Silne Swędzenie Skóry Ciała (swędzenie) - Przyczyny I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Silne swędzenie skóry ciała

Swędzenie skóry ciała jest oznaką choroby: ogólnoustrojowej lub dermatologicznej. Ponadto może wystąpić swędzenie skóry z powodu nadmiernej suchości, niewystarczającej higieny itp.

Wśród przyczyn swędzenia są:

• Choroby wątroby i dróg żółciowych. Patologie prowadzące do świądu - marskość wątroby, zapalenie wątroby, rak głowy trzustki, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych, niedrożność dużego przewodu żółciowego i dużej brodawki dwunastnicy z guzami lub kamieniami, zakażenie lamblią, cholestaza (patrz także: leczenie wątroby środkami ludowymi);
• Choroba nerek, zwłaszcza niewydolność nerek. Pacjenci z mocznicą, zwłaszcza w końcowym stadium choroby, cierpią na silny świąd. Im bardziej upośledzona funkcjonalność nerek, tym bardziej swędzi skóra. Dializa pomaga ją osłabić, jednak taka procedura nie jest w stanie całkowicie wyeliminować świądu nerek;

• Choroby tarczycy. Do 10% pacjentów z tyreotoksykozą wskazuje na wyraźny uporczywy uogólniony świąd. Najczęściej swędzenie dotyka osoby z wolem rozlanym, które nie jest leczone przez długi czas. Naukowcy uważają, że swędzenie występuje w tym przypadku z powodu zwiększonego przepływu krwi do skóry, co pociąga za sobą miejscowy wzrost temperatury;

  Inną przyczyną swędzenia skóry z nadczynnością tarczycy jest rozwój przewlekłej pokrzywki. Jeśli u pacjenta zostanie zdiagnozowana pokrzywka, warto podejrzewać autoimmunologiczny charakter patologii tarczycy. Ponadto pacjenci z obrzękiem śluzowatym (skrajną postacią niedoczynności tarczycy) również skarżą się na swędzenie. Jest spowodowane nadmiernym wysuszeniem skóry i wywołuje u pacjenta poważny niepokój;

• Zespół rakowiaka. Swędzenie pojawia się z powodu częstych uderzeń gorąca w głowę i szyję, szczególnie na tle poprzedniego stresu, przejadania się lub picia alkoholu;

• Cukrzyca. Pacjenci z podwyższonym poziomem glukozy we krwi najczęściej cierpią na świąd narządów płciowych. Jest to spowodowane rozwinięciem drożdżakowych zmian błon śluzowych. W okolicy skóry głowy występuje swędzenie z neuropatią cukrzycową. Jeśli chodzi o świąd uogólniony, w cukrzycy jest to objaw dość rzadki. Jeśli pacjenci skarżą się na uogólniony świąd, najczęściej wiąże się to z zaburzeniami metabolicznymi w cukrzycy na tle uszkodzenia nerek;

• Choroby hematologiczne. Wśród takich patologii: limfogranulomatoza, różne chłoniaki, czerwienica prawdziwa, białaczki, chłoniak nieziarniczy, szpiczaki, mastocytoza, paraproteinemia, makroglobulinemia Waldenstroma.

  • W czerwienicy prawdziwej prawie 50% pacjentów skarży się na świąd uogólniony. Najczęściej występuje po kontakcie z cieczą. Dlatego ten świąd jest często nazywany wodnistym. Czasami swędzenie pojawia się znacznie wcześniej niż sama choroba i może poprzedzać ją z kilkuletnim wyprzedzeniem. Przyjmowanie aspiryny pomaga zmniejszyć swędzenie, leki przeciwhistaminowe są nieskuteczne, chociaż poziom histaminy we krwi takich pacjentów jest zwiększony;
  • Swędzenie może również towarzyszyć niedokrwistości z niedoboru żelaza. Jej nasilenie nie jest związane ze stopniem niedokrwistości, jednak po rozpoczęciu leczenia choroby podstawowej objaw ten szybko ustępuje;
  • W przypadku limfogranulomatozy do 30% pacjentów skarży się na swędzenie. Ściga osobę zarówno podczas zaostrzenia choroby, jak i podczas remisji. Najczęściej lokalizuje się w okolicy kończyn dolnych, stopniowo przechodząc do dolnej części ciała, a później rozprzestrzeniając się na całe ciało. Swędzeniu towarzyszy uczucie pieczenia, które przede wszystkim przeszkadza pacjentowi w nocy;
  • W przypadku chłoniaków swędzenie nie jest tak powszechne, chociaż u pacjentów z zespołem Cesariego zawsze jest odnotowywane jako dolegliwość. Ponadto pacjenci mówią o potwornym swędzeniu, które pojawiło się wiele lat przed wystąpieniem choroby;
  • Czasami swędzeniu towarzyszy paraproteinemia, mastocytoza, białaczka limfocytowa. W niektórych przypadkach naukowcy wiążą jego występowanie ze wzrostem stężenia serotoniny, w innych - ze wzrostem poziomu histaminy i innych amin.

  • Jeśli przebieg choroby można opanować, swędzenie z reguły zostaje łatwo wyeliminowane.
• Swędzenie starcze lub starcze. W wieku 70 lat ponad 50% ludzi odczuwa swędzenie skóry. Najczęściej wiąże się to z nadmierną suchością skóry, gdy nie są one już w stanie zatrzymywać płynów, a funkcjonowanie gruczołów potowych i łojowych jest upośledzone. Dodatkowymi czynnikami ryzyka dla swędzącej skóry są przegrzanie skóry (w starszym wieku ludzie zaczynają się cieplej ubierać), suche powietrze i częste prysznice. Ponadto osoby starsze stają się bardziej podatne na histaminę, zmniejsza się funkcja regeneracyjna ich skóry, odżywianie jest niewystarczające i częściej doświadczają depresji. Te lub inne czynniki prowadzą do swędzenia po 70 roku życia;

• Swędzenie z ludzkim wirusem niedoboru odporności. Często osoby zakażone wirusem HIV skarżą się na swędzącą skórę, która im przeszkadza. W 92% przypadków wiąże się to z towarzyszącymi infekcjami, które rozwijają się w wyniku spadku sił odpornościowych. Wraz z postępem choroby podstawowej swędzenie może powodować nadmierną suchość skóry. Swędzenie jest szczególnie dokuczliwe dla pacjentów w zimnych porach roku;
• Zaburzenia psychiczne: świąd psychogenny. Swędzenie może być wywołane stanami, takimi jak stres, przepracowanie, zwiększony niepokój, depresja. To ten ostatni czynnik najczęściej wpływa na wystąpienie świądu. Wraz z rozwojem depresji we krwi wzrasta poziom dopaminy, serotoniny i innych wewnętrznych opioidów, co prowadzi do rozwoju swędzenia. Ponadto osoby z chorobami psychicznymi mogą doświadczać uogólnionego swędzenia, które przypisują parazytozie, która w rzeczywistości jest iluzją. Pasożytofobia może być dość uciążliwa, a pacjenci nawet dostarczają lekarzowi szerokiej gamy dowodów na własną infekcję.

• Guzkowe zapalenie tętnic i inne choroby ogólnoustrojowe;

• Choroby układu nerwowego: guzy mózgu, stwardnienie rozsiane. W stwardnieniu rozsianym swędzenie zaczyna się nagle i ustępuje po kilku sekundach. W przypadku wyraźnego ataku swędzącej skóry osoba może obudzić się w środku nocy.

  • Swędzenie może pojawić się jakiś czas po krwotoku mózgowym. Przejawia się po przeciwnej stronie miejsca uszkodzenia mózgu, dodatkowo obserwuje się zaburzenia motoryczne i sensoryczne;
  • Neuralgia popółpaścowa to kolejna przyczyna swędzenia, któremu towarzyszą bolesne odczucia.

• Reakcje alergiczne. Kontaktowe zapalenie skóry może wystąpić w wyniku stosowania różnych leków na skórę, na skutek stosowania nieodpowiednich kosmetyków lub detergentów. Może być sprowokowany przez kontakt z ubraniem, chemikaliami w pracy, noszeniem biżuterii i biżuterii.

  • Pokrzywka alergiczna pojawia się po przyjęciu produktów alergizujących do środka, podczas terapii lekami nieodpowiednimi dla osoby, od narażenia na kurz, na skutek ukąszeń owadów, w wyniku zmian temperatury, pod wpływem zimna i światła;
  • Egzema często występuje u osób ze skłonnością do reakcji alergicznych. Może również rozwijać się na tle chorób przewlekłych, po szczepieniach lub przyjmowaniu leków, może być odpowiedzią organizmu na stres lub spożycie alergizujących pokarmów.

• Zakażenie pasożytami. W tym przypadku mówimy o inwazji robaków pasożytniczych, w których swędzenie występuje w okolicy odbytu, ale może również rozprzestrzeniać się po całym ciele.

  • Swędzenie skóry prowadzi do wszy głowowych, kiedy to głównie skóra głowy, skronie i tył głowy swędzą. Czasami wszy mają wpływ na brwi i rzęsy. Im dłuższe włosy, tym bardziej swędzące;
  • Swędzące ubrania to kolejna przyczyna swędzącej skóry. W tym przypadku pasożyty żyją w fałdach odzieży i wpływają na miejsca, w których skóra i przedmioty najczęściej stykają się;
  • Phthiriasis lub wszy łonowe to kolejna przyczyna swędzenia skóry. W tym przypadku swędzi głównie okolice pachwiny. Jednak wszy mogą również wpływać na uszy, wąsy, brodę, brwi i rzęsy;
  • W przypadku nużycy swędzenie jest spowodowane przez kleszcze - gruczoły. Infekują ludzkie mieszki włosowe i gruczoły łojowe;
  • Swędzenie może być spowodowane świerzbem, gdy skóra jest dotknięta mikroskopijnym roztoczem. Roztocza uszkadzają skórę rąk, łokci, skórę brzucha, pośladków, ud i gruczołów sutkowych.

• Grzybicze zmiany skórne. Rogowacenie rogowe, w którym dotknięta jest warstwa rogowa skóry. Swędzenie może powodować choroby, takie jak łupież rumieniowy, promienica i łupież pstry.

  • Swędzenie może być również wywoływane przez dermatofitozę, która wpływa na naskórek. Wśród takich chorób są epidermofitoza, favus, trichophytosis;
  • Kandydoza skóry najczęściej rozwija się u osób z nadwagą, a także u dzieci, jeśli nie przestrzega się zasad higieny;
  • Silne swędzenie skóry ciała może być również wywołane przez chorobę grzybiczą, taką jak grzybica.
• Awitaminoza. Najczęściej swędzenie wiąże się z wysychaniem skóry. Spowodować to może niedobór witaminy A, witamin z grupy B, witaminy C. Ponadto niedobór cynku negatywnie wpływa na stan skóry. Z powodu jego braku osoba zaczyna mieć problemy ze skórą - pojawiają się trądzik, czyraki, które powodują swędzenie skóry;
• Naruszenia higieny. Nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej jest najbardziej oczywistą przyczyną, która może prowadzić do swędzenia skóry;
• Klimakterium. Swędzenie w okresie menopauzy najczęściej dotyka genitaliów i wiąże się ze zmianami hormonalnymi w organizmie;
• Zapalenie mieszków włosowych. Jednym z objawów choroby może być silny świąd w okolicy zapalenia mieszków włosowych. Swędzenie jest szczególnie trudne w obecności wielu zapalonych mieszków włosowych;
• Neurodermatitis. W przypadku neurodermitów występuje swędzenie, wysypka i zaczerwienienie skóry, jej łuszczenie;
• Ukąszenia owadów, w tym ukąszenia pcheł w nocy;
• Łuszczyca. Swędzenie w łuszczycy najczęściej niepokoi osobę z postępującym przebiegiem choroby. Oprócz swędzenia pacjent cierpi na silne łuszczenie w dotkniętym obszarze.

Plamy skórne i swędzenie - co to oznacza?

Jeśli pojawieniu się swędzącej skóry towarzyszy pojawienie się plam, najczęściej oznacza to chorobę skóry, a nie patologię ogólnoustrojową. Osoba może cierpieć na alergie lub stany zapalne, w tym kontaktowe zapalenie skóry i atopowe zapalenie skóry. Zobacz także: Atopowe zapalenie skóry u dorosłych i dzieci.

• W przypadku kontaktowego zapalenia skóry swędzenie i plamy są zlokalizowane w miejscu kontaktu alergenu ze skórą. Zaczerwienienie ma wytyczone granice. Aby samodzielnie określić alergen, należy pamiętać o nowych produktach higienicznych, zakupie nowego proszku lub rzeczy do prania itp. Kontaktowe zapalenie skóry różni się tym, że po usunięciu alergenu reakcja zapalna na skórze i swędzenie ustępują same.
• Jeśli chodzi o atopowe zapalenie skóry, najczęściej rozpoznaje się je w dzieciństwie, chociaż czasami dotyka dorosłych. Przyczyną jest również reakcja alergiczna, ale występuje w odpowiedzi na alergen, który dostał się do organizmu. Jeśli u dzieci najpierw czerwienieją policzki, a następnie u dorosłych - łokcie, kolana (w fałdach), a także nadgarstki.
• Jeśli na skórze pojawi się czerwona plama, swędzi i znajduje się w miejscu poprzedniego urazu, wówczas ten objaw często wskazuje na cukrzycę. Przeważnie takie plamy powstają na kończynach dolnych.
• Czasami czerwone plamy są oznakami łuszczycy, mogą swędzieć, ale nie mogą powodować dyskomfortu.
• Swędzące czerwone plamy na kończynach dolnych, które następnie ciemnieją, mogą wskazywać na zaburzenia troficzne.
• Fotodermatoza to kolejny powód pojawiania się różnego rodzaju swędzących plam. Mogą wznosić się ponad powierzchnię skóry, mogą wyglądać jak bąbelki, mogą znajdować się na tym samym poziomie co reszta skóry.
• Liszaj płaski pojawia się również jako swędzące plamy wystające ponad skórę. Często takie plamy tworzą się na stopach i podudziach, mogą mieć purpurowy odcień, a także łączyć się, tworząc większe plamy.
• Grzybica pojawia się również jako łaty, które są dobrze zdefiniowane i zaokrąglone. Na obrzeżach takiego swędzącego miejsca znajduje się różowy wałek, reprezentowany przez bąbelki i guzki.
• Wyprysk charakteryzuje się również czerwonymi plamami, które w miarę postępu choroby przekształcają się w pęcherze, a następnie otwierają się. Swędzenie może występować, ale czasami egzema nie powoduje, że chcesz drapać obszar objęty stanem zapalnym.
• Pokrzywka charakteryzuje się swędzeniem i pęcherzami wystającymi ponad powierzchnię skóry.
• Pemfigoid pęcherzowy występuje najczęściej w obszarach maksymalnego tarcia o odzież i akcesoria.
• Przyczyną pojawienia się swędzących plam może być również ograniczone lub rozproszone neurodermit.

Swędząca wysypka skórna u dorosłych

Swędząca wysypka na skórze osoby dorosłej może wskazywać na następujące stany:

• Egzema objawia się jako miejsce, w którym następnie tworzą się bąbelki, a po ich otwarciu - strupy;
• Chłoniakowi z komórek T towarzyszy wysypka i pojawia się w miejscach, które najczęściej mają kontakt z promieniami ultrafioletowymi;
• Zapalenie mieszków włosowych charakteryzuje się tworzeniem małych pęcherzyków, które są następnie wypełniane ropną zawartością;
• Świerzb objawia się pęcherzowymi wykwitami, które są czerwone i przezroczyste. Pod skórą widoczne są przejścia kleszczowe;
• Alergiczne zapalenie skóry może również objawiać się małą lub dużą wysypką. Jego pojawieniu się towarzyszy swędząca skóra;
• Choroby narządów wewnętrznych (wątroba, nerki), choroby krwi mogą objawiać się niewielką swędzącą wysypką na skórze.

Kiedy pojawiają się wysypki, którym towarzyszy swędzenie, należy skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić przyczynę ich wystąpienia.

Rodzaje swędzenia skóry

W zależności od przyczyny i pochodzenia swędzenia rozróżnia się następujące typy:

• Proprioceptywne (powstające w odpowiedzi na stymulację włókien C przez świąd), na przykład - swędzenie świerzbu, ukąszenia owadów;
• Neuropatyczny (wynikający z uszkodzenia układu nerwowego), na przykład - swędzenie z nerwobólami i zakrzepicą naczyniową;
• Neurogenny (ma centralną genezę, nie zależy od patologii nerwowych), na przykład cholestaza;
• Psychogenne (z towarzyszącymi zaburzeniami psychicznymi), przykładem jest parazytofobia;
• Mieszany, na przykład - swędzenie z mocznicą.

W zależności od częstości występowania objawu, swędzenie może być zlokalizowane, gdy swędzenie można wyraźnie zidentyfikować, i uogólnione, gdy swędzi całe ciało. Przykładem miejscowego świądu jest świerzb, wszy, grzybica, atopowe zapalenie skóry itp. Uogólniony świąd występuje przy niewydolności nerek, z inwazją robaków, przy cukrzycy, przy dnie moczanowej itp.

Leczenie swędzenia

Aby pozbyć się swędzenia, należy przede wszystkim określić taktykę leczenia choroby, która wywołała ten objaw. Ważne jest przerwanie błędnego koła, w którym często pojawiają się pacjenci ze swędzeniem (swędzenie - drapanie - bardziej wyraźne swędzenie).

Zabieg medyczny dobierany jest indywidualnie, jednak w przypadku przesuszenia skóry należy przestrzegać następujących zasad:

• Pomieszczenie, w którym chory spędza większość czasu, musi być dokładnie wentylowane. Ważne jest, aby powietrze było chłodne;
• Zbyt ciepłe koce nie powinny być używane w nocy, ważne jest również noszenie lekkiej odzieży z naturalnych materiałów. Pozwoli to uniknąć przegrzania;
• Podczas kąpieli konieczne jest, aby woda nie była zbyt gorąca;
• Wzięcie prysznica jest często niepożądane, zwłaszcza przy użyciu mydeł lub żeli;
• Mydła alkaliczne powinny być zakazane.

Jeśli chodzi o leczenie świądu w przypadku określonych chorób, istnieją następujące zalecenia:

1. Swędzenie nerek. Z reguły regularne wykonywanie hemodializy może złagodzić potworne swędzenie spowodowane niewydolnością nerek. Świąd mocznicowy można wyeliminować za pomocą terapii UVB. Można to zrobić jeszcze przed przepisaniem leków. Zwykle raz dziennie wystarcza 12 minut promieniowania. Liczba sesji waha się od 6 do 8, czas trwania kursu to 3 tygodnie. Dłuższe leczenie UVB jest niepraktyczne, ponieważ zwiększa się ryzyko zachorowania na raka, zwłaszcza w podeszłym wieku.

   Możesz również przyjmować następujące leki:

   • Węgiel aktywny (rzadziej przepisywana jest cholestyramina);
   • Talidomid, przyjmowany przed nocnym odpoczynkiem, może zmniejszyć swędzenie u 50% pacjentów z niewydolnością nerek. Jednak mogą pojawić się skutki uboczne, w szczególności senność i neuropatia obwodowa;
   • Antagoniści receptora opioidowego, tacy jak naltrekson. Możliwe zastosowanie u pacjentów z wyjątkowo silnym świądem;
   • Ondansetron, może być stosowany w postaci świec;
   • Jeśli swędzenie ma zlokalizowaną postać, przepisywany jest krem kapsaicyny;
   • Leki przeciwhistaminowe, takie jak Tavegil, przyjmuje się przez 3 tygodnie.

   Jednak większość lekarzy jest skłonna wierzyć, że można całkowicie pozbyć się świądu tylko wykonując operację przeszczepu nerki.

2. Swędzenie spowodowane cholestazą. Aby pozbyć się dyskomfortu, przepisuje się leki, które pomagają zmniejszyć stężenie kwasów żółciowych we krwi.

   To mógłby być:

   • Kwas ursodeoksycholowy;
   • Cholestyramina (nie pomoże pozbyć się swędzenia, które jest wywoływane przez zablokowanie przewodu żółciowego kamieniem);
   • Fenobarbital, który łagodzi swędzenie z powodu działania uspokajającego;
   • Ryfampicyna, silny lek, który należy stosować ostrożnie, aby nie zaburzać czynności wątroby
   • Naloxone, Naltrexone i Nalmefen. Wskazane jest, aby zacząć od tych leków w leczeniu przewlekłego świądu;
   • Tavegil, Feksadin, Trexil są używane dość rzadko, ponieważ nie ma wystarczających danych na temat ich skuteczności.

   Terapia UVB może pomóc złagodzić swędzenie po 8 sesjach.

3. Choroby endokrynologiczne. Ponieważ w niedoczynności tarczycy swędzenie pojawia się na tle suchej skóry, konieczne jest wystarczające nawilżenie skóry, które przeprowadza się na tle leczenia lekami hormonalnymi. Po wyrównaniu cukrzycy swędzenie zwykle ustępuje samoistnie.
4. Choroby krwi i swędzenie. Leczenie niedokrwistości z niedoboru żelaza preparatami zawierającymi żelazo może złagodzić świąd pacjenta. Poprawa może nastąpić od pierwszego dnia leczenia.
5. Jeśli swędzenie jest wywoływane przez czerwienicę prawdziwą, pacjentowi zaleca się przyjmowanie aspiryny, cholestyraminy, cymetydyny.
6. Swędzenie starcze. Aby pozbyć się swędzenia starczego, ważne jest, aby wykonać ogólne środki mające na celu złagodzenie tego objawu. Czasami przepisuje się leki uspokajające, ale u osób starszych, nawet w małych dawkach, mogą powodować niepożądane objawy.
7. Choroby skórne. Zabieg przeprowadza się w zależności od konkretnej choroby skóry powodującej swędzenie. Po jego wyeliminowaniu ten objaw z reguły jest eliminowany samodzielnie. Dlatego jeśli zauważysz wysypkę lub plamy na skórze, powinieneś zasięgnąć porady dermatologa.

Swędząca skóra może być objawem różnych chorób, nie tylko patologii dermatologicznych. Jego przyczyny są różne, od suchej skóry po raka. Samo swędzenie może być zarówno niewielkie, jak i wyraźne, poważnie obniżając jakość życia ludzkiego. Dlatego swędzenie jest zawsze powodem do poszukiwania wykwalifikowanej pomocy medycznej.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).