Zanikowe Zapalenie Błony śluzowej żołądka - Przyczyny, Objawy, Leczenie Przewlekłego Zanikowego Zapalenia żołądka

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przyczyny, objawy, leczenie zanikowego zapalenia żołądka

Zadowolony:

• Co to jest zanikowe zapalenie żołądka?
• Objawy zanikowego zapalenia żołądka
• Rodzaje zanikowego zapalenia żołądka
• Leczenie zanikowego zapalenia żołądka
• Dieta na zanikowe zapalenie żołądka

Zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka, najbardziej podstępny rodzaj przewlekłego zapalenia żołądka, jest prawdopodobną przyczyną przedrakowych chorób żołądka. Występuje częściej u mężczyzn w średnim i starszym wieku. Początkowo stan zapalny przebiega bezobjawowo. Przy wyczerpywaniu się mechanizmów kompensacyjnych nie zawsze daje to żywy obraz kliniczny.

Co to jest zanikowe zapalenie żołądka?

Brak wyraźnych objawów na pierwszym etapie patogenezy nie jest korzystnym objawem. Wręcz przeciwnie, osoba, która nie odczuwa oczywistego dyskomfortu, nie przywiązuje wagi do problemu. Na próżno. Spróbujmy w uproszczony i przystępny sposób wyjaśnić podstępność tej dolegliwości.

Kluczowym słowem w nazwie choroby jest atrofia. Oznacza to, że komórki ścian żołądka wchodzące w skład gruczołów wydzielniczych ulegają zanikowej degeneracji w przebiegu choroby, czyli tracą zdolność do normalnego funkcjonowania, nie wytwarzają składników soku żołądkowego. Udowodniono, że przede wszystkim gruczoły przekształcają się w prostsze formacje, które zamiast soku żołądkowego wytwarzają śluz. Zwykle zanikowe zapalenie żołądka występuje na tle niskiej kwasowości żołądka.

Jednak główne niebezpieczeństwo zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka nie wiąże się ze zmianą kwasowości soku żołądkowego, ponieważ poziom pH można skorygować. Niebezpieczeństwo leży gdzie indziej. Zanikowe zapalenie żołądka ma powszechnie uznaną społeczność medyczną jako prowokator raka żołądka u ludzi.

Więc w porządku. Wszystkie komórki organizmu, w tym komórki ścian żołądka, w co drugiej współpracy z ciałem współpracują. Oznacza to, że na regenerację - zarodkowanie, zróżnicowanie morfologiczne i funkcjonalne, obciążenie funkcjonalne, naturalną śmierć komórek i ich późniejszą odnowę wpływ mają czynniki hormonalne, immunologiczne, enzymatyczne i inne, które wciąż są nieznane nauce. Do tej pory nikt nie był w stanie wiarygodnie i radykalnie zmienić właściwości dojrzałych komórek ciała. Zwykle wszystkie komórki narządów ciała mają ścisłą specjalizację - to aksjomat współczesnej nauki biologicznej.

Patogeneza zanikowego zapalenia żołądka

Uprośćmy zadanie i opiszmy patogenezę jako proces dwuetapowy. Zgadzamy się, że na pierwszym etapie patogenezy wiodącą rolę odgrywają bakterie kwasooporne, a na drugim - procesy autoimmunologiczne organizmu.

W wielu postaciach zapalenia błony śluzowej żołądka komórki gruczołów wewnętrznych ścian żołądka atakowane są przez bakterie Helicobacter pylori, które je uszkadzają i lokalnie zmieniają pH ściany żołądka. Bakterie są częstymi mieszkańcami kwaśnego środowiska żołądka. Tworzą tylko glebę, otwierają bramy dla rozwoju zapalenia żołądka w wyniku zanikowego i każdego innego rodzaju zapalenia.

W drugim stadium zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka w patogenezie biorą udział złożone procesy autoimmunologiczne, które wpływają na niedojrzałe formy komórek gruczołowych, hamując ich późniejszą specjalizację. Mechanizm powstania i przebiegu reakcji autoimmunologicznych jest przedmiotem zainteresowania naukowców, ale w niniejszym tekście ich ujawnienie nie ma fundamentalnego znaczenia.

Tłumienie specjalizacji komórek jest kluczowym słowem w patogenezie tego typu zapalenia. Oznacza to, że komórki gruczołów ścian żołądka zanikają pod wpływem reakcji autoimmunologicznych, przestają wykonywać trudną pracę wytwarzania składników soku żołądkowego.

Fizjologiczny proces regeneracji komórek gruczołowych żołądka zostaje zakłócony. Regeneracja oznacza, że normalnie miejsce komórek gruczołowych, które wyczerpały swój niezbędny zasób, zajmują nowe komórki o podobnych właściwościach. W zdrowym ciele komórki błony śluzowej żołądka są całkowicie odnawiane co sześć dni.

W wyniku naruszenia regeneracji komórki gruczołowe zamiast kwasu solnego zaczynają wytwarzać prostszy produkt - śluz. Ten śluz ma właściwości ochronne, ale słabo uczestniczy w trawieniu. Dlatego ściany żołądka obficie pokryte śluzem podczas rutynowego badania endoskopowego wyglądają jak zdrowa tkanka. Środowisko żołądka przekształca się z kwaśnego w lekko kwaśne, aż do achillesa.

Następnie, pod wpływem autoimmunologicznej kaskady reakcji, uszkodzone komórki zaczynają produkować dużą liczbę podobnych do siebie niedojrzałych komórek, które nie mogą się rozwijać i ostatecznie utraciły zdolność do uzyskania specjalizacji wydzielniczej. W tym przypadku jest to regeneracja patologiczna. Konwencjonalnie takie niedojrzałe komórki można teraz nazwać modnym terminem - komórkami macierzystymi.

Komórki macierzyste są obecne u każdego zdrowego człowieka, ale w normalnie funkcjonującym organizmie niezmiennie uzyskują właściwości ściśle określone przez pamięć ewolucyjną i przekształcają się w dojrzałe komórki: żołądka, jelit, serca, płuc, innych narządów i tkanek oraz pełnią funkcje specyficzne dla każdego typu komórek.

Jeśli naukowcy na pewno nauczą się kontrolować komórki macierzyste, będzie to oznaczać rewolucję i pozwoli ludzkości wkroczyć na ścieżkę indywidualnie dostosowywanej długości życia. Będzie można wyhodować dowolny organ lub tkankę, a tym samym zmienić procesy metaboliczne, poziomy hormonów i tak dalej. Jak dotąd prace nad zarządzaniem komórkami macierzystymi są na wstępnym etapie badań naukowych, a praktyczne zastosowanie tej techniki jest gwarantowanym ryzykiem. Ale wracając do tematu zanikowego zapalenia żołądka.

Organizm ma wielopoziomową ochronę przed szkodliwymi wpływami, dlatego nawet w stanach zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka nie zawsze rozwija się rak. Bardziej sprawiedliwie jest mówić tutaj o stanie przedrakowym.

Uważa się, że zaniku komórek ściany żołądka nie można całkowicie wyleczyć. Jednak prawidłowa ekspozycja na lek, przestrzeganie diety, wykluczenie niektórych rodzajów żywności z diety znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia procesów onkologicznych. W celu diagnozy, zapobiegania zanikowemu zapaleniu błony śluzowej żołądka i możliwego ryzyka rozwoju procesów onkologicznych należy skonsultować się z lekarzem.

Ze śmiertelnym zbiegiem okoliczności, czyli silnym uderzeniem zewnętrznym i / lub wewnętrznym, wywoływany jest wybuchowy, gwałtownie rosnący wzrost młodych komórek (macierzystych) ścian żołądka.

Komórki te nie przenoszą obciążenia funkcjonalnego, które jest przydatne dla organizmu, wręcz przeciwnie, niszczą je. Jedyną funkcją niedoskonałych komórek, które nie mają kooperacyjnego połączenia z organizmem, jest ciągłe rozmnażanie się komórek patologicznych (nowotworowych), które nie są regulowane przez organizm i negatywny wpływ na organizm poprzez produkty przemiany materii.

Należy przypomnieć, że opisana powyżej patogeneza jest uproszczoną ideą prawdziwej patogenezy zanikowego zapalenia żołądka. W tekście nie wspomina się o poważnych uszkodzeniach morfologicznych gruczołów żołądka, zmianach w metabolizmie hormonalnym, witaminowym i innych, wpływie procesów autoimmunologicznych na rozwój patogenezy oraz wpływie procesów dystroficznych na patogenezę. Nie ma wzmianki o większym lub mniejszym wpływie niektórych szczepów bakterii kwasoopornych i refluksu dwunastnicy i żołądka na przewlekłe zapalenie żołądka. W schematycznej, uogólnionej formie przedstawiono koncepcję przekształcenia zanikowego zapalenia żołądka w stan przedrakowy.

Objawy zanikowego zapalenia żołądka

Zdecydowana większość poważnych badaczy wskazuje na brak jakichkolwiek istotnych objawów zanikowego zapalenia żołądka na pierwszym etapie patogenezy. Wielu zauważyło brak zespołu jasnego bólu w zanikowym zapaleniu błony śluzowej żołądka, który jest charakterystyczny dla nadkwasowego zapalenia żołądka. Nie ma bólu na wszystkich etapach zanikowego zapalenia żołądka.

Objawy wspólne dla wszystkich typów zapalenia błony śluzowej żołądka są często określane jako objawy na etapie wyczerpania mechanizmów kompensacyjnych organizmu. W badaniu klinicznym pacjenci skarżą się na uczucie ciężkości w splocie słonecznym po jedzeniu, niezależnie od jego objętości.

Istnieją również skargi na następujące objawy patologii żołądkowo-jelitowej:

• odbijanie;
• nudności;
• zły oddech;
• bębnica;
• przepełnienie, dudnienie;
• zaparcia są częstsze niż biegunka;

Objawy niezwiązane bezpośrednio z zaburzeniami przewodu pokarmowego to:

• utrata masy ciała;
• hipowitaminoza (wyraźny spadek poziomu cyjanokobalaminy (witamina B ₁₂), objawia się niedokrwistością, owrzodzeniem błony śluzowej jamy ustnej, mrowieniem języka, bólami głowy, zażółceniem skóry);
• zaburzenia hormonalne (hipokortycyzm, obniżone libido)

Jednak główne objawy zanikowego zapalenia żołądka są wykrywane w badaniach laboratoryjnych, funkcjonalnych i instrumentalnych.

Należy powiedzieć, że USG, radiografia, TK jamy brzusznej bez środków kontrastowych, MRI nie dostarczają wyczerpujących informacji o patologii. Największą wartość diagnostyczną mają metody endoskopii, gastroskopii i jej odmiany, na przykład chromogastroskopia. Jest to metoda badania ścian żołądka po wstępnym zabarwieniu ich powierzchni.

Przerzedzenie i wygładzenie ścian obserwuje się za pomocą gastroskopu. Naczynia ścian żołądka są dobrze widoczne (zwykle nie są widoczne). Badania biopsji ściany ujawniają dystrofię i atrofię gruczołów żołądkowych. Cenna jest metoda pomiaru pH w żołądku. Niemal zawsze wykrywa się zmianę pH środowiska żołądka w kierunku reakcji obojętnej, aż do achilii. Lista obowiązkowych metod diagnozowania zanikowego zapalenia żołądka obejmuje badanie mikroflory żołądka. Wielu ekspertów uważa rutynowe wykrywanie bakterii Helicobacter pylori za małoinformacyjną metodę diagnostyczną.

Temat: zapobieganie zapaleniom żołądka

Najwygodniejszą, obiecującą, nieinwazyjną (oszczędzającą) metodą badania krwi na stan czynności funkcjonalnej żołądka jest gastropanel.

Gastropanel to metoda badania krwi polegająca na identyfikacji:

• Przeciwciała przeciwko Helicobacter pylori;
• Pepsinogen I - białko odpowiedzialne za produkcję HCL;
• Gastrin 17 - hormon regulujący wydzielanie kwasu solnego, regenerację i ruchliwość ścian.

Uważa się, że gastropanel powinien być stosowany w połączeniu z badaniami histologicznymi komórek ściany żołądka. Porównanie ich wyników dostarcza bardzo cennych informacji diagnostycznych.

Rodzaje zanikowego zapalenia żołądka

Dogłębne badania laboratoryjne, instrumentalne i inne są cenne w określaniu typów zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka, w zależności od umiejscowienia patogenezy i charakteru uszkodzenia. Badania są cenne dla identyfikacji i różnicowania różnych form patologicznych żołądka, stadiów i form jego zapalenia.

Ostre zanikowe zapalenie żołądka

W takim przypadku powinniśmy porozmawiać o etapie zaostrzenia przewlekłego zanikowego zapalenia ścian żołądka. W niektórych źródłach ten stan nazywa się aktywnym zapaleniem żołądka. Objawy przypominają ostre powierzchowne zapalenie żołądka.

Następujące charakterystyczne objawy ostrego zanikowego zapalenia żołądka ustala się metodami laboratoryjnymi i instrumentalnymi:

• obrzęk ścian narządu;
• mnóstwo naczyń krwionośnych ścian;
• infiltracja leukocytów poza naczynia krwionośne;
• zniszczenie nabłonka powłokowego, rzadko - erozja błony śluzowej.

W niektórych przypadkach atrofia komórek tkanki gruczołowej następuje pod wpływem zewnętrznych czynników awaryjnych - silnych kwasów, zasad, trucizn chemicznych i tak dalej. Rozpoznanie i leczenie ostrej atrofii toksycznej tkanki gruczołowej żołądka prowadzą nie gastroenterolodzy, ale lekarze specjalizujący się w toksykologii, narkologii i chirurgii.

Objawy ostrego zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka są zróżnicowane: silny ból, wymioty, biegunka, gorączka, zaburzenia świadomości - omdlenia, śpiączka. Inne specyficzne objawy są charakterystyczne dla każdego konkretnego procesu patologicznego. Narażenie na działanie błon śluzowych silnych patogenów często kończy się śmiercią pacjenta z powodu ogólnego zatrucia organizmu, zatrzymania akcji serca lub niewydolności oddechowej.

Przewlekłe zanikowe zapalenie żołądka

Jest to niezależna choroba, a nie transformacja ostrego zapalenia żołądka. Ten stan jest czasami nazywany nieaktywnym zapaleniem żołądka lub zapaleniem żołądka w remisji. Charakteryzuje się długotrwałą, postępującą atrofią komórek tkanki gruczołowej, przewagą procesów dystroficznych nad zapalnymi. Patogeneza prowadzi do zmian funkcji wydzielniczych, motorycznych i wchłaniania. W przewlekłej postaci zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka w patogenezie biorą udział narządy anatomicznie związane z żołądkiem: dwunastnica, przełyk, a także narządy funkcjonalnie związane z żołądkiem: wątroba, trzustka, gruczoły dokrewne. Z powodu ogólnego zatrucia organizmu w patogenezę zaangażowany jest proces hematopoezy i układu nerwowego.

Patogeneza z reguły rozwija się na tle niskiej kwasowości soku żołądkowego. Objawy kliniczne są zgodne z hipokwasowym zapaleniem żołądka.

Rozpoznanie ostrego i przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka ustala się na podstawie danych diagnostyki różnicowej. Badanie przeprowadza się metodami instrumentalnymi, funkcjonalnymi i laboratoryjnymi. Szczególnie cenne są endoskopia i jej odmiany, pH-metria, histologiczne metody biopsji, laboratoryjne badania krwi - gastropanel.

W trakcie badań diagnostycznych przewlekłe zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka objawia się następującymi objawami:

• normalna lub przerzedzona ściana narządów;
• wygładzona błona śluzowa;
• szerokie dołeczki żołądkowe;
• spłaszczenie nabłonka;
• niska aktywność wydzielnicza gruczołów;
• umiarkowana infiltracja leukocytów poza naczyniami;
• zwyrodnienie (wakuolizacja) komórek gruczołowych.

Ogniskowe zanikowe zapalenie żołądka

Charakteryzuje się pojawieniem się ognisk patologicznie zmienionej tkanki ścian żołądka. Ostre ogniskowe zapalenie błony śluzowej żołądka w niektórych przypadkach występuje na tle zwiększonej kwasowości soku żołądkowego. Prawdopodobnie obszary tkanki gruczołowej nie biorące udziału w patogenezie kompensują funkcje uszkodzonych ognisk zwiększając wydzielanie kwasu solnego. W przeciwnym razie objawy choroby praktycznie nie różnią się od objawów zwykłego zapalenia żołądka.

Z przebiegiem subklinicznym ogniskowe zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka objawia się nietolerancją niektórych pokarmów: zwykle są to potrawy na bazie mleka, tłustego mięsa, jaj. Po ich użyciu zaczyna się zgaga, nudności, a czasem wymioty. Diagnozę różnicową przeprowadza się na podstawie badań laboratoryjnych i instrumentalnych.

Umiarkowane zanikowe zapalenie żołądka

W zależności od stopnia zaangażowania tkanki gruczołowej w procesy zwyrodnieniowo-zanikowe, w praktyce klinicznej czasami wyróżnia się umiarkowaną postać zapalenia. Oznaczenie jest warunkowe i sugeruje łagodną, częściową postać patologicznej transformacji komórek ścian żołądka.

Umiarkowane zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka wykrywane jest tylko w badaniu histologicznym komórek gruczołowych. W tym przypadku określa się liczbę nienaruszonych komórek na jednostkę powierzchni błony śluzowej żołądka i analizuje głębokość zmian mikrostrukturalnych w tkance gruczołowej i zdegenerowanej, co służy jako kryterium do określenia tego typu choroby.

Objawy kliniczne odpowiadają typowym zaburzeniom dyspeptycznym. Ból charakterystyczny dla ostrych postaci zapalenia żołądka nie zawsze objawia się w pełni w tej chorobie. Częściej pacjenci skarżą się na uczucie dyskomfortu w nadbrzuszu, które pojawia się po jedzeniu. Ból jest możliwy tylko podczas spożywania ciężkich (pikantnych, słonych, wędzonych, marynowanych lub tłustych) potraw.

Powierzchowne zanikowe zapalenie żołądka

Zgodnie z klasyfikacją roboczą - zwiastun zanikowego zapalenia żołądka. To wczesny etap przewlekłego zapalenia. Uszkodzenie jest minimalne, objawy kliniczne nie są wyrażone. Diagnostyka różnicowa jest możliwa tylko w przypadku endoskopii. Szczegółowe badanie ustala:

• normalna grubość ściany żołądka;
• umiarkowana degeneracja nabłonka powłokowego;
• niewielkie nadmierne wydzielanie komórek.

Zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka

Antrum znajduje się w dolnej części żołądka, bliżej wyjścia z narządu i sąsiaduje z dwunastnicą. Choroba charakteryzuje się bliznowaceniem antrum. Wizualnie ta sekcja wygląda jak tuba z uszczelnionymi ścianami. Szczelność i napięcie nazywane są sztywnością. Ta postać zapalenia błony śluzowej żołądka charakteryzuje się umiarkowanie wyraźnymi klinicznymi objawami niestrawności - tępym bólem splotu słonecznego, a także:

• nudności rano;
• odbijanie się po jedzeniu;
• zmniejszony apetyt;
• zmniejszenie masy ciała;
• ogólna słabość.

Podczas pomiaru poziomu pH rzadko ustala się jego normalną wartość - częściej spadek po stronie lekko kwaśnej. Instrumentalne badanie błon śluzowych ujawnia deformację, wyraźne makroskopowe zmiany na wewnętrznych ścianach narządu, zmniejszenie perystaltyki ścian z powodu ich sztywności. Zmiany makroskopowe często rozpoznaje się jako guzy na błonie śluzowej. W antrum żołądka często rozpoznaje się procesy wrzodziejące.

Rozproszone zanikowe zapalenie żołądka

Oznacza brak poważnych zmian dystroficznych. Ta forma zapalenia jest ogniwem pośrednim, etapem przejściowym między powierzchownym a zwyrodnieniowym uszkodzeniem ścian. Głównym objawem rozlanego zapalenia żołądka jest obecność miejscowych ognisk zwyrodnienia gruczołów ścian żołądka, a także niedojrzałych komórek z objawami upośledzonej aktywności wydzielniczej.

Inne objawy rozlanego zanikowego zapalenia żołądka:

• rolki na ścianach żołądka;
• pogłębiony dół żołądka;
• mikrostrukturalne uszkodzenie komórek gruczołów.

Leczenie zanikowego zapalenia żołądka

Ze względu na różnorodność mikrostrukturalnych objawów zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka i skąpe objawy kliniczne nie ma jednego podejścia do leczenia tej choroby. Uznaje się, że utworzony proces zanikowy nie nadaje się do korekty. Oznacza to, że zdegenerowanych komórek nie można przekształcić z powrotem w komórki gruczołowe.

W międzyczasie zaproponowano i istnieją skuteczne schematy leczenia farmakologicznego zanikowego zapalenia żołądka w różnych postaciach i na różnych etapach, które zapobiegają dalszemu rozwojowi patogenezy.

Wszystkie schematy leczenia oparte są na wynikach dogłębnych badań organizmu. Jest to bardzo ważne, ponieważ różne dowody sugerują różne podejścia terapeutyczne. W tym artykule nie będziemy konkretyzować technik medycznych. Niech zrobi to lekarz prowadzący, biorąc pod uwagę specyficzne warunki, stan organizmu pacjenta, udział różnych ogniw łańcucha w patogenezie.

Tymczasem tradycyjny schemat leczenia zanikowego zapalenia żołądka obejmuje:

1. Wyeliminuj Helicobacter pylori, jeśli bakterie na czczo mają znaczący wpływ na patogenezę. Metody eradykacji Helicobacter pylori są stale ulepszane.

   Zadania związane ze zwalczaniem:

   • hamowanie rozwoju bakterii i zapobieganie powstawaniu ich oporności na antybiotyki;
   • stosowanie inhibitorów pompy protonowej w celu poprawy samopoczucia;
   • skrócenie czasu trwania leczenia;
   • zmniejszenie liczby leków, co znacznie zmniejsza liczbę skutków ubocznych leczenia;

   Zwykle stosuje się trzy- i czteroskładnikowe schematy zwalczania:

   • Jako środek hamujący aktywność bakterii stosuje się antybiotyki (tetracykliny, serie penicylin), a także lek przeciwbakteryjny metronidazol (Trichopol). Dawkowanie i częstotliwość określa lekarz.
   • Jako inhibitory pompy protonowej stosuje się omeprazol, lansoprazol, esomeprazol, rabeprazol, pantoprazol, ranitydynę, cytrynian bizmutu i inne.
2. Nie nauczyli się jeszcze w pełni wpływać na rozwój procesów autoimmunologicznych w zanikowym zapaleniu żołądka. Stosowanie leków hormonalnych i innych immunokorektorów w większości przypadków nie jest uzasadnione.

3. Terapia patogenetyczna zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka obejmuje kompleksowe stosowanie leków z różnych grup, w tym:

   • środki ułatwiające trawienie w żołądku - preparaty kwasu solnego i enzymów soku żołądkowego.
   • W stanach niedoboru witamin z grupy B _{12 stosuje się} odpowiednie preparaty witaminowe w postaci zastrzyków pozajelitowych.
   • oznacza wpływanie na produkcję kwasu solnego w postaci wód mineralnych (Essentuki 4.17 i inne). Chociaż nie są to leki, w niektórych przypadkach wykazują dużą aktywność terapeutyczną.
   • leki zmniejszające stan zapalny - sok z babki płesznik lub granulowany preparat farmakologiczny z psyllium (Plantaglucid).
   • W ostatnich latach ryboksyna jest coraz częściej stosowana w leczeniu zapalenia żołądka i jelit. Lek ten ma właściwości przydatne w leczeniu zanikowego zapalenia żołądka.
   • do ochrony błony śluzowej stosuje się preparaty bizmutu lub glinu (zasadowy azotan bizmutu, Vikalin, Vikair lub Rother, Kaolin).
   • oznacza, że regulują funkcje motoryczne żołądka. Wśród leków z tej grupy farmakologicznej najczęściej stosuje się domperidon i cisaprid.

Wszystkie powyższe leki są przepisywane w aktywnej fazie zapalenia żołądka z objawami atrofii. W okresie remisji główną zasadą leczenia jest uzupełnianie brakujących substancji do pełnego trawienia.

Na temacie: lista skutecznych pokarmów i innych środków na zapalenie żołądka

Dieta na zanikowe zapalenie żołądka

Odżywianie dietetyczne jest integralną częścią leczenia wszystkich rodzajów zapalenia żołądka. Leczenie zanikowego zapalenia żołądka (AH) wiąże się z pewnymi trudnościami w organizacji żywienia. W zależności od celów terapii zalecane są cztery rodzaje diet opracowane przez dietetyka M. I. Pevzner.

1. Podstawową dietą przy zanikowym zapaleniu błony śluzowej żołądka jest dieta nr 2. Zakłada ona odpowiednie odżywienie chorego i stymulację czynności gruczołów. Zalecane potrawy muszą być gotowane, łatwo smażone, duszone, pieczone. Nie stosuje się produktów schłodzonych o grubej strukturze. Dieta pozwala na stosowanie różnorodnych potraw: mięsnych, rybnych. Dopuszcza się kwaśne mleko, produkty mączne, jajka na twardo i omlet. Warzywa i owoce są szeroko stosowane. W sumie dozwolonych jest ponad trzydzieści rodzajów różnych produktów, co pozwala na organizację wysokiej jakości i urozmaiconych posiłków.
2. W przypadku silnego zespołu bólowego zalecana jest inna dieta. Jest oznaczony nr 1a i jest przepisywany w pierwszych dniach choroby. Ta opcja diety minimalizuje stres trawienny. Zadaniem diety jest zmniejszenie odruchowej pobudliwości błony śluzowej żołądka. Pokarmy, które działają pobudzająco na receptory żołądkowe, są wykluczone z diety. Jedzenie jest dozwolone tylko w postaci płynu lub puree, gotowane na parze, gotowane, tłuczone. Dieta składa się z dziewięciu polecanych dań głównych, głównie zup przecierowych. Dozwolone są również produkty mleczne, pod warunkiem, że są dobrze tolerowane - mleko pełne, śmietana, twaróg.
3. Dieta nr 1 jest przepisywana po ustąpieniu objawów zapalenia. Służy do przyspieszenia gojenia stanu zapalnego błony śluzowej żołądka. Ta dieta pomaga w normalizacji czynności wydzielniczej i motorycznej żołądka. Z menu wyłączone są dania gorące i schłodzone. Nie zaleca się spożywania pokarmów bogatych w błonnik. Lista diet obejmuje około jedenastu rodzajów potraw.
4. Dieta nr 4 jest przepisywana w przypadku ciężkiego zespołu jelitowego, gdy występuje indywidualna nietolerancja mleka i innych produktów. Celem diety jest normalizacja pracy żołądka poprzez redukcję stanu zapalnego błony śluzowej żołądka. Dieta jest ułamkowa. Po ustąpieniu stanu zapalnego zawsze wracają do dobrego odżywiania. W przypadku zanikowego zapalenia żołądka jest to dieta numer dwa.

Więcej o diecie: co można, a czego nie można jeść przy zapaleniu żołądka?

Autor artykułu: Gorshenina Elena Ivanovna | Gastroenterolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im N. I. Pirogova (2005). Studia podyplomowe na specjalności „Gastroenterologia” - centrum medyczno-dydaktyczne.