Występ Krążka Ratownika Medycznego - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Występ dysku paramedycznego

Występ dysku paramedycznego to występ jądra miażdżystego w lewo lub w prawo. Ten stan nie jest powszechny, a struktura wszystkich wypukłości wynosi nie więcej niż 5%, ale objawy kliniczne występu paramedycznego są dość wyraźne. Przeważnie u pacjentów wykrywa się prawostronny występ ratownika medycznego, co wynika z anatomicznych cech kręgosłupa (z reguły rama mięśniowa jest bardziej rozwinięta po prawej stronie).

Wypukłość ratownika medycznego może być zlokalizowana w dowolnej części kręgosłupa: w odcinku szyjnym, piersiowym i lędźwiowym. Najczęściej patologię stwierdza się między ostatnim kręgiem lędźwiowym a pierwszym kręgiem krzyżowym.

Zadowolony:

• Objawy występu paramedycznego
• Przyczyny wysunięcia dysku paramedycznego
• Leczenie wypukłości paramedycznej

Objawy występu paramedycznego

Ponieważ występ sanitariusza wystaje do kanału kręgosłupa i ściska znajdujące się tam zakończenia nerwowe, stanowi temu zawsze towarzyszy ból. Objawy występu paramedycznego są następujące:

• Ostry ból kręgosłupa typu lumbago, zlokalizowany w dotkniętym obszarze. Mogą być wywoływane przez podnoszenie ciężarów, pozostawanie w niewygodnej pozycji przez długi czas itp. Często bóle promieniują do kończyn dolnych i do pachwiny (pod warunkiem, że w odcinku lędźwiowym jest wypukłość).
• Może wystąpić silny ból pośladków i kończyn dolnych, objawiający się zespołem ogona końskiego. Ten zespół rozwija się, gdy dotknięta jest strefa lędźwiowa.
• Thoracalgia - bóle typu półpasiec zlokalizowane w żebrach. Powstają podczas tworzenia wypukłości w odcinku piersiowym kręgosłupa.
• Ból szyjny - bolesne odczucia w szyi, spowodowane powstawaniem wypukłości w odcinku szyjnym kręgosłupa.
• W obszarze, w którym znajduje się wypukłość, zawsze będzie obecne napięcie mięśniowo-toniczne. Stan ten powoduje zwiększony ból, przyczynia się do ograniczenia ruchu, a niekiedy może być na tyle ciężki, że prowadzi do zniekształcenia kręgosłupa.

Głównym niebezpieczeństwem występu paramedycznego jest to, że może wywołać rozwój zespołu korzeniowego. Towarzyszy mu ostry ból, który pacjenci porównują z lumbago, a następnie następuje pogorszenie wrażliwości, osłabienie mięśni i atrofia. Bez pomocy medycznej odruchy ścięgien zanikną i rozwiną się zaburzenia troficzne.

Przyczyny wysunięcia dysku paramedycznego

Głównym powodem powstawania paramedycznego wypukłości jest osteochondroza kręgosłupa. Ta choroba, która ma długi przebieg, prowadzi do procesów degeneracyjno-dystroficznych zachodzących w dysku. W rezultacie traci wilgoć, staje się nieelastyczny, nie wytrzymuje obciążenia, jakie nakładają na niego kręgi i wychodzi poza nie. W ten sposób powstaje paramedyczny występ dysku.

Osobno można wyróżnić następujące czynniki, które wpływają na wczesny początek powstawania osteochondrozy:

• Wrodzone wady rozwojowe kręgosłupa, w tym patologie takie jak: klinowate kręgi, zespolenie kręgów itp.
• Ogólne choroby organizmu związane z zaburzeniami dysmetabolicznymi. Przede wszystkim mówimy o cukrzycy i niedoczynności tarczycy.
• Urazy kręgosłupa. Siniaki, złamania i kompresja mogą wpływać na stan dysku.
• Nierówne obciążenie kręgosłupa, które jest spowodowane dysplazją stawów biodrowych.
• Częste przeciążenia kręgosłupa związane z podnoszeniem ciężarów, koszty zawodowe (praca w warunkach zwiększonych wibracji lub w pozycji statycznej).
• Mieć nadwagę.
• Choroby kręgosłupa: skolioza, lordoza, kifoza itp.

Szczególnie niebezpieczne jest jednoczesne połączenie kilku czynników ryzyka. W tym przypadku wypukłości paramedyczne można znaleźć u osób w wieku poniżej 30 lat.

Leczenie wypukłości paramedycznej

Leczenie protruzji ratownika sprowadza się do leczenia zachowawczego, które musi być kompleksowe.

Jeśli chodzi o przyjmowanie leków, pacjentowi przepisuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (Diklofenak, Ketoprofen, Nurofen itp.). Pomagają złagodzić ból i zmniejszyć stan zapalny w dotkniętym obszarze. Konieczne jest złagodzenie napięcia mięśni, co przyczynia się do zwiększenia bolesnych wrażeń. W tym celu stosuje się środki zwiotczające mięśnie (Baclofen, Midokalm, Sirdalud itp.). Równolegle pacjentowi przepisuje się witaminy z grupy B, w razie potrzeby leki zmniejszające przekrwienie.

Jeśli ból jest bardzo intensywny, stosuje się miejscowe podawanie kortykosteroidów i środków znieczulających. Takie blokady są bardzo skuteczne, ale nie trwają długo.

Dodatkowo pacjent kierowany jest na zabiegi fizjoterapeutyczne (elektroforeza, UHF, fonoforeza, refleksoterapia, terapia błotna itp.). Inne metody leczenia protruzji paramedycznej to trakcja kręgosłupa, masaż, ćwiczenia terapeutyczne. Pływanie, zajęcia na rowerze stacjonarnym, aerobik w wodzie są bardzo przydatne.

Wraz z rozwojem powikłań, a także z przejściem wypukłości w przepuklinę, możliwe jest, że wymagana jest interwencja chirurgiczna. Operacje stosuje się, gdy nie można wyeliminować zespołu bólowego przez 8-16 tygodni. Z reguły minimalnie inwazyjne techniki są stosowane do wysuwania dysku przy minimalnym urazie pacjenta.

W odniesieniu do rokowania przy wczesnym wykryciu wypukłości paramedycznej najczęściej jest ona korzystna. Jednak osoba musi zrozumieć, że będzie musiała zachować zdrowie swojego kręgosłupa do końca życia. W przeciwnym razie możliwy jest nawrót wypukłości i dalsze jego przejście w przepuklinę międzykręgową.

Autor artykułu: Sokov Andrey Vladimirovich | Neurolog

Wykształcenie: W 2005 roku odbył staż w Pierwszym Moskiewskim Uniwersytecie Medycznym im. Seszenowa i uzyskał dyplom z neurologii. W 2009 roku ukończył studia podyplomowe na specjalności „Choroby układu nerwowego”.