Sainfoin (trawa) - Użyteczne Właściwości Esparcety, Nasion Esparcety, Uprawy Esparcety. Wysiew Esparcety, Obornik Piaszczysty, Zielony

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Sainfoin

Przydatne właściwości i uprawa esparcety

Charakterystyka botaniczna esparcety

Sainfoin to wieloletnia roślina zielna, której wysokość sięga 30–70 cm, należy do rodziny motylkowatych. Korzeń esparcety to korzeń palowy, łodyga jest prosta, jej górna część jest rozgałęziona. Liście są nieparzystopierzaste, złożone, utworzone z 15–25 małych liści. Sainfoin wyróżnia się jasnymi, pięknymi różowo-fioletowymi kwiatami, zbiera się je w grona, których długość może dochodzić do 20 cm.

Owocem rośliny jest fasola bogata w białko. Kwitnienie rozpoczyna się od drugiego roku życia rośliny, esparceta kwitnie od wczesnego lata do początku lipca. Każdy kwitnący kwiat nie żyje długo - 10-12 godzin. Miód: z jednego hektara, na którym rośnie do 500 milionów kwiatów, rodziny pszczół mogą zebrać do 6 kg miodu w ciągu jednego dnia. Zbieranie pyłku i nektaru z esparcety pomaga wzmocnić kolonie pszczół.

Miód zebrany z tej rośliny jest przezroczysty, pachnący i smaczny, jasnobursztynowy, długo nie osypuje się. Sainfoin jest wysoko ceniony w świecie pszczelarstwa, jego walory są uwzględniane przy zakładaniu pasiek w rejonie Woroneża i Rostowa, na Kaukazie Północnym i Zakaukaziu. Kalafior rośnie na obrzeżach lasów, łąk, wśród krzewów.

Przydatne właściwości esparcety

Kalafior jest uprawiany jako roślina pastewna. Zawiera dużą ilość białka, a także tłuszczów, węglowodanów i aminokwasów. Uprawa ta ma dużą wartość w hodowli zwierząt; wysiewa się ją w celu uzyskania mączki z trawy i siana na paszę dla zwierząt. Większość zootechników preferuje esparcetę od lucerny, gdyż przygotowana na jej bazie pasza ma pozytywny wpływ na stan zwierząt.

Zawarte w roślinie flawony, związki bezazotowe, kwas askorbinowy i rutyna pozwalają mówić o esparcecie jako roślinie leczniczej. Związki bezazotowe pomagają obniżyć poziom cukru we krwi i cholesterolu, normalizują pracę przewodu pokarmowego, stymulują perystaltykę jelit i poprawiają wchłanianie składników odżywczych, które są dostarczane z pożywieniem.

Kwas askorbinowy znacząco podnosi odporność, pomaga wzmocnić ośrodkowy układ nerwowy (ośrodkowy układ nerwowy), normalizuje metabolizm. Aminokwasy, będąc „budulcem” organizmu, pomagają ludziom wyleczyć się z chorób, odzyskać siły po ciężkim wysiłku fizycznym, są przydatne dla sportowców wykazujących duże zużycie energii w okresie treningowym.

Zawarte w roślinie flawony działają przeciwzapalnie, korzystnie wpływają na choroby układu krążenia i onkologiczne, wzmacniają ściany naczyń krwionośnych. Nasiona esparcety zawierają sacharozę, rafinozę, oleje tłuszczowe ze stałymi kwasami tłuszczowymi. Ponadto esparceta zawiera witaminę P (rutynę).

Witamina P przez organizm ludzki nie jest w stanie samodzielnie wyprodukować, dlatego należy ją spożywać z pożywieniem lub wywarami z roślin.

Zastosowanie esparcety

Preparaty przygotowane na bazie esparcety sprzyjają produkcji u mężczyzn hormonów zwiększających aktywność seksualną - testosteronu i androgenów. Do leczenia stosuje się nie tylko napary i wywary z tej rośliny, ale także leki produkowane przez szereg firm farmaceutycznych. Te leki znacznie poprawią jakość Twojej erekcji.

W medycynie ludowej esparceta jest zalecana jako środek wzmacniający odporność organizmu, zwiększający odporność organizmu na różne choroby zakaźne, stosowana jest także w leczeniu dysfunkcji gonad (nieregularne miesiączkowanie u kobiet, impotencja u mężczyzn), a także w leczeniu cukrzycy. Napary i wywary z esparcety pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi, zwiększają poziom hemoglobiny.

Napary i wywary są stosowane jako skuteczny tonik, a także skuteczny lek na krwawienie z macicy. Esparcet jest ważnym składnikiem szeregu leków opracowanych w celu leczenia dysfunkcji jajników u kobiet, algomenorrhea (ból podczas menstruacji), młodzieńczego krwawienia i przed menopauzą.

Nasiona esparcety

Nasiona esparcety mają kształt fasoli, są tłoczone w dotyku, w kolorze szaro-żółto-zielonym. Na terenie Rosji do uprawy wybiera się następujące rodzaje esparcety: esparceta piaszczysta, esparceta, esparceta zakaukaska. Idealna głębokość do wysiewu esparcety to 2–3 cm Jeśli zwiększysz głębokość - na przykład o 5–6 cm - nasiona najprawdopodobniej nie wykiełkują. Norma wysiewu wynosi 1,2 kg nasion na 1 hektar gruntu. Roślinę wysiewa się z reguły pod osłoną wczesnych zbóż.

Uprawa esparcety

Na terenie krajów WNP, zwłaszcza na Ukrainie, na Kaukazie, w Azji Środkowej, w Kirgistanie uprawia się trzy główne rodzaje esparcety: esparceta (vicolisti), esparceta piaszczysta, esparceta zakaukaskiego. Są używane jako pożyteczna roślina pastewna, ponadto esparceta jest cenną rośliną miodową.

Sainfoin dobrze rośnie na polach paszowych. Prekursorami zalecanymi dla rośliny są kukurydza, ziemniaki, buraki, a także rośliny uprawiane z nawozami organicznymi. Gleba, na której uprawiano słonecznik, nie nadaje się do uprawy esparcety, ponieważ taka roślina wysusza glebę.

Dla prawidłowej uprawy esparcety szczególnie ważna jest technologia uprawy gleby. Polega na wyrównaniu wierzchniej warstwy ziemi, pakowaniu przedsiewnym i posiewnym. Przed przystąpieniem do siewu należy upewnić się, że teren jest wolny od chwastów, dokładnie wyrównany i nie ma dużych brył ziemi.

Jeśli chcesz uzyskać wysokie plony, ważne jest, aby poprzednią glebę (słabą) nawozić nawozami organicznymi. Dozowanie wynosi od 60 do 80 kg / ha. W przypadku nawozów azotowych wartości są różne: dla traw jednorocznych - 30–45 kg / ha, dla jęczmienia - 40–50 kg / ha. Zabrania się stosowania płynnych form nawozów azotowych, gdyż ich stosowanie może uszkodzić sadzonki. Przydatne są nawozy fosforowe i potasowe.

W przypadku esparcety kwaśne gleby są niepożądane, ponieważ bakterie guzkowe rozwijają się w nich słabo, w wyniku czego znacznie zmniejsza się asymilacja azotu z powietrza przez rośliny. Dlatego zaleca się wcześniejsze wapnowanie gleb kwaśnych. Kiełki esparcety słabo reagują na cień, dodatkowo potrzebują roślin okrywowych (zboża ozime, jare, zielonki, trawy jednoroczne), które zbiera się wcześnie na paszę.

Siew esparcety

Siew esparcety rozpoczyna się od przygotowania gleby, obierania i usuwania chwastów. Zaleca się przygotowanie słabej gleby przy użyciu nawozów potasowych i fosforowych. Sam siew rozpoczyna się wiosną, w przeciwieństwie do przygotowania gleby, które odbywa się do końca października. Pod osłonami wysiewa się mieszankę esparcety i traw (jęczmień i owies).

Najlepszą metodą siewu są małe litery. Należy zwrócić uwagę na dokładność głębokości siewu: na glebach ciężkich jest to 2–3 cm, na glebach lekkich i średnich 3–4 cm. Jeżeli głębokość jest większa niż zalecana, pędy mogą nie kiełkować. Po zakończeniu siewu gleba jest mocno zwijana. Konieczne jest terminowe zebranie poplonu, usunięcie słomy z pola. W celu ochrony przed szkodnikami dopuszcza się opryskiwanie upraw insektycydami („Aktellik”, „Volaton”).

Spiczasta jak roślina miododajna

Sainfoin jest zasłużenie uważany za jedną z najlepszych roślin miododajnych. Szczególnie cenny jest esparceta zakaukaska - produktywność miodu może wynosić (w sprzyjających warunkach) 400 kg z hektara. Silne rodziny pszczół w ciągu jednego dnia zbierają około 4 kg miodu z esparcety. Miód zebrany z kwiatów esparcety charakteryzuje się lekkim bursztynowym odcieniem, przejrzystością, bogatym smakiem i delikatnym aromatem. miód długo nie krystalizuje.

Miód zawiera białka, węglowodany, kwas askorbinowy, karoten, enzymy i inne substancje przydatne dla organizmu człowieka. Kwiaty esparcety zaczynają wydzielać nektar w temperaturze powietrza od 22 do 25 ° C. Należy zauważyć, że największa ilość nektaru jest uwalniana w uprawach szerokorzędowych. Aby zwiększyć ilość miodu z esparcety, ważne jest przygotowanie pasieki do rozpoczęcia kwitnienia. Kwitnienie esparcety z reguły zbiega się z okresem lęgowym pszczół, a duża część miodu jest przeznaczana na jej karmienie.

Odmiany esparcety

Sainfoin należy do rodziny roślin strączkowych. Około 80 gatunków tej rośliny rośnie dziko w środkowej i południowej Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce. Najbardziej poszukiwane we współczesnej kulturze to tylko kilka odmian: zakaukaskie, siewne (vicolistny), piaszczyste, a także ich hybrydy.

W porównaniu z innymi gatunkami, esparceta zakaukaska daje największe plony. Jest odporna na suszę i mróz, szybko rośnie po pokosach, w jednym sezonie można wykonać dwa, a czasem trzy pokosy. Odmiana uprawiana głównie na Kaukazie Północnym i Zakaukaziu.

Sandy esparceta zawdzięcza swoją nazwę zdolności do wzrostu na każdej glebie, w tym piaszczystej. Jest odporny na suszę i mróz. Wadą esparcety piaskowej jest szorstka łodyga i niewielka ilość liści. We współczesnej kulturze popularne są odmiany hybrydowe tej rośliny.

Hiszpanka siewna (wikoliat) jest jedną z najpospolitszych odmian, dojrzewa wcześniej niż wszystkie gatunki uprawne przez 1,5–2 tygodnie. Siew esparcety, w przeciwieństwie do swoich krewnych, źle znosi zimno i suszę i daje jedno cięcie w sezonie.

n

Sainfoin esparceta. Ze względu na swój skład roślina jest stosowana przez tradycyjnych uzdrowicieli w leczeniu zaburzeń gruczołów płciowych (impotencja u mężczyzn czy nieregularne miesiączki u kobiet), przy krwawieniach z macicy. Oparte na nim napary i wywary polecane są w celu wzmocnienia odporności, leczenia cukrzycy, a także jako tonik. Sainfoin pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi, zwiększa poziom hemoglobiny.

Sandy esparceta. Sandy esparceta (inne nazwy - "zając groszek", "kruk", "burkun czerwony", "chabry białe", "janowiec czerwony" itp.) To bylina osiągająca wysokość 80 cm. Jej system korzeniowy jest dość silny, korzeń rośnie głęboki, osiągający 2,7 metra. Łodygi są grube, wyprostowane, są chwile, kiedy łodyga staje się bardzo szorstka u podstawy. Liście pierzaste, złożone, składają się z 6-10 par liści podłużnych, lancetowatych. Kwiatostan to grono wielokwiatowe, którego długość może dochodzić do 20 cm.

Kwiaty są duże, typu ćmy, delikatnie różowe, czasem białe, zebrane w gęste zarośla. Owocem rośliny jest fasola w kształcie jajka. Jego długość wynosi od 5 do 7 mm, grubość około 4 mm, a kolor brązowobrązowy. Nasiona są brązowe, nerkowate. Ta odmiana esparcety kwitnie od maja do lipca.

Część nadziemna rośliny zawiera białka, węglowodany, tłuszcze, błonnik, szereg enzymów, garbniki i kumaryny. Nasiona zawierają do 8% olejów tłuszczowych. Sainfoin jest używany w medycynie ludowej jako napary i wywary. Wpływa pozytywnie na przywrócenie aktywności seksualnej u mężczyzn, dlatego w połączeniu z innymi roślinami gatunek ten stosowany jest w leczeniu impotencji.

n

Przepis na robienie naparu z korzeni esparcety. Należy wziąć 1 łyżkę stołową gotowego surowca (pokruszone korzenie esparcety) i zalać wrzącą wodą w ilości 300 ml, nałożyć na małym ogniu i gotować przez 0,5 godziny, następnie nalegać przez 8 godzin, a następnie przecedzić. Schemat przyjęcia - 3 razy dziennie: rano i po południu po 60 ml, przed obiadem - pozostała część naparu.

Sainfoin jako siderat

Kalafior to nie tylko dobra roślina pastewna, jedna z najlepszych roślin miododajnych i „ludowy uzdrowiciel”, to także doskonały nawóz zielony (stosowany w płodozmianie chroniącej glebę). Jest uprawiany w celu późniejszego osadzenia w glebie jako nawóz organiczny. Sainfoin to jeden z najlepszych poprzedników. Jest bogaty w białka, węglowodany, tłuszcze, pierwiastki śladowe, związki bezazotowe, witaminę C, rutynę, flawonoidy i aminokwasy.

Sainfoin jest interesujący jako wzbogacenie gleby w azot, fosfor, substancje organiczne.

Przeciwwskazania do stosowania esparcety

Do tej pory nie zidentyfikowano żadnych przeciwwskazań do stosowania esparcety. Przerwać stosowanie w przypadku indywidualnej nietolerancji.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).