Wyprysk łojotokowy - Przyczyny I Objawy Wyprysku łojotokowego

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Wyprysk łojotokowy

Przyczyny i objawy wyprysku łojotokowego

Wyprysk łojotokowy to przewlekła dermatoza, która zawsze objawia się czerwonawą wysypką małych guzków. Z biegiem czasu te guzki tworzą blaszki, które są mocno pokryte gęstą skorupą i tłustymi łuskami. Usunięcie skórki zwykle odsłania wilgotną powierzchnię. Należy zauważyć, że wysypki z tą chorobą są zlokalizowane w fałdach skóry, za uszami, na głowie, na twarzy, w okolicy pępka, na zakrętach kończyn, a nawet na skórze tułowia.

Nowoczesna diagnostyka wyprysku łojotokowego obejmuje przede wszystkim dermatoskopię i skrobanie na obecność patogennych grzybów. Ponadto konieczne jest zasięgnięcie porady innych specjalistów, a także wykonanie badania przewodu pokarmowego i przeprowadzenie niezbędnych badań stanu immunologicznego i hormonalnego. W większości przypadków, gdy diagnoza zostanie potwierdzona, główne leczenie przeprowadza się za pomocą prostych leków przeciwdrobnoustrojowych, metod fizjoterapii w połączeniu z witaminami.

Wyprysk łojotokowy jest uważany za najpopularniejszą postać kliniczną. Może wystąpić w każdym wieku i jednakowo u pacjentów obu płci. Często taka groźna choroba rozwija się w postaci typowego powikłania łojotokowego zapalenia skóry. To właśnie ten rodzaj egzemy charakteryzuje pierwsze objawy AIDS u pacjentów zakażonych wirusem HIV. Charakterystyczną cechą wyprysku łojotokowego jest szybkie rozprzestrzenianie się po całej skórze.

Przeczytaj więcej: Odpowiedzi na popularne pytania dotyczące łojotoku

Przyczyny wyprysku łojotokowego

Współczesna dermatologia potwierdza zakaźny i alergiczny charakter rozwoju tej choroby. W większości przypadków w zmianach chorobowych u pacjentów obecne są grzyby Pityrosporum ovale lub Candida. Nieco rzadziej pojawiają się gronkowce.

Głównymi czynnikami predysponującymi są różne choroby przewodu pokarmowego, zwiększona produkcja wydzieliny przez liczne gruczoły łojowe, poważne schorzenia wątroby, otyłość, zaburzenia hormonalne, a także niebezpieczna dystonia wegetatywno-naczyniowa. Wielu ekspertów zauważa, że wyprysk łojotokowy może być wywołany częstymi ostrymi infekcjami wirusowymi dróg oddechowych, obniżoną odpornością i wszelkiego rodzaju ogniskami zakaźnymi typu przewlekłego.

Objawy wyprysku łojotokowego

Typowy wyprysk łojotokowy zawsze zaczyna się od łagodnych różowo-żółtych guzków na skórze. Z reguły powiększają się z czasem i koniecznie łączą się ze sobą. Prowadzi to do nieuchronnego tworzenia zauważalnych infiltrowanych blaszek o interesującym kształcie dysku. Takie osobliwe blaszki, pokryte dość gęstymi łuskami tłuszczowymi, mają średnicę około dwóch cm.

W przypadku zmian z wypryskiem łojotokowym charakterystyczne są nierówne krawędzie i wyraźne granice. Na samym początku stany zapalne wyglądają na suche, a później nabierają tłustego wyglądu. Jednocześnie swędzenie praktycznie nie przeszkadza pacjentom. Uszkodzenia przekształcają się w rodzaj pierścieni lub łuków. Jeśli zabieg zostanie odpowiednio dobrany, to po pozbyciu się takiej egzemy na skórze nie będzie żadnych blizn.

Wyprysk łojotokowy wpływa przede wszystkim na owłosienie skóry głowy. Następnie rozszerza się na czoło, szyję, twarz i uszy. Uszkodzenie jest zawsze wyraźnie zaznaczone czerwoną obwódką. Często dotyczy to skóry powiek, czemu towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk. Następnie dołącza się zapalenie spojówek. Następnie wyprysk łojotokowy rozprzestrzenia się na klatkę piersiową, okolice międzyłopatkowe i okolice pępka. W rzadkich przypadkach choroba jest powikłana wtórną infekcją.

Zwykle dermatolog może postawić diagnozę na podstawie oględzin. W razie potrzeby może przepisać badanie skrobania, dermatoskopię i diagnostykę fluorescencyjną. Wskazaniem do hodowli bakterii jest wtórne zakażenie z wypryskiem łojotokowym.

Aby zidentyfikować współistniejące czynniki w rozwoju tej choroby, zaleca się skonsultowanie się z innymi wąskimi specjalistami. Ponadto można zlecić dodatkowe badania, takie jak immunologiczne badania krwi, diagnostyka ultrasonograficzna, faryngoskopia i gastroskopia.

Leczenie wyprysku łojotokowego

Lekarze zalecają wszystkim pacjentom z silnie zwiększonym wydzielaniem sebum znaczne ograniczenie dziennego spożycia tłustych, słodkich, smażonych i pikantnych potraw. Oprócz tego należy unikać przebywania w gorącym, wilgotnym klimacie, nie chodzić do kąpieli i sauny, a także unikać przypadkowych produktów do pielęgnacji włosów. Konieczne jest również staranne dobranie szamponów, które będą odpowiadały określonemu rodzajowi włosów przetłuszczających się.

Nowoczesne środki przeciwbakteryjne są wskazane jako nowoczesne miejscowe leczenie ciężkiego wyprysku łojotokowego. Wewnątrz lekarz może przepisać witaminy z grupy B i ryboflawinę. W leczeniu schorzenia doskonale sprawdzają się wszelkiego rodzaju metody fizjoterapeutyczne. Jeśli doszło do wtórnej infekcji, nie można obejść się bez antybiotykoterapii. Mówiąc najprościej, leczenie wyprysku łojotokowego obejmuje oczyszczenie ogniska zakaźnego w połączeniu z optymalną terapią określonej choroby podstawowej.

Przeczytaj więcej: Leczenie łojotoku w domu - 6 najskuteczniejszych przepisów

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).