Grzybica Skóry, Paznokci I Stóp - Objawy I Leczenie Grzybicy

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Objawy i leczenie grzybicy

Zadowolony:

• Objawy grzybicy
• Przyczyny grzybicy
• Grzybica skóry stóp
• Grzybica paznokci i paznokci
• Diagnoza grzybicy
• Leczenie grzybicy

Grzybica to ogólna nazwa chorób wywoływanych przez grzyby pasożytnicze. Zwyczajowo rozróżnia się grzybice skóry i paznokci (grzybica skóry), włosy, błony śluzowe i grzybice narządów wewnętrznych.

Czynnikami wywołującymi infekcję są grzyby strzępkowe, które są przenoszone przez kontakt z chorym lub przez interakcję z przedmiotami zaszczepionymi zarodnikami grzybów. Czasami choroby grzybicze wywołuje mikroflora saprofityczna, która objawia się chorobotwórczymi właściwościami, gdy siły odpornościowe organizmu ulegają pogorszeniu. Nasilenie i charakter przebiegu choroby zależy od organizmu grzybiczego, którym osoba została zarażona, a także od miejsca zmiany.

Zwyczajowo rozróżnia się trzy typy powierzchownych grzybic skóry: grzybicę skóry, rogowacenie rogowe i kandydozę. Głębokie zakażenia grzybicze to oportunistyczne grzybice ogólnoustrojowe i podskórne zakażenia grzybicze, takie jak sporotrychoza, mycetoma i chromoblasticomycosis.

To powierzchowne zakażenia grzybicze skóry mają tendencję do rozprzestrzeniania się i zwiększania liczby pacjentów. WHO wskazuje, że co piąty mieszkaniec Ziemi ma jedną lub drugą infekcję grzybiczą, podczas gdy grzyb stóp i dużych fałdów zajmuje pozycję lidera.

Objawy grzybicy

Objawy grzybicy są zróżnicowane i zależą od rodzaju czynnika zakaźnego oraz części ciała, która została zaatakowana.

Ponieważ najczęstszymi typami zmian grzybiczych są grzybica skóry, kandydoza i keratomikoza, warto zastanowić się nad ich objawami klinicznymi:

1. Objawy grzybicy skóry:

   • W przypadku epidermofitozy stóp obserwuje się złuszczanie, zarówno wyraźne, jak i nieistotne. Towarzyszy mu silny lub łagodny świąd. Między palcami i po bokach stopy może pojawić się wysypka, a także pęcherzyki wypełnione płynną zawartością. W starszym wieku i przy współistniejących chorobach często obserwuje się dodanie infekcji bakteryjnej.
   • W pachwinie epidermofitozy pojawiają się czerwone wysypki w kształcie pierścieni na skórze w okolicy pachwiny. Czasami w tych miejscach pojawiają się małe bąbelki, które nie tylko swędzą, ale także bolą. Choroba ma częste nawroty i dotyka głównie mężczyzn.
   • W przypadku grzybicy skóry głowy pojawia się czerwona, swędząca wysypka, której towarzyszy łuszczenie się. Równolegle na dotkniętych obszarach mogą wypadać włosy.
   • W przypadku grzybicy paznokci dochodzi do stopniowej deformacji płytki paznokcia, której następstwem jest zanik, pod warunkiem braku leczenia. Objawy to: zgrubienie paznokcia, przebarwienia, rozwarstwienia, kruszenie.
   • Jeśli grzybica skóry dotyczy gładkiej skóry, na zakażonych obszarach pojawia się różowa lub czerwona wysypka. Czasami wysypka łączy się w plamy z jasnym obszarem pośrodku.

2. Objawy rogowacenia:

   • Łupieżowi lub łupieżowi pstry towarzyszy pojawienie się łuszczących się plam o różowo-brązowym odcieniu. Dominującym miejscem lokalizacji jest szyja, klatka piersiowa, plecy i ramiona. W miarę wzrostu zmiany łączą się. W wyniku niezdolności do przepuszczania światła ultrafioletowego plamy silnie wyróżniają się na tle zdrowych obszarów skóry.
   • W przypadku promienicy skóra i tkanki stają się naciekłe, gęste w dotyku. Granulacja występuje wzdłuż krawędzi nacieku, który ma tendencję do wzrostu obwodowego.
   • W przypadku erythrasma, głównie na skórze dużych fałdów, powstają jasnobrązowe plamy o ciemniejszym lub jaśniejszym odcieniu. Powierzchnia dotkniętego obszaru jest gładka, widoczne są na nim najmniejsze łuski łupieżu.

3. Objawy kandydozy:

   • W przypadku kandydozy skóry u pacjentów mogą wystąpić napady drożdżakowe - dotknięte obszary skóry w kącikach ust. Na ich powierzchni tworzy się płytka nazębna, pod którą znajduje się przekrwiona i zerodowana skóra.
   • Kandydoza skóry może również tworzyć się w fałdach u osób otyłych lub u dzieci, jeśli nie przestrzega się zasad higieny osobistej. Zaatakowane obszary są czerwone, pokryte na górze białym nalotem, prawdopodobnie obwodowym oderwaniem naskórka. Powierzchowne grzybice błon śluzowych, skóry, grzbietów paznokci i płytek paznokciowych to choroby skóry.
   • Kandydoza błony śluzowej jamy ustnej wpływa na język, wewnętrzne policzki, dziąsła i podniebienie. Jednocześnie przebarwiają się na czerwono, na powierzchni błony śluzowej jamy ustnej tworzą się liczne lub pojedyncze białe płytki, które po połączeniu tworzą błony. Podczas jedzenia pacjent odczuwa pieczenie i ból.

   • Kandydoza sromu i pochwy charakteryzuje się zaczerwienieniem błony śluzowej narządów płciowych, tworzeniem się pęcherzyków, które po otwarciu pozostawiają erozję z błoną u góry. Kobieta martwi się tandetną wydzieliną, która zwiększa uczucie swędzenia.
   • Kandydoza wewnętrzna to poważna choroba, która zwykle występuje na tle innych chorób. Najczęściej występuje kandydoza jelit, płuc, narządów moczowo-płciowych. Nie wyklucza się posocznicy grzybiczej.

Jeśli chodzi o grzybice oportunistyczne, nie dotykają one osób zdrowych i występują u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami immunobiologicznymi. Do takich chorób należą: blastomikoza, histoplazmoza, parakokcydioodomykoza, kryptokokoza, aspergiloza, muukoza.

Podskórne infekcje grzybicze, takie jak sporotrychoza, myketoma i chromomikoza, wpływają na tkankę podskórną i sam naskórek. Charakteryzuje się tworzeniem bezbolesnej krosty, grudki lub guzka, który ma tendencję do szybkiego wzrostu. Następnie formacja owrzodzi się z udziałem naczyń limfatycznych w procesie.

Przyczyny grzybicy

Najczęściej przyczyną grzybicy jest infekcja jednym lub drugim organizmem grzybowym. Jednak rozwój choroby jest możliwy w wyniku wzrostu własnej warunkowo patogennej flory, która zwykle występuje w organizmie, na skórze, w błonach śluzowych itp.

Im bardziej prowokacyjne czynniki są narażone na daną osobę, tym większe ryzyko rozwoju infekcji grzybiczej:

• Wszelkie stany niedoboru odporności. Mogą je wywołać zakażenie wirusem HIV, przyjmowanie leków (antybiotyki, kortykosteroidy, cytostatyki), nieracjonalne stosowanie miejscowych środków antyseptycznych (maści, pastylek, spraye itp.). W rezultacie normalna mikroflora zostaje zakłócona, co oznacza odpowiedź immunologiczną skóry, błon śluzowych, paznokci i rozwój infekcji grzybiczej.
• Choroby endokrynologiczne, wśród których największym zagrożeniem jest cukrzyca. Oprócz samego ryzyka rozwoju choroby, przy cukrzycy, zwiększa się ryzyko powikłań zakażenia grzybiczego. Pod tym względem niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, guzy nadnerczy, otyłość, zapalenie tarczycy, hiperkortyzolizm są również niebezpieczne.
• Zaburzenia hormonalne w organizmie, które mogą być spowodowane zarówno chorobą, jak i zmianami związanymi z wiekiem.
• Wiek osoby. Wiadomo, że ryzyko rozwoju infekcji grzybiczej wzrasta z wiekiem i jest szczególnie wysokie po 60 latach.
• Wszelkie mikrourazy błon śluzowych, skóry. Każda rana jest bramą wejściową do infekcji, w tym grzybiczej. W takim przypadku lokalizacja zmiany będzie zależała od miejsca urazu, np. Uraz ucha bawełnianym wacikiem często prowadzi do otomikozy, uraz paznokcia akcesoriami do manicure - do grzybicy paznokci.
• Obecność jakiegokolwiek nieleczonego dodatkowego źródła infekcji w organizmie. Mogą to być próchnica zębów, przewlekłe zapalenie migdałków, choroby przewodu pokarmowego, wątroby, krwi, nerek, płuc itp. Każda choroba ma negatywny wpływ na stan układu odpornościowego i prowadzi do zwiększonego ryzyka zakażenia grzybiczego.
• Negatywny wpływ czynników środowiskowych. Należą do nich nadmierne zapylenie i zanieczyszczenie gazem powietrza, zagrożenia przemysłowe (np. Pracownicy saun i łaźni są bardziej narażeni na grzybicę paznokci i dermatofitozę stóp oraz układacze asfaltu i mechanicy - grzybica gardła), przestrzeganie złych nawyków, życie w strefach klimatycznych o wysokiej temperaturze i wilgotności.
• Obecność w rodzinie osoby z infekcją grzybiczą znacznie zwiększa ryzyko infekcji wewnątrzrodzinnej.

Grzybica skóry stóp

Grzybica skóry stóp to jedna z najczęstszych chorób o etiologii grzybiczej. Występuje wszędzie. Dane dostarczone przez różnych naukowców wskazują, że aż 70% światowej populacji zna tę patologię. Mówiąc o grzybicy stóp, należy rozumieć, że określenie to w większości przypadków wskazuje na uszkodzenie przez grzyby-dermatomycetes podeszwy kończyny dolnej i jej przestrzeni międzypalcowych, chociaż chorobę wywołują pleśń i grzyby drożdżopodobne.

Zwyczajowo rozróżnia się kilka form grzybic skóry stóp, w tym:

• Międzyzębowy (z dominującą zmianą fałdów międzypalcowych), któremu towarzyszy pieczenie i swędzenie, a także pęknięcia i rumień obszarów zaangażowanych w proces patologiczny;
• Łuskowo-hiperkeratotyczny (z rozwojem rumienia na podeszwie stopy), któremu towarzyszy złuszczanie, aż do pojawienia się głębokich pęknięć na tle lekkiego swędzenia;
• Dyshidrotic, w którym wysypka jest bolesna, swędząca, ze skłonnością do przesączania i powstawania pęcherzy, po których następują nadżerki;
• Wymazane, w których kliniczne objawy choroby są minimalne.

Czytaj więcej: Grzybica stóp - objawy i leczenie

Grzybica paznokci i paznokci

Zmiany grzybicze paznokci i rąk dotykają 30% osób powyżej 40 roku życia. Co więcej, im starsza osoba, tym większe ryzyko rozwoju infekcji, a po 70 latach 50% osób starszych choruje na grzybicę paznokci.

Istnieją trzy główne objawy kliniczne wskazujące na rozwój choroby:

• Przebarwienia płytki paznokcia;
• Pogrubienie płytki paznokcia;
• Kruszenie i całkowite zniszczenie paznokcia.

Najczęściej dermatolodzy krajowi w swojej praktyce stosują cztery postacie charakteryzujące rozwój choroby: dystalną, powierzchowną białą, proksymalną podpaznokciową i całkowitą dystroficzną postać zmian na płytce paznokcia.

Czytaj więcej: Grzyb paznokci - etapy, objawy, jak się go pozbyć?

Diagnoza grzybicy

Za diagnostykę i leczenie zakażeń grzybiczych odpowiadają dermatolodzy i mikolodzy. Do postawienia diagnozy potrzebne będą badania laboratoryjne, których materiałem są różne podłoża. Mogą to być łuski skóry, krew, kał, flegma, paznokcie, włosy. Powstały materiał jest przetwarzany za pomocą specjalnych odczynników i badany pod mikroskopem.

Aby określić rodzaj patogenu zakażenia grzybiczego, stosuje się metody hodowlane, w przypadku których inseminowane materiały umieszcza się w różnych pożywkach.

Aby określić niektóre rodzaje grzybicy skóry, stosuje się specjalne urządzenia, na przykład lampę Wooda.

Równolegle lekarz odkrywa przyczynę, która doprowadziła do infekcji - pobiera się krew w celu wykrycia wirusa HIV, cukru, w celu wykrycia chorób przenoszonych drogą płciową itp.

Leczenie grzybicy

Współczesna medycyna ma pełną gamę skutecznych środków, które mogą uwolnić człowieka od grzybicy. Są to przygotowania do działania zarówno lokalnego, jak i ogólnego. Przebieg leczenia powinien być wybrany wyłącznie przez lekarza, na podstawie indywidualnych cech pacjenta, na podstawie klinicznych objawów patologii, z obszaru zmiany - tkanek, narządów, błon śluzowych itp.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę następujące kryteria:

• Wielkość obszaru dotkniętego obszaru;
• Czas trwania choroby w czasie;
• Charakter zmian patologicznych spowodowanych chorobą;
• Obecność współistniejącej patologii.

Nowoczesne leki mogą nie tylko skutecznie i szybko zatrzymać postęp choroby, ale także zniszczyć sam mikroorganizm grzybiczy. Leki mają tendencję do gromadzenia się i utrzymywania w tkankach przez długi czas. To znacznie skraca przebieg terapii.

Ponadto popularna jest terapia pulsacyjna, gdy pełne wyleczenie następuje po 4 miesiącach (dotyczy to grzybicy paznokci). Jednak leczenie powinno być kompleksowe z zastosowaniem leków miejscowych i tabletek doustnych.

Należy wziąć pod uwagę, że zarówno ogólnoustrojowe, jak i miejscowe leki przeciwgrzybicze nie są lekami nieszkodliwymi. Mają wiele przeciwwskazań i skutków ubocznych. Aby zminimalizować ryzyko ich wystąpienia, konieczne jest kontrolowanie efektu terapii i przyjmowanie jej zgodnie z określonym schematem. Samodiagnoza choroby i samodzielne podawanie leków często prowadzi do rozwoju oporności na czynniki grzybicze i braku efektu terapii. Dlatego, aby zapobiec postępowi choroby, należy zwrócić się o profesjonalną pomoc.

Laserowe leczenie grzybicy

Grzybicę paznokci można pozbyć się za pomocą laseroterapii. Istotą zabiegu jest to, że promieniowanie podczerwone lasera wnika w głąb płytki paznokcia i podgrzewa zarodniki grzybów. Głębokość penetracji wiązki wynosi 7 mm; w tej odległości leżą zarodniki grzybów.

Jeśli chodzi o czas naświetlania, to zależy on od liczby dotkniętych płytek paznokciowych oraz od rodzaju aparatu używanego do leczenia. Przerwa między zabiegami powinna wynosić od tygodnia do 30 dni, ilość zabiegów może wahać się od 3 do 10. Z reguły efekt takiej terapii widać już po raz pierwszy, jednak kurację należy kontynuować do całkowitego zaniku chorej płytki paznokcia …

Ta bezbolesna i krótkotrwała procedura pomaga wyeliminować grzyby paznokci i bakterie chorobotwórcze. Nie ma potrzeby rehabilitacji, a zabieg laserowy nie daje skutków ubocznych. Nie wyklucza się jednak ryzyka nawrotu choroby, dlatego wskazane jest łączenie stosowania laseroterapii i leków. Jako niezależna metoda leczenie laserowe jest przepisywane tylko wtedy, gdy istnieją poważne przeciwwskazania do terapii ogólnoustrojowej lub miejscowej.

Lakier przeciwgrzybiczy do paznokci

Gdy zmiana grzybicza została zdiagnozowana na czas i nie spowodowała poważnych powikłań ani deformacji, w leczeniu choroby można zastosować terapię miejscową. W takim przypadku lekarz może zalecić nałożenie na paznokieć lakieru lub roztworu o działaniu przeciwgrzybiczym.

To mógłby być:

• Serum do paznokci Mycosan w zestawie z pilnikami do usuwania zniszczonych paznokci. Cena takiego leku waha się od 530 do 600 rubli.
• Lac Batrafen, który może kosztować nawet 1600 rubli. Lakier należy nakładać według prawidłowego schematu: pierwsze 30 dni - po 1 dniu, następne 30 dni - 2 razy w ciągu 7 dni, trzecie 30 dni - 1 raz w ciągu 7 dni. Raz w tygodniu nakłada się Batrafen, aż obolały paznokieć całkowicie zniknie.
• Lakier Lotseril, który sprzyja niszczeniu błony komórkowej mikroorganizmu grzybiczego. Przebieg terapii może trwać od sześciu miesięcy do roku. W takim przypadku środek należy nakładać na chore paznokcie co najmniej 2 razy co 7 dni. Cena Lotseril może osiągnąć 2200 rubli.
• Lac Oflomil, którego koszt to 800 rubli.
• Lakier cyklopiroksolaminowy w cenie do 1400 rubli.

Terapia lakierami nie może być krótkotrwała i nie pozwala na przerwanie leczenia. Aby poprawić estetyczny wygląd paznokci, na lakier przeciwgrzybiczy można nałożyć lakier do manicure.

Czytaj więcej: Lakier na grzyby paznokci - lista

Środki do usuwania paznokci dotkniętych grzybicą

W sprzedaży są produkty, które pozwalają bezboleśnie pozbyć się płytki paznokcia zaatakowanej przez mikroorganizmy grzybicze. Na przykład lek Nogtevit. Z jego pomocą można uniknąć chirurgicznego usunięcia paznokcia. Cena Nailvit jest niska i wynosi średnio 120 rubli.

Produkt zawiera glikol propylenowy, kwas stearynowy, trietanoloaminę, mocznik i olejek z drzewa herbacianego. Dzięki tym składnikom można usunąć uszkodzony paznokieć, zapobiec infekcji i wyhodować zdrową płytkę paznokcia.

Przed nałożeniem Nogtevit paznokcie należy dokładnie odparować w wodzie z sodą. Na 1 litr płynu wystarczy jedna łyżeczka sody oczyszczonej i mydła w płynie. Następnie nogi są suszone, a obszar wokół paznokcia jest mocowany za pomocą kleju. Nailvit nakłada się na samą płytkę paznokcia, ale ważne jest, aby nie złapać zdrowej tkanki. Po nałożeniu tynku zarówno sam paznokieć, jak i falanga palca są zamknięte. Po 4 dniach zdejmuje się plaster, paznokieć ponownie odparowuje się i usuwa przy pomocy akcesoriów do pedicure. Jeśli całkowite zeskrobanie warstwy rogowej naskórka nie było możliwe, zabieg należy powtórzyć.

Możesz także użyć leku Nogitsymin, który ma podobną skuteczność. Jego cena wynosi średnio 120 rubli.

Tabletki przeciwgrzybicze

W przypadku szybkiego przebiegu choroby, a także zaawansowanej postaci choroby, leczenie należy prowadzić ogólnoustrojowymi lekami przeciwgrzybiczymi. Wybór tabletek jest wystarczająco szeroki, tylko lekarz może wybrać optymalny lek.

Najpopularniejszymi doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi są:

Najpopularniejszy lek doustny	Analogi
Flukonazol	Flukonazol (do 40 rubli)	Diflucan (od 450 rubli); Flucostat (od 170 rubli); Mikosist (od 300 rubli); Mikomax; Forkan.
Itrakonazol	Orungal, cena minimalna to 2500 rubli.	Canditral (od 500 rubli); Rumicosis (od 700 rubli); Irunin (od 300 rubli); Itrazol (od 400 rubli).
Ketokonazol	Nizoral i Fungavis w cenie odpowiednio 450 i 140 rubli.	-
Terbinafina	Lamisil za minimalną cenę 1700 rubli.	Terbinafina (od 350 rubli); Terbizil (od 1100 rubli); Onykhon; Exifin (od 640 rubli); Fungoterbin.

Miejscowe leczenie kremem, sprayem, maścią

Krem / Maść	Rozpylać	Rozwiązanie
Naftifin	Exoderil (od 350 rubli)
Sertokonazol	Zalain (od 310 rubli)
Oksykonazol	Mifungar (od 210)
Ketokonazol	Nizoral i Mycozoral (odpowiednio od 300 i 130 rubli)
Fundizol	Fundizol (od 100 rubli)
Chloronitrofenol			Nitrofungina (od 250 rubli)
Cyklopiroksolamina	Batrafen i Cyclopiroxolamine (oba od 250 rubli)
Terbinafina	Lamisil (od 300 rubli); Terbinafina (od 60 rubli za maść i od 115 rubli za krem); Atifin (od 100 rubli); Terbizil (od 240 rubli); Exifin (od 160 rubli); Fungoterbin (od 220 rubli); Thermikon (od 160 rubli); Miconorm; Terbized-Ajio.	Lamisil (do 600 rubli); Fungoterbin (od 240 rubli); Thermikon (od 230 rubli); Lamitel; Terbix za 140 rubli.
Bifonazol	Bifosin i Mikospor (odpowiednio za 30 i 330 rubli).

Kryterium skutecznego leczenia jest całkowita wymiana chorego paznokcia na zdrowy i ustąpienie wszelkich objawów choroby. Aby jednak ostatecznie mieć pewność co do wyników terapii, konieczne jest wykonanie badań laboratoryjnych. Materiał jest przekazywany do analizy 14 i 30 dni po zakończeniu kursu.

Inne fundusze

• Fundizol. Krem przeznaczony jest do leczenia grzybicy paznokci i stóp. Krem stosuj dwa razy dziennie nakładając go na paznokieć i zabezpieczając plastrem samoprzylepnym i kompresem papierowym. Cena leku waha się w granicach 100 rubli. Zawiera tlenek cynku, kwas salicylowy, ekstrakty z glistnika i kory dębu, jodek potasu i inne składniki.
• Creolin. Lek, który można kupić w sklepie weterynaryjnym. Pomaga w eliminacji bakterii i grzybów z paznokci, działa dezynfekująco. Podczas stosowania warto zadbać o to, aby produkt nie brudził skóry. Aby to zrobić, nakłada się na niego plaster samoprzylepny. Zaatakowaną płytkę leczy się raz dziennie, aż zdrowy paznokieć odrośnie. Cena leku nie przekracza 30 rubli.
• Fukortsin lub „Castellani Liquid”. Jest to również skuteczny środek na grzyby, ale należy zachować ostrożność podczas stosowania. Może powodować oparzenia w kontakcie ze skórą.
• Płyn Bierieżnowa. To rozwiązanie jest wykonywane na zamówienie w aptece. Przepis od dawna znany jest farmaceutom.
• Kąpiel stóp z Listerine. Aby pozbyć się grzyba paznokci, możesz użyć tacek z płynem do płukania ust Listerine, sokiem z cytryny i octem jabłkowym.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.