Zez U Dorosłych - Co To Jest? Pierwsze Objawy, Przyczyny I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Co zrobić, jeśli podejrzewasz zeza?

Strabismus może rozwinąć się nie tylko u dzieci, ale także u dorosłych. Tę patologię można również znaleźć pod nazwą zez lub heterotropia.

U osób ze zezem oczy nie mogą być skupione w jednym kierunku, dlatego chory nie jest w stanie skierować obu narządów wzroku jednocześnie na jeden obiekt. Jedno oko będzie skierowane w jedną stronę, w górę lub w dół. U niektórych osób zez jest tymczasowy i pojawia się tylko z powodu choroby lub stresu. Inni mają to na bieżąco.

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, zez spowoduje pogorszenie widzenia. Problem ten pojawia się u 5% pacjentów z heterotropią.

Zadowolony:

• Co to jest?
• Przyczyny zeza u dorosłych
• Klasyfikacja
• Objawy zeza u dorosłych
• Diagnostyka
• Leczenie zeza u dorosłych
• Komplikacje
• Zapobieganie

Co to jest?

Strabismus to zaburzenie, w którym zaburzona jest oś wzrokowa oka. Wzrok nie może być skupiony na jednym punkcie, więc osoba postrzega ten sam przedmiot na różne sposoby.

Mózg odbiera zły sygnał i przetwarza go w ten sam sposób. Aby się chronić, centralny układ nerwowy wyłącza chore oko z jego „strefy odpowiedzialności”. Dlatego błędem jest uważanie zeza wyłącznie za wadę wyglądu. To poważna choroba wymagająca leczenia.

Problemy, które może to prowadzić do:

• Brak możliwości prawidłowej oceny wielkości i odległości do obiektu.
• Upośledzona percepcja perspektywy.
• Pogorszenie koordynacji. Jeśli rozwinie się u dziecka, trudno będzie mu utrzymać równowagę, często upadnie. Małe dzieci ze zezem mogą w ogóle odmówić wstawania.
• Zmniejszone widzenie, nieprawidłowe przetwarzanie informacji otrzymanych z analizatora wizualnego przez mózg.

Jeśli zeza osoby jest nieistotne, najczęściej jest wykrywane przez przypadek. Radzenie sobie z takim naruszeniem nie jest trudne. W przypadku ciężkiego zeza leczenie nie zawsze jest skuteczne.

Dorośli rzadko odwiedzają okulistę. Nawet jeśli ich wzrok zaczyna się pogarszać, przypisują to naturalnemu starzeniu się organizmu i nie spieszą się z rozwiązaniem problemu. Nie powinieneś tego robić. Ważna jest terminowa wizyta u lekarza. Im wcześniej rozpocznie się leczenie zeza, tym korzystniejsze rokowanie.

Przyczyny zeza u dorosłych

Strabismus może być wrodzony lub nabyty. Wyróżnia się także zez ruchomy.

Przyczyny, które powodują nabyty zez można wyróżnić w następujący sposób:

• Zanik nerwu wzrokowego.
• Zaćma.
• Belmo.
• Procesy zwyrodnieniowe plamki żółtej.
• Odwarstwienie siatkówki.
• TBI prowadzące do paraliżu nerwów czaszkowych.
• Łagodne i złośliwe guzy.
• Infekcja wirusami i bakteriami prowadząca do rozwoju neuroinfekcji. Zez może wystąpić z zapaleniem opon mózgowych i zapaleniem mózgu.
• Uderzenie.
• Naruszenie integralności dna lub ściany orbity.
• Stwardnienie rozsiane.
• Myasthenia gravis.
• Powikłania chorób układu oddechowego.

Wrodzony zez może wystąpić z następujących powodów:

• Wewnątrzmaciczne zaburzenia rozwojowe.
• Nieprawidłowości genetyczne.
• Wczesny początek porodu.
• Porażenie mózgowe u dziecka.
• Krople mózgu.
• Wrodzona zaćma.

Klasyfikacja

Istnieje kilka klasyfikacji zeza, z których każda opiera się na określonym kryterium.

W zależności od czasu rozwoju wyróżnia się naruszenia:

• Wrodzony zez. Jest rozpoznawany u dziecka jeszcze w szpitalu położniczym. Lekarze nazywają tę patologię dziecięcą heterotropią. Rzadko jest diagnozowany.
• Zez nabyty. Zaburzenie rozwija się z powodu infekcji, po ciężkiej chorobie, na tle urazu z uszkodzeniem rdzenia kręgowego lub mózgu.

W zależności od częstotliwości manifestacji zeza istnieją 2 jego formy:

• Chwilowy.
• Stały.

W zależności od zaangażowania narządów wzroku w proces patologiczny zez może być:

• Jednostronny.
• Zmienny.

W zależności od wagi naruszenia istnieją:

• Utajony zez. Będzie można go zdiagnozować tylko w gabinecie okulisty przy użyciu specjalnego sprzętu.
• Zez kompensowany. Można go wykryć dopiero po specjalnych testach.
• Strabismus subkompensowany. Osoba może częściowo kontrolować mrużące oko.
• Zdekompensowany zez. Ruchy gałki ocznej wymykają się spod kontroli.

W zależności od przyczyny zdarzenia istnieją takie rodzaje naruszeń, jak:

• Zez towarzyszący. Takie naruszenie jest najczęściej diagnozowane w dzieciństwie. Od czasu do czasu gałka oczna jest przemieszczana lub na bieżąco występuje zez. Najczęściej mruży oko w kierunku grzbietu nosa.
• Zez porażenny. Rozwija się głównie w starszym wieku. Przyczyną są zaburzenia w pracy mięśni okoruchowych.
• Okresowy zez.

W zależności od kierunku gałki ocznej rozróżnia się takie typy zeza, jak:

• Esotropia. W tym typie zeza źrenica znajduje się bliżej grzbietu nosa (zez zbieżny).
• Hypertropia. Źrenica pacjenta unosi się do góry, może się toczyć pod powieką (zez górny pionowy).
• Egzotropia. Ludzka źrenica ma tendencję do sięgania do grzbietu nosa. Jest to tak zwany zez rozbieżny.
• Hipotropia. W tego typu zaburzeniach źrenica zwija się pod dolną powiekę (zez dolny pionowy).

W zależności od mechanizmu rozwoju zaburzenia istnieją 3 formy zeza:

• Strabismus akomodacyjny, który dzieli się na refrakcyjny i nierefrakcyjny. W przypadku zeza refrakcyjnego u pacjenta występuje ciężka ametropia. Leczenie zeza akomodacyjnego polega na noszeniu okularów.
• Zez nieprzystosowany. Osoba ma nieprawidłowe załamanie i ametropię. Nasilenie zaburzenia jest bardzo zróżnicowane. Nie będzie można pozbyć się patologii za pomocą okularów. Zez nieprzystosowany rozwija się z powodu nieskutecznej interwencji chirurgicznej na narządach wzroku, w obecności białaczki rogówki, patologii nerwu wzrokowego lub wrodzonej zaćmy.
• Zez częściowo akomodacyjny. Z naruszeniem można poradzić sobie za pomocą okularów korekcyjnych, ale lekarz nie zagwarantuje pacjentowi całkowitego przywrócenia wzroku.

Objawy zeza u dorosłych

Najczęściej objawy zeza są oczywiste nawet dla osób bez wykształcenia medycznego.

Wśród nich są:

• Ataki zawrotów głowy, które pojawiają się nieoczekiwanie dla osoby.
• Podwójny obraz w oczach.
• Trudność w dostrzeganiu obiektów w oddali.
• Trudności w czytaniu tekstu i pisaniu.

Podwojenie gazów ze zezem występuje tylko u dorosłych, ponieważ oczy dzieci same kompensują ten objaw.

Na symptomatologię zeza wpływa postać zaburzenia.

Jeśli pacjent rozwinie przyjazny zez, jego objawy będą następujące:

• Przesunięcie jednego narządu wzroku na bok.
• Naprzemienne przesunięcie oka w bok.
• Obecność tego samego kąta przemieszczenia w obu oczach.
• Nadmierna ruchomość gałki ocznej. Kierunek ruchu może być inny.
• Niemożność renderowania obrazów wolumetrycznych i porównawczych.
• Pogorszenie ostrości wzroku w chorym oku.
• Naruszenie funkcji refrakcyjnej oka.

Objawy charakteryzujące zez porażenny:

• Pogorszenie naturalnej ruchomości gałki ocznej.
• Różne kąty ugięcia.
• Brak widzenia obuocznego.
• Podwojenie w oczach.
• Zawroty głowy.
• Głowa zostanie mimowolnie zwrócona w kierunku chorego oka.
• Ciągłe mrużenie oczu.

Diagnostyka

W przypadku ciężkiego zeza nie ma problemów z jego rozpoznaniem. Lekarz musi nie tylko ustalić obecność naruszenia, ale także określić stopień jego rozwoju. Lekarz powinien umieć rozpoznać patologię, kiedy dopiero zaczęła się formować.

Aby postawić prawidłową diagnozę, metody badawcze takie jak:

• Ocena ostrości wzroku.
• Inspekcja synoptoforu. Lekarz jest w stanie ocenić zdolność oczu do fuzji obrazów.
• Komputerowa refraktometria. Ten test ocenia załamanie oka pacjenta.
• Oftalmoskopia i biomikroskopia. Lekarz bada dno pacjenta i stan siatkówki.
• Testy mające na celu określenie, czy pacjent ma widzenie obuoczne.

Pacjenci ze zezem mogą wymagać konsultacji z neurologiem. Jest to pokazane wszystkim pacjentom z takimi formami heterotropii, jak: naprzemienne, porażenne, rozbieżne.

Dodatkowe kryteria diagnostyczne obejmują:

• Określenie kąta rozbieżności źrenic.
• Ujawnienie utajonego zeza.
• Identyfikacja innych zaburzeń oka.

Pacjenci ze zezem i chorobami tarczycy wymagają konsultacji z endokrynologiem. Aby poradzić sobie z problemem, potrzebne jest wysoce specjalistyczne leczenie.

Leczenie zeza u dorosłych

Główne zadania do rozwiązania podczas leczenia zeza:

• Korekta zaburzonych osi wzrokowych.
• Wzmocnienie mięśni oka.
• Przywrócenie synchronicznej pracy gałek ocznych.
• Unikanie wad wzroku.

Leczenie zeza u dorosłych pacjentów jest procesem długotrwałym. Przez resztę życia będzie musiał podejmować wysiłki, aby zapobiec zezowi.

Metody leczenia zeza u dorosłych:

• Korekcja wzroku za pomocą układu optycznego.
• Leczenie sprzętu.
• Terapia pleopto-ortopedyczna.
• Tworzenie widzenia obuocznego.
• Interwencja operacyjna.

Optyczna korekcja

Niezależnie od formy zeza, noszenie okularów nie zaszkodzi. Prawidłowo dobrana optyka pozwala przywrócić załamanie światła do normy, pozbyć się skurczu akomodacyjnego i ogólnie poprawić funkcjonowanie narządów wzroku.

Leczenie sprzętu

Leczenie aparaturowe jest wskazane u wszystkich pacjentów, u których zez prowadzi do pogorszenia wzroku. Taka terapia pozwala zahamować aktywność zdrowego oka i pobudzić funkcjonowanie chorego narządu.

Procedury sprzętowe, które można przepisać pacjentom ze zezem:

• Pleoptyka. Zdrowe oko jest po prostu na chwilę „wyłączane”. Dlatego osoba będzie zmuszona patrzeć tylko mrużącym okiem. Podczas leczenia stymulowany jest centralny dołek siatkówki chorego narządu. Wiązka światła lub wiązka lasera działa drażniąco. Wykonują również refleksologię i elektrostymulację gałki ocznej.
• Ortopedia. Należy niezwłocznie zastrzec, że takie leczenie ma niewielki wpływ na dorosłych pacjentów. Terapia polega na pracy z programami komputerowymi do gier, które trenują narządy wzroku. Obejmuje to również wykonywanie ćwiczeń na synoptoforze (specjalnym aparacie okulistycznym).
• Diploptics. Jest to system działań terapeutycznych polegający na wykonywaniu specjalistycznych ćwiczeń z wykorzystaniem siatki czytelniczej i separatorów pola widzenia. Ćwiczenia można wykonywać na specjalnych urządzeniach stereoskopowych.

Ćwiczenia na zez

Jeśli dana osoba wykonuje ćwiczenia regularnie i w pełni, wynik nie potrwa długo. Często można całkowicie poradzić sobie ze zezem. Zalecane ćwiczenia:

• Osoba powinna stać plecami do światła. Zdrowe oko pokryte jest dłonią. Głowę należy obrócić, aż promień słońca uderzy w zmrużone oko. Musisz wykonać ćwiczenie 10 razy.
• Głowę trzeba cofnąć i z tej pozycji próbują dostrzec czubek nosa.
• Ręce wyciągnij do przodu i dotknij czubka nosa palcami. Podczas ćwiczenia musisz skoncentrować wzrok na palcu wskazującym, nie przerywając jego ruchów. Musisz wykonywać ćwiczenie, aż oczy zaczną łzawić.
• Będziesz musiał wziąć wskaźnik i poprowadzić go w różnych kierunkach. Oczy muszą mieć oko na jego czubek.
• Dłonie są przyciśnięte do oczu iw tej pozycji mentalnie rysują kontury o różnych geometrycznych kształtach.

Chirurgiczne leczenie zeza

Jeśli nie można poradzić sobie ze zezem za pomocą ćwiczeń, okularów i leczenia sprzętowego, pacjent jest operowany. Ma na celu korektę równowagi mięśni gałki ocznej. Takie traktowanie pozwala poradzić sobie z naruszeniem. Aby zwiększyć aktywność mięśni, wykonuje się resekcję lub wycięcie. Jeśli wymagane jest napięcie mięśni, lekarz przeprowadza recesję.

Chirurgia jest zawsze stosowana w leczeniu pacjentów z atypowym zezem. Nawet jeśli nie może przy jego pomocy skorygować wzroku, chirurg będzie w stanie usunąć defekt kosmetyczny.

Nowoczesna pielęgnacja chirurgiczna w usuwaniu zeza:

• Resekcja. Ma na celu skrócenie mięśnia oka. W tym celu lekarz wycina jego część.
• Recesja. Mięsień jest przemieszczany do przodu lub do tyłu. Po ustawieniu go w optymalnej pozycji lekarz zawiesza go.

Tylko specjalista może zdecydować o metodzie interwencji chirurgicznej.

Komplikacje

Głównym powikłaniem zeza jest ślepota. Ponadto pacjenci doświadczają naruszenia widzenia obuocznego, przez co nie są w stanie zobaczyć trójwymiarowych obrazów. Całkowita utrata wzroku rozwija się w ciężkiej patologii i braku leczenia.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi zeza, zaleca się regularne wizyty u okulisty, przestrzeganie higieny wzroku. Oczy należy traktować ostrożnie. Wszystkie infekcje okulistyczne należy leczyć niezwłocznie. To samo dotyczy patologii neurologicznych i chorób somatycznych.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.