Zapalenie ścięgien I Pochwy Stawu Skokowego (stopy) - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przyczyny i objawy zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego

Zapalenie ścięgna i pochwy stawu skokowego to zapalenie błony maziowej pochwy, która obejmuje ścięgno i jest odpowiedzialna za ruch stopy. Proces zapalny może być ostry i przewlekły, któremu towarzyszą objawy takie jak ból, obrzęk, ograniczenie ruchu kończyn itp.

Przyczyny zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego są zróżnicowane, najczęściej patologia objawia się w wyniku nauczania urazu lub na tle zakażenia pochewek ścięgnistych. Jeśli pacjent szuka pomocy medycznej w odpowiednim czasie, najczęściej można poradzić sobie z chorobą za pomocą korekty leku.

Błony maziowe otaczające ścięgna stopy mogą znajdować się na części grzbietowej lub podeszwowej stopy. Konsekwencje nieleczonego zapalenia mogą być najsmutniejsze, aż do całkowitej utraty funkcjonalności kończyny. W rezultacie osoba może stać się niepełnosprawna. Dlatego gdy pojawią się pierwsze oznaki choroby, należy skonsultować się z lekarzem.

Zadowolony:

• Przyczyny zapalenia ścięgien i pochwy kostki
• Objawy zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego
• Diagnostyka
• Leczenie zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego
• Rokowanie i możliwe powikłania zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego

Przyczyny zapalenia ścięgien i pochwy kostki

Przyczyny zapalenia ścięgien i pochwy kostki mogą być następujące:

• Otrzymano mikrourazy pochewek ścięgnistych stopy. Dzieje się tak na tle wyraźnych obciążeń lub z anatomicznym naruszeniem stosunku struktur stopy. Sportowcy, łyżwiarze szybcy, tancerze stepowania, baleriny są narażeni na ryzyko rozwoju zapalenia ścięgien i pochwy w tej lokalizacji.
• Płaskostopie mogą prowadzić do rozwoju zapalenia pochewki ścięgna stopy. Obejmuje to również wrodzone i nabyte deformacje kończyn dolnych (piętowa, końska, wydrążona stopa, stopa końsko-szpotawa itp.).

Dlatego można rozważyć dodatkowe czynniki ryzyka rozwoju zapalenia torebek maziowych:

• Krzywica;
• Paraliż dziecięcy;
• Noszenie butów na wysokim obcasie;
• Otyłość;
• Praca stojąca;
• Starzenie się ciała;
• Dziedziczna słabość aparatu więzadłowego;
• Niewystarczająca aktywność fizyczna.
• Obecność ogniska ropnej infekcji w ciele. W tym przypadku patogenna flora dostaje się do ścięgna wraz z przepływem krwi lub poprzez bezpośredni kontakt z tkankami i zaczyna się namnażać w workach maziowych. Stale wytwarzają płyn, który jest sprzyjającym środowiskiem dla wzrostu liczby bakterii.

Niebezpieczeństwo w tym zakresie mogą być reprezentowane przez patologie, takie jak:

• Zbrodniarz;
• Ropne zapalenie stawów.
• Uraz stopy z penetracją infekcji;
• Zapalenie szpiku;
• Ropowica;
• Ropień itp.
• Zapalenie ścięgien stopy może rozwinąć się przy następujących chorobach: grypa, rzeżączka, gruźlica, bruceloza. W takim przypadku czynniki zakaźne wnikają wraz z przepływem krwi do pochewek maziowych stopy.
• Choroby reumatyczne są kolejnym czynnikiem ryzyka rozwoju zapalenia ścięgien i pochwy stóp. Takie patologie obejmują zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, twardzinę układową, zespół Reitera, reumatyzm i reumatoidalne zapalenie stawów.
• Urazy kości i tkanek miękkich stopy są niebezpieczne, ponieważ może do nich dostać się patogenna flora, która może wywołać stan zapalny. Dzieje się tak w przypadku głębokich oparzeń, z drzazgą w nodze, z ranami kłutymi i szarpanymi, ze złamaniami i zerwaniami ścięgien z naruszeniem integralności skóry.

• Wykonywanie pedicure z niesterylnymi instrumentami należy odnotować osobno, ponieważ jest to powód, który często prowadzi do rozwoju zapalenia ścięgien i pochwy u kobiet. Podczas obcinania skórek przy nieprzestrzeganiu zasad sterylności infekcja może dostać się pod paznokieć. W miejscu kontaktu skóry z płytką paznokcia gromadzi się pot i łój, co sprzyja rozwojowi flory bakteryjnej. W rezultacie w palcu tworzy się ropne ognisko, które w przyszłości może prowadzić do rozwoju zapalenia ścięgien i pochwy stóp.

Objawy zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego

Objawy zapalenia ścięgien i pochwy kostki są następujące:

• Ból. Bolesne odczucia nasilają się podczas każdego ruchu stopy, w tym podczas chodzenia. Ból jest ostry, zlokalizowany w ściśle wyznaczonym miejscu, czyli w okolicy ścięgna objętego stanem zapalnym. Im dalej mięśnie znajdują się od ogniska zapalenia, tym mniej intensywne będą bolesne odczucia. Jeśli zapaleniu ścięgien i pochwy towarzyszy nagromadzenie ropnych mas, wówczas ból będzie pulsował, drgając od wewnątrz.

• Obrzęk. Gdy naczynia krwionośne przepełniają się krwią, stają się przepuszczalne. Ciecz z nich jest uwalniana do tkanki stopy, tworząc w ten sposób obrzęk. Obrzęk narasta szybko, dosłownie kilka godzin po wystąpieniu bólu kończyna może się podwoić. Czasami z powodu silnego rozciągnięcia tkanek skóra w dotkniętym obszarze zostaje pokryta małymi pęknięciami.
• Hyperemia skóry. Zaczerwienienie jest wyraźnie zlokalizowane nad stanem zapalnym ścięgna, co jest spowodowane rozszerzeniem naczyń krwionośnych.
• Chrupanie może wystąpić, gdy uciska się kaletki w stanie zapalnym.
• Miejscowa hipertermia. Temperatura skóry wzrasta w obszarze zapalenia, co tłumaczy się gwałtownym przypływem krwi.
• Ograniczona ruchomość kostki.
• Jeśli stan zapalny jest ropny, pacjent ma odurzenie całego organizmu, jego temperatura ciała wzrasta, obserwuje się osłabienie i złe samopoczucie.

Nie można wykluczyć, że ostra postać zapalenia ścięgien i pochwy stanie się przewlekła. W takim przypadku osoba będzie cierpieć z powodu bólu i ograniczenia ruchu kończyn. Podczas badania pacjenta lekarz wizualizuje formację w kształcie sznurka znajdującą się pod skórą. Czasami można wyczuć małe ziarna, które są objawem gruźliczego zapalenia ścięgien i pochwy.

Diagnostyka

Aby wyjaśnić swoje podejrzenia dotyczące zapalenia ścięgien i pochwy stóp, można zwrócić się o poradę do terapeuty lub ortopedy. W przyszłości może zostać skierowany do reumatologa lub chirurga.

Aby ustalić diagnozę, lekarz wykonuje następujące czynności:

• Badanie wizualne pacjenta. Ponadto lekarz obmacuje dotknięty obszar i sprawdza odruchy.
• Wywiad z pacjentem.
• Pobieranie krwi do ogólnej analizy. W ostrym zapaleniu, któremu towarzyszy ropienie, we krwi będzie obserwowany wzrost OB i liczby neutrofili.
• Badanie bakterioskopowe i bakteriologiczne wysięku z torebek maziowych ze stanem zapalnym. Pobieranie płynu odbywa się podczas nakłucia.
• Badanie rentgenowskie, CT i MRI. Badania te pozwalają wyjaśnić brak patologii kości lub stawów.

Leczenie zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego

Leczenie zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego zależy od postaci choroby. Przede wszystkim konieczne jest zatrzymanie ostrego zapalenia i złagodzenie bólu, aby złagodzić stan osoby.

Tak więc w ostrej fazie zapalenia ścięgien i pochwy pokazano następujące zdarzenia:

• Kończyna powinna znajdować się w całkowitym spoczynku. Nogę należy unieść za pomocą urządzeń unieruchamiających. Może to być odlew gipsowy lub elastyczny bandaż.
• Przepisywanie leków przeciwbakteryjnych. Lekarz empirycznie wybiera lek, jeśli wcześniej nie przeprowadzono badania bakteriologicznego wysięku z torebek maziowych.
• Przepisywanie leków zwiększających odporność szybko pozbędzie się stanu zapalnego.
• Leki z grupy NLPZ: indometacyna, diklofenak, butadion itp. Uśmierzają ból i pomagają wyeliminować odpowiedź zapalną.
• Jeśli zapalenie ścięgien i pochwy rozwija się na tle zakażenia organizmu gruźlicą, przeprowadza się leczenie mające na celu wyeliminowanie podstawowej infekcji. To samo dotyczy kiły i brucelozy.
• Ostre ropne zapalenie, które występuje powszechnie, wymaga pilnej operacji. W takim przypadku rana jest otwierana, osuszana i dezynfekowana. Lekarz powinien dokładnie zbadać powierzchnię rany, aby upewnić się, że nie ma przetok ani ropnych kieszonek.

Po ustąpieniu ostrej fazy pacjentowi zaleca się wykonanie zabiegu fizjoterapeutycznego.

Pacjentom z zapaleniem ścięgien i pochwy pokazano następujące środki:

• UHF;
• Elektroforeza z lekami przeciwbólowymi i hormonalnymi (hydrokortyzon + nowokaina);
• Elektroforeza z lidazą;
• Masaż;
• Realizacja kompleksu ćwiczeń fizjoterapeutycznych;
• Aplikacje z parafiną i ozokerytem;
• Leczenie błotem.

O ile terapia nie przynosi oczekiwanych rezultatów, a nawroty często występują, konieczne jest przygotowanie pacjenta do zabiegu. Odbywa się w zaplanowany sposób. Podczas operacji ścięgno zostaje wycięte, a ranę i wypreparowaną tkankę zszywa się. Okres rekonwalescencji trwa 14 dni. W tym czasie pacjent otrzymuje antybiotykoterapię, wykonuje kompleksy gimnastyczne, uczęszcza na sesje fizjoterapeutyczne. Jeśli operacja się powiedzie, pacjent może w pełni wyzdrowieć.

Fizjoterapia

Gimnastyka lecznicza na zapalenie ścięgien i pochwy jest wykonywana w celu wzmocnienia ścięgien i złagodzenia ich napięcia.

Aby to zrobić, możesz przećwiczyć następujące ćwiczenia:

• Chodzenie na palcach, po zewnętrznej i wewnętrznej stronie stopy, na piętach. Czas marszu medycznego może wynosić 10-15 minut.
• Za pomocą gumki wiążą stopy i próbują rozłożyć je w różnych kierunkach, maksymalnie rozciągając gumkę. W tym czasie osoba powinna usiąść na krześle z oparciem.
• Wykonywanie ruchów okrężnych stopami w kierunku zgodnym i przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Musisz wykonać 15 obrotów w jednym kierunku i 15 obrotów w drugim.
• Skakanka. Aby zmaksymalizować obciążenie ścięgien kostek, musisz podskakiwać bez zginania kolan.
• Podnoszenie małych przedmiotów palcami.

Przed ćwiczeniami należy skonsultować się z lekarzem. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób, które doznały urazu lub operacji kończyny dolnej.

Rokowanie i możliwe powikłania zapalenia ścięgien i pochwy stawu skokowego

Rokowanie w zapaleniu ścięgien i pochwy stopy jest najczęściej korzystne. Jeśli pacjent zwróci się o pomoc lekarską w odpowiednim czasie, wyzdrowieje tak szybko, jak to możliwe. Zakładając, że stan zapalny wynika z cech zawodowych, należy pomyśleć o zmianie pracy. W przeciwnym razie nie można uniknąć nawrotów choroby.

Przy ciężkim przebiegu zapalenia ścięgien i pochwy, a także w jego zaawansowanym stadium, mogą wystąpić następujące komplikacje:

• Powstawanie przykurczów i przetok.
• Zwężenie więzadła.
• Powstanie ropnia.
• Przerost tkanki łącznej.
• Posocznica.

Jeśli choroba nie jest leczona, funkcjonalność stopy może zostać całkowicie utracona.

Tymczasem środki zapobiegawcze wcale nie są trudne. Sprowadzają się do unikania nadmiernego obciążenia ścięgien kostek, dla których trzeba robić przynajmniej krótkie przerwy w pracy. W domu można również wykonywać masaże i ćwiczenia terapeutyczne. W przypadku kontuzji stopy należy zadbać o jej wysokiej jakości dezynfekcję. Wykonując pedicure należy monitorować przestrzeganie norm sanitarno-higienicznych oraz pamiętać o sterylności.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.