Przepuklina Dysku - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Przepuklina dysku: objawy i leczenie

Co to jest przepuklina dysku?

Przepuklina krążka to wypukłość jądra krążka międzykręgowego do kanału kręgowego w wyniku naruszenia integralności pierścienia włóknistego. Jest to choroba zwyrodnieniowo-zapalna, która prowadzi do deformacji krążka międzykręgowego, pęknięcia pierścienia włóknistego i wyjścia jądra poza trzon kręgu.

Ogólnie jest to stosunkowo rzadka patologia. Według statystyk występuje u nie więcej niż 0,15% światowej populacji (czyli około 15 osób na 10 000). Jednak w ciągu ostatnich pięciu lat zapadalność znacznie wzrosła (prawie 3 razy).

Największe obciążenie dotyczy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, więc oczywiste jest, że to on w pierwszej kolejności przechodzi zmiany patologiczne. Około 48% przepuklin rozwija się na poziomie między piątym kręgiem a kością krzyżową, nieco rzadziej (46%) cierpi dysk między czwartym a piątym kręgiem.

Przepukliny zlokalizowane w odcinku szyjnym kręgosłupa są znacznie rzadsze, a przypadki uszkodzenia kręgosłupa piersiowego są dość rzadkie.

Według statystyk medycznych w większości przypadków przyczyną bólu pleców jest przepuklina na pewnym etapie.

W krajach wiodących pod względem opieki medycznej rocznie przeprowadza się od 20 (Niemcy) do 200 (USA) tysięcy interwencji chirurgicznych w celu usunięcia przepukliny międzykręgowej.

Zadowolony:

• Co musisz wiedzieć o przepuklinach dysków?
• Jaka jest budowa kręgosłupa i krążków międzykręgowych?
• Objawy przepukliny międzykręgowej
• Przepuklina dysku
• Związek między przepukliną dysków a osteochondrozą
• Jakie są przyczyny tego zdarzenia?
• Etapy choroby
• Komplikacje i konsekwencje
• Diagnoza choroby
• Leczenie przepukliny dysku
• Operacja

Co musisz wiedzieć o przepuklinach dysków?

• Dyski międzykręgowe to rodzaj amortyzatorów, które zmniejszają wpływ kręgów na siebie, gdy się poruszają i porusza się kręgosłup.
• Miazgowe jądro środkowej części krążka, które ma konsystencję żelową, jest chronione twardą skorupą - pierścieniem włóknistym.
• Kiedy pęknięcie lub pęknięcie występuje w pierścieniu włóknistym, część jądra miażdżystego kręgu zostaje wyciśnięta do kanału miazgi.
• Wolumetryczna przepuklina międzykręgowa uciska nerwy rdzeniowe zlokalizowane w tym samym odcinku kręgosłupa.
• Badanie pacjenta przez neurologa, diagnostyka MRI pomoże określić zakres i cechy patologii.
• Najczęściej praktykowana jest zachowawcza terapia przepuklin międzykręgowych: masaż, kompleks ćwiczeń terapeutycznych, rozciąganie kręgosłupa za pomocą specjalnych urządzeń. Chirurgia jest rzadka.
• Leczenie operacyjne nie jest w stanie wyeliminować przyczyny przepukliny krążka międzykręgowego, służy do wyeliminowania poważnych powikłań zagrażających jakości życia pacjenta. Interwencja chirurgiczna jest obarczona nieodwracalnymi konsekwencjami.

Jaka jest budowa kręgosłupa i krążków międzykręgowych?

Dyski międzykręgowe znajdują się między trzonami kręgów. Ciało jest najbardziej obszerną częścią komponentów kręgosłupa.

Sekcje kręgosłupa:

• Okolica szyjna - 7 kręgów szyjnych;
• Okolica piersiowa - 12 kręgów piersiowych;
• Okolica lędźwiowa - 5 kręgów lędźwiowych;
• Obszar krzyżowy, który przechodzi do kości ogonowej, znajduje się pod piątym kręgiem lędźwiowym.

Kręgosłup jest jedną całością będącą jednocześnie ruchomą strukturą. Do najważniejszych funkcji kręgosłupa należy podparcie szkieletu, chroniące przed uszkodzeniem rdzenia kręgowego znajdującego się w kanale kręgowym. Ochronę przed urazami zapewniają wyrostki kolczaste - kostne wypukłości znajdujące się za rdzeniem kręgowym. Kościsty trzon kręgu ze względu na swój kształt i rozmiar jest rodzajem platformy, która zmiękcza obciążenie kręgosłupa.

Dyski międzykręgowe to specjalna struktura umiejscowiona między trzonami kręgów. Absorbują nacisk wywierany przez kręgosłup podczas ruchów człowieka. Struktura wszystkich dysków jest taka sama dla każdego segmentu - jest to żelopodobne jądro miażdżyste pośrodku, otoczone solidnym pierścieniem tkanki włóknistej. Włókniste pierścienie pełnią funkcję wiążącą, łącząc ze sobą kręgi. Jeśli więzadła włókniste zostaną uszkodzone w wyniku zniszczenia lub zwyrodnienia krążka międzykręgowego, pacjent odczuwa wyraźny ból.

Objawy przepukliny międzykręgowej

Teoretycznie przepuklina dysku może wpływać na absolutnie każdą część kręgosłupa, a objawy będą się znacznie różnić.

Rozważ objawy przepukliny międzykręgowej, w zależności od jej lokalizacji:

1. Oddział szyjki macicy:

   • Częste i intensywne bóle głowy. Ból głowy o niejasnej lokalizacji, pulsujący, uciskający lub pękający. Przyczyna leży w ucisku korzeni nerwowych, a także tętnic kręgowych, które odżywiają mózg. W rezultacie może rozwinąć się ciężka niewydolność kręgowo-podstawna z charakterystycznymi objawami.
   • Zawroty głowy. Z powodu ucisku tętnic kręgowych móżdżek otrzymuje niewystarczające odżywienie.
   • Halucynacje wzrokowe (fotopsje, mroczki). Zaburzenia widzenia tłumaczy się brakiem krążenia krwi w centrum wzroku.
   • Osłabienie, senność i zmęczenie. Kiedy tętnice kręgowe są uciskane, mózg otrzymuje mniej tlenu i składników odżywczych. W rezultacie organizm jest zmuszony do mniej intensywnej pracy i instruuje wszystkie układy, aby ograniczały aktywność.
   • Ból szyi. Spowodowane kompresją zakończeń nerwowych.
   • Niestabilność ciśnienia krwi. Pacjenci często mają fałszywe nadciśnienie. Powodem jest to, że na szyi znajduje się wiele naczyń krwionośnych. Są silnie unerwione, uszczypnięcie tych linii krwi powoduje, że mózg otrzymuje fałszywe sygnały i wyzwala odruchy prowadzące do nadciśnienia.
   • Występuje promieniujący ból w ramieniu lub przedramieniu.
   • Osłabienie mięśni (ramię, ramię).
   • Drętwienie palców. Uczucie „płynięcia”.
   • Blada skóra, pocenie się.

2. Sekcja klatki piersiowej:

   • Ból pleców. Lokalizacja bólu - na poziomie łopatek. Ból obręczy, nasilony wysiłkiem, kaszlem, kichaniem, głębokim oddychaniem. Mogą promieniować do ramion, brzucha, szyi, dolnej części pleców, ramion.
   • Ból brzucha występuje rzadko. Ważne jest, aby wykluczyć inne choroby.
   • Zmniejszona wrażliwość poniżej miejsca uszkodzenia. Niedowład, porażenie. Wynika to z kompresji rdzenia kręgowego.

3. Okolica lędźwiowa:

   

   • Ostry ból w okolicy lędźwiowej (lumbago lub lumbago). Ból pojawia się ostro. Zwykle wiąże się z aktywnością fizyczną, podnoszeniem ciężarów. Ma ostry, strzelający, płonący charakter. Przyczyną jest wypadnięcie krążka międzykręgowego i podrażnienie korzeni nerwowych zlokalizowanych w okolicy pierścienia włóknistego. W rezultacie następuje odruchowy wzrost napięcia mięśniowego i rozwija się uporczywy zespół bólowy z niemożnością zmiany postawy. Najczęściej objaw ten objawia się u chorych mężczyzn w wieku od 30 do 40 lat.
   • Ishalgia (rwa kulszowa). Jest to silny zespół bólowy związany z uciskiem przepukliny na korzenie rdzenia kręgowego. Ucisk zakończeń nerwowych prowadzi do podrażnienia dużego nerwu kulszowego. To wyjaśnia tak wyraźny zespół bólowy. Bóle są przeszywające, strzelające, obolałe. Ból często promieniuje od zmiany wzdłuż tylnej części nogi do ud, łydek i kostek. Z reguły bóle obejmują jedną z nóg, w zależności od umiejscowienia przepukliny.
   • Długotrwały ból w okolicy lędźwiowej. Mogą dręczyć człowieka miesiącami i latami.
   • Uszkodzenie nerwów ruchowych, które powoduje spadek napięcia mięśni nóg.
   • Dysfunkcja narządów zlokalizowanych w okolicy miednicy. W ciężkich przypadkach u mężczyzn może wystąpić nietrzymanie moczu, niekontrolowane wypróżnianie, impotencja.
   • Ucisk nerwów odpowiedzialnych za wrażliwość. W efekcie zmniejsza się wrażliwość skóry nóg (pachwiny, pośladków, ud, goleni, kostek), pojawia się uczucie mrowienia, „gęsiej skórki”.
   • Zaburzenia ukrwienia. Powodem jest ucisk nerwów regulujących krążenie krwi. W rezultacie - bladość skóry, pojawienie się plam na skórze.
   • Uraz rdzenia kręgowego. Może objawiać się w postaci niedowładów, paraliżu kończyn dolnych.

Przepuklina dysku

Tradycyjne przekonanie, że przyczyną bólu kręgosłupa jest mechaniczna kompresja korzeni nerwowych, zostało zastąpione wersją „chemicznego zapalenia korzeni nerwowych”. Głównym celem leczenia chirurgicznego jest wyeliminowanie szczypania nerwów rdzeniowych. Ostatnio toczy się aktywna dyskusja na temat danych z badań medycznych na temat takiej przyczyny bólu, jak zapalenie chemiczne.

Mediatorem tych bolesnych wrażeń jest cząsteczka czynnika martwicy nowotworu (TNF) lub czynnika martwicy nowotworu-alfa.

Przyczyny pojawienia się cząsteczki zapalnej:

• Przepuklina międzykręgowa;
• Złamanie pierścienia włóknistego;
• Zwężenie kanału kręgowego (zwężenie kręgosłupa)
• Patologia stawów międzykręgowych.

Konsekwencjami wpływu cząsteczki TNF jest pojawienie się bólu i stanu zapalnego. Niemniej jednak zatrzymanie aktywności cząsteczki przez leki nie eliminuje konieczności eliminacji ucisku korzenia nerwu i leczenia przepuklin krążków międzykręgowych tradycyjnymi metodami. Doskonałą alternatywą dla drogiego i czasami nieskutecznego leczenia „chemicznego zapalenia korzonków nerwowych” może być hirudoterapia (leczenie pijawkami).

Najczęstszą lokalizacją przepukliny dysków jest kręgosłup szyjny i lędźwiowy. Ta patologia rzadko wpływa na obszar klatki piersiowej. Przepukliny w zdecydowanej większości przypadków występują w tylno-bocznej projekcji kręgu. W tej części kręgu wpływ ucisku na pierścień włóknisty jest najbardziej wyraźny, a najmniejsze jest podparcie więzadeł podłużnych tylnych i przednich.

Związek między przepukliną dysków a osteochondrozą

Istnieje udowodniony związek między osteochondrozą a przepukliną krążków międzykręgowych. Naturalną konsekwencją złej jakości leczenia osteochondrozy jest przepuklina międzykręgowa. Rozpoznawanie i leczenie typów osteochondrozy jest podobne do diagnostyki i leczenia podobnych przypadków przepuklin międzykręgowych.

Zapobieganie i leczenie osteochondrozy doprowadzi do wyeliminowania przepukliny międzykręgowej, to znaczy zarówno przyczyna, jak i skutek zależą bezpośrednio od siebie.

Jakie są przyczyny tego zdarzenia?

Przyczyny przepukliny są liczne, wśród nich jest kilka czynników, które znacznie zwiększają ryzyko rozwoju patologii:

• Podłoga. Według badań tkanka chrzęstna u mężczyzn jest słabiej rozwinięta niż u kobiet i zużywa się znacznie szybciej. Dlatego przede wszystkim zagrożeni są mężczyźni.
• Wiek. Z biegiem czasu zmniejsza się elastyczność tkanki chrzęstnej, w kręgosłupie i stawach rozpoczynają się procesy zwyrodnieniowe. Grupa ryzyka obejmuje kobiety powyżej 45 roku życia i mężczyzn powyżej 30 roku życia.
• Przebyte choroby, urazy i zabiegi chirurgiczne w okolicy kręgosłupa znacznie zwiększają ryzyko wystąpienia przepuklin międzykręgowych.

Istnieje również szereg subiektywnych czynników, na które dana osoba może wpływać:

• Nadwaga. Duża ilość tłuszczów przyczynia się do zwiększonego obciążenia kręgosłupa. Osoba otyła ma również spadek napięcia mięśniowego. Osłabione mięśnie nie mogą uformować niezawodnego „gorsetu” podtrzymującego kręgosłup. Ponadto zaburzenia metaboliczne prowadzą do zmniejszenia elastyczności kręgosłupa.
• Złe nawyki. Palenie jest najważniejsze. Nikotyna zmniejsza odżywienie krążków międzykręgowych. W rezultacie wzrasta ryzyko rozwoju patologii.
• Brak aktywności fizycznej. Udowodniono, że siedzący tryb życia prowokuje rozwój procesu patologicznego.
• Fizyczny charakter pracy. Ciągłe podnoszenie ciężarów, praca w warunkach zwiększonej wibracji negatywnie wpływa na kręgosłup.
• Dziedziczność. Specyfika metabolizmu i genezy tkanki chrzęstnej są przekazywane od przodków. Dlatego jeśli w rodzinie były osoby cierpiące na taką patologię, ryzyko jej rozwoju u potomstwa wzrasta w przedziale od 20 do 75%.

Etapy choroby

Każda przepuklina międzykręgowa przechodzi cztery etapy rozwoju:

• Występ dysku. W pierścieniu włóknistym krążka międzykręgowego tworzy się niewielkie pęknięcie. Wychodzi fragment jądra miażdżystego. Na tym etapie możesz samodzielnie poradzić sobie z przepukliną międzykręgową bez specjalnego leczenia. Lekarz zaleca ścisły odpoczynek w łóżku. Aktywność fizyczna, nagłe ruchy są wykluczone. Pęknięcie pierścienia włóknistego stopniowo „zacieśnia się”, patologiczny proces ustaje. Jeśli zalecenia lekarza nie będą przestrzegane, przepuklina będzie postępować. Ciśnienie jądra miażdżystego na pierścieniu włóknistym będzie rosło, aż choroba przejdzie do innego stadium. Na tym etapie już manifestują się bóle strzeleckie, przepuklina osiąga rozmiar około 3 mm.
• Częściowe wypadnięcie dysku. Rośnie wybrzuszenie jądra miażdżystego. Przepuklina może osiągnąć rozmiar 8-10 mm. Bóle stają się trwałe i wyraźne. Zmniejsza się dopływ krwi do krążka międzykręgowego.
• Całkowite wypadnięcie dysku. Jądro miażdżyste rozciąga się poza pierścień włóknisty, zachowując swoją strukturę. Intensywność bólu znacznie wzrasta. Bolesne odczucia mają charakter strzelecki i obolały, praktycznie nie ustępują same bez przyjmowania środków przeciwbólowych. Funkcja motoryczna jest upośledzona, spada zdolność do pracy. Ból promieniuje do kończyn dolnych.
• Sekwestr. Fragmenty jądra miażdżystego znajdują się poza pierścieniem włóknistym. Krążek międzykręgowy jest przemieszczony. Przepuklina uciska korzenie nerwowe, powodując intensywny, długotrwały ból.

Komplikacje i konsekwencje

Naruszenie przepukliny międzykręgowej. Od momentu wykrycia wypukłości konieczne jest przestrzeganie przez pacjenta zaleceń lekarza. Najważniejsze z zaleceń to minimalizacja aktywności fizycznej: wyklucz podnoszenie ciężarów, sport. Nieprzestrzeganie zaleceń specjalisty może spowodować obrażenia.

Naruszenie następuje przez otaczające tkanki (struktury kostne, mięśnie). Kiedy przepuklina międzykręgowa jest ściśnięta, następuje deformacja struktury dotkniętego krążka międzykręgowego. W rezultacie często obserwuje się szczypanie korzeni kręgosłupa i rozwój wyraźnych objawów. W najcięższych przypadkach przepuklina uciska rdzeń kręgowy, powodując dysfunkcję.

Z reguły dochodzi do szczypania:

• Nerw S1. Nerw jest uciskany nie tylko w odcinku lędźwiowym, ale także w odcinku krzyżowym.
• Nerw L1. Oznacza to, że nerw lędźwiowy znajduje się między czwartym a piątym segmentem.

Występ. Jest to pogłębiający się patologiczny proces rozwoju przepukliny międzykręgowej. W miarę rozwoju patologii jądro miażdżyste silniej naciska na pierścień włóknisty. W pewnym momencie pierścień włóknisty pęka i jądro miażdżyste opuszcza strukturę. Ta komplikacja jest jedną z najniebezpieczniejszych, ponieważ trudno jest przewidzieć, jakie konsekwencje pociągnie za sobą rozwój pełnej przepukliny. Zdarzają się częste przypadki rozwoju przepukliny tylnej, w których rdzeń kręgowy jest uszkodzony, a funkcja motoryczna jest całkowicie lub częściowo utracona poniżej miejsca zmiany.

Diagnoza choroby

Środki diagnostyczne przepuklin międzykręgowych obejmują: Wstępne badanie przez lekarza; CT (tomografia komputerowa); MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego); RTG; Mielografia CT. Na wstępną wizytę twarzą w twarz z przepukliną międzykręgową należy udać się do ortopedy lub neurologa.

Wizyta u lekarza Podczas wizyty lekarz: Przesłuchuje pacjenta i poznaje wszystkie fakty dotyczące dolegliwości: natężenie bólu, jego częstotliwość i charakter, lokalizacja, czy są jakieś inne objawy; Przeprowadza wstępne badanie i badanie palpacyjne pleców lub szyi (w zależności od umiejscowienia przepukliny). Lekarz ocenia stan kręgosłupa, określa etap procesu patologicznego; Oceń refleks; Ocenia funkcje motoryczne, siłę mięśni, wrażliwość skóry poniżej dotkniętego obszaru (zwykle nóg); Wykonuje niezbędne testy funkcjonalne. Pacjent jest proszony o chodzenie po gabinecie, przechylanie się do przodu i do tyłu, podnoszenie nogi, przechylanie ciała itp. Na podstawie wstępnego badania lekarz stwierdza stan zdrowia pacjenta i opracowuje dalszą strategię badania.

tomografia komputerowa Tomografia komputerowa to skuteczne i pouczające badanie instrumentalne. Jest przepisywany pacjentom z podejrzeniem przepukliny międzykręgowej i pozwala na najdokładniejsze określenie stanu krążków międzykręgowych i etapu rozwoju procesu patologicznego (jeśli występuje). Dzięki CT możesz uzyskać rentgenowskie obrazy kręgosłupa warstwa po warstwie. Istnieje szereg względnych przeciwwskazań do przeprowadzenia badania tomograficznego: Ciąża, dzieci poniżej 5 roku życia; Ciężki stan pacjenta; Ciężka otyłość (osoby otyłe o wadze powyżej 150 kg albo nie mieszczą się do tomografu, albo stół nie jest przystosowany do takiej wagi); Pacjenci niezdrowi psychicznie (z niewłaściwym zachowaniem); Pacjenci obawiający się ograniczonej przestrzeni (klaustrofobia). W przypadku pilnej potrzeby badanie można przeprowadzić pomimo przeciwwskazań. Chociaż CT jest bardzo pouczająca, lekarze preferują MRI, ponieważ jest bardziej odpowiedni do oceny stanu krążków międzykręgowych.

MRI MRI jest idealny do określenia stanu krążka międzykręgowego. W obrazach MRI anatomiczne cechy kręgosłupa są widoczne w każdym szczególe. Wskazaniem do badania jest obecność niepotwierdzonej przepukliny międzykręgowej. Istnieje szereg bezwzględnych przeciwwskazań do obrazowania metodą rezonansu magnetycznego: Obecność metalowych implantów lub ciał obcych wewnątrz ciała (ponieważ podczas badania generowane jest ogromne pole magnetyczne); Obecność funkcjonalnych implantów i protez wrażliwych na poziom pola magnetycznego: elektroprotezy ucha, rozruszniki serca, sterowniki tętna. MRI ma kilka niezaprzeczalnych zalet w porównaniu z tomografią komputerową: Bezpieczeństwo - organizm pacjenta nie jest narażony na silne promieniowanie rentgenowskie; Maksymalna skuteczność i zawartość informacyjna miernika diagnostycznego.

RTG W przeciwieństwie do metod badań tomograficznych, radiografia nie pozwala na ocenę stanu krążków międzykręgowych. Ale jest przepisywany pacjentom z potwierdzoną przepukliną międzykręgową, aby wykluczyć patologiczne zmiany ze strony samych kręgów. W celach diagnostycznych zdjęcie wykonuje się w dwóch rzutach: pełnej twarzy i profilu. Istnieje wiele przeciwwskazań: Ciężki stan pacjenta; Ciąża; Obfite krwawienie.

Mielografia CT Istotą badania jest wprowadzenie środka kontrastowego w okolice rdzenia kręgowego, a następnie wykonanie tomografii komputerowej. Głównym zadaniem miary diagnostycznej jest ocena stopnia ucisku rdzenia kręgowego przez przepuklinę. Metoda wymaga specjalnych umiejętności i jest dość złożona, dlatego przeprowadza się ją tylko w warunkach szpitalnych. Istnieją dwa główne wskazania do badania: ucisk rdzenia kręgowego oraz upośledzony odpływ płynu mózgowo-rdzeniowego. Przeciwwskazania są standardowe w tomografii komputerowej, ale dodatkową przeszkodą jest indywidualna nietolerancja składników kontrastu.

Na temat: Co można, a czego nie można zrobić z przepukliną międzykręgową?

Leczenie przepukliny dysku

Konserwatywne metody leczenia przepukliny krążka międzykręgowego nie są tak skuteczne jak chirurgiczne, raczej po prostu łagodzą ból, ale nie dają wyraźnego efektu. Obejmuje to stosowanie NLPZ i glukokortykoidów, fizjoterapię, homeozynatrię, laseroterapię i inne techniki.

Metody konserwatywne

W trakcie leczenia zachowawczego stosuje się leki z dwóch grup: niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz miejscowe leki na bazie glikokortykoidów.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ):

• Diklofenak;
• Ketorol;
• Meloksykam;
• Analgin.

Miejscowe preparaty glikokortykoidowe:

• Potężny (Dermovate, Khaltsinonid);
• Strong (Celestoderm-V (Betnovate), Kutiveit, Alupent, Flucinar (Sinaflan, Sinalar), Sikotren, Lorinden (Lokakorten), Lokoid (Latikort), Triacort, Elokom, Fluorocort (Polcortolone w postaci maści), Esperon);
• Medium (Ultraan, Deperzolone, Dermatop, Prednisolone w postaci maści);
• Słaby (hydrokortyzon).

Zasada leczenia polega na rozpoczynaniu od najsłabszych leków i stopniowym przechodzeniu na silniejsze, jeśli nie osiągnięto pożądanego efektu terapeutycznego. Sposób użycia dowolnego ze wskazanych środków: 1-2 razy dziennie wcierać niewielką ilość maści w okolicę lokalizacji przepukliny.

Obie kategorie leków (NLPZ i glukokortykoidy) są stosowane w celu złagodzenia stanu zapalnego i bólu.

Temat: Stosowanie chondroprotektorów na przepuklinę - lista leków, czy w ogóle są skuteczne?

Fizjoterapia

W przypadku przepukliny międzykręgowej stosuje się trzy rodzaje leczenia fizjoterapeutycznego:

1. Elektroforeza. Istota metody polega na wprowadzaniu leków do organizmu pod wpływem prądu elektrycznego. W leczeniu patologii stosuje się leki takie jak papaina i karipaina.

   Leki te zmniejszają występ przepukliny, sprzyjają regeneracji uszkodzonych tkanek i przywracają prawidłowe krążenie krwi w obszarze uszkodzonego dysku.

   Sposób prowadzenia: na skórę pacjenta przykłada się dwie elektrody o różnych biegunach (plus i minus). Lek nakłada się na jedną z elektrod i wnika w skórę. Aktualne parametry dobierane są na podstawie indywidualnych cech ciała, tak aby pacjent odczuwał lekkie mrowienie.

   • Czas trwania sesji: 10-15 minut.
   • Kurs leczenia: 10 dni. Termin ten może zostać wydłużony według uznania lekarza.
   • Wskazania: potwierdzona przepuklina międzykręgowa w okresie remisji (okres podostry). Ważne jest, aby nie było zaostrzeń.
   • Przeciwwskazania: choroby onkologiczne, niewydolność serca, miejscowe procesy zapalne i zakaźne, patologie skóry, naruszenie integralności naczyń krwionośnych, podwyższona temperatura ciała, uraz skóry w miejscu przyłożenia elektrod, nietolerancja na podawane leki.

2. Akupunktura. Istotą zabiegu jest wprowadzenie cienkich igieł w biologicznie aktywne punkty na ciele. Skuteczność metody nie została w pełni udowodniona. Czas trwania leczenia ustala lekarz.

   Głównym przeciwwskazaniem jest obecność ropnych zmian w okolicy wprowadzenia igły.

3. Prądy diadynamiczne. DDT to prąd niskiego napięcia (stały). Skuteczność metody została udowodniona i polega na poprawie krążenia krwi, znieczuleniu dotkniętego obszaru, zmniejszeniu pobudliwości zakończeń nerwowych.

   • Sposób prowadzenia: pod wieloma względami podobny do elektroforezy, z tym że nie podaje się leków, a istota leczenia polega bezpośrednio na terapeutycznym działaniu samego prądu.
   • Przebieg leczenia: 7-10 dni, według uznania lekarza.
   • Wskazania: potwierdzona przepuklina międzykręgowa z silnym bólem w okresie podostrym.
   • Przeciwwskazania: stany zapalne, choroby skóry, temperatura ciała powyżej 38 ° C, przełom nadciśnieniowy, łamliwość naczyń.

Na temacie: Zestaw najlepszych ćwiczeń na przepuklinę lędźwiową kręgosłupa

Laseroterapia to stosunkowo nowa i mało znana metoda. W ostatnich latach staje się coraz bardziej rozpowszechniony i zyskuje zasłużoną popularność. Jego istota jest następująca: w miejsce uszkodzenia wprowadza się endoskop z wbudowaną igłą. Przez światło igły przeciągany jest kabel z diodą laserową i wbudowaną kamerą wideo. Podczas napromieniania tkanki są podgrzewane do 70 ° C. Otaczające tkanki nie ulegają zniszczeniu, jednak substancja jądra miażdżystego stopniowo wyparowuje. Gdy wyparowuje, rdzeń kurczy się i przestaje wywierać nacisk na otaczającą tkankę.

Z biegiem czasu chondrocyty zastępują zniszczoną tkankę pierścienia włóknistego. W ten sposób można częściowo lub całkowicie wyleczyć przepuklinę międzykręgową.

Homeosiniatry Dość dobrze znana metoda za granicą. Jego istota jest podobna do istoty akupunktury (akupunktury). Za pomocą cienkich igieł do aktywnych stref ciała (punktów akupunktury) wstrzykuje się leki homeopatyczne. Istnieją tylko dwa przeciwwskazania: nietolerancja stosowanych substancji leczniczych oraz krostkowe zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia. Skuteczność metody jest wątpliwa, ponieważ nie udowodniono działania terapeutycznego samych leków homeopatycznych. Nie ma dokładnych danych dotyczących liczby wyleczonych pacjentów. Tymczasem sami praktycy twierdzą, że technika jest niezawodna.

Inne metody leczenia przepukliny dysków bez operacji

• Terapia manualna. Istota metody polega na fizycznym oddziaływaniu specjalisty na organizm. Terapia manualna ze swej natury jest połączeniem tradycyjnej medycyny chińskiej i masażu leczniczego. Metoda jest skuteczna w zwalczaniu chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Jednak bezpieczeństwo terapii manualnej u pacjentów z przepukliną nie zostało udowodnione. W trakcie manipulacji terapeutycznych może dojść do przemieszczenia przepukliny i naruszenia rdzenia kręgowego. Przed zastosowaniem tej techniki zaleca się skonsultowanie się z ortopedą i neurochirurgiem.
• Kinezyterapia. Metoda jest szczególnym przypadkiem terapii manualnej. Jej istota polega na tym, że pacjent wykonuje wymagane od niego ruchy przy pomocy specjalisty leczącego. Taka ekspozycja jest potencjalnie niebezpieczna dla pacjentów z wszelkiego rodzaju przepuklinami, ponieważ może dojść do przemieszczenia uszkodzonego dysku i uszczypnięcia nerwów i rdzenia kręgowego. Kurs obejmuje 12 sesji. Maksymalny wynik można osiągnąć po 2-3 pełnych kursach.
• Krioterapia. Istota metody leczenia polega na oddziaływaniu przeziębienia na naczynia krwionośne. Na dotkniętym obszarze umieszcza się pojemnik z ciekłym azotem. Po 30-120 sekundach pojemnik usuwa się z powierzchni skóry. W wyniku ostrego efektu niskiej temperatury dochodzi do zwężenia naczyń krwionośnych. Pod koniec wystawienia na zimno naczynia gwałtownie rozszerzają się, zapewniając napływ ogromnej objętości krwi. W ten sposób poprawia się odżywienie chorego dysku i stymuluje procesy regeneracji. Dowiedz się więcej o krioterapii.
• Hirudoterapia. W przeciwnym razie - leczenie pijawkami. Istota metody polega na biologicznym działaniu śliny pijawki. Wnikając w dotknięty obszar, ślina przyczynia się do zniszczenia fragmentów wypadającego jądra miażdżystego. Ponadto inicjowana jest silna odpowiedź immunologiczna na obcą substancję. Dopływ krwi do dotkniętego obszaru jest dramatycznie zwiększony z powodu niewielkiego stanu zapalnego. Przeczytaj więcej o hirudoterapii.
• Osteopatia. Kontrowersyjna metoda leczenia. Jego istota polega na mechanicznych manipulacjach lekarza, mających na celu wyeliminowanie patologicznych zmian, które spowodowały rozwój przepukliny. Podobnie jak w przypadku terapii manualnej, jak i kinezyterapii, leczenie jest niebezpieczne i może się bardzo źle skończyć.

Operacja

Operacja to ostateczność.

Dlatego istnieje kilka bezwzględnych wskazań do operacji:

• Zaburzenia narządów miednicy spowodowane uciskiem rdzenia kręgowego: nietrzymanie moczu i kału, impotencja;
• Silny, długotrwały zespół bólowy na tle leczenia zachowawczego;
• Paraliż, niedowład, zaburzenia ruchu, napięcie mięśni i zaburzenia wrażliwości.

Często lekarze nalegają na operację nawet bez wcześniejszego leczenia zachowawczego. To jest zasadniczo błędne. W ten sposób przychodnie i lekarze zyskują na pacjentach. Wiadomo, że przepukliny mają tendencję do samoistnego leczenia, co potwierdzają dane z licznych badań. Z tego powodu ważne jest, aby znaleźć kompetentnego i uczciwego profesjonalistę.

Aby wyleczyć patologię, stosują następujące metody chirurgiczne:

• Protetyka dysku. Uszkodzony krążek jest całkowicie usuwany, a następnie zastępowany sztucznym implantem;
• Laminektomia (klasyczna). Podczas operacji usuwa się część łuku międzykręgowego i otwiera kanał kręgowy. Operacja jest złożona, traumatyczna i ryzykowna, dlatego jest coraz rzadziej używana;
• Interwencja endoskopowa. Endoskop służy do eliminacji patologii. Operacja wykonywana jest bez nacięcia. Dostęp do dotkniętego obszaru odbywa się przez nakłucie. Zaletami metody jest mała inwazyjność i minimalny czas rehabilitacji;
• Operacja mikrochirurgiczna. Istotą jest użycie miniaturowych narzędzi chirurgicznych przy dużym powiększeniu. Pozwala usunąć prawie każdy rodzaj przepukliny bez niepotrzebnego uszkodzenia otaczającej tkanki.

Czytaj więcej: Wszystkie rodzaje operacji przepuklinowych - wskazania i konsekwencje

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.