Badanie Dotykowe Tarczycy

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Badanie dotykowe tarczycy

Zadowolony:

• Techniki palpacyjne
• Co ocenia się palpacyjnie
• Powiększenie tarczycy
• Na co należy zwrócić uwagę?
• Palpacyjne oznaki wola

Badanie dotykowe narządu to badanie palpacyjne i dłońmi w celu uzyskania informacji o stanie tkanek, obrzęku, zwiększeniu lub zmniejszeniu rozmiaru, bólu. To samo dotyczy badania palpacyjnego tarczycy.

Pacjent powinien być przygotowany na to, że podczas badania lekarz zacznie odczuwać jego szyję - to standardowa praktyka lekarska.

Techniki palpacyjne

Każdy lekarz ma opracowane przez siebie metody badań palpacyjnych, które zostały wypracowane przez lata praktyki lekarskiej, co oznacza, że będą one dla lekarza jak najbardziej pouczające. Potrafi obmacać narząd jedną ręką lub obiema, a nawet kilkoma palcami - wszystko zależy od charakterystyki stanu gruczołu, jego konsystencji, bólu itp. Potrafi stać lub siedzieć bezpośrednio naprzeciw pacjenta lub stać za jego plecami.

Badanie palpacyjne wykonywane jest etapami - powierzchownym i głębokim. W tym czasie pacjent musi siedzieć lub stać. Lekarz dokonuje powierzchownego badania prawą ręką - palcami wykonuje delikatny ruch ślizgowy od chrząstki w środkowej części do nacięcia szyjnego. Lekarz lewą ręką trzyma pacjenta za tył głowy.

Podczas badania palpacyjnego głębokiego lekarz pracuje oboma kciukami. Umieszcza je przed powierzchnią obu płatów. Innymi palcami owija się wokół szyi w pół pierścienia. Aby dotknąć przesmyku, lekarz wykonuje ruchy ślizgowe kciukiem wzdłuż linii środkowej.

Co ocenia się palpacyjnie tarczycy

• Wymiary, z powiększonym gruczołem - charakterystyka stanu tkanek gruczołu;
• Konsystencja - mocno elastyczna, miękka elastyczna;
• Szorstka lub gładka powierzchnia;
• Identyfikacja guzów guzkowych;
• Bolesność w dotyku;
• Identyfikacja patologicznej pulsacji.

Jaka jest norma?

Zwykle gruczoł tarczycy jest prawie niewykrywalny; badanie palpacyjne może określić, że konsystencja jest miękko-elastyczna, powierzchnia jest gładka, a struktura jednorodna.

Powiększenie tarczycy w rozmiarze - wole (przerost)

W Rosji istnieją dwie klasyfikacje do oceny stopnia hiperplazji.

Jeden z nich został opracowany w 1955 roku przez O. O. Nikoleva, który zaproponował klasyfikację wielkości wzrostu w kilku stopniach:

• Zero - stan gruczołu normalny, nie jest wyczuwalny i niewidoczny podczas badania;
• Po pierwsze, można określić przesmyk podczas połykania;
• Drugi - gruczoł staje się widoczny z powodu wzrostu rozmiaru;
• Trzeci to etap grubej szyi. Tarczyca staje się widoczna z powodu powiększenia obu płatów i cieśni. Badanie palpacyjne ujawnia niejednorodność struktury, rozlany rozrost, nowotwory guzkowe;
• Po piąte - znaczny wzrost wielkości, tworzenie się wola.

Za normę można uznać wzrost I i II stopnia bez upośledzenia funkcji.

Ogólnie przyjęta światowa klasyfikacja WHO przewiduje podział etapów hiperplazji tylko na dwa stopnie:

• 0 - brak wola;
• I - wizualny wzrost nie jest wykrywany. Badanie palpacyjne ujawnia wzrost większy niż długość falangi;
• II - wole można wykryć zarówno przez badanie wizualne, jak i podczas badania palpacyjnego.

Na co należy zwrócić uwagę?

Często pacjenci jako pierwsi zauważają u siebie oznaki zmiany, a następnie szukają pomocy medycznej.

Znaki, których nie należy ignorować:

• Podczas połykania gruczoł zaczyna się poruszać wraz z krtani lub w niektórych chorobach pozostaje całkowicie nieruchomy;
• Styrous (głośne) oddychanie spowodowane uciskiem krtani przez powiększony gruczoł lub powiększone węzły;
• Niedowład strun głosowych przyczynia się do rozwoju lub nasilenia chrypki;
• Naciskanie powiększonego gruczołu na przełyku prowadzi do rozwoju dysfagii - pojawienia się odbijania, czkawek i innych nieprzyjemnych wrażeń.

Wyczuwalne objawy wola w niektórych chorobach tarczycy

Konsystencja wola może być rozproszona, guzkowa lub mieszana. Na tle hiperplazji tarczycy jej stan funkcjonalny można ocenić jako eutyreozę (normalny), niedoczynność tarczycy (obniżona produkcja hormonów), nadczynność tarczycy (zwiększona produkcja hormonów).

• Rozproszone toksyczne wole. Hiperplazja gruczołu ze wzrostem poziomu hormonów, objawy tyreotoksykozy. Badanie palpacyjne gruczołu rozszerza się do II-V stopnia, konsystencja miękka lub (rzadko) gęsto elastyczna, czasami można usłyszeć szmer skurczowy podczas osłuchiwania gruczołu.
• Wole endemiczne występuje na tle niedoboru jodu. Rozpoznawany jest głównie u ludzi mieszkających na obszarach charakteryzujących się niską zawartością jodu w żywności i wodzie. Może mieć dowolną konsystencję - rozproszoną, sferoidalną lub mieszaną.

Wole rozproszone - równomierny wzrost wielkości gruczołu, nie znaleziono miejscowych fok. Wole guzkowe charakteryzuje się zdefiniowanym nowotworem podobnym do guza w postaci gęstego guzka. Rozmiar samego gruczołu nie jest powiększany. Typ mieszany charakteryzuje się połączeniem powiększonego gruczołu i obecnością węzła.

• Zapalenie tarczycy to zapalenie gruczołu. Zidentyfikowano kilka typów tej choroby: autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, podostre zapalenie tarczycy de Curwen, itp. Badanie palpacyjne determinuje powiększenie gruczołu, konsystencja jest zrazikowo-elastyczna, gęsta, niezwiązana ze skórą, powierzchnia jest wyboista, bolesna przy dotknięciu, można określić objaw kołysania (ucisk jedno uderzenie powoduje drganie drugiego). Włókniste zapalenie tarczycy Riedla charakteryzuje się rozrostem tkanki łącznej w gruczole, który jest nierównomiernie powiększony, o konsystencji gęstej do „zdrewniałej”, powierzchnia jest nierówna, bolesna przy dotknięciu, niekiedy zrośnięta z innymi tkankami.
• Wole guzkowe w eutyreozie. W tkankach zdrowego gruczołu wyczuwa się gęsty węzeł.

Ta choroba wymaga diagnostyki różnicowej, aby wykluczyć gruczolaka tarczycy lub raka. Rak charakteryzuje się niewielką lub żadną mobilnością. Gruczoł jest ściśle połączony z innymi tkankami, węzły chłonne szyjne są powiększone.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).