Przepuklina Brzuszna (po Nacięciu) - Przyczyny, Objawy I Leczenie Przepukliny Brzusznej

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przepuklina brzuszna (pooperacyjna)

Przepuklina brzuszna to pooperacyjna wada mięśni i ścięgien ściany brzucha. Powstaje w przeroście blizny pozostałej po operacji. Ten rodzaj wybrzuszenia jest pourazowy.

Jeśli chodzi o dane statystyczne, przepuklina brzuszna powstaje u 11–19% chorych operowanych. 50% pacjentów wykrywa wypukłość już w pierwszym roku po zabiegu. U pozostałych 50% przepuklina pojawia się w ciągu pięciu lat po operacji. Zdarza się, że po operacji usunięcia przepukliny pojawia się wypukłość. W tym przypadku mówimy o nawracającej przepuklinie brzusznej. Ryzyko jego wystąpienia jest większe, jeśli operacja była nieplanowana i została przeprowadzona w trybie pilnym.

Funkcje przedniej ściany otrzewnej są zróżnicowane, ma kilka warstw. Wybrzuszenie pojawia się w najtrwalszej, ale nie elastycznej warstwie - w warstwie mięśniowo-ścięgnistej.

Brzuszny typ wypukłości, podobnie jak inne przepukliny, ma bramę, worek i zawartość worka. Najczęściej powstają po zabiegach chirurgicznych w celu pozbycia się mięśniaków macicy, torbieli jajników, niedrożności jelit, wrzodów żołądka, zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia pęcherzyka żółciowego, przepukliny pępkowej i innych.

Zadowolony:

• Przyczyny przepukliny brzusznej
• Objawy przepukliny brzusznej
• Diagnostyka przepukliny brzusznej
• Leczenie przepuklin brzusznych

Przyczyny przepukliny brzusznej

• Fakt dziedziczności. Dysplazja ogólnoustrojowa lub upośledzony rozwój tkanki łącznej to genetycznie uwarunkowana patologia, która może prowadzić do powstania przepukliny. Jeśli pacjent, który przeszedł operację, ma wrodzone osłabienie tkanki łącznej, ścięgien i więzadeł, to ryzyko wysunięcia brzucha jest znacznie zwiększone. Na to, że pacjent ma dziedziczną dysplazję, może pośrednio wskazywać cienka skóra, na której łatwo powstają rozstępy, wysoki wzrost, przepukliny w innych okolicach, zwiększona ruchomość stawów oraz asteniczny typ sylwetki. Jeśli pacjent ma dwa lub więcej objawów wskazujących na dysplazję, wówczas leczenie przepukliny będzie skuteczne tylko przy założeniu syntetycznej protezy.
• Nieprzestrzeganie schematu przepisanego pacjentowi po operacji. Nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich prowadzi do powstania przepukliny. Konieczne jest zrozumienie, że szew pooperacyjny to nie tylko wada zewnętrzna. Gojenie się rany skórnej nie oznacza całkowitego wyzdrowienia i możliwości rozpoczęcia pełnoprawnej pracy fizycznej. Najdłużej goi się płytka ścięgna (rozcięgna rany), która odpowiada za integralność ściany otrzewnej. Jeśli u młodych pacjentów okres ten trwa do 4 miesięcy, osoby starsze mogą czekać na wyleczenie dopiero po sześciu miesiącach lub dłużej. Jeśli dana osoba ma współistniejące choroby, proces całkowitego bliznowacenia może potrwać do roku. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń chirurga i, jeśli to konieczne, noszenie bandaża.

• Niepowodzenie procesu gojenia się ran pooperacyjnych. Zdarza się, że nawet w warunkach najsurowszej bezpłodności dochodzi do zakażenia rany. W rezultacie rozpoczyna się proces ropienia, co wpływa na czas gojenia i powstawanie pełnoprawnej blizny. W rezultacie nie staje się tak silny, jak powinien. Infekcja rany nie wskazuje na nieuchronne powstanie przepukliny, ale znacznie zwiększa ryzyko jej powstania. W niektórych przypadkach występuje indywidualna nietolerancja materiału użytego do szycia. W rezultacie jest odrzucany, a nie stopione krawędzie rozchodzą się.

• Obecność współistniejących chorób. Wszelkie choroby wywołujące wzrost ciśnienia w jamie brzusznej mogą zwiększać ryzyko wybrzuszenia. Są to zapalenie oskrzeli, astma, przewlekłe zaparcia. Ponadto wpływ ma nadwaga, gruczolak prostaty i inne choroby. W rezultacie brzegi rany pooperacyjnej są stale poddawane naprężeniu. Ich ukrwienie i zaopatrzenie nerwów jest zaburzone - w efekcie powstaje luźna blizna. Dodatkowo na prawidłowe ukrwienie mogą wpływać: miażdżyca, nadciśnienie, niedokrwienie, cukrzyca.

  Co więcej, ryzyko wzrasta nawet w przypadku obecności jednej z wymienionych chorób. Aby je zmniejszyć, powinieneś spróbować pozbyć się istniejących problemów przed rozpoczęciem operacji. Jeśli choroby są przewlekłe, należy poczekać na ich stabilną remisję.

  Niebezpieczna nadwaga związana z tworzeniem się przepuklin. Jeśli protruzja była wielokrotnie operowana, jeśli ma imponujące wymiary, wówczas należy zredukować masę ciała i dopiero potem wykonać zabieg chirurgiczny.
• Błąd lekarza w wykonaniu techniki szycia. Ten powód jest najmniej powszechny. Czasami jednak chirurg wybiera niewłaściwą technikę i sposób zamknięcia rany, czasami zbyt ciasno lub zbyt słabo zaciska jej brzegi. W rezultacie powstaje wada.

Objawy przepukliny brzusznej

• W okolicy rany pooperacyjnej na przedniej ścianie otrzewnej utworzyło się wybrzuszenie. Znajduje się wzdłuż linii istniejącej blizny.
• Jeśli przepuklina pojawiła się niedawno, można ją skorygować, osoba nie odczuwa bólu we wczesnych stadiach.
• Ból w okolicy wypukłości pojawia się wraz z postępem patologii. Mogą wystąpić podczas podnoszenia ciężarów, wysiłku i wykonywania gwałtownych ruchów.
• Jeśli przepuklina nie jest leczona, ból staje się stały, jego charakter jest skurczowy.
• Jeśli w okolicy nadłonowej pojawi się przepuklina, może dojść do zaburzeń oddawania moczu.
• Przekrwienie skóry, gorączka, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zwiększone tworzenie się gazów), pojawienie się krwi w stolcu - te objawy pojawiają się, gdy dochodzi do naruszenia wypukłości brzusznej lub rozwoju innych powikłań.

Diagnostyka przepukliny brzusznej

Diagnostycy nie mają trudności z rozpoznaniem patologii. Z reguły oględziny pacjenta wystarczają, aby zobaczyć brzuszny występ przepukliny. Pacjent jest proszony o parcie lub kaszel, aby ocenić rzeczywisty rozmiar przepukliny.

• Badanie ultrasonograficzne pozwala ocenić wielkość i kształt wypukłości, a także obecność zrostów.
• Różne warianty badania rentgenowskiego pozwalają na ocenę funkcjonowania przewodu pokarmowego, określenie obecności zrostów i stosunku narządów wewnętrznych do powstałego wypukłości.

Aby wyjaśnić parametry ważne dla lekarza, pacjent jest czasami kierowany na MSCT lub MRI. W niektórych przypadkach wykonuje się kolonoskopię.

Leczenie przepuklin brzusznych

Pozbycie się wypukłości przepukliny brzusznej nie będzie możliwe bez operacji. Konieczne będzie leczenie i korekta ściany otrzewnej z usunięciem uformowanego worka, a następnie operacja plastyczna.

Plastik napinający

Występ jest zszyty szwami. Zabieg ten można wykonać tylko u młodych pacjentów, u których wielkość przepukliny jest niewielka. Ponadto ważny jest brak współistniejących chorób. Faktem jest, że ta metoda interwencji ma wysoki wskaźnik nawrotów, który sięga 30%.

O zaletach metody rozciągania:

• łatwość wdrożenia z technicznego punktu widzenia;
• niska cena za użyte materiały i sprzęt.

Wśród wad metody rozciągania:

• ryzyko nawrotu do 30%;
• dysfunkcja oddechowa spowodowana zbyt silnym napięciem rany;
• występowanie bólu spowodowanego silnym napięciem.

Przepuklina beznapięciowa

Miejsce, w którym znajdował się występ, zamykane jest syntetyczną protezą. Wykonany jest z siatki polipropylenowej i jest wkładany bezpośrednio pod skórę lub wzdłuż powięzi.

Zalety tej techniki:

• Niski wskaźnik nawrotów.
• Brak zespołu bólowego po zabiegu lub jego niewielkie nasilenie.
• Brak zaburzeń oddechowych.
• Uzupełniając metodę beznapięciową o abdominoplastykę, staje się możliwe przywrócenie plastiku ściany otrzewnej nawet przy gigantycznym wypukłości.

Wady metody beznapięciowej:

• Wysoka kategoria cenowa operacji.
• Zwiększone ryzyko powikłań - surowicza, krwiak, ropienie.
• W teorii - odrzucenie wszczepionej siatki, pojawienie się poczucia obecności ciała obcego.
• Jeśli między siatką a jelitem pojawią się zrosty, może dojść do niedrożności jelit. (Czytaj także: Przyczyny i objawy niedrożności jelit)

Protetyka przepukliny za pomocą laparoskopu

Ta metoda interwencji chirurgicznej jest najmniej traumatyczna i najnowocześniejsza. Do jamy brzusznej wprowadza się również implant siatkowy, ale nie wymaga to wykonywania nacięć w obszarze samej przepukliny. Dzięki temu nie ma ryzyka ropienia.

Zalety tej metody:

• Jama brzuszna pacjenta praktycznie nie jest uszkodzona.
• Nie ma bólu lub jest minimalny.
• Niezwykle niski wskaźnik nawrotów.
• Brak komplikacji związanych z ranami.
• Krótka faza powrotu do zdrowia i wczesna możliwość powrotu do pracy.

Wady metody:

• Koszt operacji jest niezwykle wysoki.
• Proces szkolenia chirurgów jest pracochłonny i długotrwały.
• Wymagane jest wyposażenie placówki medycznej w drogi sprzęt, co nie zawsze jest możliwe.

Wnioski dotyczące leczenia przepuklin brzusznych

Możliwe jest dokonanie wyboru na korzyść tej lub innej metody interwencji chirurgicznej, biorąc pod uwagę zalecenia lekarza prowadzącego. W tym celu konieczne jest kompleksowe badanie w celu uzyskania pełnych danych o stanie pacjenta.

Ponadto wybór techniki uzależniony jest od zdolności pacjenta do zniesienia znieczulenia ogólnego.

Jeśli chodzi o terapię zachowawczą, jest to możliwe tylko wtedy, gdy istnieją poważne przeciwwskazania do operacji. W takim przypadku pacjentowi zaleca się przestrzeganie diety dietetycznej, rezygnację z aktywności fizycznej, zapobieganie zaparciom i wzdęciom, noszenie indywidualnie dobranego bandaża.

Aby uniknąć lub zminimalizować ryzyko nawrotu, pacjent będzie musiał ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza, przestrzegać prawidłowego odżywiania, znormalizować wagę i osiągać regularne wypróżnienia.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.