Szumy Uszne - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Przyczyny i objawy szumów usznych

Szum w uszach to percepcja dźwięków, które są faktycznie nieobecne, to znaczy osoba słyszy pewne zakłócenia hałasu, ale nie ma bodźców słuchowych. Hałas może wystąpić zarówno w jednym narządzie słuchu, jak iw obu, czasami pojawia się uczucie, że hałasuje nie w środowisku zewnętrznym, ale w głowie.

Szum w uszach to słowo, którego pracownicy służby zdrowia używają w odniesieniu do dzwonienia i szumu w uszach, które nie są znane przeciętnemu człowiekowi. Pacjent może wskazać, że słyszy brzęczenie, buczenie i inne bodźce dźwiękowe, chociaż w rzeczywistości będą one nieobecne. Zjawisko takie jak szum w uszach często występuje z utratą słuchu. W tym przypadku siła szumu nie jest jednostką stałą, dźwięk może się zwiększyć lub zmniejszyć. Na starość szum w uszach ma tendencję do stałego nasilania się. Może to być spowodowane naturalnym starzeniem się organizmu, rozwojem patologii aparatu słuchowego, chorobami naczyniowymi, które wpływają na prawidłowe ukrwienie ucha i nie tylko. W każdym razie coś utrudni ludzkiemu uchu odbieranie prawdziwych dźwięków otoczenia.

Szumu w uszach nie można nazwać niezależną chorobą, jest to tylko przejaw tej czy innej patologii. Tego objawu nie należy lekceważyć, jeśli pojawią się niezwykłe odczucia słuchowe, należy skonsultować się z lekarzem i ustalić przyczynę ich wystąpienia. Wiadomo, że przewlekły szum w uszach nawiedza od 5 do 10% ludzi na naszej planecie. Ponadto osoby starsze najczęściej cierpią na szumy uszne.

Zadowolony:

• Mechanizm powstawania szumów usznych
• Dlaczego pojawia się szum w uszach? Jakie są powody?
• Objawy szumu w uszach
• Jakie są patologie hałasu i bólu w uszach?
• Diagnoza szumów usznych
• Metody leczenia

Mechanizm powstawania szumów usznych

Dźwięk w uchu wewnętrznym jest wychwytywany przez włochate komórki słuchowe. Przekształcają dźwięki pochodzące ze środowiska zewnętrznego na impulsy elektryczne, które są następnie przekazywane do mózgu. Jeśli wszystkie systemy działają prawidłowo, ruchy tych włosów będą odzwierciedlać wibracje dźwięków.

Kiedy włosy poruszają się w chaotyczny sposób, ludzki mózg otrzymuje mieszaninę sygnałów elektrycznych, które rozpoznaje jako stały szum.

Dlaczego pojawia się szum w uszach? Jakie są powody?

Przyczyny szumów usznych przedstawiono w tabeli:

Dlaczego występuje szum w uszach?	Co osoba słyszy w tym czasie?
Patologiczny spadek średnicy naczyń mózgowych, upośledzenie ukrwienia. Podobną sytuację obserwuje się w przypadku miażdżycy, dystonii układu wegetatywno-naczyniowego, z wysokim ciśnieniem krwi i osteochondrozą.	W tym przypadku osoba jest nawiedzana przez pulsujący hałas w głowie, który wyróżnia się dużą intensywnością. Ma tendencję do wzrostu w okresie, w którym wzrasta ciśnienie krwi.
Zaburzenia w funkcjonowaniu nerwu słuchowego, w których może dojść do uszkodzenia na etapie percepcji, transmisji lub generowania impulsów nerwowych. Przyczyny mogą być następujące: uraz głowy, niewydolność krążenia mózgowego, zapalenie z uszkodzeniem struktur ucha.	Osoba ma wadę słuchu. W tym samym czasie monotonne szumy w głowie zaczynają przeszkadzać.
Zaburzenia w pracy aparatu przedsionkowego. W takim przypadku osoba nie będzie w stanie koordynować swoich ruchów, straci równowagę.	Najczęściej podobną sytuację obserwuje się przy gwałtownej zmianie pozycji ciała. Na przykład podczas szybkiego przechodzenia z poziomu do pionu, któremu towarzyszy szum w uszach.
Zwężenie naczyń zaopatrujących kręgosłup szyjny.	Patologia kręgów szyjnych prowadzi do powstania narośli. One z kolei wywierają nacisk na naczynia, co może wywołać szum w uszach.
Wstrząsy emocjonalne, choroby układu nerwowego, zespół chronicznego zmęczenia.	Hałas w uszach i głowie może pojawić się na tle niestabilności psychicznej. Wynika to z faktu, że pod wpływem stresu wzrasta wrażliwość narządu słuchu.
Następujące zaburzenia mogą prowadzić do wystąpienia szumów usznych: Niewydolność układu sercowo-naczyniowego. Niedotlenienie mózgu. Guzy mózgu o złośliwym i łagodnym charakterze.	Wszystkie te przyczyny mogą prowadzić do pojawienia się pulsującego szumu w uszach, ponieważ cierpi na tym dopływ krwi do mózgu.
Przyjmowanie niektórych leków.	Szumy uszne mogą wystąpić w wyniku stosowania NLPZ, antybiotyków, leków przeciwdepresyjnych, leków nasercowych. Ponadto szum w uszach może wskazywać na zatrucie narkotykami. Ten efekt uboczny rozwija się przy dużych dawkach salicylanów, chininy i diuretyków.
Starzenie się ciała.	Im starsza osoba, tym bardziej zużywa się narząd słuchu. Jednocześnie ubytkowi słuchu mogą towarzyszyć różne odgłosy: zgrzytanie, buczenie, pisk.

Oczywiście nie jest to pełna lista przyczyn, które mogą powodować szumy uszne.

Może przeszkadzać osobie z następującymi chorobami i stanami patologicznymi:

• Niedobór witamin w organizmie.
• Osteoskleroza.
• Uraz mózgu.
• Patologia narządów układu moczowego.
• Osteochondroza.
• Choroby układu hormonalnego rozwijające się na tle braku jodu.
• Skroniowy uraz kości.
• Choroba Meniere'a.
• Guzy o łagodnym charakterze, które rozwijają się w mózgu, na przykład nerwiak słuchu.
• Nowotwory mózgu pochodzenia złośliwego.
• Przełożony udar.
• Przewlekła lub ostra niedosłuch odbiorczy.
• Choroby ucha środkowego.
• Niskie ciśnienie krwi.
• Zapalenie błon mózgowych o charakterze wirusowym lub bakteryjnym.
• Cukrzyca.
• Patologie układu nerwowego, takie jak schizofrenia.
• Dystonia naczyniowo-naczyniowa.

Wideo: program Eleny Malysheva „Dlaczego brzęczy w uszach?”:

Objawy szumu w uszach

Szum w uszach może być różny, eksperci wyróżniają następujące rodzaje:

• Obiektywny hałas, który słyszy nie tylko sam człowiek, ale także badający go lekarz. Zjawisko to jest rzadko obserwowane.
• Subiektywny hałas, który słyszy tylko osoba sama.
• Hałas wibracyjny wytwarzany przez samo ucho lub przez struktury wokół komórek słuchowych. Taki hałas może czasem usłyszeć lekarz badający pacjenta.
• Hałas niewibracyjny, który może rozpoznać tylko sama osoba. Powstaje w wyniku zewnętrznych lub wewnętrznych wpływów na zakończenia nerwowe przewodu słuchowego lub na samo ucho wewnętrzne.

Istnieją również rodzaje hałasu niezwiązanego z wibracjami:

• Hałas centralny zlokalizowany w środku głowy.
• Hałas peryferyjny, który osoba słyszy tylko w jednym uchu.
• Ciągły hałas, który może pojawić się po operacji w miejscu przecięcia nerwu ślimakowego przedsionkowego. Ponadto, hałas obwodowy może być konsekwencją miażdżycowych zmian naczyniowych.
• Występują odgłosy dwustronne i jednostronne.

Od czasu do czasu szum w uszach słyszy od 15 do 30% światowej populacji. Co więcej, 20% określa ten dźwięk jako dość intensywny. Może przeszkadzać osobom różnej płci iw różnym wieku, ale najczęściej dolegliwości zgłaszają pacjenci w wieku od 40 do 80 lat. Istnieją dowody na to, że mężczyźni pracujący w przedsiębiorstwach o podwyższonym poziomie hałasu zgłaszają się do lekarza z powodu niepokojącego szumu w uszach.

Hałas może się różnić. Niektóre osoby wskazują, że słyszą gwizd, inne sygnalizują dźwięk dzwonienia, a jeszcze inne sygnalizują brzęczenie, stukanie lub syczenie. Często u takich pacjentów zdiagnozowano upośledzenie słuchu, martwią się bólami głowy i może rozwinąć się bezsenność.

Inne objawy, które mogą towarzyszyć szumom usznym:

• Nudności.
• Zawroty głowy.
• Bolesne odczucia.
• Pojawienie się wydzieliny z przewodu słuchowego.
• Uczucie ucha od wewnątrz na zewnątrz.
• Obrzęk ucha.

Jednocześnie hałas może być słaby, ledwo słyszalny lub może być scharakteryzowany przez pacjentów, jak ogłuszający ryk samochodu czy wodospadu.

Pomimo niepokojących objawów wiele osób nie spieszy się z wizytą u lekarza. Przystosowują się do tego zaburzenia, cierpią na zaburzenia snu, obniżoną wydajność, ich jakość życia w ogólnych zmianach. Czasami szum w uszach uniemożliwia nawet percepcję mowy innej osoby. Nie powinieneś znosić takiego dyskomfortu, musisz skontaktować się z lekarzem i wyjaśnić jego przyczyny. W końcu sam szum w uszach nie powstaje, prawie zawsze towarzyszy mu utrata słuchu.

Jakie są patologie hałasu i bólu w uszach?

Szum w uszach, któremu towarzyszą bolesne odczucia, może wystąpić przy zapaleniu struktur ucha środkowego, gdy zmiany dotykają błony bębenkowej, kości ucha środkowego lub wyrostka sutkowatego kości skroniowej. Ponadto ból i szum w uszach czasami wskazują na przenikanie obcego obiektu do struktur narządów. Często takimi obiektami są owady, które mogą uszkodzić zewnętrzny przewód słuchowy.

Zdarza się, że nie jedna, ale kilka wewnętrznych struktur ucha jest uszkodzonych naraz, co powoduje silny ból.

Można wyróżnić następujące patologie, które mogą prowadzić do bólu i szumów usznych:

• Proces zapalny wpływający na struktury ucha środkowego. W tym samym czasie naczynia rozszerzają się i zaczynają pulsować, zwiększa się obrzęk tkanek, co prowadzi do zwiększonego nacisku na błonę bębenkową i wywołuje pojawienie się hałasu w uszach. Bolesne odczucia są odpowiedzią na uszkodzenie komórek błony śluzowej ucha środkowego przez patogenne mikroorganizmy.
• Aerotitis to zapalna zmiana w strukturze ucha środkowego, która rozwija się na tle spadku ciśnienia atmosferycznego. Obce dźwięki i ból to objawy wskazujące na uszkodzenie błony bębenkowej i kości ucha środkowego.
• Uraz błony bębenkowej. Stopień urazu może wahać się od lekkiego wstrząsu mózgu do uszkodzenia integralności urazu. Jednocześnie osoba będzie narzekać na zewnętrzne dźwięki. Ponadto krwawienie z ucha nie jest rzadkością.
• Zapalenie wyrostka sutkowatego to zapalenie wyrostka sutkowatego kości skroniowej. Ból zlokalizowany jest za małżowiną lub w samym przewodzie słuchowym. Hałas pulsuje, spowodowany przenoszeniem drgań zatoki żylnej do błędnika.
• Zapalenie mózgu to zapalenie błony bębenkowej, które powoduje ból i szum w uszach. Obce dźwięki pojawiają się z powodu rozszerzania się i pulsowania naczyń odżywiających błonę bębenkową.
• Ciała obce dostające się do przewodu słuchowego. Owady mogą podrażniać błonę bębenkową lub uszkadzać jej integralność, co prowadzi do charakterystycznych objawów.

Diagnoza szumów usznych

Ponieważ przyczyny, które mogą wywołać szum w uszach, mogą być bardzo zróżnicowane, powoduje to pewne trudności w rozpoznaniu. Otolaryngolog poszukuje czynników etiologicznych prowadzących do szumów usznych. Konieczne może być również odwiedzenie innych wąskich specjalistów: kardiologa, chirurga naczyniowego, psychiatry, neuropatologa, endokrynologa itp.

Otolaryngolog bada pacjenta i przeprowadza z nim wywiad. Konieczne jest wyjaśnienie obecności przewlekłych patologii układów narządów wewnętrznych (endokrynologicznych, sercowo-naczyniowych, nerwowych). Lekarz już w trakcie badania otrzymuje informację o stanie przedsionków, może zdiagnozować stan zapalny lub uraz.

Lekarz skieruje wówczas pacjenta na dalsze badanie, które może obejmować:

• Audiometria. Ta metoda pozwala określić ostrość słuchu za pomocą specjalnego urządzenia zwanego audiometrem. Pacjentowi zakłada się słuchawki, a pacjentowi podaje się przycisk. Musi na nią kliknąć, gdy usłyszy dźwięk. Będzie publikowany z różną częstotliwością i intensywnością. Na wyjściu będzie audiogram, który pozwoli ocenić ostrość słuchu.
• Test Webera. Kamerton służy do określania ostrości słuchu. Jest zainstalowany w okolicy korony. Jeśli dana osoba słyszy dźwięki lepiej od strony chorego ucha, zdiagnozowano u niej jednostronny przewodzeniowy ubytek słuchu. Kiedy lepiej rozróżnia dźwięki ze zdrowego ucha, wpływa to na jego wewnętrzne struktury słuchowe.
• W przypadku urazu głowy zlecone zostanie badanie rentgenowskie czaszki.
• W przypadku podejrzenia osteochondrozy zaleca się prześwietlenie kręgosłupa szyjnego.
• W przypadku podejrzenia miażdżycy i zmian niedokrwiennych wskazana jest ultrasonografia dopplerowska naczyń mózgowych.
• RheoEG umożliwia diagnozowanie choroby niedokrwiennej.
• W przypadku podejrzenia niedosłuchu pozaślimakowego wykonuje się badanie rentgenowskie piramidy kości skroniowej.
• Badanie MRI lub CT wykonuje się, jeśli podejrzewa się nowotwory nowotworowe.
• Nowotwory ucha wewnętrznego można wykryć za pomocą tomografii komputerowej czaszki ze wzmocnieniem kontrastowym.

Ponadto pacjent będzie musiał zdać testy do testów laboratoryjnych:

• Krew na hormony tarczycy.
• Ogólna analiza krwi.
• Chemia krwi.
• Krew na kiłę.

Wideo: Przed czym ostrzega dzwonienie w uszach?

Metody leczenia

Do tej pory nie zawsze jest możliwe całkowite uratowanie pacjenta przed szumami usznymi, jednak nowoczesne metody ekspozycji pozwalają kontrolować ten proces dzięki całej gamie środków dobieranych indywidualnie dla każdego konkretnego przypadku.

Następnie życie pacjenta wraca do normy, ponieważ można zmniejszyć hałas i złagodzić stan pacjenta, uwalniając jego świadomość od obsesyjnego wrażenia słuchowego. Osoba zaczyna postrzegać wcześniej nieznośny dyskomfort dla niego jako zwykły, obcy, codzienny dźwięk.

Główne metody leczenia (kontroli) szumów usznych obejmują terapię farmakologiczną, metodę aparaturową i psychoterapię. Farmakoterapia implikuje działanie leków: wpływających na krążenie krwi w mózgu, przeciwdrgawkowych, neuroprotekcyjnych i metabolicznie aktywnych, histaminolitycznych, psychotropowych, preparatów cynkowych, witamin.

Sprzętowa metoda maskowania hałasu ułatwia tolerowanie, ale nie może całkowicie wyeliminować dyskomfortu. Istnieją również inne metody leczenia, takie jak ekspozycja na pole elektromagnetyczne o wysokich częstotliwościach, masaż pneumatyczny, laser małej mocy, leczenie chirurgiczne.

Aby pozbyć się szumu w uszach, konieczne jest podjęcie działań w związku z przyczyną tego objawu:

• Jeśli patologia jest wywołana osteochondrozą, wówczas leki przeciwbólowe, w szczególności Katadolon, pomagają zmniejszyć ból. Ponadto pacjentowi przepisuje się leki z grupy NLPZ, na przykład Nimesulide lub Sirdalud. W celu złagodzenia napadów można zastosować karbamazepinę lub gabapentynę.
• Kiedy zatyczka siarkowa prowadzi do szumu w uszach, konieczne jest przepłukanie kanałów słuchowych solą fizjologiczną lub roztworem furacyliny. Zabieg wykonywany jest za pomocą specjalnej strzykawki Janet.
• Leczenie patologii naczyniowych mózgu powinno być kompleksowe. Pacjentowi przepisano leki nootropowe (cerebramina, cerebrolizyna, korteksyna), leki normalizujące krążenie mózgowe i poprawiające metabolizm (Cavinton, Xanthinol, Cinnarizin itp.).
• Jeśli konsekwencją terapii są obce dźwięki w uszach, konieczne jest zaprzestanie przyjmowania takich leków. Należy je zastąpić analogami, które nie powodują szumów i dzwonienia. Najczęściej słuch w takich przypadkach można całkowicie przywrócić.

Dobry efekt daje masaż pneumatyczny błony bębenkowej, refleksologia, elektrostymulacja, akupunktura.

Wideo: kilka sztuczek, jak usunąć szum w uszach:

Jeśli słuch słabnie na tle ogólnego starzenia się organizmu, najczęściej nie można już go przywrócić. Pacjent będzie musiał używać aparatów słuchowych. Jeśli nie pozwalają na normalizację słuchu, można zainstalować implant ślimakowy.

Autor artykułu: Lazarev Oleg Vladimirovich | ENT

Wykształcenie: W 2009 roku uzyskał dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” na Państwowym Uniwersytecie w Pietrozawodsku. Po odbyciu stażu w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Murmańsku uzyskał dyplom z Otorynolaryngologii (2010)