Alveolitis Otworu Po Ekstrakcji Zęba

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Alveolitis otworu po ekstrakcji zęba

Po ekstrakcji zęba gojenie tkanek trwa zwykle 3-4 dni. Ale jeśli ból narasta każdego dnia, a stan ogólny się pogarsza, możemy mówić o zapaleniu pęcherzyków płucnych. Alveolitis to proces zapalny, który rozwija się po ekstrakcji zęba z powodu infekcji tkanki. Według statystyk powikłanie występuje w 25-40% przypadków, częściej - po złożonym usunięciu, któremu towarzyszy uszkodzenie kości i pobliskich tkanek miękkich.

Zadowolony:

• Objawy zapalenia pęcherzyków płucnych
• Przyczyny zapalenia pęcherzyków płucnych
• Rodzaje pęcherzyków płucnych
• Diagnostyka pęcherzyków płucnych
• Leczenie zapalenia pęcherzyków płucnych po ekstrakcji zęba
• Zapobieganie zapaleniu pęcherzyków płucnych

Objawy zapalenia pęcherzyków płucnych

Pierwsze objawy zapalenia pęcherzyków płucnych pojawiają się po 3-4 dniach od zabiegu. To jest zapisane:

• obrzęk i zaczerwienienie dziąseł w okolicy uszkodzonych tkanek;
• brak skrzepu krwi w otworze;
• tworzenie się szarej płytki na otworze i brak skrzepu krwi;
• oddzielenie ropy od otworu;
• nieprzyjemny zapach z ust;
• silny narastający ból, który rozprzestrzenia się na pobliskie obszary i tkanki;
• wysoka temperatura (38–39 ° С);
• złe samopoczucie;
• powiększone węzły chłonne;
• obrzęk policzków (nie zawsze).

Niektóre objawy pojawiają się na początkowych etapach rozwoju zapalenia pęcherzyków płucnych, inne - silny ból, wysoka gorączka, obrzęk węzłów chłonnych i oddzielenie się ropy od otworu wskazują na ciężki stan zapalny. Dlatego wszelkie objawy zapalenia pęcherzyków płucnych powinny być powodem zwrócenia się o pomoc lekarską.

Bezczynność i samoleczenie środkami przeciwbólowymi i płukaniem jest obarczone przenikaniem infekcji do głębokich warstw kości, martwicą tkanek i rozwojem niebezpiecznych powikłań:

• zapalenie kości i szpiku kości szczęki;
• ropowica;
• zapalenie okostnej;
• ropień, a nawet zatrucie krwi.

Przyczyny zapalenia pęcherzyków płucnych

Infekcja i rozwój stanu zapalnego mogą mieć różne przyczyny, w tym:

• próchnica otaczających zębów i wnikanie chorobotwórczych bakterii do otworu jeszcze przed zabiegiem usunięcia;
• wprowadzenie do rany kawałka kości, kamienia nazębnego lub płytki nazębnej;
• ekstrakcja zęba nieleczonymi narzędziami lub pozbawione skrupułów czyszczenie otworu;
• naruszenie przez pacjenta higieny jamy ustnej i zaleceń dotyczących pielęgnacji rany po operacji;
• niska odporność i wyczerpanie organizmu (po poważnej chorobie);
• zniszczenie / zaczerwienienie skrzepu krwi, który tworzy się w otworze po operacji (zwykle skrzep znika tydzień po zabiegu usunięcia).

Skrzep zakrywa otwór, chroniąc ranę przed uszkodzeniami mechanicznymi i infekcją. Wypłukanie / zniszczenie skrzepu z otworu może doprowadzić do wniknięcia patogennej flory do kości, dziąseł i więzadeł zęba i wywołać proces patologiczny.

Alveolitis często występuje po złożonych operacjach, którym towarzyszy uszkodzenie otworu i otaczających dziąseł. Usunięcie jest uważane za trudne, jeśli:

• ząb zatrzymany lub niecałkowicie wyrznięty usuwa się;
• zakrzywione korzenie zęba;
• korona zębowa jest całkowicie zniszczona;
• kruchy ząb łamie się podczas ekstrakcji.

Rodzaje pęcherzyków płucnych

Poważne zapalenie pęcherzyków płucnych

Charakteryzuje się ciągłym bólem, którego intensywność zwiększa się podczas jedzenia. Podczas badania otworu odnotowuje się brak lub częściowe zniszczenie skrzepu krwi. Poważne zapalenie pęcherzyków płucnych rozwija się 3-4 dni po operacji, a tydzień później zmienia się w ropną postać.

W postaci surowiczej ogólny stan zdrowia nie ulega pogorszeniu, węzły chłonne nie rosną, a temperatura nie rośnie.

Ropne zapalenie pęcherzyków płucnych

Towarzyszy mu ciągły silny ból promieniujący do ucha i skroni. Podczas badania rany obserwuje się brudną szarą płytkę na otworze, zaczerwienienie i obrzęk pobliskich tkanek, zgrubienie wyrostka zębodołowego i zgniły zapach z ust. Podczas badania palpacyjnego rany odczuwa się ostry ból.

Ogólny stan pacjenta pogarsza się: wzrasta temperatura, powiększają się węzły chłonne, skóra staje się blada. Podczas badania palpacyjnego występuje bolesność węzłów chłonnych. Trudności w jedzeniu z powodu gwałtownie narastającego bólu i niemożności normalnego otwarcia ust.

Przerostowe zapalenie pęcherzyków płucnych

Przerostowe zapalenie pęcherzyków płucnych rozwija się, gdy ropny przechodzi w postać przewlekłą. Jednocześnie następuje zmniejszenie bólu, normalizacja temperatury ciała, zmniejszenie regionalnych węzłów chłonnych i poprawa samopoczucia pacjenta.

W oględzinach stwierdzono silny wzrost patologicznej tkanki miękkiej (ziarniny) z otworu. Między kością a tkanką miękką znajdują się puste przestrzenie i małe obszary martwej tkanki. Występuje wyciek ropy z otworu, zaczerwienienie i obrzęk, sinica tkanek objętych stanem zapalnym.

Bardzo trudne (z wyraźniejszymi objawami) i długotrwałe zapalenie pęcherzyków płucnych występuje u pacjentów z cukrzycą, ponieważ choroby wzajemnie się nasilają.

Diagnostyka pęcherzyków płucnych

Rozpoznanie zapalenia pęcherzyków płucnych przeprowadza dentysta poprzez dokładne oględziny jamy ustnej i obszaru zapalenia, badanie dolegliwości pacjenta oraz wykonanie zdjęć rentgenowskich (przeprowadza się je w celu wykrycia fragmentów kości i innych ciał obcych w otworze).

Konieczne jest leczenie Alveolitis!

Bezczynność jest obarczona przenikaniem infekcji do głębokich warstw kości, martwicą tkanek i rozwojem niebezpiecznych powikłań:

• zapalenie kości i szpiku kości szczęki;
• ropowica;
• zapalenie okostnej;
• ropień, a nawet zatrucie krwi.

Leczenie zapalenia pęcherzyków płucnych po ekstrakcji zęba

Leczenie Alveolitis jest przeprowadzane przez dentystę i obejmuje kilka etapów:

• znieczulenie (miejscowe lub łodygowe);
• wypłukanie resztek skrzepu, pokarmu, śliny z otworu za pomocą strzykawki z tępą igłą z roztworami antyseptycznymi - nadtlenek wodoru, roztwór nadmanganianu potasu, furacylina, chlorheksydyna;
• usunięcie martwych tkanek i resztek jedzenia, fragmentów kości pozostałych po przemyciu ostrą łyżką chirurgiczną (przeprowadzane bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić ścianek otworu);
• wielokrotne mycie studni środkiem antyseptycznym;
• osuszenie dołka sterylnym wacikiem;
• spryskanie rany proszkiem znieczulającym;
• nałożenie wacika nasączonego środkiem znieczulającym, antyseptycznym i przeciwbakteryjnym.

Bandaż chroni ranę przed uszkodzeniami mechanicznymi i chemicznymi czynnikami drażniącymi, chroni tkanki przed infekcją.

W ciężkich postaciach choroby przepisuje się ogólnoustrojowe leki przeciwbakteryjne (tabletki, kapsułki), codzienne kąpiele z roztworami antyseptycznymi, napoje gazowane i wywary z ziół leczniczych. Oprócz leczenia farmakologicznego zaleca się zabiegi fizjoterapeutyczne: promieniowanie podczerwone i ultrafioletowe, fluoryzacja, terapia mikrofalowa.

Stopniowe zanikanie bólu, obrzęk i zaczerwienienie tkanek miękkich, przywrócenie normalnego wyglądu dziąseł mówi o regeneracji. Jeśli obraz kliniczny się nie zmienia, być może pojawiło się poważniejsze powikłanie i leczenie należy kontynuować.

Zapobieganie zapaleniu pęcherzyków płucnych

Głównym celem działań profilaktycznych jest zachowanie skrzepu krwi i zapobieganie infekcjom.

Dentyści zalecają:

• nie płukać jamy ustnej intensywnie (podczas płukania skrzep może się rozpaść, a bakterie mogą swobodnie dostać się do otwartej rany);
• nie spożywać gorących potraw i napojów (wysoka temperatura sprzyja intensywnemu namnażaniu się bakterii i nasila stan zapalny);
• nie dotykaj otworu rękami lub ciałami obcymi, aby nie zarazić.

Autor artykułu: Makarova Evgenia Vladimirovna, pulmonolog