Trzcina - Użyteczne Właściwości I Zastosowania Trzciny, Uprawy Trzciny. Trzcina Zwyczajna, Cukier, Dziki

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Trzcinowy

Przydatne właściwości i zastosowania trzciny cukrowej

Przydatne właściwości trzciny cukrowej

Trzcina to interesująca roślina wieloletnia, osiągająca do czterech metrów wysokości. Takie wodne zioło z grubą, elastyczną łodygą ma również pełzające kłącze z pustymi pędami. Trzcina rozmnaża się przez kłącza, które są w stanie szybko wniknąć w każdą wilgotną glebę. Naprzemiennie długie liście są raczej płaskie, lancetowate. Skórzane płytki wzdłuż krawędzi są ostre i mają niebieskawo-zielony odcień; zawsze odwracają swoje krawędzie na wiatr.

Trzcina kwitnie od około lipca do września. Jej kwiatostany są reprezentowane przez wielowłosą, puszystą wiechę, której długość może dochodzić do 30 cm. Tak rozłożysta wiecha ma purpurowy odcień. Trzcina rośnie wszędzie w pobliżu rzek, stawów, terenów podmokłych i innych zbiorników wodnych.

Liście tej rośliny zawierają niesamowitą ilość kwasu askorbinowego i witaminy A. Taki napotny i moczopędny od dawna stosowany jest w postaci unikalnych naparów. Dodatkowo trzcina ma właściwości przeciwgorączkowe i przeciwzapalne.

Aplikacja Reed

Aby przygotować napar z trzciny leczniczej, należy zaparzyć 20 gramów posiekanych ziół jedną pełną szklanką wrzącej wody, nalegać w szczelnie zamkniętym termosie przez około cztery godziny, a następnie delikatnie przecedzić. W chorobach pęcherza i nerek, a także przy przeziębieniach i obrzękach zaleca się 4 razy dziennie przyjmować 50 ml preparatu. Co więcej, tak wyjątkowy napar wskazany jest również przy niedoborach witamin i ogólnym osłabieniu.

Specjalny proszek z suszonych liści przeznaczony jest do szybkiego gojenia rozległych i ropiejących ran. Często zaleca się różne wywary i napary z trzciny cukrowej do zatrucia organizmu substancjami toksycznymi i produktami niskiej jakości.

Sok z trzciny cukrowej

Świeży sok z trzciny cukrowej można pić, aby ugasić pragnienie i krwioplucie, a także złagodzić gorączkę. Na bazie takiego soku można wykonać skuteczne kompresy, aby pozbyć się swędzenia po ukąszeniach owadów i zneutralizować ich truciznę.

Gatunki trzciny

Ten rodzaj roślin obejmuje około 5 gatunków. Wiele gatunków rośnie prawie wszędzie.

Trzcina ma kształt włóczni. Ten typ roślin jest bardzo powszechny w Europie. Ta bylina wodna preferuje płytkie wody. Ma gęsty kłącze bogate w skrobię. Prostą łodygę bez sęków uzupełniają dwurzędowe liście zebrane u podstawy. Podłużne liniowe płyty z solidną krawędzią są raczej małe. Kwiaty uniseksualne znajdują się w gęstych brązowych kwiatostanach typu kolczastego.

Trzcina bagienna. Prezentowana wyprostowana roślina ma zaokrągloną gładką łodygę. Jego wysokość może sięgać czterech i pół metra. Długi kłącze daje potężne pędy. Szaro-zielone liście są spiczaste. Sztywne, gęste płyty mają szorstką krawędź. Duże kwiatostany trzcin bagiennych są reprezentowane przez gęstą wiechę z opadającym wierzchołkiem. Nieokreślone kwiaty są zbierane w sprasowane kłoski o ciemnofioletowym odcieniu. Kwitnie od połowy lipca do końca września, owoce w postaci ziarniaka dojrzewają nie wcześniej niż w sierpniu. Na terenach podmokłych trzciny bagienne tworzą bardzo gęste i czyste zarośla.

Trzcina pospolita. Ta wysoka, mocna bylina zachwyca mocną, gładką łodygą i mocnym kłączem. Kolor liści często zmienia się od szarawego do zielonego. Zaostrzone, sztywne blachy z płaską krawędzią ostrzone są na całej szerokości. Wiecha może mieć do 50 cm długości, a szerokość co najmniej 15 cm Małe kwiaty bez okwiatu zebrane są w ciekawe skrócone kłoski o liniowym kształcie. Kwitnienie tego gatunku można obserwować od końca czerwca do początku września. Owocem rośliny jest mały ziarniak, który dojrzewa w połowie sierpnia.

Trzcina cukrowa. Gatunek ten jest bardzo podobny do bambusa z cylindrycznymi łodygami. Ich wysokość to co najmniej 6 metrów. Cukier otrzymywany jest z soku z łodyg. Do rozmnażania stosuje się specjalne sadzonki, które rozwijają się w krótkich pędach. Ten typ preferuje miejsca słoneczne i gleby żyzne o dużej wilgotności. W sprzyjających warunkach plantacje trzciny cukrowej przypominają dziką, nieprzeniknioną dżunglę. Maksymalna zawartość sacharozy jest gwarantowana w momencie, gdy łodygi przestają rosnąć.

Trzcina jest dzika. Ta niebiesko-zielona roślina wodna jest wysoką byliną o naprzemiennych liściach lancetowatych i gładkiej łodydze. Sztywne blachy nie boją się bezpośredniego światła słonecznego. Małe, wielokwiatowe kłoski są często zbierane w srebrzyste, puszyste wiechy. Dzika trzcina cieszy się kwitnieniem w lipcu. Występuje dość często w strefach leśno-stepowych i leśnych, występuje również na różnych obszarach niżowych i wzdłuż dolin rzecznych. Dzięki długim kłączom gatunek ten tworzy zaskakująco gęste zarośla. Należy wspomnieć, że trzcina jest uczestnikiem procesu powstawania torfu. W klimacie umiarkowanym dzika trzcina czuje się najlepiej, osiadając na bagnistych glebach i różnych innych zbiornikach wodnych.

Przeciwwskazania do stosowania laski

Przeciwwskazania do stosowania różnych środków i preparatów na bazie trzciny nie zostały zidentyfikowane przez współczesnych naukowców.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).