Hiperwolemia - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Hiperwolemia - co to jest i jak ją leczyć?

Hiperwolemia to zwiększenie objętości krwi dostępnej w układzie naczyniowym. W zależności od hematokrytu rozróżnia się prostą, oligocytemiczną, policytemiczną hiperwolemię. Diagnozując izolowaną hiperwolemię krążenia płucnego mówimy o nadciśnieniu płucnym.

Uważa się, że choroba jest poza normalną objętością krwi krążącej w ludzkim układzie naczyniowym.

Normą jest objętość krążącej krwi równa 1/13 masy ciała, czyli 6-8%. Na podstawie tego wzoru możesz obliczyć całkowitą objętość krwi u osoby. Na przykład przy wadze 80 kg jest to około 6 litrów.

Zadowolony:

• Przyczyny i rodzaje hiperwolemii
• Objawy, diagnostyka i leczenie hiperwolemii
• Hiperwolemia małego kręgu krążenia krwi

Przyczyny i rodzaje hiperwolemii

Hiperwolemia nie jest niezależną chorobą, ale zespołem objawów różnych patologii.

Wyróżnia się następujące składniki krwi:

• część płynna lub plazma;
• ukształtowane elementy lub wszystkie komórki krwi.

Hematokryt to stosunek ilości krwinek do całkowitej objętości krwi w układzie naczyniowym. Jego norma wynosi od 36 do 48%, to znaczy w 100 ml krwi znajduje się 36-48 ml krwinek, pozostałe 52-64 ml to osocze. Klasyfikacja choroby zależy od wskaźnika hematokrytu.

Prosta hiperwolemia

Przy tego rodzaju patologii wskaźnik hematokrytu pozostaje w normalnych granicach, ale zwiększa się objętość krwi krążącej w układzie naczyniowym.

Powody:

• Transfuzja ilości krwi, dla której objętość naczyń krwionośnych nie jest przeznaczona;
• Wysoka aktywność fizyczna;
• Znaczący wzrost temperatury otoczenia;
• Niedotlenienie.

We wszystkich przypadkach, z wyjątkiem pierwszego, krew uzupełnia układ krążenia, docierając tam z własnych magazynów.

Oligocythemiczna hiperwolemia

Wskaźnik liczby hematokrytu spada poniżej wartości standardowych, objętość krwi wzrasta z powodu wzrostu objętości osocza i powstaje hydremia.

Czynniki prowadzące do hydremii:

• ciąża - zmiany w składzie krwi przyczyniają się do pomyślnego przebiegu procesów metabolicznych między płodem a ciałem kobiety w ciąży;
• intensywny transport płynu do układu naczyniowego: przetaczanie osocza i substytutów, namaczanie płynnego składnika z otaczających tkanek z obrzękiem przez ściany naczyń krwionośnych, picie dużej ilości płynów;
• naruszenie procesu odwodnienia: zatrzymanie sodu, niewydolność nerek, zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego.

Hiperwolemia policythemiczna

W przypadku tego typu hiperwolemii liczba hematokrytu wzrasta z powodu wzrostu udziału składnika komórkowego w układzie naczyniowym.

Powody:

• patologie hematologiczne: guzy o dowolnej etiologii, genetycznie uwarunkowane nieprawidłowości rozwojowe;
• niedotlenienie spowodowane długotrwałym narażeniem na duże wysokości, niewydolność serca i płuc.

Objawy, diagnostyka i leczenie hiperwolemii

Rodzaj patologii zależy od jej objawów i przepisanej taktyki leczenia. Jeśli choroba jest spowodowana przyczynami, do których organizm może się przystosować, a jej objawy są krótkotrwałe, układ krążenia sam się regeneruje.

Jeśli choroba opiera się na ostrej lub przewlekłej dysfunkcji narządów i układów, terapia ma na celu zmniejszenie objętości krążącej krwi, korygowanie objawów choroby.

Objawy:

• Podwyższone ciśnienie krwi;
• Manifestacje dusznicy bolesnej, niewydolność serca;
• Duszność;
• Obrzęk;
• Uczucie ciężkości podczas oddychania, zwiększanie jego częstotliwości;
• Ból pleców;
• Bół głowy;
• Zwiększenie masy ciała;
• Naruszenie oddawania moczu;
• Sucha skóra i błony śluzowe;
• Zwiększone zmęczenie.

Współczesna medycyna nie ma w swoim arsenale metod określania objętości krwi krążącej. Obecnie dostępne metody diagnostyczne mają zastosowanie tylko w medycynie eksperymentalnej i nie mają praktycznej wartości. Aby określić rodzaj patologii i jej przyczyny w hematologii, stosuje się definicję hematokrytu.

Terapia chorób odbywa się w dwóch kierunkach:

• Leczenie etiotropowe - eliminuje przyczynę hiperwolemii;
• Leczenie objawowe - łagodzi objawy patologii.

Jaki jest cel leczenia etiotropowego:

• Chirurgiczne leczenie wad serca;
• Terapia chorób układu hormonalnego, układu moczowego;
• Choroby układu krążenia uwarunkowane genetycznie;
• Guzy o dowolnej etiologii;
• Kontrola objętości infuzji podczas infuzji dożylnej.

Obszary leczenia objawowego:

• Łagodzenie nadciśnienia tętniczego za pomocą leków przeciwnadciśnieniowych w połączeniu z lekami moczopędnymi;
• Zmniejszenie obciążenia serca podczas stosowania leków do leczenia dławicy piersiowej;
• Umieszczenie pacjenta w natlenionym środowisku o komfortowej temperaturze.

Przepisy tradycyjnej medycyny:

• Hirudoterapia (leczenie pijawkami): zmniejsza objętość krwi, rozcieńcza ją i nieznacznie zmniejsza liczbę krwinek;
• Ziołowe leki moczopędne: koper, skrzyp polny, mącznica lekarska, koper, kalina.

Ważne jest, aby czynności diagnostyczne i terapeutyczne były prowadzone pod kierunkiem doświadczonego lekarza, ponieważ pozornie nieszkodliwy stan może maskować początkowe etapy złożonej patologii.

Hiperwolemia małego kręgu krążenia krwi

Ludzki układ krążenia składa się z dużych i małych kręgów krążenia krwi. Duży okrąg obejmuje naczynia, które odżywiają wszystkie narządy i tkanki, z wyjątkiem naczyń odżywiających układ oskrzelowo-płucny, a małe kółko zawiera wyłącznie naczynia płucne.

Dystrybucja krwi w układzie krążenia:

• w żyłach - 70%;
• w tętnicach - 15%;
• w naczyniach włosowatych - 12%;
• wewnątrz mięśnia sercowego - 3%.

W dużym kręgu krążenia krwi krąży od 75 do 80% całkowitej objętości krwiobiegu, w małym - 20-25%.

Hiperwolemia krążenia płucnego opiera się na wysokim ciśnieniu w naczyniach układu oskrzelowo-płucnego, dlatego nazywana jest nadciśnieniem płucnym.

Przyczyny hiperwolemii małych kółek

Czynniki prowadzące do nadciśnienia płucnego:

• Odruchowe zwężenie małych naczyń w płucach. Występuje z silnym stresem, zwężeniem zastawki mitralnej, zatorowością.
• Długotrwałe niedotlenienie pęcherzyków płucnych. Występuje w wyniku krzemicy, przewlekłego zapalenia oskrzeli, rozedmy, obturacyjnej choroby płuc, antraknozy, zapalenia oskrzelików, rozstrzeni oskrzeli.
• Niewydolność lewej komory. Występuje z zaburzeniami rytmu serca w wyniku zawału serca, zapalenia mięśnia sercowego.
• Zwiększona gęstość krwi.
• Zwiększone ciśnienie w drogach oddechowych. Występuje przy silnym kaszlu, wzroście ciśnienia barometrycznego środowiska zewnętrznego, naruszeniach wentylacji mechanicznej.
• Zwężenie naczyń odprowadzających krew z płuc. Występuje z tętniakiem aorty, guzami, zrostami, wrodzonymi wadami rozwojowymi.
• Genetycznie uwarunkowana patologia układu enzymatycznego.
• Zwiększony wyrzut krwi przez prawą komorę.
• Odurzenie narkotyczne środkami psychostymulującymi.
• Zakażenie wirusem AIDS.
• Nadciśnienie wrotne. Przyczyny: marskość wątroby, zespół Budd-Chiari.
• Bezdech lub zatrzymanie oddechu podczas nocnego snu z chrapaniem.

Oprócz czynników opisanych powyżej istnieją również idiopatyczne (nieznane) przyczyny prowadzące do pierwotnego nadciśnienia płucnego.

Objawy hiperwolemii płucnej

Pierwotne stadium choroby może pozostać niezauważone dla pacjenta. Kiedy objawy choroby wyraźnie wskazują na obecność niebezpiecznych zmian, najczęściej proces ten zaszedł daleko i jest już nieodwracalny.

Oznaki patologii:

• duszność, zamieniająca się w uduszenie wraz ze wzrostem obciążenia;
• astenia, jej objawy: bezsenność, utrata masy ciała, obniżona wydolność, niestabilność stanu psychicznego;
• omdlenie z wysiłku;
• zawroty głowy;
• silny kaszel bez produkcji plwociny, w zaawansowanych przypadkach z krwiopluciem;
• ból serca;
• postępująca sinica;
• niemiarowość;
• ból w projekcji wątroby.

Diagnostyka hiperwolemii małego koła

Rozpoznanie choroby opiera się na jej obrazie klinicznym, danych laboratoryjnych i instrumentalnych:

• Elektrokardiogram (EKG) - pomaga w rozpoznaniu przerostu prawej komory, zawału serca, arytmii serca, zatorowości płucnej;
• RTG klatki piersiowej - pomaga w ostatnich stadiach choroby zidentyfikować wzrost układu naczyniowego, przerost mięśnia sercowego;
• Tomografia komputerowa z kontrastem to niezwykle pouczające badanie stanu serca i naczyń krwionośnych;
• USG serca - pomaga zdiagnozować wrodzone anomalie, przerost mięśnia sercowego, wyjaśnić wskaźniki przepływu krwi naczyniowej;
• Cewnikowanie pnia płucnego w połączeniu z wprowadzeniem do niego czujnika - pozwala zmierzyć ciśnienie w układzie naczyniowym małego koła, zdiagnozować lub wykluczyć patologię.

Leczenie hiperwolemii płucnej

Głównym kierunkiem terapii patologicznej jest eliminacja przyczyny, która ją spowodowała, ponieważ hiperwolemia nie jest chorobą niezależną. Hiperwolemię płucną wywołują procesy patologiczne zachodzące w różnych układach organizmu człowieka. Pierwotne nadciśnienie tętnicze jest najtrudniejsze do leczenia, ponieważ jego przyczyna jest nieznana, a źródło objawów negatywnych nie jest znane.

W leczeniu hiperwolemii płucnej stosuje się leki i metody stosowane w standardowych schematach leczenia nadciśnienia tętniczego. Wraz ze spadkiem skuteczności leczenia przeciwnadciśnieniowego stosuje się Euphyllin i tlenoterapię.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.