Egzema Na Twarzy - Rodzaje, Etapy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Egzema na twarzy

Egzema na twarzy to przewlekłe zapalenie skóry o charakterze neuroalergicznym. Chorobie towarzyszy pojawienie się na twarzy polimorficznych wysypek, przechodzących przez kilka etapów.

Egzema to niezwykle powszechna choroba, która spośród wszystkich chorób skóry rozpoznaje się w 15-40% przypadków. Egzema nie jest chorobą zakaźną, nie przenosi się z jednej osoby na drugą. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety cierpią na wyprysk. W dzieciństwie wyprysk w takiej czy innej postaci rozpoznaje się u co 15 dzieci.

Rodzaje i stadia egzemy na twarzy

Egzema na twarzy może mieć kilka typów, z których najczęstsze to:

1. Prawdziwa (idiopatyczna) egzema. Ten typ egzemy charakteryzuje się przewlekłym przebiegiem, ma skłonność do częstych zaostrzeń. Ogniska zapalenia są symetryczne.

   Etapy prawdziwego wyprysku są następujące:

   • Skóra dotkniętego obszaru staje się bardzo czerwona i opuchnięta.
   • Na skórze pojawiają się małe pęcherzyki i guzki (grudkowo-pęcherzyki).
   • Papulopęcherzyki otwierają się po krótkim czasie, pozostawiając ostrą erozję.
   • Surowy wysięk zaczyna oddzielać się od nadżerek, ostatecznie tworząc rozległy obszar płaczu na skórze twarzy.
   • Wysięk ma tendencję do wysychania, tworząc żółto-szare skorupy.
   • Pod skórką tworzy się nowy nabłonek.
   • Dotknięta skóra jest swędząca i łuszcząca się.

   Cały proces, począwszy od przekrwienia skóry, a skończywszy na utworzeniu się nowego nabłonka, przebiega falami. Wielokrotnie powtarzające się wypryskowe zmiany skórne prowadzą do zaostrzenia skóry twarzy, zwiększenia na niej wzoru skóry i powstania nacieków.

   Oprócz twarzy, prawdziwa egzema często dotyka skóry stóp i dłoni. Następnie choroba rozprzestrzenia się na tułów, kończyny dolne i górne.

2. Wyprysk łojotokowy. Ten rodzaj egzemy dość często dotyka również ogólnie skóry twarzy i skóry głowy. Wysypki są zlokalizowane głównie na czole, w brwiach, wzdłuż strefy wzrostu włosów, w fałdach trójkąta nosowo-wargowego za uszami, wokół ust. Nawet jeśli wyprysk łojotokowy jest zlokalizowany tylko na skórze głowy, z czasem nadal będzie obejmował strefę wzrostu włosów i czoło. W takim przypadku czerwona obwódka będzie się wyróżniać jako jasny pasek, który eksperci nazywają koroną łojotokową. (czytaj także: Przyczyny i objawy wyprysku łojotokowego)

   Ponadto wyprysk łojotokowy skóry głowy dotyka również szyi z fałdami za uchem. Po osuszeniu powstaje rozległa zmiana zwana wypryskowym hełmem.

   Etapy wyprysku łojotokowego skóry twarzy są następujące:

   • Na początku na skórze twarzy pojawiają się różowożółte guzki. Są małe.
   • W miarę postępu choroby guzki łączą się ze sobą, tworząc naciekające płytki. Płytki mają kształt dysku.
   • Wielkość blaszek może dochodzić do 10 mm, od góry pokryte są tłustymi łuskami skóry, które ściśle przylegają do siebie.
   • Jeśli łuski zostaną usunięte, pod nimi znajdzie się wilgotna powierzchnia.
   • Nie obserwuje się wyraźnej wilgoci.
   • Wyprysk łojotokowy nie ma wyraźnych granic, ma nierówne krawędzie.

   • Jeśli początkowy etap choroby charakteryzuje się suchą powierzchnią wyprysku, to później staje się tłusty.
   • Ustąpienie wyprysku łojotokowego następuje od środka zmiany. W rezultacie płytki tworzą się w łukach lub pierścieniach.
   • Przy prawidłowym leczeniu egzemy skóra pacjenta nie ulega radykalnym zmianom i jest całkowicie odbudowana.

   W przypadku wyprysku łojotokowego swędzenie nie jest charakterystyczne, jeśli się objawia, nie powoduje poważnego dyskomfortu u pacjenta.

   Oprócz skóry twarzy wyprysk łojotokowy może wpływać na klatkę piersiową, pachy, fałdy łokciowe i kolanowe, plecy oraz skórę między łopatkami.

3. Wyprysk drobnoustrojów. Biorąc pod uwagę egzemę drobnoustrojową z lokalizacją na twarzy, warto osobno zwrócić uwagę na grzybiczą postać choroby. To właśnie ten kształt najczęściej wpływa na brodę i górną wargę.

   Choroba przechodzi przez następujące etapy:

   • Występuje krostkowa zmiana mieszków włosowych, często wywoływana przez Staphylococcus aureus.
   • Skóra puchnie i czerwienieje, pojawia się swędzenie.
   • Przekrwione obszary pokryte krostami zaczynają moknąć.
   • W miarę postępu choroby proces zapalny może wyjść z obszarów wzrostu włosów.

   Często wyprysk mikrobiologiczny na twarzy występuje na tle już istniejącej sykozy.
4. Inne formy. Wyprysk zawodowy, wyprysk atopowy i inne formy wyprysku drobnoustrojów (drętwienie, żylaki itp.) Na twarzy są niezwykle rzadkie.

Leczenie egzemy na twarzy

Leczenie wyprysku twarzy będzie zależeć od rodzaju choroby, u której zdiagnozowano pacjenta.

Zabieg na prawdziwy wyprysk na twarzy

Gdy pacjent szuka pomocy u specjalisty z ostrym prawdziwym wypryskiem, lekarz przede wszystkim przepisuje mu leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji. Mogą to być leki takie jak: Mebhydrolin, Chloropyramine, Promethazine, Akrivastin. Następnie, gdy stan zapalny ustępuje, następuje przejście na leki trzeciej lub drugiej generacji: Ebastyna, Cetyryzyna, Loratadyna, Terfenadyna i inne.

Gdy proces zapalny nie ustąpi, a wyprysk nadal postępuje, specjalista może zalecić doustne stosowanie kortykosteroidów: betametazonu, prednizolonu.

Jeśli proces zapalny jest bardzo wyraźny, a objawy wysięku nie ustępują, lekarz przepisuje domięśniowe zastrzyki glukonianu wapnia.

Terapia lokalna sprowadza się do stosowania środków ściągających. W tym celu pacjentom mogą być zalecane płyny z roztworem taniny lub z roztworem rezorcyny. Fundusze te pomagają zmniejszyć tworzenie się wysięku, tworząc film ochronny, nie pozwalają bodźcom zewnętrznym na negatywny wpływ na naprawę tkanek.

Roztwór furacyliny pomoże złagodzić stan zapalny i promować dezynfekcję dotkniętego obszaru.

Lekarze nie zalecają stosowania na twarzy maści, które działają przeciwbakteryjnie i zawierają kortykosteroidy, chyba że choroba jest powikłana wtórną infekcją i nie jest ciężka. Konieczność stosowania tak silnych środków może potwierdzić specjalista dopiero po postawieniu diagnozy. Takie fundusze obejmują: Advantan, Belogent, Beloderm, Hydrokortyzon, Maść Prednisolon, Lorinden S, Elokom, Fucidin, Photocort, Sinaflan itp.

Po ustąpieniu stanu zapalnego możliwe jest leczenie fizjoterapeutyczne. Skuteczne techniki to: fototerapia, laseroterapia, krioterapia, terapia PUVA, ozonoterapia, magnetoterapia. Konieczne jest przestrzeganie diety dietetycznej, która zapewnia odrzucenie słonych i pikantnych potraw, tłustych potraw, wędzonek i innych potencjalnych alergenów. Dieta na bazie produktów mlecznych jest priorytetem w przypadku prawdziwego wyprysku na twarzy.

Terapia witaminowa pomaga przyspieszyć proces naprawy tkanek. W tym celu pacjentowi przepisuje się przyjmowanie witaminy B1 (do 15 dni), witaminy B6 (do 60 dni), witaminy C (do 10 dni).

Leczenie wyprysku łojotokowego na twarzy

Leczenie wyprysku łojotokowego na twarzy będzie zależeć od ciężkości stanu. Jeśli jest łagodny, wystarczy zastosować tylko terapię miejscową. Gdy choroba jest ciężka, wskazane jest leczenie systemowe.

Lekarz może zalecić leczenie twarzy związkami przeciwgrzybiczymi w postaci maści, kremów. Czasami wymagane jest stosowanie złożonych środków z hormonami kortykosteroidowymi i składnikami przeciwbakteryjnymi. Leczenie można kontynuować przez miesiąc.

• Takie produkty do twarzy jak krem Nizoral, żel Nystatin, Eplan, Bepanten, Panthenol, Exoderil, Elidel, Videstim i inne są skuteczne.
• Zabieg na skórę twarzy można przeprowadzić przy pomocy takich środków jak: maść salicylowa, maść rtęciowa biała, maść siarkowo-rezorcynolowa.
• Głowę należy myć szamponami zawierającymi składnik przeciwgrzybiczy: Keto plus, Mycozoral, Nizoral, Sebozol itp.
• Nie mniej ważna jest dieta polegająca na wykluczeniu z diety tłustych, pikantnych, słodkich, smażonych potraw. Pomoże to zmniejszyć produkcję sebum i jak najszybciej pozbyć się choroby.
• Pacjenci z wypryskiem łojotokowym powinni odmawiać odwiedzania łaźni parowych, łaźni i saun. Środki do pielęgnacji skóry i włosów należy dobierać bardzo ostrożnie, lepiej wcześniej skonsultować się z dermatologiem.
• Zabiegi fizjoterapeutyczne, takie jak laseroterapia, darsonwalizacja, krioterapia i manitoterapia sprawdziły się w walce z egzemą.

Jeśli choroba jest powikłana wtórną infekcją, wskazane jest stosowanie leków przeciwbakteryjnych, zarówno ogólnoustrojowych, jak i miejscowych. Terapia witaminowa ogranicza się do przyjmowania witamin B6 i B1.

Temat: leczenie łojotoku w domu - 6 najskuteczniejszych przepisów

Leczenie wyprysku drobnoustrojów na twarzy

W przypadku wykrycia wyprysku drobnoustrojów sykosowatych, pacjentowi należy przepisać leki przeciwbakteryjne. Aby zabieg był jak najbardziej skuteczny, konieczne jest wstępne wysianie flory. To określi wrażliwość czynnika wywołującego wyprysk drobnoustrojów sykosowatych.

Do leczenia najczęściej stosuje się cefalosporyny drugiej generacji, makrolidy, fluorochinole i aminoglikozydy.

W leczeniu miejscowym można zastosować następujące środki przeciwbakteryjne: maść tetracyklinowa, maść erytromycyna, maść Levomekol, Gentaxan, Baneocin, Isotrexin, Fuziderm itp.

Często infekcja mikrobiologiczna jest komplikowana przez infekcję grzybiczą. W takim przypadku wskazane jest przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych wewnątrz i miejscowe stosowanie leków przeciwgrzybiczych. Czasami konieczna jest wstępna terapia w przypadku sykozy pacjenta. Przy rozległych zmianach konieczne jest wprowadzenie szczepionki gronkowcowej, autohemotransfuzji.

Warto pamiętać, że samoleczenie wszelkich zmian skórnych jest niedopuszczalne, zwłaszcza w przypadku tak poważnej choroby jak wyprysk twarzy. Poszukiwanie pomocy u specjalisty (dermatologa) jest obowiązkowe.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).