Trzy Produkty, Które Ratują Niedokrwienie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Trzy produkty, które ratują niedokrwienie

Zadowolony:

• Omega-3 na niedokrwienie
• Miłorząb dwuklapowy
• Selen

Omega-3 na niedokrwienie

Kwasy tłuszczowe omega-3 należą do klasy wielonienasyconych kwasów tłuszczowych występujących w niektórych gatunkach ryb i roślin morskich. Wśród pokarmów roślinnych o wysokim stężeniu kwasów omega-3 można wyróżnić oleje - sojowy i lniany.

Korzyści zdrowotne wynikające z kwasów tłuszczowych Omega-3

Nienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3 mają działanie przeciwmiażdżycowe i przeciwzakrzepowe w naczyniach krwionośnych. Ponadto są w stanie utrzymać odruchowe napięcie naczyniowe, normalizują pracę oskrzeli, utrzymują odpowiedni poziom ciśnienia krwi, poprawiają funkcjonowanie układu odpornościowego, zatrzymują reakcje alergiczne, zapewniają prawidłowy skład błon śluzowych organizmu. Kwasy te odgrywają kluczową rolę w utrzymywaniu trwałości odpowiedzi zapalnej.

Nienasycone kwasy omega-3 tworzą zewnętrzną wyściółkę każdej komórki naszego ciała. Błona zewnętrzna oprócz funkcji ochronnej bierze udział w przekazywaniu procesów sygnalizacyjnych między komórkami nerwowymi, co zwiększa zdolności umysłowe, przechowuje informacje w pamięci oraz w razie potrzeby wydobywa je z komórek mięśnia sercowego, siatkówki i innych narządów. Równie ważnym faktem jest spożycie oleju z oliwek i oleju słonecznikowego oraz wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-6. Wiadomo, że Omega-6 wraz z Omega-3 wpływają pozytywnie na procesy prawidłowego rozwoju dzieci, poprawiają kondycję skóry i pracę nerek.

Najważniejszą pozytywną właściwością, jaką posiadają znane kwasy tłuszczowe omega-3, jest ich działanie przeciwnowotworowe, w szczególności przeciw rakowi piersi, rakowi prostaty, które jest realizowane dzięki działaniu przeciwutleniającemu.

Ustalono, że stosowanie kwasów omega-3 z pożywieniem prowadzi do pozbycia się egzemy, obniża nastrój alergiczny organizmu, zapobiega rozwojowi choroby Alzheimera i depresji, pomaga wyrównać cukrzycę, poprawia przebieg łuszczycy, artrozy, osteoporozy.

Wszystkie znane nienasycone kwasy tłuszczowe nie są syntetyzowane niezależnie w organizmie. Ich brak w diecie jest obarczony zaburzeniami w normalnym funkcjonowaniu skóry i jej przydatków, układu odpornościowego, naczyniowego i rozrodczego.

Pokarmy bogate w kwasy omega-3

Dla prawidłowego wchłaniania nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 z pożywienia ważne jest zachowanie odpowiedniej równowagi między omega-3 i omega-6. Zwykle stosunek ten powinien wynosić 1: 1, stosunek ten jest dozwolony - 1: 2, mniej pożądany - 1: 3. W rzeczywistości stosunek ten wygląda następująco: od 1: 5 do 1:10. Wiadomo, że spożycie tłuszczów w takiej sytuacji przyczynia się do niskiej przyswajalności kwasów omega-3.

Dla osoby o przeciętnych parametrach określono dzienne spożycie tego kwasu. Tak więc dla kobiet norma wynosi 1,6 grama dziennie, a dla mężczyzn - 2 gramy dziennie. Taka ilość nienasyconych kwasów omega-3 wystarcza do normalnego funkcjonowania komórek organizmu.

Listę produktów zawierających wymaganą ilość omega-3 przedstawia tabela:

Nazwa produktu	Dzienne zapotrzebowanie
Olej rzepakowy	1 łyżka stołowa
Orzechy, nie smażone	7-9 sztuk
Świeży łosoś, nie rozmrożony	70 gramów
Siemię lniane	1-1,5 łyżeczki
Konserwowe sardynki	90 gramów
Tuńczyk w puszce	120 gramów

Zobacz także: Ciekawe eksperymenty i badania nad niesamowitymi zaletami kwasów omega 3

Zasady prawidłowego stosowania kwasów omega-3

Stwierdzono, że nienasycone kwasy tłuszczowe pochodzenia roślinnego są łatwiej przyswajane przez organizm niż zwierzęta. Ale trzeba jeść zarówno te, jak i inne.

Dla prawidłowego wchłaniania kwasów omega-3 ważne jest przestrzeganie następujących zasad:

• Sałatki doprawiamy olejem sezamowym, orzechowym lub rzepakowym, w skrajnych przypadkach oliwą. Jest to konieczne, aby zachować równowagę 1: 1 między kwasami omega-3 i omega-6.
• dwa razy w tygodniu jedz świeże ryby półtłustych i tłustych, na przykład śledź, makrela, łosoś, tuńczyk, pstrąg, sardynki i inne. Wielkość porcji ryby powinna wynosić 100 - 150 gramów. Oprócz ryb dietetycy mogą jeść kawior rybny i owoce morza.

Należy zauważyć, że na zawartość kwasów omega-3 w rybach mają wpływ warunki jej siedliska. Na przykład ryby hodowlane zawierają niewielką ilość kwasów omega-3, ponieważ do ich karmienia używano mąki i innej mieszanki paszowej, podczas gdy ryby hodowane w warunkach naturalnych zjadały plankton i rośliny morskie.

• Palenie i solenie pomagają rozkładać kwasy omega-3. Po zamrożeniu około 50% kwasu tłuszczowego jest tracone w ciągu roku. Konserwacja w oliwie z oliwek całkowicie zatrzymuje kwasy omega-3, podczas gdy ryby zebrane we własnym soku lub w solance zawierają znacznie mniej wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Jedna puszka sardynek w oliwie z oliwek zapewnia przeciętnemu człowiekowi trzydniowe zapotrzebowanie na te korzystne związki.
• Siemię lniane i olej lniany zawierają znaczne ilości kwasów omega-3. Przyjmowanie codziennie rano łyżeczki oleju lnianego lub siemienia lnianego wyeliminuje niedobory omega-3 i rozwiąże problem zalegania stolca. Aby uniknąć zatykania przestrzeni między zębami, lepiej najpierw zmielić siemię lniane w młynku do kawy, a sproszkowaną masę rozpuścić w ciepłej wodzie i wypić od razu. Do sałatek możesz dodać siemię lniane do smaku. Ważne jest, aby nie przedawkować ani nie używać olejku po upływie terminu ważności.

• Jeśli rytm życia nie pozwala Ci poświęcić odpowiedniej ilości czasu na charakter diety, możesz spróbować zastosować suplementy diety (suplementy diety) zawierające w swoim składzie kwasy omega-3. przyjmowanie suplementów diety jest alternatywą dla pożywienia. Na opakowaniu wskazana jest dzienna stopa spożycia, co pozwala uniknąć przedawkowania substancji. Jednak okres przydatności do spożycia suplementów diety nadal wymaga monitorowania.

Lecznicze właściwości kwasów tłuszczowych omega-3:

• Przy chorobach serca: udary o charakterze niedokrwiennym i krwotocznym, niedokrwienie mięśnia sercowego, miażdżycowe zmiany naczyniowe;
• Choroby neurologiczne: stwardnienie rozsiane;
• Choroby metaboliczne: cukrzyca typu 2 i poprzedzająca ją otyłość;
• Alergiczne choroby skóry - egzema, zapalenie skóry;
• Choroby żył o dowolnej lokalizacji: żylaki, w tym z towarzyszącym zakrzepowym zapaleniem żył i zakrzepicą żył wywołaną zwiększoną krzepliwością krwi;
• Choroby stawów różnego pochodzenia: zapalenie stawów, reumatyczne uszkodzenie stawów, toczeń rumieniowaty, zapalenie kości i stawów;
• Zespół bólowy o zupełnie innym pochodzeniu i lokalizacji: bóle głowy, bóle menstruacyjne, bóle stawów i inne;
• Choroby dróg oddechowych o podłożu alergicznym: astma oskrzelowa;
• W kosmetologii i dermatologii w chorobach skóry i jej przydatków, w szczególności paznokci, włosów: wypadanie włosów, łuszczyca, rybia łuska;
• Choroby strun głosowych: guzki, polipy, spastyczne zaburzenia głosu.

Znane nienasycone kwasy tłuszczowe mogą przechodzić od matki przez łożysko do płodu i są również obecne w mleku matki. Wszystko to świadczy o znaczeniu kwasów dla rozwoju przed- i pourodzeniowego dziecka.

Ginkgo biloba - preparat ziołowy, który ratuje mózg i serce

Właściwości lecznicze

Ginkgo biloba ma zdolność rozszerzania naczyń krwionośnych, poprawiania ich właściwości elastycznych, zapobiegania tworzeniu się skrzepliny i obniżania ciśnienia krwi. Charakterystyczną cechą leku są jego wyraźne właściwości przeciwutleniające. Lek jest z powodzeniem stosowany w zapobieganiu katastrofom naczyniowym o charakterze niedokrwiennym i krwotocznym, z jaskrą i innymi chorobami oczu, w celu poprawy procesów pamięci.

Preparat ziołowy działa przeciwzapalnie, wzmacnia sprawność układu odpornościowego. Ginkgo biloba przyjmowane przez jeden do dwóch miesięcy normalizuje moc.

Obszary zastosowania

Badania kliniczne przeprowadzone na przełomie lat siedemdziesiątych XX wieku na Zachodzie wykazały pozytywne działanie preparatu ziołowego w niektórych chorobach naczyniowych o przewlekłym przebiegu.

Dalsze badania właściwości leczniczych miłorzębu japońskiego kontynuowano w Europie, Ameryce i Japonii. W Stanach liście rośliny zmielone na proszek lub kleik są uważane za najlepszy sposób na poprawę pamięci i zwiększenie koncentracji. Roślinne flawonoidy, w tym kwercetyna, uważane są za najsilniejsze przeciwutleniacze zdolne do koncentracji w gruczołach układu hormonalnego, synaptycznych zakończeniach włókien nerwowych przez długi czas.

• Poprawę funkcji mózgowych, w szczególności aktywność umysłową, nastrój, mowę, skrócenie czasu reakcji tłumaczy się zdolnością leku do zwiększania krążenia krwi w naczyniach mózgu.
• Preparat ziołowy hamuje procesy zmniejszania ostrości wzroku związanej z wiekiem, normalizując w ten sposób widzenie.
• Poprawiając krążenie krwi w narządach płciowych, kończynach dolnych i innych obszarach, w których zlokalizowane są ośrodki płciowe, miłorząb dwuklapowy normalizuje potencję.
• Wyciąg z liści preparatu ziołowego pobudza krążenie obwodowe. Efekt ten jest szeroko stosowany w kosmetologii do nawilżania tkanek.
• Aktywne składniki leku to najsilniejsze przeciwutleniacze, które neutralizują negatywny wpływ wolnych rodników na komórki, zapobiegając między innymi rozwojowi nowotworów.
• Produkty do pielęgnacji włosów zawierające wyciąg z miłorzębu japońskiego zapobiegają wypadaniu włosów na skórze głowy. Mechanizm terapeutycznego działania takich kosmetyków wynika ze zdolności leku do wzmożenia miejscowego krążenia krwi, co korzystnie wpływa na mieszek włosowy, sprzyjając jego wzrostowi i wzmacniając cebulki włosa. Przepływ krwi włośniczkowej poprawia kondycję całego organizmu.

Zobacz także: Szyszki - skuteczne leczenie stanów po udarze i po zawale

Selen jest głównym minerałem rdzenia

Wiadomo, że selen ma właściwości ochronne i zapobiega rozwojowi wypadków sercowo-naczyniowych. Połączenie to zostało po raz pierwszy ustanowione w Niemczech i Finlandii, gdzie status selenu jest stosunkowo niski w porównaniu z innymi regionami Europy.

W ciągu ostatnich trzydziestu lat niewystarczające spożycie tego mikroelementu w Finlandii zostało zrekompensowane przez dodanie go do nawozu używanego w produkcji pasz dla zwierząt.

Stwierdzono, że śmiertelność z powodu chorób serca w Finlandii spadła o 61% w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Niewykluczone, że trzykrotny wzrost wykorzystania tego mikroelementu odegrał ważną rolę w osiągnięciu takich wskaźników.

Niedostateczna zawartość selenu może działać jako czynnik etiologiczny w rozwoju wielu wypadków sercowo-naczyniowych. Pierwiastek śladowy ma właściwości przeciwutleniające, wpływa na reakcje peroksydacji lipidów. Jony selenu stanowią aktywne centrum grup enzymatycznych peroksydazy glutationowej, które mają właściwości ochronne przed uszkodzeniami oksydacyjnymi. Ten enzym zawierający selen wspomaga niszczenie reaktywnych form tlenu, nadtlenków i wielu innych związków.

Selen przyczynia się do syntezy własnych przeciwutleniaczy lipidowych i białkowych, wpływa na procesy metaboliczne w organizmach z klasy ssaków. Jego brak przyczynia się do wystąpienia procesów zwyrodnieniowych w mięśniu sercowym. Aktywując enzym peroksydazę glutationową w doświadczalnym zawale mięśnia sercowego, mikroelement wykazuje właściwości ochronne, ograniczając obszar uszkodzenia, co odbija się na EKG.

Przeciwnie, wzrost tworzenia reaktywnych form tlenu przyczynia się do gwałtownego rozwoju zmian niedokrwiennych w mięśniu sercowym i niewydolności serca, co wyraża się sześciokrotnym spadkiem wskaźnika sercowego i rejestracją niedokrwienia przez EKG.

Zobacz też: Selen 2-krotnie zmniejsza ryzyko raka!

Stosowanie preparatów selenowych w połączeniu z witaminą E (tokoferolem) w farmakoterapii zawału mięśnia sercowego wpłynęło pozytywnie na parametry morfologiczne mięśnia sercowego zarówno w doświadczeniach klinicznych, jak iw praktyce.

Zjawisko regulacji endogennej jest podstawowym czynnikiem w zachowaniu statusu selenu organizmu zarówno w warunkach stresu środowiskowego, jak iw normalnych warunkach. Badania w przekonujący sposób wykazały, że powstawanie zawałów serca, udarów, nowotworów jest wprost proporcjonalne do niskiej zawartości pierwiastka śladowego w organizmie.

Autor artykułu: Sokov Andrey Vladimirovich | Neurolog

Wykształcenie: W 2005 roku odbył staż w Pierwszym Moskiewskim Uniwersytecie Medycznym im. Seszenowa i uzyskał dyplom z neurologii. W 2009 roku ukończył studia podyplomowe na specjalności „Choroby układu nerwowego”.