Leczenie Krztuśca - Szczepienia Przeciw Krztuścowi I Antybiotyki

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Leczenie krztuśca

Krztusiec jest ostrą chorobą zakaźną. Krztusiec jest wywoływany przez Bordetella pertussis. Te mikroorganizmy są przenoszone przez unoszące się w powietrzu kropelki. Choroba ma przebieg cykliczny i towarzyszą jej napady kaszlu.

Większość lekarzy słusznie uważa krztusiec za chorobę, z którą poradzili sobie „wczoraj”. Aby zrozumieć skalę strat, jakie krztusiec wyrządził ludzkości, należy pamiętać, że w połowie XX wieku tylko w ZSRR na 100 000 mieszkańców zarażonych było 428 osób. Śmiertelność wyniosła 0,25%, co jest dość wysokim wskaźnikiem. Jednak od opracowania szczepionki minęło zaledwie kilkadziesiąt lat, a liczba chorych spadła 25-krotnie, a zgonów - 1000-krotnie.

W ostatnich latach eksperci zauważyli również, że częstość występowania krztuśca stale spada. W Rosji w 2004 roku zakażeniem tym było zarażonych 11 099 osób (7,7 na 100 000 mieszkańców), a przeważająca większość z nich to dzieci, których jest 10 315 osób (44,6 na 100 000 dzieci). W dużych aglomeracjach liczba osób z krztuścem jest znacznie wyższa niż te same liczby w porównaniu z wioskami i miasteczkami. Wynika to z wysokiego poziomu migracji ludzi i przeludnienia ludności miejskiej, co przyczynia się do rozprzestrzeniania się infekcji.

Zadowolony:

• Leczenie krztuśca u dzieci
• Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych w celu zapobiegania
• Czy powinieneś otrzymać szczepionkę przeciw krztuścowi?

Lekarze zwracają uwagę, że w ostatnich latach wzrosła liczba dzieci, które chorują na nietypowy i łagodny krztusiec (grupa wiekowa 7-14 lat). Lekarze są teraz mniej podejrzliwi co do rozprzestrzeniania się tej infekcji wśród dzieci w wieku szkoły podstawowej i średniej, podczas gdy późna diagnoza wpływa negatywnie na wynik choroby.

Bordetella pertussis to nazwa bakterii tlenowej, która wywołuje rozwój krztuśca. Jest bardzo wybredna w kwestii środowiska. Aby wyhodować kolonię pałeczek krztuśca, potrzebne są specjalne podłoża: agar ziemniaczano-glicerynowy lub agar kazeinowo-węglowy. Agar z krwią umożliwia powolny wzrost bakterii. Dopiero trzeciego dnia pojawiają się małe kolonie o szaro-błyszczącym kolorze. Aby zahamować wzrost innej mikroflory, naukowcy dodają Cephalexin do pożywki.

W środowisku zewnętrznym krztusiec umiera bardzo szybko, dlatego kulturę należy wykonać natychmiast, natychmiast po pobraniu plwociny do analizy. Bakteria jest podatna na działanie środków dezynfekujących, ale jednocześnie w suchej plwocinie może utrzymać żywotność przez kilka godzin.

Bakteria zawiera 8 aglutynogenów, z czego antygen 1.2.3 jest antygenem wiodącym. Naukowcy zidentyfikowali 4 serotypy bakteryjne: 1.0.0.; 1.2.3.; 1.0.3.; 1.2.0. W ciągu ostatnich 10 lat dominowały mikroorganizmy 1.0.3 i 1.2.0. Są wydzielane przez zaszczepione dzieci i wywołują rozwój od łagodnego do nietypowego krztuśca. Serotyp 1.2.3 jest izolowany od nieszczepionych małych dzieci, co powoduje ciężką postać choroby.

Ściana bakteryjna krztuśca jest reprezentowana przez następujące składniki:

• Egzotoksyna.
• Hemaglutynina włókienkowa.
• Aglutynogeny Proektin.
• Cytotoksyna w tchawicy.
• Toksyna cyklazy adenylanowej.
• Dermonekrotoksyna.
• Białko błony zewnętrznej BrKa.
• Lipopolisacharyd.
• Czynnik uczulający na histaminę.

Leczenie krztuśca u dzieci

Praktycznie nie ma możliwości pozbycia się organizmu typowych patogenów krztuśca. Co więcej, przyczyna nie leży w tym, że współczesna nauka nie była w stanie opracować leków, ale w fakcie, że czas na ich przyjmowanie w większości przypadków jest stracony.

Pałeczki krztuśca są najbardziej aktywne przez 10-12 dni po zakażeniu człowieka. Jeśli w tym okresie zaczniesz podawać dziecku lub osobie dorosłej antybiotyk, będziesz mógł bezpiecznie pozbyć się infekcji, a także zapobiec pojawieniu się napadowego kaszlu w przyszłości. Jednak w tym okresie niezwykle trudno jest zdiagnozować chorobę. Kaszel nie występuje bezpośrednio po zakażeniu, a inne objawy krztuśca są podobne do typowej infekcji wirusowej układu oddechowego.

Bakteria wywołująca krztusiec nie może rozwinąć oporności na leki przeciwbakteryjne. Dlatego jeśli zostanie wykryty we wczesnych stadiach rozwoju choroby, można zastosować prawie każdy antybiotyk, a krztusiec zostanie zniszczony. W ten sposób będzie można zapobiec rozwojowi poważnych powikłań.

Jest to jednak praktycznie niemożliwe, ponieważ kaszel objawia się dopiero po okresie prodromalnym. W tej fazie podawanie pacjentowi leku przeciwbakteryjnego nie ma już sensu, ponieważ bordetella już zaczyna tracić liczebność i jest stopniowo wydalana z organizmu.

Dlatego wynik jest rozczarowujący: istnieje lekarstwo na krztusiec, ale nie można go zastosować na czas.

Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych w celu zapobiegania

Chociaż antybiotyki często nie leczą dorosłych lub dzieci z krztuśca z powodów opisanych powyżej, można je jednak stosować profilaktycznie. Lekiem z wyboru w tym przypadku jest erytromycyna.

Pediatra E. O. Komarovsky: „Stosowanie antybiotyków w celach profilaktycznych jest niedopuszczalne, ale krztusiec jest jednym z najrzadszych wyjątków od tej reguły. Erytromycyna była i pozostaje lekiem nr 1 z wyboru. Jest nie tylko skuteczny, ale także niedrogi i praktycznie bezpieczny. Erytromycyna nie ma wyraźnego negatywnego wpływu na przewód pokarmowy, wątrobę, dlatego pediatrzy na całym świecie zalecają jej stosowanie w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się krztuśca wśród populacji”.

Nie należy samodzielnie kupować i stosować antybiotyku, bez konsultacji z lekarzem. Jest przepisywany przez lekarza, pod warunkiem, że zdrowa osoba miała kontakt z pacjentem, u którego zdiagnozowano krztusiec. Przede wszystkim dotyczy to przypadków, gdy dziecko jest chore w rodzinie. W takiej sytuacji wszystkim dorosłym zaleca się profilaktyczne przyjmowanie erytromycyny. Pamiętaj, że wszyscy ludzie są podatni na bakterie krztuśca. Dlatego pod warunkiem, że szczepienie zostało przeprowadzone dawno temu, a u dziecka zdiagnozowano krztusiec, konieczne jest rozpoczęcie profilaktycznej terapii antybiotykowej.

Czy powinieneś otrzymać szczepionkę przeciw krztuścowi?

Krztusiec jest śmiertelną chorobą dzieci poniżej 2 roku życia. Wynika to z niedorozwoju mięśni układu oddechowego, więc dzieci z trudem wytrzymują napadowy atak choroby. W związku z tym pierwszą szczepionkę przeciw krztuścowi podaje się dzieciom już po 3 miesiącach.

Kiedy dziecko zostaje zarażone przed ukończeniem 3 miesiąca życia, jest pilnie hospitalizowane. W przeciwnym razie ryzyko śmierci będzie bardzo wysokie.

Z reguły dziecko otrzymuje szczepionkę przeciw krztuścowi w ramach szczepionki DPT. Jednocześnie mały pacjent będzie chroniony przed tężcem i błonicą.

Odporność na chorobę utrzymuje się przez 3-5 lat, więc nie należy polegać na ochronie przez całe życie. W związku z tym wielu rodziców zastanawia się nad koniecznością ponownego szczepienia dziecka w starszym wieku.

Lekarze zdecydowanie zalecają, aby nie rezygnować z ponownego szczepienia, ponieważ krztusiec jest bardzo trudny w dzieciństwie. Co więcej, im młodsze dziecko, tym groźniejsza postać choroby się rozwija. Podczas gdy osoba dorosła z krztuścem będzie kaszleć po prostu przez kilka miesięcy, dziecku grozi śmierć.

Do czasu wynalezienia szczepionki krztusiec bardzo często odbierał życie dzieciom. Ta choroba była główną przyczyną śmiertelności niemowląt. Dzięki szczepieniom udało się 45-krotnie zmniejszyć liczbę zgonów dzieci! Jednak nawet teraz dzieci nadal umierają z powodu krztuśca. Główną przyczyną śmierci jest odmowa szczepienia przez rodziców.

Autor artykułu: Danilova Tatyana Vyacheslavovna | Infekcjonista

Wykształcenie: w 2008 roku uzyskał dyplom z medycyny ogólnej (medycyna ogólna) na Rosyjskim Badawczym Uniwersytecie Medycznym im. Pirogowa. Od razu przeszedł staż i otrzymał dyplom terapeuty.