Alergia Na Twarzy - Co Robić, Jak Leczyć Alergie Na Twarzy?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Alergia na twarzy

Alergia na twarzy to grupa chorób, których łączą wspólne objawy kliniczne na skórze, które nie mają jednej etiopatogenezy, ale zawsze towarzyszą jej reakcje nadwrażliwości.

W praktyce klinicznej termin „alergia twarzy” jako jednostka chorobowa praktycznie nie jest używany. Ten preparat jest odpowiedni do porównawczego opisu podobnych objawów klinicznych na skórze twarzy w różnych chorobach alergicznych. Częściej używa się określenia „dermatozy alergiczne”.

Zadowolony:

• Patogeneza
• Objawy alergii twarzy
• Przyczyny alergii twarzy
• Rodzaje alergii twarzy
• Alergia na mróz
• Alergia na twarz u noworodków
• Jak leczyć alergie twarzy?

Patogeneza alergii

Przyczyny alergii skórnych nie są dobrze poznane. Ich patogeneza jest złożona, obejmuje prawie wszystkie narządy. Alergie to choroby ogólnoustrojowe, których przyczyną jest upośledzona odpowiedź immunologiczna, w procesie tym biorą udział tkanki organizmu. Manifestacje na skórze twarzy i ciała są wynikiem zmian wewnętrznych, które zaszły.

Najbardziej prawdopodobne drogi przedostania się alergenu do organizmu to:

• Iniekcja;
• Doustnie z jedzeniem, wodą lub lekami;
• Wewnątrz z wdychanym powietrzem;
• Kontakt przez skórę lub błonę śluzową.

Alergia jest reprodukowana w postaci czterech typów odpowiedzi, w praktyce klinicznej często spotyka się ich kombinacje:

• Odpowiedź typu I (anafilaksja). Alergen (A) przy pierwszym spożyciu wywołuje odpowiedź w postaci przeciwciał (AT). To jest etap immunologiczny (przygotowawczy). AT powodują uczulenie organizmu (nadwrażliwość). Kiedy A ponownie wchodzi do organizmu, spotykają się z uczulonymi przeciwciałami. W efekcie następuje szybkie uwalnianie histaminy, serotoniny i innych substancji - mediatorów patogenezy. To drugi etap patologiczno-chemiczny. AT są utrwalane na komórkach tucznych (tkance łącznej skóry) i limfocytach (odporność komórkowa). Pod wpływem histaminy komórki tuczne w skórze „eksplodują” i tworzą na niej uszkodzenia. Reakcja przebiega w ciągu 10-15 minut. Jest to tak zwany etap patofizjologiczny (faza manifestacji klinicznej). Alergia objawia się w postaci pokrzywki, obrzęku Quinckego,atopowe zapalenie skóry twarzy;
• Odpowiedź typu II (cytoliza). Rozwija się z niekompatybilnością grup krwi (alergiczne patologie transfuzji krwi). Pośrednio uczestniczy w patogenezie alergii skórnych;
• III typ odpowiedzi (kompleks immunologiczny). Wynika to z powstania dużej liczby krążących kompleksów immunologicznych (CIC) lub niemożności (z jakiejkolwiek przyczyny) ich eliminacji (zniszczenia) przez fagocyty w tkankach układu siateczkowo-śródbłonkowego (RES). Poruszając się wzdłuż krwiobiegu, CEC osiadają w narządach i tkankach, powodując w nich toksyczne zmiany. Ten typ odpowiedzi jest typowy dla tocznia rumieniowatego krążkowego i rozsianego (symetryczne czerwone plamy na policzkach połączone na grzbiecie nosa w postaci motyla), krwotocznego zapalenia naczyń (wysypki na skórze ramion, nóg i tułowia), choroby posurowiczej (w tym wysypki na skórze twarzy);

• IV typ odpowiedzi (nadwrażliwość opóźniona). Alergia rozwija się przy udziale immunokompetentnych limfocytów (limfocytów T) po ekspozycji na antygeny (AH). W wyniku interakcji powstaje pula uczulonych limfocytów. Kiedy AG ponownie wchodzi do organizmu, następuje zwiększone tworzenie się komórek T z różnych subpopulacji. Reakcja na wielokrotne podanie nadciśnienia rozwija się powoli. Żywy obraz kliniczny pojawia się dopiero po 6-48 godzinach.

Objawy alergii twarzy

Na alergię wskazują subiektywne odczucia pacjenta i zewnętrzne oznaki na skórze ciała i twarzy, ujawnione podczas zbierania wywiadu. Objawy, określane na podstawie badania pacjenta, pozwalają na rozróżnienie różnych postaci zapalenia skóry.

Wysypka lub wysypka na twarzy (wykwit) to ograniczone zmiany skórne, które różnią się kolorem i wyglądem od zdrowych obszarów. Różne rodzaje wysypek z alergiami skórnymi mają ogromne znaczenie w diagnostyce różnicowej chorób i wyznaczeniu odpowiedniego leczenia. Allergodermatozie na twarzy towarzyszy powstawanie pierwotnych i wtórnych wysypek.

Podstawowe rodzaje wysypki twarzy z alergiami:

• Papule (guzek). Jednolity, czerwony obrzęk unoszący się nad skórą. Po naciśnięciu zmienia kolor na biały. Rozróżnij grudki powierzchowne (naskórkowe), głębokie (skórne) i mieszane (naskórkowe). W zależności od wielkości - prosówkowe (do 3 mm), soczewkowe (do 7 mm), numerowane (do 30 mm). Drobne grudki są bezbolesne, po zakończeniu patogenezy znikają bez śladu;
• Krost (ropień). Wypukła jama wypełniona ropą, którą zwykle wykrywa się, gdy patogenezę komplikuje penetracja mikroflory ropotwórczej. Nie blaknie po naciśnięciu. Na środku wyróżnia się biała głowa. Rozróżnij powierzchowne i głębokie krosty. Powierzchowne ropnie goją się bez śladu, głębokie przeradzają się w blizny;
• Blister (urtica). Dość duży bąbelek o okrągłym lub nieregularnym kształcie, wypełniony wysiękiem. Pęcherzom zwykle towarzyszy swędzenie i pieczenie. Z reguły bąbelki znikają bez śladu w ciągu 24 godzin. Wyjątkiem jest pokrzywkowe zapalenie naczyń - wraz z nim pęcherze utrzymują się do 4 dni. Pęcherz jest wynikiem ostrego zapalenia brodawkowatego skóry właściwej, któremu towarzyszy łagodny obrzęk. Zdiagnozować pokrzywkę alergiczną, ukąszenia komarów, muchy końskie, toksydermię;
• Pęcherzyk. Guzek o średnicy nie większej niż 10 mm, wypełniony przezroczystym lub czerwonawym wysiękiem. Jest wynikiem rozwarstwienia naskórka pod wpływem różnych czynników alergicznych. Pęcherzyki można znaleźć w kontaktowym i atopowym zapaleniu skóry, zespole Lyella i innych alergiach.

Wtórne rodzaje wysypek na twarzy z alergiami:

• Strup to strup na skórze utworzony przez martwą tkankę i wysuszony wysięk zapalny. Strupy obserwuje się przy długotrwałych alergiach skórnych;
• Łuska - złuszczony, wysuszony naskórek, fragmenty żółtego lub szarego koloru, może mieć różną wielkość - od dużego (5 mm) do małego (1 mm). Pojawiają się po zniknięciu pęcherzyka, krost lub grudek;
• Erozja to głęboka wada skóry (aż do dolnych warstw naskórka), będąca wynikiem wielokrotnego otwierania się pęcherzyków lub krost. Erozja powtarza ich kształt i rozmiar.

Egzema to ostre lub przewlekłe alergiczne zapalenie skóry charakteryzujące się pierwotną i wtórną wysypką, pieczeniem i świądem. Wyprysk towarzyszy zaczerwienienie i suchość skóry. Pierwotna wysypka z wypryskiem to pęcherz, grudka lub krosta, wtórna to łuski i strupy. W obszarach skóry z fałdami tworzą się bolesne pęknięcia.

Wysypki na twarzy obejmują również alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, któremu towarzyszą reakcje typu opóźnionego. Zapalenie skóry objawia się przekrwieniem w miejscu kontaktu, następnie obrzękiem i pierwotnymi wysypkami (grudki i pęcherzyki). W przypadku braku skutecznego leczenia pęcherzyki pękają, patogenezę komplikują procesy wysięku, które rozprzestrzeniają się na obszary przylegające do ogniska pierwotnego.

Wartość diagnostyczna wysypek alergicznych

Obecność tylko pierwotnych wysypek świadczy o ostrym przebiegu alergii na twarzy. Przewaga pierwotnych lub wtórnych wysypek skórnych wskazuje na ostry lub przewlekły przebieg choroby.

Wykrywanie różnych typów pierwotnych wysypek - dowody:

• Podostry przebieg choroby;
• Alergie wieloczynnikowe;
• Powikłania patogenezy przez wirusy, mikroflorę bakteryjną lub grzybiczą.

Wtórne wysypki świadczą o przewlekłym przebiegu alergii i obecności proliferacyjnych, przemiennych i wysiękowych reakcji zapalnych na skórze.

Czerwone plamy na twarzy (rumień) to przebarwienia na skórze. Plama przylega do skóry i nie jest wyczuwalna. Pojawienie się plam w alergiach wiąże się z przejściowym rozszerzeniem naczyń włosowatych z powodu zwiększonego przepływu krwi (przekrwienie). Takie plamki rozpoznaje się z wysiękowym rumieniem wielopostaciowym, tarczowatym i rozsianym toczniem rumieniowatym oraz innymi chorobami.

Obrzęk oczu i twarzy (obrzęk Quinckego) jest niebezpieczną reakcją alergiczną. Rozwija się szybko jako natychmiastowy rodzaj alergii. Objawia się na twarzy na powiekach, w przestrzeni podoczodołowej, na ustach, policzkach, błonach śluzowych jamy ustnej i krtani. Obrzęk jest gęsty, bezbolesny przy badaniu palpacyjnym. Obrzęk Quinckego jest niebezpiecznym obrzękiem krtani. Pierwszą oznaką zwężenia (zwężenia) krtani jest zachrypnięty głos, szczekający kaszel. Bez pomocy w nagłych wypadkach może to być śmiertelne.

Przyczyny alergii twarzy

Alergie na dermato są bardzo istotne we współczesnym społeczeństwie. Z roku na rok rośnie liczba alergików we wszystkich grupach wiekowych.

Zidentyfikowano najczęstsze przyczyny nadwrażliwości:

• Problemy ekologiczne, wpływ czynników fizycznych, chemicznych, biologicznych i stresowych;
• Zwiększona częstotliwość dziedzicznych patologii;
• Różnorodność żywności, stosowanie produktów głęboko przetworzonych i konserwowanych, dania egzotyczne;
• Duża mobilność ludzi, wyjazdy w miejsca o nietypowych warunkach klimatycznych i bytowych, duże prawdopodobieństwo kontaktu z patogenami atypowych chorób zakaźnych i inwazyjnych;
• Przesadne rozumienie higieny. Zwalczanie banalnej mikroflory w życiu codziennym często przynosi odwrotny skutek.

Rodzaje alergii twarzy

Allergodermatozy na twarzy powodują silny dyskomfort i niedogodności estetyczne u pacjenta. Swędzenie, wysypka i zaczerwienienie twarzy to częsty powód wizyt w placówkach medycznych.

Poniżej znajdują się choroby alergiczne, które mają różne mechanizmy patogenezy, ale jednym objawem jest wysypka na skórze twarzy:

• Atopowe zapalenie skóry (alergia typu I);
• Pokrzywka (alergia typu I);
• Obrzęk Quinckego (alergia typu I);
• Toksydermia (alergia typu I, II, IV) jest charakterystyczną hematogenną drogą przenikania alergenu.

Różne alergeny mogą powodować alergie na twarzy:

• Czynniki zewnętrzne - pyłki roślin, żywność, zwierzęta, mikroskopijne roztocza, grzyby, kurz i inne;
• Czynniki wewnętrzne - w przypadku chorób autoimmunologicznych wywołanych infekcjami powstają związki o charakterze białkowym - autoalergeny;
• Czynniki fizyczne (zimno, ciepło, promieniowanie) również prowokują produkcję autoalergenów.

Alergia na mróz na twarzy

Alergia na zimno to zwiększona wrażliwość organizmu na hipotermię (chłodzenie) niektórych obszarów skóry twarzy lub dłoni. Objawia się objawami pierwszego (anafilaktycznego) typu alergii. Może rozwinąć się w każdym wieku, częściej występuje u dzieci. Czynnikami predysponującymi są przeszłe choroby, którym towarzyszy uszkodzenie współpracy immunologicznej organizmu.

Niektóre źródła wskazują na dziedziczną skłonność do alergii na zimno. Patogeneza zaczyna się w otwartych obszarach skóry. Wraz z rozwojem zjawisk alergicznych proces ten może wpływać na inne części ciała. Alergia na zimno to ogólnoustrojowa choroba całego organizmu. Objawy skórne są konsekwencją głębokich zmian w narządach wewnętrznych. Alergię na zimno wywołuje hipotermia - silne chłodzenie i spierzchnięcie odsłoniętej skóry.

Zimno i inne czynniki fizyczne (ciepło, promieniowanie ultrafioletowe) same w sobie nie są alergenami, ale stymulują patologiczny mechanizm wytwarzania alergenów wewnętrznych w tkance podskórnej. Dalej procesy przebiegają jak w przypadku klasycznej alergii typu natychmiastowego. Histamina, serotonina i inne mediatory alergii działają na komórki tuczne zlokalizowane w tkance łącznej naskórka i skóry właściwej. Rezultatem są wysypki skórne w postaci pokrzywki na twarzy i ciele. Aby jak najwcześniej zapobiegać pojawianiu się objawów alergii na zimno w życiu codziennym, możliwe jest podjęcie kompleksowych działań ochronnych.

Alergia na twarz u noworodków

Przyczyną alergicznych dermatoz u noworodków może być dysbioza, czynniki dziedziczne, alergie pokarmowe i leki. Podczas postawienia diagnozy może być konieczna konsultacja z gastroenterologiem, endokrynologiem i innymi wąskimi specjalistami. Alergie u noworodków objawiają się skazą wysiękową lub egzemą.

Skaza alergiczna wysiękowa objawia się przekrwieniem, złuszczaniem się skóry policzków i czoła. W niektórych przypadkach obrzęk. W wyniku swędzenia dziecko jest niespokojne, nie przybiera dobrze na wadze i możliwe są opóźnienia w rozwoju. Skaza może powodować poważne długoterminowe konsekwencje - choroby takie jak astma oskrzelowa.

Wyprysk dziecięcy objawia się jasnoczerwonymi grudkami. Skóra twarzy jest obrzęknięta, wypryskom towarzyszy wysięk wysięku, wraz z rozwojem patogenezy, na skórze pojawiają się strupy. Egzema rozprzestrzenia się na skórę dłoni, zwykle nadgarstków. Charakteryzuje się silnym swędzeniem i drapaniem. Choroba najczęściej występuje w pierwszych tygodniach i miesiącach życia dziecka.

Co robić, jak leczyć alergie twarzy?

Nie ma jednego schematu leczenia alergii. Istnieją jednak ogólne zasady terapii oparte na następujących krokach:

• Identyfikacja alergenu i wykluczenie jego skutków;
• Przy alergiach wieloczynnikowych lub wielogenowych - neutralizacja i eliminacja alergenów z organizmu (sorbenty jelitowe, w warunkach szpitalnych - płyny fizjologiczne);
• Przyjmowanie leków eliminujących swędzenie i neutralizujących działanie alergenów;
• Zgodnie ze wskazaniami - przyjmowanie leków modulujących (korygujących) układ odpornościowy pacjenta;
• Kontrolowanie reakcji poprzedzających objawy alergii, informowanie lekarza prowadzącego o osobistych obserwacjach oraz organizowanie własnego życia i odżywiania z uwzględnieniem uzależnienia od alergii;
• Zaleca się stosowanie tradycyjnej medycyny, w tym ziół leczniczych, aby zmniejszyć uzależnienie od alergii i wyeliminować nieprzyjemne objawy.

Zioła na alergie twarzy

Zgodnie z zaleceniem lekarza, jako terapię wspomagającą stosuje się zioła lecznicze. Efekt zależy od jakości materiału roślinnego i trwałości ziół. Właściwości farmakologiczne ziół są znacznie niższe niż właściwości przeciwhistaminowych. Jednak w niektórych przypadkach, przy nieskomplikowanych alergiach, powołanie ziołolecznictwa jest uzasadnione i celowe.

Zasada stosowania ziół na alergie na twarzy jest identyczna jak farmakoterapia, a mianowicie: wiązać toksyny, usuwać je z organizmu i osłabiać działanie czynników chorobotwórczych. W przypadku alergii zalecane są rumianek, pokrzywa, nagietek, mięta pieprzowa, skrzyp, glistnik, fiołek, mniszek lekarski, korzeń łopianu. Zioła są używane przez długi czas w postaci wywarów i naparów, w niektórych przypadkach - w postaci aplikacji na dotknięty obszar skóry twarzy.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).