Złamanie żebra - Objawy Przedmiotowe I Podmiotowe, Pierwsza Pomoc W Przypadku Złamania żebra. Klasyfikacja I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Połamane żebra

Oznaki, objawy, klasyfikacja i leczenie złamań żeber

Co to jest złamane żebro?

Złamane żebra to najczęstszy uraz klatki piersiowej. Z ogólnej liczby złamań około 16% to złamania żeber. U osób w dość zaawansowanym wieku lub z pewnymi chorobami przewlekłymi urazy żeber są znacznie częstsze, ponieważ elastyczność ważnych struktur kostnych klatki piersiowej zmniejsza się wraz z wiekiem.

Nieskomplikowane złamania to zwykle złamania jednego lub dwóch żeber. Nie stanowią zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi i zwykle dobrze razem rosną. Największym niebezpieczeństwem związanym z tym urazem jest poważne uszkodzenie narządów wewnętrznych oraz znaczna niewydolność oddechowa. Złamania bez powikłań występują w około 40% urazów klatki piersiowej. U pozostałych 60% zauważalnie dotknięte są narządy wewnętrzne - uszkodzone są płuca, opłucna i narządy układu sercowo-naczyniowego.

Wielokrotne złamania żeber to niezwykle poważne urazy, które stanowią ogromne zagrożenie, gdyż w tym przypadku prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych powikłań związanych z zagrożeniem życia dramatycznie wzrasta.

Oznaki i objawy złamania żebra

Kiedy żebra są złamane, wiele ofiar skarży się na dość odczuwalny ból w miejscu urazu, mają też trudności z oddychaniem, nie mogą swobodnie oddychać. Nawet najmniejszy kaszel powoduje ostry ból. Ofiary poruszają się bardzo ostrożnie, w obawie przed narastającym bólem, powoli się rozebierają i ubierają. Ponadto, ze względu na strach przed silnym bólem, oddech ofiar staje się płytki. Jeśli płuco zostanie dotknięte z powodu złamanego żebra, pojawia się kaszląca krew.

Po wystąpieniu urazu ofiary niemal natychmiast wskazują na klasyczne oznaki urazu: w klatce piersiowej pojawia się ostry ból, który podczas mówienia, kaszlu, oddychania i poruszania się zauważalnie wzrasta i odpowiednio zmniejsza się, gdy pacjent leży lub siedzi w pozycji siedzącej. Jednocześnie oddychanie jest raczej płytkie, a cała ludzka klatka piersiowa po stronie złamania pozostaje daleko w tyle podczas oddychania.

Oznaki złamania żebra z boku iz przodu są szczególnie trudne dla ofiar i upośledzone oddychanie. W przypadku złamania tylnego żebra objawy tego urazu są mniej wyraźne iz reguły nie występują znaczące zaburzenia wentylacji płuc.

Jeśli pacjent zranił kilka żeber, jego stan znacznie się pogorszy. Oddychanie staje się bardzo płytkie, skóra staje się blada, nabiera niebieskawego odcienia, a puls znacznie wzrasta. Pacjent stara się nie ruszać, woląc siedzieć nieruchomo. Głównymi objawami złamania żebra są silne siniaki, zauważalny obrzęk tkanek miękkich. Podczas słuchania nie zawsze można określić oddech.

Jednym z niebezpiecznych powikłań złamań żeber, które mogą się rozwinąć, jest niebezpieczne pourazowe zapalenie płuc. Zwykle powikłanie to daje o sobie znać kilka dni po urazie. Rozwój tego powikłania zależy bezpośrednio od stanu zdrowia i wieku, z reguły na to podatni są pacjenci w podeszłym wieku i starcy.

Jeśli stan ofiary się pogorszy, obserwuje się ciężkie objawy zatrucia, temperatura ciała znacznie wzrasta, a oddychanie staje się ciężkie i trudne. W tym przypadku możemy mówić o rozwoju niebezpiecznego zapalenia płuc. Nie zapominaj jednak, że u osłabionych starszych pacjentów pourazowe zapalenie płuc nie zawsze przebiega z zauważalnym wzrostem temperatury, czasami obserwuje się tylko ogólne pogorszenie stanu i osłabienie.

Pourazowe zapalenie płuc często występuje z powodu znacznego obniżenia poziomu wentylacji w płucach po stronie, w której dochodzi do uszkodzenia żeber. Ofiara zwykle odczuwa silny ból podczas złamania, dlatego stara się płytko oddychać. Są chwile, kiedy w pewnym obszarze złamania tworzy się raczej bolesny obrzęk

Jeśli ofiara próbuje wziąć głęboki oddech, zawsze pojawia się silny ból i dlatego próba kończy się niepowodzeniem. Ten szczególny objaw nazywany jest „przerwanym wdechem”. Ten objaw nie jest obserwowany, gdy występuje kontuzja klatki piersiowej.

Innym istotnym objawem złamania żebra jest tzw. Objaw obciążenia osiowego. Próbują to określić, naprzemiennie ściskając całą klatkę piersiową. Ponieważ klatka piersiowa jest pierścieniem kostnym, gdy niektóre jej odcinki są ściśnięte, obciążenie innych sekcji jest znacznie zwiększone. Kiedy dochodzi do urazu, ofiara odczuwa ból w miejscu złamania, a nie w miejscu ucisku.

Przy prawidłowym badaniu palpacyjnym zawsze wykrywa się ostry miejscowy ból. Specyficzna deformacja w postaci kroku w miejscu największego bólu również wskazuje na złamanie żebra. Następnie, aby wykluczyć ewentualne powikłania, możesz dotknąć nie tylko klatki piersiowej, ale całej jamy brzusznej, określić tętno i ciśnienie krwi. Dobrym asystentem w diagnozowaniu złamania jest zdjęcie rentgenowskie.

To prawda, że istnieją powody, dla których nie zawsze można określić złamanie żebra. W związku z tym określony obraz kliniczny zwykle odgrywa dominującą rolę w ustalaniu diagnozy. Jeśli wszystkie oznaki wskazują na urazy klatki piersiowej, w niektórych przypadkach można pominąć prześwietlenie. Aby zmniejszyć ryzyko powikłań, wykonuje się badanie moczu i pełną morfologię krwi, aby uzyskać pełniejszy obraz uszkodzenia.

Pierwsza pomoc przy złamaniach żeber

Nie powinieneś podejmować samodzielnego leczenia złamanych żeber, ale pierwsza pomoc jest konieczna:

• Podaj osobie lek przeciwbólowy (np. Ibuprofen);
• Zrób niezbędny bandaż mocujący z ręcznika i bandaża;
• Zaatakowany obszar należy trzymać w zimnie (najlepiej stosować lód)

Następnie jak najszybciej przyjdź na wizytę u lekarza. Jeśli ofiara jest przewożona do szpitala, konieczne jest przeprowadzenie transportu w pozycji leżącej lub półsiedzącej.

Klasyfikacja złamań żeber

Wpływ na ludzkie żebra dzieli się na pośredni i bezpośredni. Przy uderzeniu pośrednim klatka piersiowa jest ściśnięta, więc żebra pękają po obu stronach miejsca ucisku. Z reguły kilka żeber pęka jednocześnie. W przypadku bezpośredniego uderzenia fragmenty żebra mogą uszkodzić różne narządy wewnętrzne, płuca, gdy żebra wyginają się do wewnątrz.

Występują obustronne złamania, w wyniku których klatka piersiowa traci niezbędną stabilność, a także niebezpieczne naruszenie wentylacji płuc. Występują również tzw. Złamania fenestrowane, tj. złamania w dwóch miejscach po jednej stronie. Złamania żeber występują najczęściej u osób po 40 roku życia. Wynika to ze zmian w tkance kostnej, które zachodzą w organizmie człowieka z powodu wieku. Złamania żeber są niezwykle rzadkie w dzieciństwie, ponieważ klatka piersiowa dziecka jest bardzo elastyczna.

Istnieje również następujący podział złamań żeber: złamanie żebra, złamanie kości (tzw. Złamanie podokostnowe) oraz złamanie całkowite żebra. Ten ostatni najczęściej występuje w miejscu zgięcia żeber. Wszystkie te przypadki mają takie same objawy złamań.

Leczenie złamań żeber

W przypadku złamania jednego lub dwóch żeber leczenie można przeprowadzić w domu lub w przychodni pod okiem specjalisty, pacjentowi należy założyć opatrunek gipsowy. W przypadku powikłań lub wielu złamań żeber pacjent musi być leczony w szpitalu.

Jako nowoczesne leki stosuje się 10 ml 1-2% roztworu prokainy, który wstrzykuje się w miejsce złamania. Ponadto, bez wyjmowania igły, szybko dodaj 1 ml 70% alkoholu. W przypadku prawidłowego podawania leków zespół bólowy praktycznie znika, a pacjent może głęboko oddychać, a kaszel nie powoduje tak silnego bólu.

Ponadto podczas leczenia złamań żebra przepisuje się mieszaninę wykrztuśną, a na klatkę piersiową należy umieścić zwykłe plastry musztardowe. Należy zachować ostrożność podczas wykonywania ćwiczeń oddechowych, a zabiegi UHF (terapia ultrawysokich częstotliwości) są przepisywane od trzeciego dnia po urazie. Ponadto w miejscu złamania do leczenia stosuje się elektroforezę prokainy i obowiązkowo chlorku wapnia, a następnie zaleca się specjalne ćwiczenia terapeutyczne.

W szczególnie trudnych przypadkach konieczne jest przeprowadzenie leczenia operacyjnego złamania. W celu uwolnienia nagromadzonej krwi, na zalecenie lekarza prowadzącego, w razie potrzeby wykonuje się nakłucie. Z reguły, aby wyzdrowieć w prostych przypadkach, pacjent potrzebuje około czterech tygodni, podczas gdy wymagany jest ścisły odpoczynek w łóżku i całkowity odpoczynek. W przypadku wielu złamań czas trwania leczenia zależy od ogólnego stanu samego pacjenta.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.