwości na składniki składające się na Dezrinit.
• Niedawno przełożona operacja nosa.
• „Świeży” uraz nosa. Lek nie jest przepisywany, dopóki rana nie zostanie całkowicie wyleczona.

Następujące stany nie są przeciwwskazaniem, ale szczególnej ostrożności przy przepisywaniu leku wymagają następujące stany: infekcja dróg oddechowych, uszkodzenie oczu, długotrwałe i powolne zapalenie błony śluzowej nosa wywołane przez bakterie, grzyby lub mieszaną florę chorobotwórczą.

Ważna informacja

Ogólnoustrojowa dostępność leku jest mniejsza niż 0,1%. Oznacza to, że praktycznie nie przedostaje się do krwiobiegu i nie rozprzestrzenia się po całym organizmie. Przy tej okazji przeprowadzono badania kliniczne, które pozwoliły ustalić, że u dzieci, które przez rok przyjmowały terapię z Desrinitis, nie doszło do zaburzeń wzrostu i rozwoju, synteza kortykosteroidów przez nadnercza nie uległa zmianie. We krwi lek nie jest określany żadnymi dostępnymi metodami.

Błona śluzowa nosa podczas stosowania leku nie ulega zmianom zanikowym, pomimo długotrwałego leczenia lekiem Dezrinit. Jednak stosowanie kortykosteroidów zawsze niesie ze sobą ryzyko atrofii tkanek, dlatego konieczne jest okresowe badanie otolaryngologa.

Jeśli u pacjenta rozwinie się infekcja grzybicza podczas leczenia, musi porzucić zapalenie dezrinitis.

Na tle leczenia Dezrinitis obserwuje się tłumienie odporności miejscowej. Wymaga to szczególnej troski ze strony pacjenta. Musi zminimalizować kontakt z zarażonymi ludźmi, ponieważ szanse na infekcję są znacznie zwiększone.

Zarówno dzieci, jak i dorośli otrzymujący donosowe leczenie glikokortykosteroidami powinni znajdować się pod nadzorem lekarza.

Lek może być stosowany w leczeniu migdałków migdałkowych u osób z astmą oskrzelową. U takich pacjentów usprawnienie oddychania przez nos pomaga ustabilizować ich stan.

Desrinitis nie jest w stanie walczyć z patogenną florą. Dlatego jeśli chorobę wywołują nie tylko alergeny, ale także wirusy, bakterie lub grzyby, wymagane będzie leczenie określonymi lekami.

Przedawkowanie leku jest mało prawdopodobne, ponieważ jego biodostępność jest wyjątkowo niska. Jeśli jednak podano dawkę znacznie przekraczającą dopuszczalną, należy skonsultować się z lekarzem i spędzić trochę czasu pod okiem specjalistów. Nie należy podejmować żadnych szczególnych środków.

Nie zaleca się jednoczesnego łączenia leku Dezrinit z innymi lekami z grupy glikokortykosteroidów. Może to prowadzić do zahamowania czynności nadnerczy.

Należy pamiętać, że lek nie może być przechowywany dłużej niż 2 miesiące, jeśli został otwarty. Jeżeli integralność opakowania nie jest naruszona, okres trwałości produktu leczniczego wynosi 2 lata.

Plusy i minusy Dezrinit

Zalety leku Dezrinit:

• Lek pozwala nie tylko wyeliminować objawy zapalenia gruczołu krokowego, ale także leczyć chorobę.
• W niektórych przypadkach lek pozwala uniknąć operacji mającej na celu usunięcie przerośniętej tkanki migdałków.
• Lek, w przeciwieństwie do większości innych glikokortykosteroidów, nie prowadzi do atrofii błony śluzowej nosa i zatok.
• Lek może być używany przez długi czas.
• Efekt leczniczy pojawia się szybko.

Wady leku Dezrinit:

• Lek jest dostępny na receptę.
• Może powodować skutki uboczne.
• Lek ma przeciwwskazania.
• Lek osłabia miejscową odporność, co zwiększa ryzyko zarażenia się chorobami zakaźnymi.
• Lek ma ograniczenie wiekowe. Nie jest przepisywany dzieciom poniżej drugiego roku życia, chociaż migdałki migdałkowe nie są często diagnozowane w tym wieku.
• Lek nie ma działania przeciwwirusowego, przeciwgrzybiczego ani przeciwbakteryjnego.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.