Terapia Fotodynamiczna Szyjki Macicy: Wady I Zalety, Etapy

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Terapia fotodynamiczna szyjki macicy

Terapia fotodynamiczna to jedna z najnowszych metod leczenia raka. Jej istota sprowadza się do selektywnej kumulacji fotouczulacza przez guz po podaniu dożylnym lub miejscowym. Następnie rak jest napromieniany źródłem światła (laserowym lub nielaserowym). W rezultacie w dotkniętych tkankach zachodzi reakcja z uwolnieniem tlenu singletowego. Prowadzi to do śmierci komórek rakowych.

Korzystne różnice między leczeniem fotodynamicznym a standardowymi procedurami usuwania guzów nowotworowych sprowadzają się do następujących czynników:

• Podczas zabiegu odporność pacjenta nie spada.
• U pacjenta nie występują reakcje toksyczne.
• Nie ma powikłań miejscowych i ogólnoustrojowych.
• Zabieg można powtórzyć kilka razy.
• Hospitalizacja pacjenta nie zawsze jest wymagana.

Zadowolony:

• Co to jest terapia fotodynamiczna?
• Etapy terapii fotodynamicznej
• Zastosowanie terapii fotodynamicznej w leczeniu pacjentów onkologicznych
• Korzyści z obróbki fotodynamicznej
• Wady terapii fotodynamicznej
• Wskazania do terapii
• Przeciwwskazania do zabiegu PDT
• Jakie leki są stosowane w leczeniu?
• Nazwy leków używanych w PDT
• Zastosowanie Photofrin w praktyce
• Działania niepożądane po obróbce fotodynamicznej
• Jak ułatwić rehabilitację po leczeniu
• Recenzje obróbki fotodynamicznej
• O perspektywach korzystania z PDT

Co to jest terapia fotodynamiczna?

Metoda ma skróconą nazwę PDT i sprowadza się do działania na guza nowotworowego przy użyciu fotouczulaczy (grupa leków) i źródła światła. Lek można aplikować bezpośrednio na skórę lub wstrzykiwać do organizmu przez żyły. Po krótkim czasie jest wchłaniany w tkankach, a następnie wiązka światła kierowana jest na dotknięty obszar.

Guz po ekspozycji na terapię fotodynamiczną należy pozbawić odżywiania. W tym celu konieczne będzie usunięcie naczyń krwionośnych.

Etapy terapii fotodynamicznej

Terapia fotodynamiczna przebiega w kilku kolejnych etapach:

• Roztwór uczulający podaje się dożylnie.
• Lek gromadzi się w dotkniętych tkankach. Ten proces może zająć kilka dni.
• Promień lasera jest przykładany do guza, niszcząc go. Jeśli nowotwór znajduje się w głębokich tkankach, do napromieniania używa się specjalnych lamp LED. Prowadzi to do reakcji toksykologicznej i guz umiera. Jednocześnie nie ma to negatywnego wpływu na zdrowe tkanki otaczające niezdrowy obszar.
• Patologiczne komórki rozpadają się, a zmutowane tkanki zostają odbudowane. Ten etap trwa około 30 dni.

Zastosowanie terapii fotodynamicznej w leczeniu pacjentów onkologicznych

Ten rodzaj leczenia poprawia jakość życia chorych na raka. Chociaż ekspozycja na promieniowanie fotodynamiczne nie powoduje znaczących szkód dla zdrowia, nadal nie znalazła szerokiego zastosowania w wielu krajach.

W stolicy Rosji ten rodzaj leczenia zaczął być stosowany już w 1998 roku. W tej chwili procedurę można zakończyć w pięciu biurach w Moskwie. Około 2000 pacjentów z rakiem otrzymało leczenie.

Metoda kontaktowej terapii fotodynamicznej została stworzona i jest z powodzeniem stosowana w Przychodni Onkologicznej jako numer jeden. W tym przypadku głębokość penetracji wiązki laserowej wynosi 2 cm.

Korzyści z obróbki fotodynamicznej

Leczenie fotodynamiczne to metoda zwalczania raka i stanów przedrakowych.

Lekarze starają się aktywnie stosować PDT podczas wykrywania onkologii we wczesnych stadiach rozwoju, ponieważ zapewnia to wiele korzyści:

• Tylko komórki rakowe są niszczone.
• Wszyscy pacjenci dobrze tolerują tego typu terapię, niezależnie od wieku.
• Tkanki otaczające guz są dotknięte minimalnym wpływem.
• W leczeniu onkologii skóry można uzyskać pozytywny wynik, który jest równy 100%.
• Wpływ PDT na szyjkę macicy nie wpływa negatywnie na późniejszą zdolność kobiety do rodzenia dzieci.
• Nie ma potrzeby przyjmowania pacjenta do szpitala na leczenie.
• Jeśli zajdzie taka potrzeba, terapię fotodynamiczną można wykonać kilkakrotnie.

• Metoda nie działa ogólnoustrojowo na organizm.
• Podczas zabiegu nie jest wymagane podanie znieczulenia, gdyż jest ono całkowicie bezbolesne.
• W kompleksowym leczeniu chorób onkologicznych terapia fotodynamiczna może być stosowana jako niezależna technika.

Stwierdzono, że terapia fotodynamiczna ma destrukcyjny wpływ nie tylko na komórki rakowe, ale także na wirusa brodawczaka ludzkiego. Równolegle występuje działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, zwiększa się obrona immunologiczna organizmu. Tak duża liczba zalet PDT sprawia, że ta metoda leczenia jest dość popularna.

Wady terapii fotodynamicznej

Oprócz pozytywnych aspektów terapia fotodynamiczna ma szereg wad, w tym:

• Metoda ma ograniczony zakres. Z jego pomocą można oddziaływać tylko na te komórki rakowe, do których ma dostęp wiązka światła.
• Po podaniu leków fotouczulających przez pewien czas utrzymuje się zwiększona wrażliwość na światło.

Jednak PDT pozwala pozbyć się guzów nowotworowych, więc wady metody można uznać za nieistotne.

Wskazania do terapii

Terapia fotodynamiczna jest skuteczna w leczeniu następujących chorób:

• Różne nowotwory i guzy przedrakowe.
• Bielactwo, łuszczyca, toczeń rumieniowaty układowy i inne choroby dermatologiczne.
• Choroby narządów wzroku.
• Leczenie owrzodzeń troficznych i innych ran, które nie regenerują się przez długi czas.

Przeciwwskazania do zabiegu PDT

Lista przeciwwskazań do terapii fotodynamicznej jest raczej niewielka:

• Choroba wątroby.
• Choroba nerek.
• Niewyrównane choroby serca i naczyń krwionośnych.
• Reakcja nadwrażliwości na składniki podawanych leków.
• Choroby hematologiczne.
• Ciąża.
• Laktacja.

Metodę stosuje się w leczeniu chorób onkologicznych wyłącznie ze ścisłych przesłanek medycznych.

Jakie leki są stosowane w leczeniu?

Do wdrożenia metody PDT można zastosować leki z dwóch grup:

• Uczulacze pierwszej generacji. Powstają na bazie porfiryn (Photohem, Photofrin-1 i Photofrin-2, a także inne). Leki te mają szereg wad, m.in.: słabą selektywność kumulacji w tkankach nowotworowych, niemożność wniknięcia na głębokość większą niż 1 cm Stosowanie leków pierwszej generacji wywołuje rozwój reakcji fotouczulającej trwającej kilka tygodni.
• Fotouczulacze drugiej generacji (fotolon, fotosensy-glinosulfoftalocyjanina). Zostały opracowane w celu uniknięcia negatywnych skutków, które występują w przypadku leków pierwszej generacji. Należą do nich ftalocyjaniny, syntetyczne porfiryny, które pochłaniają światło w zakresie 670-700 nm. Jednak okres skórnej fototoksyczności tych leków pozostaje dość długi (od sześciu do 9 miesięcy). Chlorki i czynniki uczulające podobne do chloru są również lekami drugiej generacji. Są w stanie absorbować fale świetlne w tkankach na większej głębokości.
• Sensybilizatory trzeciej generacji. Jednym z nielicznych przedstawicieli tej grupy jest Bacteriochlorophyllide-serine. Podczas eksperymentów na zwierzętach lek ten wykazał doskonałe wyniki w leczeniu czerniaka i innych nowotworów onkologicznych.

Główne cechy leków stosowanych w PDT:

• Leki powinny gromadzić się wyłącznie w guzach nowotworowych, ale nie powinny wpływać na nienaruszone komórki.
• Leki powinny mieć niską toksyczność.
• Leki muszą być szybko wydalane z organizmu.
• Leki nie powinny gromadzić się w skórze właściwej.
• Leki muszą mieć właściwości luminescencyjne.
• Leki muszą być stabilne podczas przechowywania i wprowadzania do organizmu.
• Preparaty powinny mieć intensywne maksimum wchłaniania 660-900 nm.

Inne cechy fotouczulaczy:

• Fluorescencja;
• Wysoki współczynnik pochłaniania światła;
• Fotoodporność na promieniowanie stosowane w leczeniu raka.

Nazwy leków używanych w PDT

Fotofryna jest jednym z popularnych leków stosowanych w terapii fotodynamicznej. Jego aktywacja następuje po ekspozycji na światło czerwone.

Za pomocą Photofrin leczy się następujące choroby:

• Rak płuc.
• Rak krtani. Terapia fotodynamiczna jest zalecana w przypadkach, gdy nowotwór osiąga imponujący rozmiar, a jego usunięcie laserem jest niemożliwe.
• Przełyk Barretta. Photofrin jest przepisywany w celach profilaktycznych, aby zapobiec rozwojowi onkologii.

Lek stosowany w leczeniu rogowacenia starczego nazywa się kwasem aminolewulinowym. Kwas staje się aktywny po wystawieniu na działanie niebieskiego koloru. Dozwolone jest stosowanie leku wyłącznie na głowie i twarzy.

W Rosji opracowano krajowy lek do terapii fotodynamicznej o nazwie Photohem, który przeszedł wszystkie niezbędne badania kliniczne i został dopuszczony do użytku od 1996 r.

Współczesna medycyna dysponuje również innymi lekami do terapii fotodynamicznej, jednak są one stosowane znacznie rzadziej.

Zastosowanie Photofrin w praktyce

Lek jest wstrzykiwany do organizmu przez żyłę. Po spożyciu jest rozprowadzany po całym organizmie, nie wnikając wyłącznie do guzów nowotworowych. Jednak zdrowe tkanki same pozbędą się Photofrin po kilku dniach. Z drugiej strony substancja pozostanie w komórkach rakowych.

Jednak bez ekspozycji guza na wiązkę światła o określonej długości fali nic mu się nie stanie. Proces niszczenia jest aktywowany dopiero po całkowitym przeprowadzeniu zabiegu.

Kiedy konieczne jest pozbycie się raka płuc, napromieniowuje się je bronchoskopem. Ponieważ laser ma małą moc, nie powoduje uszkodzeń tkanki płucnej.

Ogólnie procedura może zająć 5-45 minut. Jego czas trwania zależy bezpośrednio od tego, gdzie dokładnie znajduje się guz i jaki jest jego rozmiar. Po kilku dniach organizm samodzielnie pozbędzie się zniszczonych tkanek. W razie potrzeby zabieg powtarza się.

Przeciwwskazania do zabiegu Photofrin:

• Zbyt wąski kanał oddzielający przełyk od oskrzeli.
• Obecność nowotworu atakującego duże naczynia krwionośne.
• Wrzód żołądka.
• Rozszerzone żyły żołądka.
• Indywidualna nietolerancja składników leku.

Działania niepożądane po obróbce fotodynamicznej

Częściej niż inne skutki uboczne terapii pacjenci odczuwają zwiększoną wrażliwość na światło słoneczne, obrzęk w miejscu ekspozycji i pojawienie się niewielkiego bólu.

Zwiększoną wrażliwość na światło tłumaczy fakt, że lek nie jest wydalany z organizmu natychmiast, ale z czasem. W zależności od indywidualnych cech pacjenta ten efekt uboczny może utrzymywać się przez kilka miesięcy. Po wystawieniu na działanie promieni słonecznych i jasnego światła na niezabezpieczonych obszarach skóry właściwej, pojawią się na niej pęcherze. Co więcej, ta reakcja zachodzi niemal natychmiast.

Jeśli chodzi o czas utrzymywania się zwiększonej reakcji nadwrażliwości na światło, fakt ten zależy od tego, który lek został zastosowany w leczeniu. Przy stosowaniu sensybilizatorów I generacji trwa około 30 dni, II generacji - do sześciu miesięcy, a chlorków - nie dłużej niż kilka dni.

Aby uniknąć negatywnych reakcji, musisz niezawodnie chronić skórę i oczy. Nie oznacza to jednak, że osoba powinna pozostać zamknięta w ciemnym pokoju przez kilka miesięcy. W końcu światło dzienne pomaga usunąć lek z organizmu. Reakcja nadwrażliwości na światło będzie się stopniowo zmniejszać, ale nie nastąpi to wcześniej niż 30 dni po zabiegu.

Gdy zabieg wykonywany był w okolicy krtani, wówczas jej obrzęk może prowadzić do problemów z połykaniem. Jeśli efekt został wywierany na tkankę płucną, często obserwuje się trudności w oddychaniu. Objawów tych nie można zignorować, należy je zgłosić lekarzowi prowadzącemu.

Inne działania niepożądane to:

• Bóle głowy, wymioty lub nudności, czkawka. Pojawiają się po leczeniu fotodynamicznym na przełyku.
• Zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i duszność to skutki uboczne leczenia raka płuc.

Jeśli dana osoba ma jakieś nietypowe objawy, lekarz musi jako pierwszy o nich wiedzieć.

Jak ułatwić rehabilitację po leczeniu

Aby zmniejszyć lub całkowicie uniknąć skutków ubocznych terapii fotodynamicznej, poniższe zalecenia pozwalają:

• Wszystkie żarówki w domu powinny być chronione abażurami lub ciemnymi abażurami.
• Po powrocie ze szpitala zasłony muszą być zamknięte.
• Aby uchronić się przed powrotem do domu z placówki medycznej, należy założyć kapelusz z szerokim rondem i ciemne okulary. Ubrania powinny mieć długie rękawy, a nogi nie powinny być odsłonięte.
• W ciągu miesiąca po zabiegu należy przestać wychodzić na zewnątrz w ciągu dnia. Jeśli nie jest to możliwe, to nawet jeśli niebo jest zasłonięte chmurami, skórę należy dokładnie chronić.
• Należy unikać bezpośredniego światła.
• Nie używaj suszarki do włosów do suszenia włosów. Faktem jest, że nawet uderzenie gorącego powietrza na skórę może wywołać niepożądane skutki uboczne.

Przestrzeganie tych zasad zminimalizuje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po zabiegu.

Recenzje obróbki fotodynamicznej

Zasadniczo pacjenci reagują pozytywnie na tę metodę terapeutyczną. PDT nie uszkadza skóry, nie pozostawia blizn i blizn, a skuteczność zabiegu jest bardzo wysoka.

Wszyscy pacjenci wskazują, że nie odczuwali bólu podczas leczenia. Jednak u każdego pacjenta obserwuje się reakcję nadwrażliwości na światło. Powoduje to odpowiednie trudności w utrzymaniu zwykłego trybu życia.

Jeśli chodzi o recenzje negatywne, to prawie wszystkie pochodzą od osób, które zaniedbały zalecenia lekarskie i nie stosowały się do nich. Należy wstępnie skonfigurować, aby podczas leczenia guza krtani połykanie pokarmu i oddychanie może być trudne. Jednak po pewnym czasie ulegają samozniszczeniu.

Profesor S. D. Nikonov, praktykujący w Nowosybirsku, opracował nową metodę leczenia z wykorzystaniem PDT. Stosuje ją przy chorobach mózgu, a także przy rakowym zapaleniu opłucnej. Lekarz opublikował wiele prac naukowych na temat skuteczności stosowanej przez niego techniki.

Możesz również przejść procedurę PDT w Poradni Onkologicznej Krasnodar pod numerem jeden. Szpital posiada najnowocześniejszy sprzęt, który gwarantuje wysoką jakość terapii.

Dzięki rozwojowi współczesnej medycyny onkologia nie jest już wyrokiem śmierci dla człowieka. Jeśli zidentyfikujesz chorobę na wczesnym etapie, możesz z powodzeniem się jej pozbyć.

O perspektywach korzystania z PDT

Obecnie terapia fotodynamiczna jest szeroko stosowana w leczeniu raka. Istnieją dowody skutecznego leczenia choroby Barretta za pomocą PDT. Metoda ma zastosowanie w leczeniu obturacyjnych procesów przełyku i dróg żółciowych (w połączeniu z laseroterapią).

Prowadzone są badania nad zastosowaniem terapii fotodynamicznej w leczeniu nowotworów złośliwych przewodu pokarmowego, piersi, skóry i tkanek miękkich oraz jamy brzusznej.

PDT daje doskonałe efekty w połączeniu z innymi metodami terapeutycznego działania na organizm np. Z bioterapią, chemioterapią, hipertermią, hiperglikemią.

PDT może być stosowana jako metoda poprawiająca jakość życia pacjentów paliatywnych, chorych z nieoperacyjnymi guzami, z licznymi zmianami na ciele z przerzutami.

Naukowcy stale tworzą nowe fotouczulacze i sposoby dostarczania promieni świetlnych do głębokich struktur ciała.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, reproduktolog

Wykształcenie: Dyplom położnictwa i ginekologii uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji ds. Opieki Zdrowotnej i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończył studia podyplomowe na N. N. N. I. Pirogova.